Lothar Jeck, 1938, Κέρκυρα-Ποντικονήσι
Ας γίνει γνωστό, σε όλα τα ενδιαφερόμενα, θιγόμενα και τα έχοντα υποστεί υπέρτατη ψυχολογική βία μέρη, ότι η ανεξαρτησία και η κυριαρχία της Κοινότητας των Ελεύθερων, Αυτοχθόνων, Ζώντων Ιδιοκτητών που επικυρώνουν την παρούσα συνθήκη διακηρύσσεται, δηλώνεται και επιβεβαιώνεται χωρίς αμφιβολίες και ανήκει αποκλειστικά στους άνδρες και τις γυναίκες της κοινότητας αυτής, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, παρά το γεγονός ότι οι εκπρόσωποί της, μπορούν να εξουσιοδοτηθούν από τον καθένα να ενεργούν με κυρίαρχη ιδιότητα για λογαριασμό της συλλογικότητάς τους σε αυστηρά περιορισμένες περιστάσεις, όπως αυτές στις οποίες βρίσκεται σήμερα η ανθρωπότητα, με σκοπό την επίτευξη της διακοινοτικής συναίνεσης, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του Φυσικού Δικαίου των Εθνών, οι οποίες συμπληρώνονται και ερμηνεύονται στην παρούσα Συμφωνία Ολοκληρωτικής Κοινοτικής Εμπιστοσύνης, με σκοπό την ειρηνική επίτευξη των ακόλουθων σκοπών και στόχων:
1. Τέλος σε όλα τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και της Γαίας, που διαπράττονται επί του παρόντος από κυβερνήσεις, εκλεγμένες ή μη, εταιρείες, οργανισμούς, φυσικά και νομικά πρόσωπα κάθε φύσης και περιγραφής.
2. Τη διάλυση όλων των βιομηχανιών που, αναπτύσσοντας, κατασκευάζοντας και εκμεταλλευόμενες με σκοπό το κέρδος οποιαδήποτε ουσία, πόρο, προϊόν ή υποπροϊόν, προκαλούν πραγματική ζημιά, βλάβη, τραυματισμό ή απώλεια στην Ανθρωπότητα και/ή ζημιά στη Γαία.
6. Την διακοπή της εξάρτησης της Ανθρωπότητας από τις βιομηχανίες ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης [ενδεικτικά] της εξόρυξης φυσικού αερίου από ανθρακικό στρώμα, των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα και των γεωτρήσεων πετρελαίου, καθώς και την παύση κάθε τοξικής ρύπανσης της βιόσφαιρας της Γαίας σε οποιαδήποτε επιβλαβή μορφή, είτε είναι αέρια, υγρή, στερεή ή ραδιενεργή, και το κλείσιμο και τον καθαρισμό όλων των μη ασφαλών εγκαταστάσεων πυρηνικής ενέργειας.
7. Την ταχεία ανάπτυξη, κατασκευή, διανομή και εφαρμογή νέων και υφιστάμενων τεχνολογιών ελεύθερης και καθαρής ενέργειας σε κάθε κοινότητα πάνω στη Γαία, στο πλαίσιο της Ολοκληρωτικής Κοινοτικής Εμπιστοσύνης.
8. Κατάπαυση του πυρός σε όλους τους πολέμους, επαναπατρισμός όλου του προσωπικού των ένοπλων υπηρεσιών, μετά την αποκήρυξη όλων των παράνομων υποταγών και την ανάκληση όλων των όρκων που δόθηκαν στην υπηρεσία ιδιωτικών συμφερόντων σε βάρος της Ανθρωπότητας, και την απερίφραστη δέσμευση των μερών της παρούσας Συνθήκης, να ανακαλέσουν και να αποσύρουν όλους τους δικαιούχους της εκάστοτε κοινότητας, από κάθε ένοπλη σύρραξη το συντομότερο δυνατό.
9. Η δημιουργία Συνεργατικών Εμπορικών Δικτύων εντός και μεταξύ όλων των κοινοτήτων, με σκοπό την προώθηση του τοπικού εμπορίου, της αυτάρκειας, της αμοιβαίας συνεργασίας και της ενδεχόμενης αντικατάστασης του χρήματος, με άνευ όρων Δεσμεύσεις Μετοχικού Κεφαλαίου, αποκτηθέντος με ιδρώτα και ως αξία προς αξίαν, οι οποίες θα αποτελέσουν τη βάση για τη μόνιμη πίστωση κάθε δικαιούχου της Κοινότητας, υπό την προϋπόθεση ότι οι πιστώσεις αυτές δεν χρησιμοποιούνται για οποιονδήποτε σκοπό που να αποβαίνει επιζήμιος για την ανθρωπότητα ή/και τη Γαία.
10. Την ακύρωση κάθε νομικής διαδικασίας και καταδίκης για εγκλήματα χωρίς κανένα θύμα, καθώς και του νομοθετικού πλαισίου που νομιμοποιεί τέτοιες παράνομες διαδικασίες, και την απαγόρευση και την αποτροπή κατηγορητηρίου έναντι οποιουδήποτε ανθρώπου για ανάλογα μελλοντικά "εγκλήματα".
11. Η διευκόλυνση της επανεμφάνισης του Παγκόσμιου Κοινού, Φυσικού Δικαίου που εξασφαλίζει την Ενότητα μεταξύ των ελεύθερων αυτόχθονων λαών της Γαίας, προκειμένου να επιτευχθούν οι σκοποί και οι στόχοι αυτοί, με τους πιο ειρηνικούς, φιλικούς και δίκαιους τρόπους.
ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΩΝ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΩΝ & ΑΡΧΩΝ
Αφού συμφώνησαν ότι το τεκμήριο της εξουσίας του να ενεργούν σε βάρος του λαού ή οποιουδήποτε έθνους ή κοινότητας, πρέπει απαραίτητα να απορρέει από τη συγκατάθεσή τους να ρυθμίζονται από τους κανόνες που διέπουν οποιαδήποτε νομίμως καθιερωμένη δικαιοδοσία, είναι παρατηρήσιμο ότι σχεδόν κάθε κοινότητα ανθρώπων στη Γαία, ζει σήμερα κάτω από ένα 'σύστημα' που δεν ικανοποιεί τις ανάγκες τους, οι ελεγκτές του οποίου λαμβάνουν αυτόκλητα και καταχρηστικά, το δικαίωμα να χρησιμοποιούν εξαναγκασμό και χειραγώγηση υπό την απειλή ισχύος, άσκησης βίας και/ή φυλάκισης, προκειμένου να κερδίσουν τη συναίνεση στους εκάστοτε ισχύοντες νόμους τους, στους οποίους οι περισσότεροι άνθρωποι που κατοικούν στη Γαία, δεν έχουν δώσει την ελεύθερη και ξεκάθαρη συγκατάθεσή τους, όπως οφείλει να υφίσταται η καθιερωμένη αρχή μιας νόμιμης διακυβέρνησης.
Με άλλα λόγια, το σημερινό σύστημα είναι μια παγκοσμίως επιβαλλόμενη επικυριαρχία ιδιωτικών συμφερόντων, η υπηρεσία της οποίας έχει αποβεί επιζήμια για την υπέροχη και φυσικά γενναιόδωρη Γαία, καθώς και για τη συστηματική αποδόμηση του Παγκόσμιου Δεσμού Κοινής Ενότητας μεταξύ των λαών της, χωρίς τον οποίο δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία, ειρήνη, αφθονία. ευδαιμονία και αμοιβαία επωφελής συνεργασία μεταξύ των Εθνών.
Ως εκ τούτου, δηλώνεται ΑΔΙΑΙΡΕΤΑ και ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ ότι, τα αυτόχθονα έθνη που τελούν υπό την Ολοκληρωτική Κοινοτική Εμπιστοσύνη, αρνήθηκαν ή/και ανακάλεσαν την συγκατάθεσή τους στο να διέπονται από τους νόμους οποιασδήποτε άλλης δικαιοδοσίας, ενώ κάθε δικαιοδοτική αξίωση οποιασδήποτε δήθεν κυβερνώσας αρχής, αποκρούεται με την ΑΜΕΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ της παρούσας Συνθήκης, για λογαριασμό και εξ ονόματος κάθε μέλους του Έθνους μας, που είναι συμβαλλόμενο μέρος σε αυτήν.
Από τούδε και στο εξής: όλες οι διαφορές και/ή καταγγελίες που υποβάλλονται από ή κατά οποιουδήποτε δικαιοπαρόχου, διαχειριστή ή δικαιούχου της Κοινότητας, θα διευθετούνται ή θα εκδικάζονται στο πλαίσιο διαδικασίας διαιτησίας ή ενώπιον δεκατριών ομότιμων ενόρκων, εκτός εάν συμφωνηθεί άλλως, σαφώς, μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών και με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρούσας συνθήκης, σχετικά με τη σύσταση ανωτέρου σώματος ενόρκων και τυχόν, δεόντως επικυρωμένων τροποποιήσεων, συμφώνως με την δικαιοδοσία και τις αρχές του Παγκόσμιου Κοινού Δικαίου.
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΝΘΗΚΗ
Τροπολογίες μπορούν να προταθούν με την επίσημη, γραπτή πρόταση οποιουδήποτε διαχειριστή ενός κυρίαρχου κοινοτικού καταπιστεύματος, για λογαριασμό και εξ ονόματος οποιουδήποτε από τους δικαιούχους του, η οποία υποβάλλεται προς εξέταση σε συνέδριο των ιδρυτικών διαχειριστών της Κοινότητας-Εμπιστοσύνης (Trust).
Κάθε πρόταση τροποποίησης που έχει την ομόφωνη υποστήριξη των μελών που επικυρώνουν την παρούσα Συνθήκη, θα τίθεται σε ισχύ και θα εφαρμόζεται με την ενσωμάτωσή της στην παρούσα πράξη, ως εάν η τροποποίηση να περιγράφεται στην αρχική Συνθήκη, υπό την προϋπόθεση ότι επικυρώνεται δεόντως με την σφραγίδα του Trust, είτε σε συνέδριο είτε με άλλη κοινά αποδεκτή διαδικασία.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ, ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ, ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ, ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΥΤΟΧΘΟΝΩΝ, ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΙΘΑΓΕΝΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΑΙΑ, ΤΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ/ΣΥΝΘΗΚΗΣ, ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ :
Υπάρχουν τρία θεμέλια κάθε κοινότητας: η κοινή ενότητα, η ειρηνική κυριότητα και η ισότητα για όλους.
Υπάρχουν τρία θεμέλια της ισότητας: προστασία, διόρθωση και απόδοση φυσικής δικαιοσύνης.
Υπάρχουν τρεις προστασίες και εγγυήσεις για κάθε μέλος της κοινότητας: της ζωής και του σώματος, της ιδιοκτησίας μας και των φυσικών μας δικαιωμάτων.
Υπάρχουν τρία πράγματα που προάγουν την κοινή ενότητα: η ενσυναίσθηση, ο σεβασμός και η άνευ όρων προάσπιση των συνανθρώπων μας.
Υπάρχουν τρία πράγματα που ενισχύουν την κοινή ενότητα: αποτελεσματική προστασία και ασφάλεια για κάθε Άνθρωπο και την περιουσία του, δίκαιη διόρθωση όπου απαιτείται και συγχώρεση που απορρέει από εύλογη αιτιολόγηση.
Υπάρχουν τρία πράγματα που καταστρέφουν την κοινή ενότητα: οι σκληρές και άδικες τιμωρίες, η συγχώρεση που απορρέει από τον τυφλό σεβασμό και τη μεροληψία και την εσφαλμένη κρίση, από την οποία κανένας Άνθρωπος δεν μπορεί να λάβει φυσική προστασία.
Υπάρχουν τρεις πυλώνες κάθε κοινότητας: η κυριαρχία, του ατόμου και του έθνους, η φωνή του λαού και η δίκαιη επίλυση των διαφορών και των παραπόνων.
Υπάρχουν τρία πράγματα που θα έπρεπε να ανήκουν σε καθέναν από αυτούς τους τρεις πυλώνες: ισότητα για όλους, προστασία και άμυνα για όλους και ανοικτή πηγή πληροφοριών για τη διδασκαλία και τη γνώση.
Υπάρχουν τρία στοιχεία των δίκαιων λύσεων: η σωστή γνώση, το φυσικό δικαίωμα και η ευσυνειδησία.
Υπάρχουν τρεις ενέργειες των δίκαιων ψηφισμάτων: ένας μορφωμένος διαιτητής ή ένορκος, ένας πιστός μάρτυρας και μια ευσυνείδητη ετυμηγορία.
Υπάρχουν τρία υποχρεωτικά προσόντα για κάθε ένορκο ή διαιτητή μιας διαφοράς ή καταγγελίας: πλήρης και ολοκληρωμένη γνώση των πραγματικών περιστατικών, των εθίμων της κοινότητας και των τάσεων και των συνεπειών της εποχής.
Υπάρχουν τρία πράγματα τα οποία κάθε διαιτητής πρέπει να μελετά συνεχώς: τη φυσική αλήθεια, την ευσυνείδητη συγχώρεση και τις ενεργητικές επιταγές της γνώσης.
Υπάρχουν τρία απαραίτητα στοιχεία κάθε κοινότητας: η κυριαρχία των αυτοδιοικούμενων, η φωνή του λαού που ακούγεται χωρίς προκαταλήψεις και η συνεπής και αμερόληπτη διαχείριση της δικαιοσύνης.
Υπάρχουν τρεις καθολικά δεσμευτικές ενέργειες που θα πρέπει να απαιτούν την ετυμηγορία ενός Ανώτατου Μεγάλου Σώματος 13 Κυρίαρχων Εκπροσώπων για να πραγματοποιηθούν: η καθαίρεση μιας de facto κυβέρνησης ή ενός ενεργού κυρίαρχου παρακράτους, η εξορία των εγκληματικών θρησκευτικών ιδρυμάτων και μοναρχιών και η δίκαιη ανάκτηση των εδαφών, των πόρων και των περιουσιών που σφετερίζονται αυτά τα μέρη και η αναστολή ή η απόρριψη νόμων και πράξεων που δεν ωφελούν την Φυλή, την Ανθρωπότητα εν γένει, και/ή προκαλούν ζημιά στη Γαία.
Υπάρχουν τρία αναφαίρετα εκ γενετής δικαιώματα: το δικαίωμα στην ειρηνική κατοχή ενός αγροτεμαχίου γης, κατάλληλου για τους σκοπούς της οικοδόμησης ενός σπιτιού, της καλλιέργειας τροφής και της ανατροφής μιας οικογένειας, με απεριόριστη πρόσβαση σε καθαρό, αμόλυντο νερό, καθώς και στα ορυκτά που βρίσκονται κάτω από αυτό και στον εναέριο χώρο πάνω από αυτό- το δικαίωμα στη χρήση όλων των αναγκαίων και εύλογων μέσων άμυνας για την προστασία του σώματος, της οικογένειας και της περιουσίας από κλοπή, απάτη, ζημιά, βλάβη και απώλεια- και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης σύμφωνα με το Φυσικό Δίκαιο.
Υπάρχουν τρεις εγγυήσεις κάθε κοινότητας που έχει την εκούσια συναίνεση των κυρίαρχων ανθρώπων της: ασφάλεια της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας- ασφάλεια της περιουσίας που κατέχεται ειρηνικά χωρίς κακοδιαχείριση, κλοπή ή απάτη- και ασφάλεια του δικαιώματος αυτοδιάθεσης.
Υπάρχουν τρία πράγματα των οποίων η ασφάλεια εξαρτάται από την ασφάλεια των άλλων: η κυριαρχία του λαού- η ακεραιότητα και η δικαιοσύνη της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής ενός έθνους- και η συνεπής και αμερόληπτη διαχείριση της δικαιοσύνης.
Υπάρχουν τρία πράγματα εντελώς δωρεάν, για κάθε άνθρωπο πάνω στη Γαία, την άρνηση των οποίων κανένας νόμος δεν μπορεί να δικαιολογήσει : τροφή από ένα άφθονο χωράφι, δάσος ή οπωρώνα, νερό από πηγή, ποτάμι, βρύση ή πηγάδι και, για κάθε άτομο ή οικογένεια που έχει απόλυτη ανάγκη από τροφή : φωτιά από ένα παρηκμασμένο δέντρο ή φράχτη- και ειρηνική κατοχή μιας κατοικίας ή γης που δεν τυγχάνει δίκαιης χρήσης ή που αποδεικνύεται ότι κατέχεται νόμιμα μετά από τη δέουσα δημόσια ανακοίνωση της διεκδίκησης από ένα άτομο, μια οικογένεια ή μια κοινότητα χωρίς γη ή χωρίς στέγη.
Υπάρχουν τρεις παράνομοι, που δεν πρέπει να υποστούν διαδικασίες εναντίον τους: κάθε άτομο που εξαναγκάζεται με τη βία άλλου, κάθε παιδί κάτω των 16 ετών και κάθε άτομο που πάσχει από οποιαδήποτε μορφή γενικά αποδεκτής ψυχικής ασθένειας, ανικανότητας ή ασθένειας.
Υπάρχουν τρεις δίκαιες εφαρμογές της ισονομίας: πρόληψη της πραγματικής ταλαιπωρίας, της βλάβης, του τραυματισμού, της ζημίας και της απώλειας- αποζημίωση ή/και αποκατάσταση για όλα τα θιγόμενα μέρη- και διασφάλιση δίκαιων λύσεων, ειρηνικών διαδικασιών των πολιτών και συμφιλίωσης των κατηγορουμένων με τους κατηγόρους τους.
Υπάρχουν τρεις γενεσιουργές συνελεύσεις της Κοινότητας: μια συνέλευση οικογενειών που συγκεντρώνονται για τους σκοπούς της ίδρυσης μιας κοινότητας, μια σύμβαση διαιτητών με σκοπό τη διαχείριση ιδίων κεφαλαίων· και μια σύμβαση Κυρίαρχων Κοινοτικών Καταπιστευμάτων που συγκεντρώθηκαν για τους σκοπούς της καθιέρωσης της ανεξαρτησίας, της προσχώρησης στο Trust και της δικαιοδοσίας.
Είναι αυτονόητο ότι η ελευθερία δεν μπορεί να συνυπάρχει με την ανισότητα των δικαιωμάτων και τους περιορισμούς, τη φορολόγηση της εργασίας ή την ισότητα και τον παράλληλο περιορισμό της ελευθερίας μας να μετακινούμαστε, όπως και όπου θέλουμε.Οποιοδήποτε κυρίαρχο έθνος Ελεύθερων, Αυτόχθονων, Ζωντανών Ιδιοκτητών, καταστρέφεται αναγκαστικά από τα υπερβολικά προνόμια για τους λίγους, τη διαφθορά της δικαιοσύνης και μια γενική εθνική απάθεια για τις αδικίες, που έχουν κυριαρχήσει σε όλες τις λεγόμενες «μοντέρνες» ή «έξυπνες» κοινωνίες.
Η μακροχρόνια ειρήνη σύμφωνα με το Φυσικό Δίκαιο δεν μπορεί να εδραιωθεί χωρίς -τον τερματισμό όλων των πολέμων μεταξύ των εθνών, -την αφαίρεση των αυτόκλητων δικαιωμάτων γης και των φυσικών πόρων, από τους αήθεις, έκνομους διαχειριστές -και την αποκήρυξη των νόμων που θεσπίστηκαν από τους ίδιους, σε βάρος της και σε βάρος της πολύπαθης Παν-γαίας.
Ας γίνει γνωστό από/σε όλους ότι κανένας νόμος δεν μπορεί να εξαφανίσει έναν Άνθρωπο ή να καταργήσει τις επιταγές του αναγκαστικού ή φυσικού δικαίου.
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΑΛΥΓΙΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΛΤΡΟΥΪΣΜΟΥ, ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΑΡΧΕΣ ΩΣ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΘΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ :
1. Ο Φυσικός Νόμος, γνωστός και ως Νόμος της Φύσης, είναι εκείνος που η Παγκόσμια Αιτία όλων όσων Υπάρχουν, ο Δημιουργός, το Ανώτατο Ον, το Σύμπαν ή όπως αλλιώς περιγράφεται σύμφωνα με την υποκειμενική προτίμηση ή πίστη, έχει προδιαγράψει σε όλη την Ανθρωπότητα, όχι με οποιαδήποτε επίσημη διακήρυξη, αλλά μόνο με την εσωτερική καθοδήγηση της λογικής με την καρδιακή απήχηση.
2. Το Φυσικό Δίκαιο αποτελεί τη μόνιμη και υποκείμενη βάση όλων των νόμων και οι θεωρίες του, υπήρξαν αναπόσπαστο μέρος της νομολογίας σε όλη την ιστορία των ανθρωπογενών νόμων.
3. Επομένως, πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ του Φυσικού Δικαίου και του θεμελιωμένου (νομοθετικού) δικαίου, το οποίο είναι το σύνολο των νόμων που δημιούργησε η ανθρωπότητα.
4. Το Φυσικό Δίκαιο είναι πάντοτε ανώτερο από το νομοθετικό δίκαιο.
5. Οι αρχές του Φυσικού Δικαίου απορρέουν από τον Παγκόσμιο ή Θεϊκό Νόμο, αλλιώς γνωστό, ως Νόμοι της Φύσης.
6. Το νομοθετικό Δίκαιο υπαγορεύει ότι πρέπει να επιτρέπεται στον Άνθρωπο να ασκεί την Ελεύθερη Βούλησή του, αλλά όχι χωρίς να σηκώνει το συνεχές βάρος για ανύπαρκτες ευθύνες.
7. Το Εθιμικό (Κοινό) Δίκαιο είναι εκείνο που αντλεί την ισχύ και την εξουσία του από τη συναίνεση και την πανάρχαια πρακτική των ανθρώπων σε κάθε κοινότητα- δεν έχει λάβει ποτέ την έγκριση του νομοθέτη με ρητή πράξη, η οποία να αποτελεί το κριτήριο με το οποίο χρειάζεται να διακρίνεται από το νομοθετικό δίκαιο, το οποίο είναι κατώτερο από κάθε άποψη από το Εθιμικό Δίκαιο.
8. Σε συμφωνία με τους Νόμους της Φύσης, το Κοινό Δίκαιο υπαγορεύει ότι όλοι οι Άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι επιλέγουν για τον εαυτό τους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραβιάζουν τα αναφαίρετα δικαιώματα κάποιου άλλου να κάνει το ίδιο.
9. Με το παρόν θεσπίζεται το Ε.Α.Ζ.Ι. TRUST ως η Ανώτατη Δικαιοδοσία των μελών που επικυρώνουν τους όρους της παρούσας Συνθήκης, έχοντας ενωθεί με αμοιβαία συναίνεση και σε κοινή ενότητα, προκειμένου να συζητήσουν, να αποφασίσουν και να ενεργήσουν από κοινού για τους σκοπούς της αποκατάστασης του Φυσικού Κοινού Δικαίου απανταχού της Γαίας, καθώς και για να θέσουν τέρμα σε όλους τους πολέμους, τη γενοκτονία, τη δουλεία-χρέος, την τοκογλυφία, την πείνα, τη φτώχεια, τη ρύπανση, το ιατρικό απαρτχάιντ, τη βιοτρομοκρατία των γενετιστών και τις ασθένειες που μπορούν να προληφθούν με καταλληλότερα μέσα.
10. ΚΑΝΕΝΑ άτομο ή νομική οντότητα δεν είναι υπεράνω του Φυσικού Δικαίου, και η Δικαιοσύνη, δηλαδή η φυσική δικαιοσύνη, είναι πρωταρχικής σημασίας και υποχρεωτική στο πλαίσιο της Κοινότητας, με την έννοια ότι κανένας νόμος, καταστατικό ή αρχή δεν μπορεί να υποστηριχθεί εις βάρος ενός εύλογου, δίκαιου και λογικού αποτελέσματος.
11. Στο θεμελιωμένο νομοθετικό δίκαιο, «κυρίαρχος» είναι αυτός που κυβερνά τον εαυτό του ανεξάρτητα από κάθε ξένο έλεγχο, με την ένωση και την άσκηση όλων των νόμιμων εξουσιών που κατέχει και ασκεί ένας κυρίαρχος αρχηγός κράτους ή/και κυβέρνησης. Στο Φυσικό Δίκαιο, κυρίαρχος είναι ο Άνθρωπος που ασκεί το αναφαίρετο δικαίωμά του να αυτοδιοικείται. Στο πλαίσιο της Κοινότητας Ε.Α.Ζ.Ι., όλοι οι παραχωρησιούχοι, οι διαχειριστές και οι δικαιούχοι θεωρούνται επομένως κυρίαρχοι με ισότιμο καθεστώς, καθένας από τους οποίους ενεργεί ΠΑΝΤΟΤΕ με κυρίαρχη ιδιότητα.
12. «Κυβέρνηση» είναι ο τρόπος με τον οποίο ασκείται η κυριαρχία σε κάθε κυρίαρχο κράτος ή έθνος, και “δημοκρατία” είναι η μορφή διακυβέρνησης κατά την οποία η κυρίαρχη εξουσία ασκείται από το λαό σε ένα πολιτικό σώμα- “δημοκρατική κυβέρνηση” είναι το πολιτικό σώμα που υποτίθεται ότι ασκεί την κυρίαρχη εξουσία του λαού που το εξέλεξε, παρά την αντίθεση της πλειοψηφίας εκείνων που υπάγονται στη δικαιοδοσία της παρά τη θέλησή τους. Η αυτοδιοίκηση και η δημοκρατική κυβέρνηση, είναι επομένως ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΜΕΝΕΣ και δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε κανένα έθνος.
13. Το υποτιθέμενο δικαίωμα επιβολής της δημοκρατικής, αυταρχικής ή δεσποτικής κυβερνητικής πολιτικής με εξαναγκαστικές ή/και παραπλανητικές μεθόδους αποτελεί πάντοτε, και χωρίς εξαίρεση, παραβίαση του Φυσικού Δικαίου και συνεπώς είναι άκυρο εκ των προτέρων, ακόμη και όταν τέτοιες μέθοδοι επιβολής επιτρέπονται ή προβλέπονται από τα νομοθετήματα ή/και τις διαταγές παράνομων ή/και de facto δικαστηρίων ή/και κυβερνήσεων.
14. Ελλείψει της εκούσιας και ξεκάθαρης συναίνεσης των αυτοδιοικούμενων, αντιπροσωπευτική κυβέρνηση ή διοίκηση δεν μπορεί να υπάρξει νόμιμα.
15. Σύμφωνα με τις αρχές του Φυσικού Δικαίου, ο Άνθρωπος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και της αυτοδιοίκησης και μπορεί επομένως, ανά πάσα στιγμή, να επιλέξει να ανακαλέσει ή να αρνηθεί τη συγκατάθεσή του να κυβερνηθεί ή να υποταχθεί σε οποιαδήποτε διοίκηση ή οντότητα ή άτομο, Σημειωτέον όμως ότι θα είναι πάντοτε, σε κάθε περίπτωση, ο ίδιος υπεύθυνος για τις ως ανωτέρω πράξεις του, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του Φυσικού Δικαίου.
16. Κάθε Άνθρωπος, ως πολίτης που ανακαλεί ή αρνείται τη συγκατάθεσή του να κυβερνηθεί από οποιαδήποτε υποτιθέμενη αρχή, είναι ελεύθερος από τον κυβερνητικό έλεγχο και από οποιεσδήποτε θεωρούμενες νομικές, καταστατικές υποχρεώσεις, περιορισμούς και δεσμεύσεις που επιβάλλει το κράτος από το οποίο άλλοτε κυβερνιόταν ή υποτίθεται ότι κυβερνιόταν.
17. Οποιεσδήποτε και όλες οι συμφωνίες που υποτίθεται ότι έχουν συναφθεί για λογαριασμό και εξ ονόματος των αυτόχθονων λαών της Γαίας, δεν δεσμεύουν με κανένα τρόπο εκείνους που έχουν ανακαλέσει ή αρνηθεί τη συγκατάθεσή τους να κυβερνηθούν από αυτές, ούτε καμία από αυτές τις συμφωνίες αποκλείει τα αναφαίρετα δικαιώματα των αυτόχθονων λαών για αυτοδιάθεση και αυτοδιοίκηση, όπως αναγνωρίζεται από τις *καθιερωμένες συμβάσεις του ίδιου του Ο.Η.Ε. και του διακρατικού δικαίου εν γένει.
18. Η ελεύθερη ειρηνική διαβίωση είναι μέσα στα δικαιωματικά πρότυπα οποιασδήποτε κοινότητας και δεν δημιουργεί καμία βλάβη, απώλεια, τραυματισμό, ζημιά ή ευθύνη, ούτε περιλαμβάνει παραβίαση της ειρήνης με οποιονδήποτε τρόπο, ενώ η βία, η οποία γεννά μόνο περισσότερη βία, έχει μονοπωληθεί από διαδοχικές μη υπόλογες ή/και δήθεν δημοκρατικές κυβερνήσεις, οι οποίες κυριαρχούνται προ πολλού από ιδιωτικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα επίμονες, συνεχείς και αυξανόμενες παρεμβατικές ενέργειες, οι οποίες λειτουργούν εις βάρος της Ανθρωπότητας και της Γαίας.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ, ΣΕ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΑΘΗΣ ΓΑΙΑΣ, ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΑ ΠΡΟΙΚΙΣΤΕΙ ΜΕ:
1. Το δικαίωμα να ζούμε ελεύθερα και ειρηνικά χωρίς επιβαρύνσεις κάθε φύσης και περιγραφής και να αρνούμαστε ή να ανακαλούμε τη συγκατάθεσή μας να μας κυβερνούν, να μας ρυθμίζουν ή να μας εξαναγκάζουν με οποιονδήποτε τρόπο.
2. Το δικαίωμα να κατέχουμε, να χρησιμοποιούμε και να απολαμβάνουμε κάθε ιδιοκτησία που έχουμε στην ειρηνική μας κατοχή, χωρίς να χρειάζεται να πληρώνουμε για τη χρήση ή την απόλαυσή της.
3. Τα ιδοκτησιακά δικαιώματα π.χ. : σε ένα αγροτεμάχιο μόνιμης γης στην περιοχή που γεννηθήκαμε, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης νερού, ορυκτών και αέρα, για να ζούμε πάνω και μέσα σε αυτό, για τους σκοπούς της δημιουργίας ενός σπιτιού, της ανατροφής παιδιών, της καλλιέργειας τροφίμων και της αυτοπραγμάτωσης, το οποίο θα κρατείται, ελεύθερο και καθαρό, σε αιώνιο ιδιωτικό καταπίστευμα προς όφελος της επόμενης γενιάς. [Τα δικαιώματα αυτά μπορούν να ανταλλάσσονται με παρόμοια δικαιώματα σε γη σε άλλα μέρη της Γαίας, ανάλογα με τη συμφωνία των μερών].
4. Το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε όλες τις αναγκαίες και εύλογες άμυνες για να προστατεύουμε τους εαυτούς μας, τους συγγενείς μας και τα συμφέροντά μας, συμπεριλαμβανομένου του διορισμού και της εξουσιοδότησης των Υπερασπιστών της Ειρήνης σε κάθε κοινότητα, σε περίπτωση οποιασδήποτε ή και όλων των περιστάσεων.
5. Το δικαίωμα άρνησης παροχής ή ανάκλησης δείγματος DNA από οικείο ή μη οικείο περιβάλλον για οποιονδήποτε σκοπό.
6. Το δικαίωμα να αρνηθούμε να παράσχουμε ή να ξεκινήσουμε την ανάκληση δειγμάτων σωματικών υγρών, δέρματος, μαλλιών, οστών, οργάνων ή ιστών μας, σε κάθε περίπτωση.
7. Το δικαίωμα να αρνούμαστε τη φαρμακευτική αγωγή από οποιοδήποτε άτομο, κυβέρνηση, εταιρεία, οργανισμό ή νομική οντότητα, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, καθώς και το δικαίωμα να φαρμακοθεραπευόμαστε όπως εμείς κρίνουμε σκόπιμο.
8. Το δικαίωμα να καλλιεργούμε, να συλλέγουμε, να αποθηκεύουμε, να ανταλλάσσουμε, να εμπορευόμαστε και/ή να χρησιμοποιούμε για τους δικούς μας σκοπούς, όλες τις οργανικές ουσίες που αναπτύσσονται ή σχηματίζονται με φυσικό τρόπο πάνω στη Γη.
9. Το δικαίωμα να αρνηθούμε να δεσμευτούμε από τις παράνομες αποφάσεις, διαταγές, εντάλματα, οδηγίες ή/και αποφάσεις των de facto δικαστηρίων οποιασδήποτε οντότητας, κόμματος ή ατόμου που διεκδικεί δικαιοδοσία πάνω μας.
10. Το δικαίωμα σε Κυρίαρχα & Διπλωματικά Προνόμια Τάξης 1, συμπεριλαμβανομένου (χωρίς περιορισμό) του δικαιώματος χρήσης Διπλωματικού Διαβατηρίου ή Λιμενικού Διαβατηρίου, Διπλωματικών Εγκαταστάσεων και Διπλωματικών Μέσων Μεταφοράς, καθώς και ασυλίας από νομικές υποχρεώσεις στις οποίες δεν έχουμε ρητά συναινέσει σε οποιαδήποτε ξένη δικαιοδοσία.
11. Το δικαίωμα Ανώτερης Επιτροπείας επί των απογόνων μας από την ημερομηνία σύλληψης, το οποίο τεκμαίρεται ότι κατέχεται από κοινού με τον άλλο βιολογικό γονέα ή κηδεμόνα, μέχρις ότου αποδειχθεί το αντίθετο με ένορκη βεβαίωση ή διαβεβαίωση, χωρίς περιορισμό και αποκλείοντας αυστηρά τις αστικές ρυθμίσεις κάθε είδους, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
12. Το δικαίωμα κατοχής αποκλειστικών πληρεξουσίων επί των φυσικών σωμάτων και των περιουσιών των απογόνων μας, τα οποία θεωρείται ότι κατέχονται από κοινού με ιδιωτικό καταπίστευμα με τον άλλο βιολογικό γονέα ή κηδεμόνα τους, έως ότου αποδειχθεί το αντίθετο, μέχρι τη δέκατη έκτη επέτειο της φυσικής τους γέννησης.
13. Το δικαίωμα να εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας στο σπίτι ή με οποιονδήποτε τρόπο κρίνουμε ότι είναι ωφέλιμος για τη σωματική, πνευματική, συναισθηματική και πνευματική τους ανάπτυξη, χωρίς περιορισμό, επίβλεψη, παρέμβαση, επιθεώρηση ή ανάμειξη οποιασδήποτε φύσης και κάθε είδους περιγραφής.
14. Τα δικαιώματα της πλήρους Ελευθερίας και των Συναλλαγών του Εμπορίου και της Ναυσιπλοΐας, από και προς οποιοδήποτε λιμάνι ή μέρος της Γαίας, συμπεριλαμβανομένων (χωρίς περιορισμό) των δικαιωμάτων να διασχίζουμε τα διεθνή σύνορα και να επιστρέφουμε στη γη της φυσικής μας γέννησης κατά την απόλυτη διακριτική μας ευχέρεια και χωρίς παρεμβάσεις, φορολόγηση ή αδικαιολόγητες καθυστερήσεις οποιουδήποτε είδους και περιγραφής.
15. Το δικαίωμα να φτιάχνουμε, να καταθέτουμε και να επωφελούμαστε από το δικό μας νόμισμα ή μέσο συναλλαγής χωρίς επιβαρύνσεις, φόρους ή τόκους, μέχρις ότου η ανθρωπότητα απελευθερωθεί από την ψυχολογική της εξάρτηση από την αφηρημένη έννοια του χρήματος ως μέσο για να δηλώνει την αξία και την πρόοδο της ίδιας της ύπαρξής μας.
16. Το δικαίωμα να μην αναµένουµε καµία κράτηση, επιτήρηση ή σύλληψη χωρίς σφραγισµένο ένταλµα που να έχει εκδοθεί από µια νόµιµη αρχή που να δηλώνει παραβάσεις του Φυσικού Νόµου, το δικαίωµα να θεωρούµαστε αθώοι για τους ισχυρισµούς µέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο ενώπιον ενόρκων και την προστασία της κοινότητας όπου κι αν κυκλοφορούµε.
17. Τα δικαιώματα στη ζωή, την υγεία, την ευημερία, την ευδαιμονία, την ιδιωτική ζωή και τη σιωπή.
18. Το δικαίωμα στην ελευθερία του συνέρχεσθαι, της έκφρασης, των σκέψεων οποιασδήποτε φύσης και περιγραφής και το δικαίωμα να καθορίζουμε το δικό μας πνευματικό ή θρησκευτικό ή/και μη θρησκευτικό μονοπάτι.
Με τους πιο απλοϊκούς όρους, ας αυτοδιοικούνται όλοι οι Άνθρωποι σε όλα τα έθνη κάτω από την Ολοκληρωτική Κοινοτική Εμπιστοσύνη, με το θεμελιώδες, θέσφατο φθέγμα του παγκόσμιου, Κοινού Δικαίου :
"Μην κάνετε κακό, μην προκαλείτε απώλειες και μην αποδέχεστε κανένα αδίκημα εις βάρος σας".
Η Συνθήκη αυτή διατυπώθηκε γραπτώς, στην Κέρκυρα, τον Οκτώβρη του 2021 και έχει επικυρωθεί από τα ιδρυτικά στελέχη της Κοινότητας Εμπιστοσύνης των ελευθέρων Ελλήνων, Αυτοχθόνων, Ζωντανών Ιδιοκτητών, όπου, σε αγαστή συνεργασία, από κοινού, με αμοιβαία συναίνεση και σε κοινή ενότητα με τα μέλη της Κοινότητας που έχουν εκφράσει την πρόθεση να στηρίξουν τη Συνθήκη, συζήτησαν και αποφάσισαν να ενεργήσουν από κοινού, ώστε να την κάνουν πράξη το συντομότερο δυνατόν, καθιερώνοντας έτσι την ανώτατη δικαιοδοσία της ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ στη Γαία, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του Κοινού Φυσικού Δικαίου.
Κάθε δικαίωμα διατηρείται© *Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματατων Αυτοχθόνων Λαών (Declaration Indigenous). Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση με το Ψήφισμα 61/295 της 13ης Σεπτεμβρίου, 2007
Η Γενική Συνέλευση
Καθοδηγούμενη από τους σκοπούς και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και την καλή πίστη στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν αναλάβει τα Κράτη σύμφωνα με το Χάρτη,
Επιβεβαιώνοντας ότι οι αυτόχθονες λαοί είναι ίσοι με όλους τους άλλους λαούς, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα όλων των λαών στη διαφορετικότητα και στο να θεωρούν τους εαυτούς τους διαφορετικούς και να γίνονται σεβαστοί ως τέτοιοι,
Επιβεβαιώνοντας επίσης ότι όλοι οι λαοί συμβάλλουν στην πολυμορφία και τον πλούτο των πολιτισμών που αποτελούν κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας,
Επιβεβαιώνοντας επιπλέον ότι όλα τα δόγματα, οι πολιτικές και οι πρακτικές που βασίζονται ή υποστηρίζουν την ανωτερότητα των λαών ή των ατόμων με βάση την εθνική τους καταγωγή ή τις φυλετικές, θρησκευτικές, εθνικές και πολιτισμικές διακρίσεις, είναι ρατσιστικές, επιστημονικά ψευδείς, νομικά άκυρες, ηθικά καταδικαστέες και κοινωνικά άδικες,
Επαναβεβαιώνοντας ότι οι αυτόχθονες λαοί θα είναι ελεύθεροι, κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους, από κάθε είδους διακρίσεις,
Εκφράζοντας την ανησυχία ότι οι αυτόχθονες λαοί έχουν υποφέρει από τις ιστορικές αδικίες ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, του αποικισμού και της αποστέρησης της γης, των εδαφών και των πηγών τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ασκήσουν, ιδιαίτερα το δικαίωμά τους στην ανάπτυξη, σύμφωνα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους ,
Αναγνωρίζοντας την επιτακτική ανάγκη για σεβασμό και προώθηση των έμφυτων δικαιωμάτων των αυτοχθόνων λαών που απορρέουν από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές και τον πολιτισμό τους, τις πνευματικές παραδόσεις, την ιστορία και τη φιλοσοφία, και ιδιαίτερα των δικαιωμάτων τους αναφορικά στη γη, τα εδάφη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές,
Αναγνωρίζοντας, επίσης, την επιτακτική ανάγκη για σεβασμό και προώθηση των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων λαών που επιβεβαιώνονται στις συνθήκες, τις συμφωνίες και τις άλλες εποικοδομητικές διατάξεις με τα Κράτη,
Καλωσορίζοντας το γεγονός ότι οι αυτόχθονες λαοί αυτοοργανώνονται για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους χειραφέτηση, με σκοπό να θέσουν τέλος σε κάθε μορφή διάκρισης και καταπίεσης, όπου και αν συμβαίνουν,
Πεπεισμένη ότι ο έλεγχος των αυτοχθόνων στις εξελίξεις που επηρεάζουν τους ίδιους και τη γη τους, τα εδάφη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους θα τους επιτρέψει να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τους θεσμούς, τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις τους, καθώς και να προωθήσουν την ανάπτυξή τους σύμφωνα με τις προσδοκίες και τις ανάγκες τους,
Αναγνωρίζοντας ότι ο σεβασμός στη γνώση, τον πολιτισμό και τις παραδοσιακές πρακτικές των αυτοχθόνων, συμβάλλει στη βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη και στην ορθή διαχείριση του περιβάλλοντος,
Υπογραμμίζοντας τη συμβολή της αποστρατικοποίησης της γης και των εδαφών των αυτοχθόνων λαών για την ειρήνη, την οικονομική και κοινωνική πρόοδο, την ανάπτυξη, την κατανόηση και τις φιλικές σχέσεις μεταξύ των εθνών και των λαών του κόσμου,
Αναγνωρίζοντας ειδικότερα το δικαίωμα των αυτοχθόνων οικογενειών και κοινοτήτων να είναι από κοινού υπεύθυνοι για την ανατροφή, την εκπαίδευση, τη μόρφωση και ευημερία των παιδιών τους, σύμφωνα με τα δικαιώματα του παιδιού,
Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται από τις συνθήκες, τις συμφωνίες και άλλες εποικοδομητικές διατάξεις μεταξύ των Κρατών και των αυτοχθόνων λαών είναι, σε ορισμένες περιπτώσεις, ζητήματα διεθνούς ενδιαφέροντος, συμφέροντος, ευθύνης και φύσεως,
Λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι οι συνθήκες, οι συμφωνίες και άλλες εποικοδομητικές διατάξεις, και η σχέση μεταξύ τους, αποτελούν τη βάση για μια ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των αυτοχθόνων λαών και των Κρατών,
Αναγνωρίζοντας ότι ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα (2), το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, καθώς και η Διακήρυξη της Βιέννης και το Πρόγραμμα Δράσης (3), επιβεβαιώνουν τη θεμελιώδη σημασία του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών, βάσει των οποίων καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη,
Έχοντας υπόψη ότι τίποτα σε αυτή τη Διακήρυξη δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απαγορεύσει σε οποιοδήποτε λαό το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης που ασκείται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο,
Πεπεισμένη ότι η αναγνώριση των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων λαών σε αυτή τη Διακήρυξη, θα ενισχύσει τις σχέσεις αρμονίας και συνεργασίας μεταξύ των Κρατών και των αυτοχθόνων λαών, με βάση τις αρχές της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των μη διακρίσεων και της καλής πίστης,
Ενθαρρύνοντας τα Κράτη να συμμορφωθούν αλλά και να εφαρμόσουν αποτελεσματικά όλες τις υποχρεώσεις τους όπως αυτές ισχύουν για τους αυτόχθονες λαούς στο πλαίσιο των διεθνών οργάνων, ιδίως εκείνων που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, έπειτα από διαβούλευση και συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους λαούς,
Υπογραμμίζοντας ότι τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ένα σημαντικό και συνεχή ρόλο να διαδραματίσουν για την προώθηση και την προστασία των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων λαών,
Πιστεύοντας ότι η Διακήρυξη αυτή αποτελεί ένα βήμα μπροστά για την αναγνώριση, την προώθηση και την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών των αυτοχθόνων λαών και για την ανάπτυξη των σχετικών δραστηριοτήτων του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών στον τομέα αυτό,
Αναγνωρίζοντας και επαναβεβαιώνοντας ότι κάθε αυτόχθονας έχει πρόσβαση, χωρίς διακρίσεις, σε όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα που αναγνωρίζονται από το διεθνές δίκαιο και ότι οι αυτόχθονες λαοί έχουν συλλογικά δικαιώματα που είναι ουσιώδη για την ύπαρξή, την ευημερία και την πλήρη ανάπτυξή τους ως λαοί,
Αναγνωρίζοντας ότι η κατάσταση των αυτοχθόνων λαών ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή και από χώρα σε χώρα και ότι η σημασία των εθνικών και περιφερειακών ιδιαιτεροτήτων και του διαφορετικού ιστορικού και πολιτισμικού παρελθόντος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη,
Επισήμως διακηρύσσει την ακόλουθη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Αυτοχθόνων Λαών ως ένα επίτευγμα που πρέπει να βρει μιμητές και που θα εφαρμοστεί σε πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίου σεβασμού:
Άρθρο 1
Οι αυτόχθονες λαοί θα έχουν πρόσβαση στην πλήρη συλλογική ή ατομική άσκηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών, όπως αναγνωρίζονται στον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (4) και το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Άρθρο 2
Οι αυτόχθονες λαοί και τα αυτόχθονα άτομα είναι ελεύθεροι και ίσοι με όλους τους άλλους λαούς και τα άλλα άτομα και έχουν το δικαίωμα να είναι απαλλαγμένοι από κάθε είδους διακρίσεις, κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους, και ειδικότερα αυτών που βασίζονται στην αυτόχθονη καταγωγή ή τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
Άρθρο 3
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Με βάση αυτό το δικαίωμα, καθορίζουν το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική τους ανάπτυξη.
Άρθρο 4
Οι αυτόχθονες λαοί, ασκώντας το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, έχουν το δικαίωμα στην αυτονομία και την αυτοδιοίκηση σε θέματα που σχετίζονται με τις εσωτερικές και τοπικές τους υποθέσεις, καθώς και σε τρόπους και μέσα για τη χρηματοδότηση των αυτόνομων θεσμών τους.
Άρθρο 5
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να διατηρούν και να ενισχύουν τους ξεχωριστούς πολιτικούς, νομικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς τους θεσμούς, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμα της πλήρους συμμετοχής, εφόσον το επιλέξουν, στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ζωή του Κράτους.
Άρθρο 6
Κάθε αυτόχθονας έχει το δικαίωμα στην ιθαγένεια.
Άρθρο 7
1. Κάθε αυτόχθονας έχει το δικαίωμα στη ζωή, στη σωματική και ψυχική ακεραιότητα, στην ελευθερία και την ατομική ασφάλεια.
2. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το συλλογικό δικαίωμα να ζουν ελεύθερα, ειρηνικά και με ασφάλεια, ως ξεχωριστά άτομα και δεν θα υποβάλλονται σε οποιαδήποτε πράξη γενοκτονίας ή βίας, συμπεριλαμβανομένης της βίαιης απομάκρυνσης των παιδιών από μία ομάδα σε άλλη.
Άρθρο 8
1. Οι αυτόχθονες λαοί και τα αυτόχθονα άτομα έχουν το δικαίωμα να μην αναγκάζονται σε αφομοίωση ή καταστροφή του πολιτισμού τους.
2. Τα Κράτη θα διαθέτουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς για την πρόληψη και την αποκατάσταση:
(α) Κάθε ενέργειας που έχει ως στόχο ή αποτέλεσμα το να τους στερήσει την ακεραιότητά τους, ως διαφορετικά ανθρώπινα όντα, ή να τους στερήσει τις πολιτιστικές τους αξίες και τα εθνικά τους χαρακτηριστικά.
(β) Κάθε ενέργειας που έχει ως στόχο ή αποτέλεσμα την αποστέρησή τους από τη γη, τα εδάφη ή τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους.
(γ) Κάθε μορφής καταναγκαστικής μετακίνησης πληθυσμού που έχει στόχο ή αποτέλεσμα την παραβίαση ή την υπονόμευση των δικαιωμάτων τους.
(δ) Κάθε μορφής αναγκαστικής αφομοίωσης ή ενσωμάτωσης.
(ε) Κάθε μορφής προπαγάνδας που έχει σχεδιαστεί για την προώθηση ή την υποκίνηση φυλετικών ή εθνικών διακρίσεων που στρέφονται εναντίον τους.
Άρθρο 9
Οι αυτόχθονες λαοί και τα αυτόχθονα άτομα έχουν το δικαίωμα να ανήκουν σε μία αυτόχθονη κοινότητα ή έθνος, σύμφωνα με τις παραδόσεις και τα έθιμα της εν λόγω κοινότητας ή του εν λόγω έθνους. Κανενός είδους διάκριση δεν μπορεί να προκύψει από την άσκηση ενός τέτοιου δικαιώματος.
Άρθρο 10
Οι αυτόχθονες λαοί δεν μπορούν να απομακρυνθούν βίαια από τη γη ή τα εδάφη τους. Καμία μετεγκατάσταση δεν θα πραγματοποιείται χωρίς την ελεύθερη, εκ των προτέρων και μετά από ενημέρωση συναίνεση των αυτοχθόνων λαών και έπειτα από συμφωνία για δίκαιη αποζημίωση και, όπου είναι δυνατόν, με τη δυνατότητα της επιστροφής τους.
Άρθρο 11
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να διατηρούν και να ξαναζωντανεύουν τις πολιτισμικές παραδόσεις και τα έθιμά τους. Αυτό περιλαμβάνει το δικαίωμα να διατηρούν, να προστατεύουν και να αναπτύσσουν τις παλιές, τις σημερινές και τις μελλοντικές εκφάνσεις των πολιτισμών τους, όπως οι αρχαιολογικοί και ιστορικοί χώροι , τα έργα τέχνης, τα διακοσμητικά στοιχεία, οι τελετές, η τεχνολογία, οι εικαστικές και παραστατικές τέχνες και η λογοτεχνία.
2. Τα Κράτη θα προσφέρουν αποζημίωση μέσα από αποτελεσματικούς μηχανισμούς, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει αποκατάσταση, οι οποίοι αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με τους αυτόχθονες λαούς, με σεβασμό προς την πολιτισμική, διανοητική, θρησκευτική και πνευματική τους ιδιοκτησία, η οποία τους αφαιρέθηκε χωρίς την ελεύθερη, την εκ των προτέρων και μετά από την ενημέρωση συναίνεσή τους ή μετά από την καταστρατήγηση των νόμων, των παραδόσεων και των εθίμων τους.
Άρθρο 12
1.Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να εκδηλώνουν, να ασκούν, να αναπτύσσουν και να διδάσκουν τις πνευματικές και θρησκευτικές τους παραδόσεις, έθιμα και τελετές. Έχουν επίσης το δικαίωμα να διατηρούν, να προστατεύουν και να έχουν πρόσβαση στην ιδιωτικότητα των θρησκευτικών και πνευματικών χώρων τους. Έχουν το δικαίωμα στη χρήση και τον έλεγχο των τελετουργικών τους αντικειμένων και το δικαίωμα του επαναπατρισμού των ανθρωπίνων λειψάνων τους.
2. Τα Κράτη θα προσπαθήσουν να κάνουν δυνατή την πρόσβαση και / ή τον επαναπατρισμό των τελετουργικών αντικειμένων και των ανθρωπίνων λειψάνων που βρίσκονται στην κατοχή τους μέσω δίκαιων, διαφανών και αποτελεσματικών μηχανισμών που έχουν αναπτυχθεί σε συνεργασία με τους αυτόχθονες λαούς.
Άρθρο 13
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να ξαναζωντανεύουν, να χρησιμοποιούν, να αναπτύσσουν και να μεταδίδουν στις επόμενες γενιές τις ιστορίες, τις γλώσσες, τις προφορικές παραδόσεις, τη φιλοσοφία, τη γραφή και τη λογοτεχνία τους, όπως και να επιλέγουν και να διατηρούν τα δικά τους ονόματα για τις κοινότητες, τους τόπους και τα πρόσωπα.
2. Τα Κράτη θα λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι το δικαίωμα αυτό προστατεύεται, όπως επίσης και να διασφαλίσουν ότι οι αυτόχθονες λαοί μπορούν να κατανοήσουν και να γίνονται κατανοητοί στις πολιτικές, νομικές και διοικητικές διαδικασίες, όπου κρίνεται αναγκαίο, με την παροχή διερμηνείας ή άλλων κατάλληλων μέσων.
Άρθρο 14
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να δημιουργούν και να έχουν τον έλεγχο των εκπαιδευτικών τους συστημάτων και θεσμών, παρέχοντας εκπαίδευση στη γλώσσα τους με ένα τρόπο κατάλληλο για τις πολιτιστικές τους μεθόδους διδασκαλίας και εκμάθησης.
2. Οι αυτόχθονες, ιδίως τα παιδιά, έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε όλα τα επίπεδα και μορφές κρατικής εκπαίδευσης χωρίς καμία διάκριση.
3. Τα Κράτη, από κοινού με τους αυτόχθονες λαούς, θα λάβουν αποτελεσματικά μέτρα ώστε οι αυτόχθονες, ιδίως τα παιδιά, και αυτοί που ζουν έξω από τις κοινότητές τους, να έχουν πρόσβαση, όταν αυτό είναι δυνατόν, σε εκπαίδευση του δικού τους πολιτισμού η οποία θα παρέχεται στη δική τους γλώσσα.
Άρθρο 15
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και την πολυμορφία των πολιτισμών, της κουλτούρας τους, των προφορικών τους παραδόσεων και των προσδοκιών που θα αντικατοπτρίζονται κατάλληλα στην εκπαίδευση και την ενημέρωση του κοινού.
2. Τα Κράτη θα λάβουν αποτελεσματικά μέτρα, έπειτα από διαβούλευση και συνεργασία με τους αυτόχθονες λαούς, για την καταπολέμηση των προκαταλήψεων, την εξάλειψη των διακρίσεων και την προώθηση της ανοχής, της κατανόησης και των καλών σχέσεων μεταξύ των αυτοχθόνων λαών και όλων των άλλων τμημάτων της κοινωνίας.
Άρθρο 16
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να ιδρύσουν τα δικά τους μέσα ενημέρωσης στη δική τους γλώσσα και να έχουν πρόσβαση χωρίς διακρίσεις σε όλες τις μορφές των μη αυτοχθόνων μέσων ενημέρωσης.
2. Τα Κράτη θα λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα κρατικά μέσα ενημέρωσης απηχούν δεόντως την πολιτιστική πολυμορφία των αυτοχθόνων. Τα Κράτη, χωρίς προκαταλήψεις όσον αφορά την πλήρη ελευθερία της έκφρασης, θα ενθαρρύνουν τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης ώστε να εκφράζουν ικανοποιητικά την πολιτιστική πολυμορφία των αυτοχθόνων.
Άρθρο 17
1. Τα αυτόχθονα άτομα και οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν πλήρως όλα τα δικαιώματα που καθορίζονται βάσει του εφαρμοστέου διεθνούς και εσωτερικού εργατικού δικαίου.
2. Τα Κράτη, έπειτα από διαβούλευση και συνεργασία με τους αυτόχθονες λαούς θα λαμβάνουν συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία των αυτοχθόνων παιδιών από την οικονομική εκμετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που είναι πολύ πιθανό να είναι επικίνδυνη, να παρεμποδίζει την εκπαίδευση του παιδιού, ή να είναι επιβλαβής για την υγεία του, τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική ή κοινωνική ανάπτυξή του, λαμβάνοντας υπόψη τον ιδιαίτερα ευάλωτο χαρακτήρα τους και τη σημασία της εκπαίδευσης για την ανάπτυξή τους.
3. Οι αυτόχθονες έχουν το δικαίωμα να μην υπόκεινται σε διακρίσεις στην εργασία και, μεταξύ άλλων, στην απασχόληση ή το μισθό.
Άρθρο 18
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων για θέματα που θα μπορούσαν να θίξουν τα δικαιώματά τους, μέσω εκπροσώπων που οι ίδιοι θα επιλέξουν σύμφωνα με τις δικές τους διαδικασίες, ενώ επίσης έχουν το δικαίωμα να διατηρούν και να αναπτύσσουν τους δικούς τους αυτόχθονους θεσμούς λήψης αποφάσεων.
Άρθρο 19
Τα Κράτη θα διαβουλεύονται και θα συνεργάζονται καλόπιστα με τους αυτόχθονες λαούς μέσω των οργάνων εκπροσώπησής τους, προκειμένου να αποκτήσουν την ελεύθερη, την εκ των προτέρων και μετά από ενημέρωση συναίνεσή τους πριν από την υιοθέτηση και την εφαρμογή νομοθετικών ή διοικητικών μέτρων που μπορεί να τους αφορούν.
Άρθρο 20
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να διατηρούν και να αναπτύσσουν τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τους συστήματα ή θεσμούς, να εξασφαλίζουν την άσκηση των δικών τους μέσων διαβίωσης και ανάπτυξης, καθώς και να συμμετέχουν ελεύθερα σε όλες τις παραδοσιακές και άλλες οικονομικές δραστηριότητες.
2. Οι αυτόχθονες λαοί που στερούνται τα μέσα διαβίωσης και ανάπτυξης δικαιούνται μια ακριβοδίκαιη αποζημίωση.
Άρθρο 21
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα, χωρίς διακρίσεις, στη βελτίωση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών τους, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, στους τομείς της εκπαίδευσης, της απασχόλησης, της επαγγελματικής κατάρτισης και επανακατάρτισης, της στέγασης, των εγκαταστάσεων υγιεινής, της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης.
2. Τα Κράτη θα λάβουν αποτελεσματικά μέτρα και, όπου πρέπει, ειδικά μέτρα που θα εξασφαλίσουν τη συνεχή βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής τους κατάστασης. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στα δικαιώματα και τις ειδικές ανάγκες των αυτοχθόνων ηλικιωμένων, των γυναικών, των νέων, των παιδιών και των ατόμων με αναπηρία.
Άρθρο 22
1. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στα δικαιώματα και τις ειδικές ανάγκες των αυτοχθόνων ηλικιωμένων, των γυναικών, των νέων, των παιδιών και των ατόμων με αναπηρία κατά την εφαρμογή αυτής της Διακήρυξης.
2. Τα Κράτη θα λάβουν μέτρα, από κοινού με τους αυτόχθονες λαούς, για να εξασφαλίσουν ότι οι αυτόχθονες γυναίκες και τα παιδιά απολαμβάνουν την πλήρη προστασία και τις εγγυήσεις ενάντια σε κάθε μορφή βίας και διακρίσεων.
Άρθρο 23
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν και να θέτουν προτεραιότητες και στρατηγικές προκειμένου να ασκούν το δικαίωμά τους στην ανάπτυξη. Ειδικότερα, οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα ενεργούς συμμετοχής στην ανάπτυξη και τον καθορισμό των προγραμμάτων υγείας, στέγασης και άλλων οικονομικών και κοινωνικών προγραμμάτων που τους αφορούν και, όσο το δυνατόν περισσότερο το δικαίωμα να διαχειρίζονται αυτά τα προγράμματα μέσω των θεσμών τους.
Άρθρο 24
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν δικαίωμα στα παραδοσιακά τους φάρμακα και ιατρικές πρακτικές, μεταξύ των οποίων η διατήρηση των ζωτικών φαρμακευτικών φυτών, ζώων και ορυκτών. Οι αυτόχθονες έχουν επίσης το δικαίωμα πρόσβασης, χωρίς καμία διάκριση, σε όλες τις κοινωνικές και υγειονομικές υπηρεσίες.
2. Οι αυτόχθονες έχουν ίσα δικαιώματα σε υψηλότερο, εφικτό, επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας. Τα Κράτη θα λάβουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να επιτευχθεί σταδιακά η πλήρης προστασία του εν λόγω δικαιώματος.
Άρθρο 25
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να διατηρούν και να ενισχύουν τη διακριτή πνευματική τους σχέση με τη γη, τα εδάφη, τα νερά και τις παράκτιες θαλάσσιες ζώνες και με άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές που παραδοσιακά τους ανήκουν ή που έχουν υπό την κατοχή τους και χρησιμοποιούν με άλλο τρόπο και να εκπληρώνουν τις σχετικές υποχρεώσεις τους προς τις μελλοντικές γενιές.
Άρθρο 26
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν δικαίωμα στη γη, τα εδάφη και στις πλουτοπαραγωγικές πηγές που παραδοσιακά τους ανήκουν, που βρίσκονται στην κατοχή τους, χρησιμοποιούνται ή έχουν αποκτηθεί με άλλο τρόπο.
2. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να είναι κάτοχοι, να χρησιμοποιούν, να αναπτύσσουν και να ασκούν έλεγχο στη γη, τα εδάφη και στις πλουτοπαραγωγικές πηγές που κατέχουν, λόγω της παραδοσιακής κυριότητας ή άλλης παραδοσιακής κατοχής ή χρήσης ή απόκτησης με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.
3. Τα Κράτη θα αναγνωρίσουν και θα προστατεύουν νομικά τη γη, τα εδάφη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Η αναγνώριση αυτή θα γίνεται με τον δέοντα σεβασμό προς τα έθιμα, τις παραδόσεις και τα συστήματα κατοχής της γης των ενδιαφερομένων αυτόχθονων λαών.
Άρθρο 27
Τα Κράτη θα θεσμοθετήσουν και θα εφαρμόσουν, από κοινού με τους ενδιαφερόμενους αυτόχθονες λαούς, μια δίκαιη, ανεξάρτητη, αμερόληπτη, ανοικτή και διαφανή διαδικασία, αναγνωρίζοντας δεόντως τους νόμους, τις παραδόσεις των αυτοχθόνων λαών, τα έθιμα και τους τρόπους κατοχής της γης, ώστε να αναγνωρίζουν και να αποφαίνονται επί των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων λαών σχετικά με τη γη τους, τα εδάφη τους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παραδοσιακά βρίσκονται υπό την κατοχή τους ή που με άλλο τρόπο έχουν κατακτηθεί ή χρησιμοποιηθεί από αυτούς. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα ενεργούς συμμετοχής σε αυτή τη διαδικασία.
Άρθρο 28
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα προσφυγής, με μέσα που μπορεί να περιλαμβάνουν αποκατάσταση ή, όταν αυτό δεν είναι δυνατό, ακριβοδίκαιη αποζημίωση για τη γη, τα εδάφη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που παραδοσιακά είχαν στην ιδιοκτησία ή με άλλο τρόπο στην κατοχή τους ή τη χρήση τους και τα οποία έχουν δημευθεί, καταληφθεί, χρησιμοποιηθεί ή καταστραφεί χωρίς την ελεύθερη, εκ των προτέρων και μετά από ενημέρωση συναίνεσή τους.
2. Εκτός εάν οι λαοί έχουν αποφασίσει διαφορετικά και με ελεύθερο τρόπο, η αποζημίωση θα λαμβάνει τη μορφή γης, εδαφών ή πλουτοπαραγωγικών πηγών ισάξιων της ποιότητας, του μεγέθους και του νομικού καθεστώτος ή τη μορφή χρηματικής αποζημίωσης ή άλλης κατάλληλης αποζημίωσης.
Άρθρο 29
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα στη διατήρηση και προστασία του περιβάλλοντος και στην παραγωγικότητα της γης, των εδαφών τους και των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών. Τα Κράτη θα δημιουργήσουν και θα εφαρμόσουν προγράμματα βοήθειας για τους αυτόχθονες λαούς με στόχο τη διατήρηση και προστασία του περιβάλλοντος χωρίς καμία διάκριση.
2. Τα Κράτη θα λαμβάνουν αποτελεσματικά μέτρα για τη μη αποθήκευση ή απόρριψη των επικίνδυνων υλικών στη γη ή τα εδάφη των αυτοχθόνων λαών χωρίς την ελεύθερη, την εκ των προτέρων και ύστερα από ενημέρωση συναίνεσή τους.
3. Τα Κράτη θα λάβουν επίσης αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλίσουν,ανάλογα με τις ανάγκες, ότι τα προγράμματα για τον έλεγχο, τη φροντίδα και αποκατάσταση της υγείας των αυτοχθόνων λαών, όπως αναπτύχθηκαν και εφαρμόστηκαν από τους λαούς που πλήττονται από τέτοια υλικά, εφαρμόζονται πλήρως.
Άρθρο 30
1. Δεν θα λαμβάνει χώρα καμία στρατιωτική δράση σε γη ή εδάφη των αυτοχθόνων λαών εκτός εάν αυτό δικαιολογείται από το σχετικό δημόσιο συμφέρον ή με άλλο τρόπο και ελεύθερα έχει συμφωνηθεί ή ζητηθεί από τους αυτόχθονες λαούς.
2. Τα Κράτη θα δεσμευτούν σε αποτελεσματικές διαβουλεύσεις με τους αυτόχθονες λαούς, μέσω κατάλληλων διαδικασιών και, ειδικότερα μέσω των εκπροσώπων των θεσμών τους, πριν χρησιμοποιήσουν τη γη ή τα εδάφη τους για στρατιωτικές δραστηριότητες.
Άρθρο 31
1. Oι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να διατηρούν, να ελέγχουν, να προστατεύουν και να αναπτύσσουν την πολιτισμική τους κληρονομιά, την παραδοσιακή γνώση και τις παραδοσιακές πολιτισμικές τους εκφράσεις καθώς και την προώθηση των επιστημών, της τεχνολογίας και του πολιτισμού τους,συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων και των γενετικών πόρων, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των φαρμάκων, της γνώσης των ιδιοτήτων της πανίδας και χλωρίδας, της προφορικής παράδοσης, της λογοτεχνίας, της ζωγραφικής, του αθλητισμού και των παραδοσιακών παιχνιδιών, των εικαστικών και παραστατικών τεχνών. Έχουν επίσης το δικαίωμα να διατηρούν, να ελέγχουν, να προστατεύουν και να αναπτύσσουν την πνευματική ιδιοκτησία αυτής της πολιτιστικής κληρονομιάς, της παραδοσιακής γνώσης και της παραδοσιακής πολιτισμικής έκφρασης.
2. Τα Κράτη από κοινού με τους αυτόχθονες λαούς, θα λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για την αναγνώριση και την προστασία αυτών των δικαιωμάτων.
Άρθρο 32
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν και να αναπτύσσουν τις προτεραιότητες και στρατηγικές για την ανάπτυξη ή τη χρήση της γης, των εδαφών τους και άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών.
2. Τα Κράτη θα διαβουλεύονται και θα συνεργάζονται καλόπιστα με τους αυτόχθονες λαούς μέσω των αντιπροσωπευτικών τους θεσμών, προκειμένου να έχουν την ελεύθερη και μετά από ενημέρωση συναίνεσή τους, πριν από την έγκριση κάθε έργου που αφορά στη γη ή τα εδάφη τους και τις άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές, ιδίως σε σχέση με την ανάπτυξη, τη χρήση και εκμετάλλευση των ορυκτών, του νερού ή άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών.
3. Τα Κράτη θα παρέχουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς για τη ακριβοδίκαιη αποζημίωση για κάθε τέτοιου είδους δραστηριότητα, ενώ κατάλληλα μέτρα θα
λαμβάνονται για τη μείωση των επιβλαβών περιβαλλοντικών, οικονομικών,
κοινωνικών, πολιτιστικών και πνευματικών συνεπειών.
Άρθρο 33
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα προσδιορισμού της ταυτότητάς τους ή του που ανήκουν, σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις τους. Αυτό δεν επηρεάζει το δικαίωμα των αυτοχθόνων να αποκτούν την ιθαγένεια του Κράτους στο οποίο ζουν.
2. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν τις δομές και να επιλέγουν τη σύνθεση των οργάνων τους, σύμφωνα με τις δικές τους διαδικασίες.
Άρθρο 34
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να προωθούν, να αναπτύσσουν και να διατηρούν τις θεσμικές δομές και τα ξεχωριστά έθιμά τους, την πνευματικότητα, τις παραδόσεις, τις διαδικασίες, τις πρακτικές και, στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν, τα νομικά συστήματα ή έθιμα, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Άρθρο 35
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν τις υποχρεώσεις κάθε ατόμου στις κοινότητές τους.
Άρθρο 36
1. Οι αυτόχθονες λαοί, ιδίως εκείνοι που χωρίζονται από διεθνή σύνορα, έχουν το δικαίωμα να διατηρούν και να αναπτύσσουν επαφές, σχέσεις και συνεργασία, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων για πνευματικούς, πολιτιστικούς, πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς σκοπούς, με τα δικά τους μέλη καθώς και με λαούς στην άλλη πλευρά των συνόρων.
2. Τα Κράτη, κατόπιν διαβούλευσης και συνεργασίας με τους αυτόχθονες λαούς, θα λαμβάνουν αποτελεσματικά μέτρα για τη διευκόλυνση της άσκησης και τη διασφάλιση της εφαρμογής του εν λόγω δικαιώματος.
Άρθρο 37
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα στην αναγνώριση, την τήρηση και την εφαρμογή των συνθηκών, των συμφωνιών και των άλλων εποικοδομητικών διατάξεων που συνάπτονται με Κράτη ή με τους διαδόχους τους και να υποχρεώνουν τα Κράτη να τιμούν και να σέβονται αυτές τις συνθήκες, συμφωνίες και άλλες εποικοδομητικές διατάξεις.
2. Τίποτα σε αυτή τη Διακήρυξη δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως υποτίμηση ή εξάλειψη των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων λαών που περιέχονται σε συνθήκες, συμφωνίες και άλλες εποικοδομητικές διατάξεις.
Άρθρο 38
Τα Κράτη, κατόπιν διαβούλευσης και συνεργασίας με τους αυτόχθονες λαούς, θα λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των νομοθετικών μέτρων, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι αυτής της Διακήρυξης.
Άρθρο 39
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα πρόσβασης στην οικονομική και τεχνική βοήθεια από τα Κράτη μέσω της διεθνούς συνεργασίας, προκειμένου να απολαμβάνουν τα δικαιώματα που περιέχονται σε αυτή τη Διακήρυξη.
Άρθρο 40
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωμα στην άμεση πρόσβαση σε αποφάσεις, που λαμβάνονται με έντιμες και δίκαιες διαδικασίες, για την επίλυση συγκρούσεων και διαφορών με τα Κράτη ή άλλα μέρη, όπως επίσης και την αποτελεσματική αποκατάσταση όλων των παραβιάσεων των ατομικών και συλλογικών τους δικαιωμάτων. Αυτού του είδους οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα έθιμα, τις παραδόσεις, τους κανόνες και το νομικό σύστημα των αυτοχθόνων λαών όπως και τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα.
Άρθρο 41
Τα όργανα και οι εξειδικευμένες οργανώσεις του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών και άλλων διακυβερνητικών οργανισμών θα συμβάλουν στην πλήρη υλοποίηση των διατάξεων αυτής της Διακήρυξης μέσω της κινητοποίησης, μεταξύ άλλων, της οικονομικής συνεργασίας και τεχνικής βοήθειας. Θα δημιουργηθούν τα μέσα για την διασφάλιση της συμμετοχής των αυτοχθόνων λαών σε θέματα που τους αφορούν.
Άρθρο 42
Τα Ηνωμένα Έθνη, τα όργανά τους, συμπεριλαμβανομένου του Μόνιμου Φόρουμ για τα Ζητήματα των Αυτοχθόνων, καθώς και εξειδικευμένες οργανώσεις σε τοπικό επίπεδο, όπως και τα Κράτη, θα προάγουν το σεβασμό και την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων αυτής της Διακήρυξης και την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητάς της .
Άρθρο 43
Τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στην παρούσα Διακήρυξη συνιστούν τους ελάχιστους κανόνες για την επιβίωση, αξιοπρέπεια και ευημερία των αυτοχθόνων λαών του κόσμου.
Άρθρο 44
Όλα τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που αναγνωρίζονται σε αυτή τη Διακήρυξη καλύπτουν εξίσου τους αυτόχθονες άνδρες και γυναίκες.
Άρθρο 45
Τίποτα σε αυτή τη Διακήρυξη δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως υποβιβασμός ή εξάλειψη των σημερινών ή μελλοντικών δικαιωμάτων των αυτοχθόνων λαών.
Άρθρο 46
1. Τίποτα σε αυτή τη Διακήρυξη δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι υποδηλώνει για οποιοδήποτε κράτος, λαό, ομάδα ή άτομο το οποιοδήποτε δικαίωμα να προβαίνει σε οποιαδήποτε δραστηριότητα ή να ενεργεί σε αντίθεση με τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ή να ερμηνεύεται ως έγκριση ή ενθάρρυνση πράξεων που θα διαμελίζουν ή θα προκαλούσαν βλάβη συνολικά ή μερικά στην εδαφική ακεραιότητα ή την πολιτική ενότητα των κυρίαρχων και ανεξάρτητων Κρατών.
2. Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων που διατυπώνονται στην παρούσα Διακήρυξη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες όλων θα γίνονται σεβαστές. Η άσκηση των δικαιωμάτων που διατυπώνονται σε αυτή τη Διακήρυξη θα υπόκειται μόνο στους περιορισμούς που καθορίζονται από το νόμο και που είναι σύμφωνοι με τις διεθνείς υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάθε τέτοιου είδους περιορισμοί δεν θα κάνουν διακρίσεις και θα είναι αυστηρά απαραίτητοι μόνο για την αναγνώριση και το σεβασμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων και για την ικανοποίηση των δίκαιων και πιο επιτακτικών αναγκών μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
3. Οι προϋποθέσεις που διατυπώνονται στη Διακήρυξη θα ερμηνεύονται σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ισότητας, των μη διακρίσεων, της χρηστής διακυβέρνησης και της καλής πίστης.
(2) Βλ. ψήφισμα 2200 A (XXI), παράρτημα.
(3) A/CONF.157/24 (μέρος Ι), ΚΕΦ. III.
(4) το ψήφισμα 217 A (III).
Ας γίνει γνωστό σε όλα τα ενδιαφερόμενα και θιγόμενα μέρη, ότι η ακόλουθη δήλωση γίνεται από και για τον Κυρίαρχο Ελληνικό Λαό [τον Λαό], ελλείψει νόμιμης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ή νόμιμης διακυβέρνησης, μετά τη συνταγματικά αποκρουστική υποταγή του Λαού στις επιταγές μιας ανεξέλεγκτης κυβέρνησης, σύμφωνα με μια αποδεδειγμένα δόλια και αντινατιβιστική ατζέντα.
Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι από την ψήφιση του νόμου περί Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 1972, το επιβαλλόμενο από ξένα σκιώδη κέντρα, επίπλαστο Κοινοβούλιο της Ελλάδας έχει διαπράξει τα ακόλουθα εγκλήματα του Κοινού Δικαίου, κατά του Ελληνικού Λαού:
Παραχώρησε αντισυνταγματικά την Ελληνική κυριαρχία στην Ευρωπαϊκή Ένωση [μια ξένη δύναμη] χωρίς την έγκριση των αυτοχθόνων.
Επέβαλε μέσω προπαγάνδας πληρωμένων Μ.Μ.Ε., με εξαπάτηση και απρόσκοπτη βία, προσβάλλοντας το σύνταγμα και τους νόμους του κοινού δικαίου που χαρακτηρίζουν μια ευνομούμενη πολιτεία, το εξοντωτικό και γενοκτονικό καθεστώς των μνημονίων, σε πρόθυμη συνεργασία με οργανισμούς όπως το Δ.Ν.Τ. και η Παγκόσμια Τράπεζα, που ως σκοπό έχουν την καταστροφή της τοπικής οικονομίας και τον αφανισμό ή την βίαια σκλαβοποίηση του εγγενούς πληθυσμού, έχοντας το θράσος να τους χαρακτηρίζει ως "θεσμούς".
Στέρησε μόνιμα από τον Λαό το δικαίωμα να θεωρείται αθώος μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του, να εξασκεί τη συνείδησή του και να αντιδρά επιβάλλοντας τις αποφάσεις του ως έχων το έννομο, εκ γενετής φυσικό δικαίωμα.
Απέτυχε εμφατικά να κρατήσει τους εγκληματίες μακριά από τους Ελληνικούς δρόμους και να προστατεύσει έναν παράνομα αφοπλισμένο πληθυσμό, από μια επιδημία βίαιων εγκλημάτων που εξακολουθούν να θίγουν την ζωή, την τιμή και την αξιοπρέπεια των αυτοχθόνων, κυρίαρχων ιδιοκτητών.
Επέτρεψε επαίσχυντα στα ιδιωτικά τραπεζικά συμφέροντα να υπαγορεύουν την κυβερνητική πολιτική, να μονοπωλούν τις βιομηχανίες και να ελέγχουν τους φυσικούς πόρους που ανήκουν στους, έχοντες το έννομο, φυσικό δικαίωμα, αυτόχθονες κυρίαρχους ιδιοκτήτες.
Επέτρεψε επαίσχυντα σε αυτά τα ιδιωτικά τραπεζικά συμφέροντα, να διαιωνίζουν τη θεσμοθετημένη πλαστογράφηση υπογραφών και την τραπεζική απάτη σε πανελλαδική κλίμακα.
Διευκόλυνε την επιβολή εκατομμυρίων απατηλών απαιτήσεων κατοχής υποθηκών, απαγορεύοντας σε μια, συμμέτοχη κατά τα άλλα, δικαστική εξουσία να αποφανθεί για απάτη εναντίον οποιασδήποτε τράπεζας καθιστώντας πτωχευμένο κάτω από τα όρια τον οποιονδήποτε Έλληνα πολίτη.
Προκάλεσε τις συχνά βάναυσες και βίαιες παράνομες εξώσεις/διαταγές πληρωμής/εκποιήσεις περιουσίας χιλιάδων ανθρώπων μόνο τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, συχνά με τη συνδρομή της αστυνομίας.
Κατασκεύασε ένα κράτος πλήρους επιτήρησης που εμποδίζει την απόλαυση της ιδιωτικής οικογενειακής ζωής.
Αδειοδότησε τη δηλητηρίαση του αέρα, του νερού και των αποθεμάτων τροφίμων, καθώς και εσκεμμένα και με δόλο, προκάλεσε την καταστροφή της δασικής κληρονομιάς, της γεωργίας, της αλιείας και της μεταποίησης.
Συνωμότησε με ξένες δυνάμεις για να εφαρμόσει τις γενοκτονικές ατζέντες 21 και 30 των Ηνωμένων Εθνών σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, υπό το πρόσχημα των "Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης".
Υποβοήθησε παράνομους πολέμους εναντίον άλλων κυρίαρχων εθνών λαών, προκαλώντας τον θάνατο εκατομμυρίων ανδρών, γυναικών και παιδιών χωρίς δική τους υπαιτιότητα.
Νομιμοποίησε τον παράνομο κατ' οίκον περιορισμό κάθε Έλληνα με το πρόσχημα της "προστασίας της δημόσιας υγείας", επιβάλλοντας δρακόντειους κανονισμούς που είχαν ως αποτέλεσμα αμέτρητους θανάτους/ψυχολογικές ασθένειες, την καταστροφή της εθνικής οικονομίας και την πτώχευση τεράστιου αριθμού νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Θέσπισε σε ισχύ τους προδοτικούς νόμους περί κοροναϊών του 2020, οι οποίοι ανέστειλαν τα νόμιμα δικαιώματα που εγγυάται σε κάθε Έλληνα το Φυσικό Δίκαιο των Εθνών, ενώ παράλληλα νομιμοποίησε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και την παραποίηση πιστοποιητικών θανάτου, αναστέλλοντας το δημοκρατικό δικαίωμα να καθαιρεθεί η κατ' επίφαση "κυβέρνηση" από το αξίωμά της.
(Ο κατάλογος, συνεχίζεται με πολλαπλά στοιχεία, δημοσιεύματα και αποδείξεις.)
Ήρθε η ώρα να πάρουμε θέση και να κάνουμε τη διαφορά, επιστρέφοντας στο μέλλον. Όλοι γεννιόμαστε κυρίαρχοι, με αναφαίρετα εκ γενετής δικαιώματα, και είμαστε ελεύθεροι να ζούμε τη ζωή με τον τρόπο που επιλέγουμε, με την προϋπόθεση ότι δεν προκαλούμε βλάβη, τραυματισμό, ζημιά ή απώλεια σε κάποιον άλλον.
©Ε.Α.Ζ.Ι. Trust - ©E.A.Π.Κ. - ΦΟΙΝΙΞ