Η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να σταματήσει μόνο εάν η αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού επιβραδυνθεί εντός 25-50 ετών, δήλωσε στην Gazeta.Ru ο Alexander Klimenko, ακαδημαϊκός RAS, καθηγητής, επικεφαλής εμπειρογνώμονας του Κέντρου Αρμοδιοτήτων του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου MISIS.
Το Σύμφωνο της Γλασκώβης για το Κλίμα που εγκρίθηκε στη Διάσκεψη των Μερών της Σύμβασης-Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC) έχει ως στόχο "να διατηρηθεί η αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας πολύ κάτω από τους 2°C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα (1850-1900) και να καταβληθούν προσπάθειες για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5°C". Ωστόσο, σύμφωνα με τον Klimenko, δεν θα επιτύχει τους στόχους της.
"Από τη Διακήρυξη της Βαρσοβίας του 2013, η οποία κάλεσε για πρώτη φορά τις χώρες σε όλο τον κόσμο να εφαρμόσουν την "ταχύτερη δυνατή" μείωση των εκπομπών CO2, η παγκόσμια κοινότητα δεν έχει καταφέρει να πλησιάσει τον απαιτούμενο ρυθμό απαλλαγής της παγκόσμιας οικονομίας από τον άνθρακα", λέει ο Klimenko.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, το χάσμα μεταξύ των επιτευχθέντων και των απαιτούμενων ποσοστών απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές διευρύνεται χρόνο με το χρόνο. Δηλαδή, το πρόγραμμα απαλλαγής από τον άνθρακα που προβλέπεται στο Σύμφωνο της Γλασκώβης δεν μπορεί να εφαρμοστεί εντός του καθορισμένου χρονικού πλαισίου.
"Η παγκόσμια κοινότητα δεν έχει ρεαλιστικές επιλογές για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους 2,0°C, πολύ περισσότερο στους 1,5°C. Οι επιλογές αυτές δεν θα γίνουν διαθέσιμες, εκτός εάν η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού σταματήσει εντός της τρέχουσας ή της επόμενης γενιάς", υποστηρίζει ο Alexander Klimenko.
Ένα άλλο σημαντικό απόθεμα για την επιβράδυνση της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι η μείωση του μεθανίου, ενός αερίου με επίδραση στο φαινόμενο του θερμοκηπίου 25 φορές μεγαλύτερη από το CO2. Ο στόχος είναι εφικτός αν οι χώρες με τις μεγαλύτερες εκπομπές ενταχθούν στις παγκόσμιες δεσμεύσεις, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για τις φτωχότερες χώρες, όπου η αύξηση του πληθυσμού είναι έντονη, αναιρώντας τις προσπάθειες των αναπτυγμένων χωρών να περιορίσουν τις εκπομπές.
Το Σύμφωνο της Γλασκώβης στοχεύει επίσης να σταματήσει η απώλεια των δασών έως το 2030 και να αρχίσει η αποκατάστασή τους στη συνέχεια. Άλλωστε, η δασική κάλυψη του πλανήτη είναι η σημαντικότερη διαχειρίσιμη δεξαμενή απορρόφησης άνθρακα. Η ένταση αυτής της ροής μειώνεται τα τελευταία 200 χρόνια λόγω της σταθερής μείωσης της δασικής κάλυψης. Ωστόσο, τα νεαρά δέντρα με χαμηλή παραγωγικότητα άνθρακα δεν μπορούν να αντισταθμίσουν την απώλεια των ώριμων δασών που έχουν αποψιλωθεί.
Η μόνη ρεαλιστική πιθανότητα επιβράδυνσης της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι η μείωση της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού. 👉[Gazeta.ru]
