ΙΣΤΟΡIΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜAΤΩΝ (TRUSTS)

Αναρωτηθείτε για τα πάντα. Η Αλήθεια, δεν απαιτεί κανέναν νόμο για την επιβολή της.

Το 1ο Trust του κόσμου

Το Unam Sanctam είναι ένα από τα πιο τρομακτικά έγγραφα της ιστορίας και το πιο συχνά αναφερόμενο ως το πρωταρχικό έγγραφο των παπών που διεκδικούν την παγκόσμια εξουσία. Πρόκειται για μια ρητή πράξη εμπιστοσύνης. Η τελευταία γραμμή έχει ως εξής: "Επιπλέον, δηλώνουμε, διακηρύσσουμε, ορίζουμε ότι είναι απολύτως απαραίτητο για τη σωτηρία κάθε ανθρωπίνου πλάσματος να υποτάσσεται στον Ρωμαίο Ποντίφικα". Δεν είναι μόνο η πρώτη πράξη εμπιστοσύνης στην ιστορία, αλλά και η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη που σχεδιάστηκε ποτέ, καθώς διεκδικεί ολόκληρο τον πλανήτη και τα πάντα σε αυτόν, που μεταβιβάζονται εμπιστευτικά.

Το τριπλό στέμμα του Ba'al, ή αλλιώς η παπική τιάρα και το Triregnum

Το 1302 ο Πάπας Βονιφάτιος εξέδωσε την περιβόητη παπική βούλα Unam Sanctam -- το πρώτο Express Trust. Διεκδίκησε τον έλεγχο ολόκληρου του πλανήτη, γεγονός που τον καθιστούσε "βασιλιά του κόσμου". Για να το γιορτάσει, παρήγγειλε ένα επίχρυσο κάλυμμα κεφαλής σε σχήμα κουκουνάρας, με ένα περίτεχνο στέμμα στη βάση του. Το κουκουνάρι είναι ένα αρχαίο σύμβολο γονιμότητας και ένα σύμβολο που παραδοσιακά συνδέεται με τον Ba'al καθώς και με τη λατρεία της Κυβέλης. Αντιπροσωπεύει επίσης τον κωνοειδή αδένα στο κέντρο του εγκεφάλου μας -κρυσταλλικής φύσης- που μας επιτρέπει την πρόσβαση στην Πηγή, εξ ου και το κουκουνάρι ύψους 13 ποδιών στην πλατεία Βατικανού.

Σκεφτείτε γιατί οι Ποντίφικες θα μπορούσαν να ειδωλοποιήσουν ένα κουκουνάρι. Βλέπε: Φαρμακοκρατική Ιερά Εξέταση

Το 1ο Στέμμα της γης του Στέμματος

Ο Πάπας Βονιφάτιος Η' ήταν ο πρώτος ηγέτης στην ιστορία που δημιούργησε την έννοια του καταπιστεύματος, αλλά το πρώτο διαθηκικό καταπίστευμα, μέσω μιας πράξης και διαθήκης που δημιουργούσε ένα κληροδότημα, δημιουργήθηκε από τον Πάπα Νικόλαο Ε' το 1455, μέσω της παπικής βούλας Romanus Pontifex. Αυτή είναι μόνο μία από τις τρεις (3) παπικές βούλες που περιλαμβάνουν τη γραμμή με την επιγραφή "Για αιώνια μνήμη". Αυτή η βούλα είχε ως αποτέλεσμα τη μεταβίβαση του δικαιώματος χρήσης της γης ως Ακίνητης Περιουσίας, από το Express Trust Unam Sanctam, στον έλεγχο του Ποντίφικα και των διαδόχων του στο διηνεκές. Ως εκ τούτου, όλη η γη διεκδικείται ως "γη του στέμματος". Αυτό το 1ο Στέμμα αντιπροσωπεύεται από το 1ο καταπίστευμα Cestui Que Vie, που δημιουργείται όταν γεννιέται ένα παιδί. Μας στερεί όλα τα ευεργετικά δικαιώματα και τις αξιώσεις επί της γης.

Το 2ο Στέμμα της Κοινοπολιτείας

Το δεύτερο Στέμμα δημιουργήθηκε το 1481 με την παπική βούλα Aeterni Regis, που σημαίνει "Αιώνιο Στέμμα", από τον Σίξτο Δ΄, που ήταν μόνο η 2η από τις τρεις παπικές βούλες ως πράξεις διαθήκης.

Αυτή η παπική βούλα δημιούργησε το "Στέμμα της Αραγωνίας", γνωστό αργότερα ως Στέμμα της Ισπανίας, και είναι ο ανώτατος κυρίαρχος και ο ανώτατος διαχειριστής όλων των Ρωμαίων Σκλάβων που υπόκεινται στην κυριαρχία του Ρωμαίου Ποντίφικα. Η Ισπανία έχασε το Στέμμα το 1604, όταν αυτό παραχωρήθηκε στον Βασιλιά Ιάκωβο Α΄ της Αγγλίας από τον Πάπα Παύλο Ε΄ μετά την επιτυχή ψήφιση της "Ένωσης των Στεμμάτων" ή της Κοινοπολιτείας το 1605, μετά την επιχείρηση με ψεύτικη σημαία της Συνωμοσίας της Πυρίτιδας. Το Στέμμα χάθηκε οριστικά από την Αγγλία το 1975, όταν επιστράφηκε στην Ισπανία και στον βασιλιά Κάρολο Α΄, όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Αυτό το 2ο Στέμμα εκπροσωπείται από το 2ο καταπίστευμα cestui Que Vie, που δημιουργείται όταν γεννιέται ένα παιδί και, με την πώληση του πιστοποιητικού γέννησης ως Ομολόγου στην ιδιωτική κεντρική τράπεζα του έθνους, μας στερεί την κυριότητα της σάρκας μας και μας καταδικάζει σε αιώνια δουλεία, ως Ρωμαίος ή σκλάβος.

Το 3ο Στέμμα της Εκκλησιαστικής Έδρας

Το τρίτο Στέμμα δημιουργήθηκε το 1537 από τον Παύλο Γ΄, μέσω της παπικής βούλας Convocation, που είχε επίσης ως σκοπό να ανοίξει τη Σύνοδο του Τρεντ. Πρόκειται για την τρίτη και τελευταία διαθήκη και πράξη διαθήκης ενός κληροδοτήματος, που δημιουργήθηκε για τη διεκδίκηση όλων των "χαμένων ψυχών", που χάθηκαν από την Έδρα. Οι Βενετοί βοήθησαν στη δημιουργία της 1ης Πράξης Cestui Que Vie του 1540, για να χρησιμοποιηθεί αυτή η παπική βούλα ως βάση της εκκλησιαστικής εξουσίας του Ερρίκου Η΄. Το Στέμμα αυτό παραχωρήθηκε κρυφά στην Αγγλία για τη συλλογή και "συγκομιδή" των χαμένων ψυχών. Το Στέμμα χάθηκε το 1816, λόγω της εσκεμμένης χρεοκοπίας της Αγγλίας, και παραχωρήθηκε στο Temple Bar, το οποίο έγινε γνωστό ως Crown Bar ή απλώς Crown. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι είναι έκτοτε υπεύθυνοι για τη διαχείριση της "συγκομιδής" των ψυχών των χαμένων και καταδικασμένων, συμπεριλαμβανομένης της καταχώρησης και συλλογής των πιστοποιητικών βάπτισης που αντιπροσωπεύουν τις ψυχές που συλλέγονται από το Βατικανό και φυλάσσονται στα θησαυροφυλάκιά του.

Αυτό το 3ο Στέμμα εκπροσωπείται από το 3ο καταπίστευμα Cestui Que Vie, το οποίο δημιουργείται όταν ένα παιδί βαπτίζεται. Πρόκειται για την παραχώρηση από τους γονείς του πιστοποιητικού βάπτισης - τίτλου ιδιοκτησίας της ψυχής - στην εκκλησία ή στον καταχωρητή (Registrar). Έτσι, χωρίς νόμιμο τίτλο πάνω στην ψυχή του καθενός, θα στερηθούμε το νομικό κύρος και θα μας αντιμετωπίζουν ως πράγματα -- φορτίο χωρίς ψυχή -- πάνω στα οποία το BAR είναι πλέον νομικά σε θέση να επιβάλει το Ναυτικό Δίκαιο.

ΤΟ ΚΑΤΑΠΊΣΤΕΥΜΑ CESTUI QUE VIE

Το Cestui Que Vie Trust είναι μια φανταστική ιδέα. Πρόκειται για ένα προσωρινό καταπίστευμα διαθήκης, το οποίο δημιουργήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας μέσω της Πράξης Cestui Que Vie του 1540 και επικαιροποιήθηκε από τον Κάρολο Β΄, μέσω της Πράξης CQV του 1666, όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί μια κληρονομιά προς όφελος ενός προσώπου που θεωρείται ότι έχει χαθεί ή εγκαταλειφθεί στη "θάλασσα" και ως εκ τούτου θεωρείται "νεκρό" μετά από επτά (7) έτη. Πρόσθετα τεκμήρια, βάσει των οποίων μπορεί να συσταθεί ένα τέτοιο καταπίστευμα, προστέθηκαν σε μεταγενέστερους νόμους για να συμπεριλάβουν πτωχεύσαντες, ανηλίκους, ανίκανους, υποθήκες και ιδιωτικές εταιρείες. Ο αρχικός σκοπός ενός καταπιστεύματος CQV ήταν να σχηματίσει μια προσωρινή περιουσία προς όφελος κάποιου άλλου, επειδή κάποιο γεγονός, κατάσταση ή συνθήκη τον εμπόδιζε να διεκδικήσει την ιδιότητά του ως ζώντος, ικανού και παρόντος, ενώπιον αρμόδιας αρχής. Ως εκ τούτου, κάθε ισχυρισμός, ιστορία, καταστατικό ή επιχείρημα που αποκλίνει ως προς την προέλευση και τη λειτουργία ενός καταπιστεύματος CQV Trust, όπως προφέρεται από αυτούς τους κανόνες, είναι ψευδής και αυτομάτως άκυρος.

Ένας δικαιούχος υπό το καθεστώς (Estate) μπορεί να είναι είτε δικαιούχος είτε καταπίστευμα CQV Trust. Όταν ένας Δικαιούχος χάνει το άμεσο όφελος από οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο της ανώτερης Κληρονομιάς που έχει τοποθετηθεί σε ένα καταπίστευμα CQV Trust για λογαριασμό του, δεν του "ανήκει" το καταπίστευμα CQV Trust- είναι μόνο ο δικαιούχος αυτού που οι διαχειριστές του καταπιστεύματος CQV Trust επιλέγουν να παράσχουν. Καθώς όλα τα καταπιστεύματα CQV Trusts δημιουργούνται βάσει τεκμηρίων, με βάση τον αρχικό σκοπό και τη λειτουργία, ένα τέτοιο καταπίστευμα δεν μπορεί να δημιουργηθεί εάν αποδειχθεί ότι τα εν λόγω τεκμήρια δεν υφίστανται.

Από το 1933, όταν ένα παιδί γεννιέται σε ένα κράτος (Estate) υπό το κατώτερο ρωμαϊκό δίκαιο, δημιουργούνται τρία (3) καταπιστεύματα Cestui Que (Vie) βάσει ορισμένων τεκμηρίων που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να αρνηθούν, για πάντα, στο παιδί κάθε δικαίωμα Ακίνητης Ιδιοκτησίας, κάθε δικαίωμα να είναι ελεύθερο και κάθε δικαίωμα να είναι γνωστό ως άνδρας ή γυναίκα και όχι ως πλάσμα ή ζώο, διεκδικώντας και κατέχοντας την Ψυχή ή το Πνεύμα του.

Οι εκτελεστές ή διαχειριστές της ανώτερης περιουσίας εκουσίως και εν γνώσει τους:

1. μεταβιβάζουν τα ωφέλιμα δικαιώματα του τέκνου, ως δικαιούχου, στο 1ο Cestui Que (Vie) Trust με τη μορφή αριθμού μητρώου με την καταχώριση του ονόματος, δημιουργώντας έτσι επίσης το εταιρικό πρόσωπο και στερώντας από το τέκνο κάθε δικαίωμα σε ακίνητη περιουσία- και,

2. να διεκδικήσει το μωρό ως κινητό περιουσιακό στοιχείο της Κληρονομιάς. Το συμβόλαιο του μωρού-σκλάβου δημιουργείται στη συνέχεια με την τήρηση της αρχαίας παράδοσης είτε με το αποτύπωμα μελάνης των ποδιών του μωρού στο αρχείο ζωντανής γέννησης, είτε με μια σταγόνα από το αίμα του, καθώς και με την εξαπάτηση των γονέων για την υπογραφή του μωρού μέσω των δόλιων νομικών εννοιών στο αρχείο ζωντανής γέννησης, το οποίο είναι γραμμάτιο (promissory note), μετατρέπεται σε ομόλογο σκλάβων (slave bond), πωλείται στην ιδιωτική αποθεματική τράπεζα τoυ κράτους (private reserve bank of the estate) και στη συνέχεια μεταβιβάζεται σε ένα 2ο και ξεχωριστό CQV Trust, ανά παιδί, που ανήκει στην τράπεζα. Όταν το γραμμάτιο φτάσει στη λήξη του και η τράπεζα δεν είναι σε θέση να "κατασχέσει" το παιδί-σκλάβο, εκδίδεται νόμιμα ένα ναυτικό ενέχυρο για τη "διάσωση" της χαμένης περιουσίας και μετατρέπεται σε χρήμα ως νόμισμα που εκδίδεται σε σειρά έναντι του CQV Trust.

3. διεκδικεί την ψυχή του παιδιού μέσω του πιστοποιητικού βάπτισης. Από το 1540 και τη δημιουργία της 1ης Πράξης CQV, η οποία αντλεί την εξουσία της από την Παπική Βούλα του ηγέτη της Roman Cult Πάπα Παύλου Γ', το 1540, όταν ένα παιδί βαπτίζεται και εκδίδεται Πιστοποιητικό Βάπτισης, οι γονείς έχουν δωρίσει, παραχωρήσει και μεταβιβάσει την ψυχή του μωρού σε ένα "3ο" CQV Trust που ανήκει στη Roman Cult, η οποία έκτοτε κρατάει αυτή την πολύτιμη περιουσία στα θησαυροφυλάκιά της. Από το 1815, αυτό το 3ο Στέμμα της Ρωμαϊκής Σέχτας και το 3ο CQV Trust που αντιπροσωπεύει την Εκκλησιαστική Περιουσία, το διαχειρίζεται το BAR ως η ανασυγκροτημένη "Galla" που είναι υπεύθυνη, ως Θεριστές, για τη συγκομιδή των ψυχών.

Κάθε Cestui Que Vie Trust, που δημιουργήθηκε από το 1933, αντιπροσωπεύει ένα από τα 3 στέμματα που αντιπροσωπεύουν τις τρεις αξιώσεις ιδιοκτησίας της Ρωμαϊκής Λατρείας: Ακίνητη ιδιοκτησία (στη γη), προσωπική ιδιοκτησία (σώμα) και εκκλησιαστική ιδιοκτησία (ψυχή). Κάθε μία αντιστοιχεί ακριβώς στις τρεις μορφές δικαίου που διαθέτει το Galla των δικαστηρίων BAR: εταιρικό εμπορικό δίκαιο (ο δικαστής είναι ο ''ιδιοκτήτης''), ναυτικό και κανονικό δίκαιο (ο δικαστής είναι ο τραπεζίτης) και ταλμουδικό δίκαιο (ο δικαστής είναι ο ιερέας).

Ποια είναι η πραγματική εξουσία ενός "δικαστή";

Λαμβάνοντας υπόψη όσα αποκαλύφθηκαν για τα θεμέλια του Ρωμαϊκού Δικαίου, ποια είναι η πραγματική κρυφή εξουσία ενός δικαστή όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το δικαστήριο; Είναι η ανώτερη γνώση της διαδικασίας και της διεργασίας ή της μαγείας; Ή είναι κάτι απλούστερο και πολύ πιο προφανές;

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του ενθουσιασμού σχετικά με τις περιουσίες και τους εκτελεστές δεν αποκάλυψε σκόπιμα ότι μια περιουσία, εξ ορισμού, πρέπει να ανήκει σε ένα καταπίστευμα - για να είμαστε συγκεκριμένοι, ένα καταπίστευμα διαθήκης ή ένα καταπίστευμα CQV. Όταν λαμβάνουμε νομικά έγγραφα ή πρέπει να εμφανιστούμε στο δικαστήριο, είναι αυτά τα ίδια τα CQV Trusts που τα δικαιώματά μας μετατρέπονται στην περιουσία που περιέχεται σε αυτά. Αντί να είμαστε ο Trustee, ή ο Εκτελεστής, ή ο Διαχειριστής, είμαστε απλώς ο Δικαιούχος κάθε CQV Trust, στον οποίο χορηγείται μόνο η επωφελής και δίκαιη χρήση ορισμένων περιουσιακών στοιχείων, ποτέ ο νόμιμος τίτλος.

Αν λοιπόν το Ρωμαϊκό Νομικό Σύστημα υποθέτει ότι είμαστε απλώς ο δικαιούχος αυτών των CQV Trusts, όταν πάμε στο δικαστήριο, ποιος εκπροσωπεί τον Trustee και το Γραφείο του Εκτελεστή; Όλοι γνωρίζουμε ότι όλες οι υποθέσεις βασίζονται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστή, η οποία συχνά αψηφά διαδικασίες, καταστατικά και αξιώματα του νόμου. Λοιπόν, κάνουν ό,τι μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε Διαχειριστής ή Εκτελεστής, διαχειριζόμενος ένα καταπίστευμα παρουσία του δικαιούχου, σύμφωνα με το Ρωμαϊκό Δίκαιο και όλα τα καταστατικά, τα αξιώματα και οι διαδικασίες είναι πραγματικά για το θεαθήναι, διότι σύμφωνα με τις αρχές του Δικαίου του Καταπιστεύματος, όπως διαμορφώθηκε για πρώτη φορά από τη Ρωμαϊκή Λατρεία, ο Διαχειριστής έχει ένα ευρύ περιθώριο, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να διορθώσει τυχόν διαδικαστικά λάθη, λαμβάνοντας τη σιωπηρή ή την έμμεση συγκατάθεση του δικαιούχου, για να αποφύγει τυχόν λάθη.

Ο δικαστής είναι το πραγματικό και νόμιμο Όνομα. Ο δικαστής είναι το ίδιο το καταπίστευμα. Εμείς είμαστε ο καθρέφτης τους - το φάντασμα - οι νεκροί. Πρόκειται για υψηλή μαγεία, τέχνασμα και εξαπάτηση που έχει παραμείνει "νόμιμη" για πάρα πολύ καιρό.

Διαδώστε στον κόσμο.

Πηγή - Μετάφραση/προσθήκες/φώτο : Α.Τ.

👉 Ας δούμε τις μορφές των νόμων τις οποίες υπακούουμε

👉 Πως η ρωμαιοκαθολική εκκλησία ελέγχει τον παγκόσμιο ναυτικό νομισματικό νόμο. Παπικές βούλες και κυριαρχία.

 👉  Τo Αγγλικό Ναυτικό Δίκαιο εμπορεύεται τους ανθρώπους ως αντικείμενα.