του Χρήστου Μελίδη
Τις προηγούμενες μέρες ο Γιάννης Μουζάλας μιλώντας στο Παγκόσμιο
Προοδευτικό Φόρουμ από τη Θεσσαλονίκη
δήλωσε
ότι πρέπει να ανοιχτούν ασφαλείς δρόμοι για τους πρόσφυγες ”
ώστε με επιλογή και έλεγχο να δώσουμε ζωή στη γερασμένη Ευρώπη”.
Γιατί όμως ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής αποφεύγει να πει ότι το
”όραμα” αυτό δεν είναι δικό του ούτε ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά
βασίζεται σε έκθεση των Ηνωμένων Εθνών πριν 17 χρόνια;
Το 2000, ο ΟΗΕ δημοσίευσε την έκθεση με τίτλο ”
Μετανάστευση Αντικατάστασης”, στην οποία προτείνει μαζική μετακίνηση πληθυσμών από άλλες ηπείρους
έτσι ώστε να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα της γερασμένης Ευρώπης. Γιατί
κανένας δεν γνωρίζει την ύπαρξή της;
Όταν δημοσιεύθηκε η
έκθεση αυτή δεν είχε ακόμη ξεσπάσει ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή όπως τον
γνωρίζουμε σήμερα, ούτε είχαμε ιδέα για την μεταναστευτική κρίση που θα
ακολουθούσε.
Πού ακριβώς βασιζόντουσαν τα Ηνωμένα Έθνη όταν 17 χρόνια πριν πρότειναν
μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών; Με ποιόν ακριβώς τρόπο θα το πετύχαιναν;
Δεν γνωρίζουμε.
Υποθέτουμε όμως ότι οι τεράστιες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές τα
τελευταία δύο χρόνια βόλεψαν εξαιρετικά στην επίτευξη του στόχου τους.
Ή μήπως τελικά γνώριζαν κάτι παραπάνω;
Το 2013, πριν ξεσπάσει η μεταναστευτική κρίση στην Ελλάδα, η Ύπατη
Αρμοστεία του
ΟΗΕ δημιούργησε ένα
παιχνίδι
με τίτλο ”
Ταξίδι φυγής”, ένα ”
βιωματικό παιχνίδι” όπως περιγράφεται για το τι σημαίνει
να είσαι πρόσφυγας. Το παιχνίδι προετοίμαζε ψυχολογικά όσους το έπαιζαν
ώστε να αποδεχτούν a priori όσους έφευγαν από τη χώρα τους ως πρόσφυγες
και μετανάστες, ”
βιώνοντας συναισθηματικές καταστάσεις” σε ένα
διαδραστικό περιβάλλον. Υπό μία πιο στρατιωτική ορολογία, αυτό ονομάζεται
και ”
ψυχολογικός προγραμματισμός”.
Γιατί λοιπόν ο ΟΗΕ δημιούργησε από το 2013 ένα τέτοιο παιχνίδι για το
ελληνικό κοινό ενώ η ελληνική κυβέρνηση θα δήλωνε αργότερα ότι δε
φανταζόταν πως μια τέτοια μεταναστευτική κρίση θα χτυπούσε την Ελλάδα;
Αυτά τα ερωτήματα αφορούν βέβαια το παρελθόν, διότι το μέλλον δεν το
γνωρίζουμε.
Δηλαδή, εμείς, γιατί ο ΟΗΕ, μάλλον το γνωρίζει.
Στην ”
Ατζέντα 2030 για την Βιώσιμη Ανάπτυξη” των Ηνωμένων Εθνών, περιγράφονται 17 στόχοι τους οποίους ο ΟΗΕ θα
επιδιώξει να πετύχει μέχρι το 2030. Στον στόχο Νο 10 με τίτλο ”Μείωση της
ανισότητας εντός και μεταξύ των χωρών”, αναφέρονται και τα εξής:
10.7 Διευκόλυνση της ομαλής, ασφαλούς, τακτικής και υπεύθυνης
μετανάστευσης και κινητικότητας των ανθρώπων, μεταξύ άλλων μέσω της
υλοποίησης προγραμματισμένων και καλά διαχειριζόμενων μεταναστευτικών
πολιτικών.
10. c Μέχρι το 2030, θα μειωθεί σε λιγότερο από 3% το κόστος συναλλαγής
των μεταναστευτικών εμβασμάτων και θα εξαλειφθούν οι διάδρομοι εμβασμάτων
με κόστος υψηλότερο από 5%.
Σας θυμίζει κάτι από τους ”
ασφαλείς διαδρόμους” του κου Μουζάλα;
Γιατί λοιπόν ο κ. Μουζάλας δεν ανακοινώνει ανοιχτά τους στόχους του ΟΗΕ
για την μετανάστευση; Γιατί απλά καθρεφτίζει;
Μήπως, τελικά, είναι μάλλον εντολές που ακολουθεί και όχι ιδέες περί
ανθρωπισμού;
Και αν η Ευρώπη όντως γερνάει, γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις των
τελευταίων ετών σε συνεργασία με τον ΟΗΕ δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να
λύσουν εσωτερικά το δημογραφικό, προστατεύοντας και δίνοντας κίνητρα σε
νέες ελληνικές οικογένειες;
Και φυσικά, δεν έχω τίποτα εναντίον των πραγματικών προσφύγων. Των
πραγματικών προσφύγων. Διότι κατά δήλωση του ίδιου του κ. Μουζάλα,
το 70% όσων ζητούν άσυλο δεν είναι πρόσφυγες.
Μακάρι όμως ο κ. Μουζάλας και η ελληνική κυβέρνηση να έδειχναν το ίδιο
ενδιαφέρον και για τα δικά μας παιδιά όταν φεύγουν στο εξωτερικό λόγω των
μνημονίων και της σκληρής πολιτικής που εφαρμόζεται.
ΠΗΓΗ
