ΠΩΣ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ EΞΕYΤEΛΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης
Μία βασική αλήθεια, που έχει γίνει κτήμα όλων μας από τα μαθητικά ακόμη
χρόνια, είναι πως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ένα υλικό ον που έχει ανάγκη από
τροφή και υλικά αγαθά, αλλά πως έχει και μία πνευματική διάσταση. Αυτή η
διάσταση του εκφράζεται μέσω της θρησκείας, της φιλοσοφίας, της ηθικής και
των ανωτέρων συναισθημάτων.
Πράγματι, αυτή η διάσταση υφίσταται, αλλά μόνον μέχρι τις…εκλογές.
Μόλις προκηρυχθεί αυτή διαδικασία, αυτή η ‘γιορτή της δημοκρατίας’, η
πνευματική διάσταση του ανθρώπου αφανίζεται και οι πολίτες εξευτελίζονται,
εκούσια ή ακούσια, στο έπακρο. «Τι εννοείς;», θα με ρωτήσετε. Είναι απλό:
όλες οι εκλογικές εξαγγελίες και τα προγράμματα, όλη η εκλογική
αντιπαράθεση, όλες οι κομματικές συζητήσεις, βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά
σε ένα ζήτημα: πόσα χρήματα θα υποσχεθούν οι πολιτικοί αρχηγοί ότι θα μπουν
στην τσέπη των ψηφοφόρων.
Φιλοσοφίες ζωής, θρησκευτικά πιστεύω, ηθικές αξίες, όλα πάνε περίπατο. Όταν
ο μικρο-συνταξιούχος, ο χαμηλόμισθος, ο μεροκαματιάρης θα ακούσει ότι στο
τέλος του μήνα ο μισθός ή η σύνταξη του θα διπλασιασθεί, πιστεύει κανείς ότι
θα ενδιαφερθεί για το τι θα διδάσκονται τα παιδιά του δημοτικού στο
μάθημα των θρησκευτικών; Νομίζει κανείς ότι θα ενδιαφερθεί εάν οι ομοφυλόφιλοι θα μπορούν να
υιοθετούν παιδιά ή εάν οι μουσουλμάνοι μετανάστες θα μπορούν να ψηφίζουν
κλπ; Όχι φυσικά, δεν θα ενδιαφερθεί γι’ αυτά τα ζητήματα, ενώ πράγματι τον
ενδιέφεραν πριν τις εκλογές. Ποιος θα μπορέσει να πει ΟΧΙ στις δελεαστικές
προτάσεις των πολιτικών;
Πόση ψυχική αντοχή χρειάζεται, πόση εσωτερική καλλιέργεια και ανώτερο
ήθος είναι αναγκαία για να μπορέσει κάποιος να πει όχι σε εκείνη την
πολιτική ΥΠΟΣΧΕΣΗ που τον διαβεβαιώνει ότι αύριο θα μπορεί να χαρίσει στο
παιδάκι του το παιχνιδάκι που είδε στη βιτρίνα; Και στο κάτω -κάτω της
γραφής γιατί να πει ΟΧΙ; Τι αξίζει περισσότερο, το ΟΧΙ ή το παιδί του;
Και ξέρετε κάτι;
Δεν είναι μόνο η επίπονη και βασανιστική διαδικασία του να πρέπει να
διαλέξεις συνειδητά, μεταξύ της τσέπης (ιδιαίτερα σε δύσκολους καιρούς) και
των ηθικών αξιών, που εξευτελίζει τον άνθρωπο. Είναι και η ασυνείδητη
λειτουργία που λαμβάνει χώρα, δηλαδή, η ‘απαλοιφή της πληροφορίας’. Μέσα
στον ανθρώπινο νου υπάρχει μία λειτουργία που γίνεται ασυνείδητα και
αυτόματα: όταν μία πληροφορία μας είναι ενοχλητική ή μας βάζει σε διλλήματα,
τείνουμε να την υποτιμήσουμε ή ακόμη και να τη διαγράψουμε. Για παράδειγμα,
εάν ταξιδεύετε με το αεροπλάνο και ακούσετε ένα
Με την έκθεση Documenta 14 που πραγματοποιείται στην Αθήνα από τις 8 Απριλίου έως τις 16 Ιουλίου, υπό τον τίτλο «Learning from Athens», όπου οι εργαζόμενοι ήδη καταγγέλλουν πως άλλαξαν εν μια νυκτί οι συμβάσεις τους και πως βιώνουν απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες, τοποθετήθηκε ένα ανοιξιάτικο πρωινό του Απρίλη μια φυσικού μεγέθους μαρμάρινη προσφυγική σκηνή στον αρχαιολογικό χώρο στο λόφο Φιλοπάππου ή Μουσών, ακριβώς απέναντι από την Ακρόπολη!!!!
