Ποιος είναι ο λόγος άραγε που οι Έλληνες επιστήμονες έχουν μια ακατανόητη και εν πολλοίς ανόητη διένεξη για πράγματα που είναι αυταπόδεικτα, όπως το τι αντιπροσωπεύει η έννοια της υφαλοκρηπίδας και τι η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ); Πώς είναι δυνατόν να συζητάμε γι’ αυτό το θέμα τη στιγμή κατά την οποία στη γειτονιά μας όλο το «παιχνίδι των υδρογονανθράκων επικεντρώνεται στην έννοια της ΑΟΖ;
Επειδή θα πρέπει τόσο η ελληνική πολιτική τάξη και η κοινότητα των ειδικών επιστημόνων να αντιληφθούν ότι η εξωτερική πολιτική μιας χώρας χρειάζεται «νομιμοποίηση» και οι επιστημονικές τους συζητήσεις πίσω από κλειστές πόρτες, με τον καθένα να προσπαθεί να πείσει ότι το δικό του αντικείμενο είναι το πιο κρίσιμο για το ελληνικό μέλλον, είναι επιτακτικό να βγουν μπροστά και να εξηγήσουν για ποιον λόγο εμμένουν στην υφαλοκρηπίδα και για λόγους που οι ίδιοι μόνο αντιλαμβάνονται, μιλούν απαξιωτικά για την ΑΟΖ.
Παριστάνοντας τους αδαείς, θα πρέπει να αναρωτηθούμε για ποιον λόγο η αλλαγή του μέλλοντος της Κύπρου ξεκίνησε από την ανακήρυξη ΑΟΖ και στη συνέχεια οι εξελίξεις έλαβαν μορφή χιονοστιβάδας. Ξαφνικά οι πάντες ψάχνουν για χρυσοφόρα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και πολλοί οι οποίοι στο παρελθόν αναγνώριζαν στην πολιτική τους τον «νόμο της ισχύος», βυσσοδομώντας εναντίον των δικαίων της Κύπρου, τώρα «προσαρμόζουν», για να μην πούμε αλλάζουν δραστικά, την πολιτική τους.
Ο διεθνής παράγοντας… μας έχε πρήξει με τις συνεχόμενες «τελευταίες ευκαιρίες» στην επίλυση του Κυπριακού υπό το βάρος των ασφυκτικών πιέσεων για να μη χαθεί η πρόσβαση στον πλούτο της ανατολικής Μεσογείου, καθώς η έννοια της ΑΟΖ τείνει να εξελιχθεί σε ΝΕΜΕΣΗ για τους Τούρκους, οι οποίοι θεωρούν ότι τα πάντα τους ανήκουν, έχοντας πείσει τον εαυτό τους ότι πρόκειται για τον… περιούσιο λαό του Αλλάχ.
Τούτων λεχθέντων και προσθέτοντας ότι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών δεν διάκειται και τόσο φιλικά προς την έννοια της ΑΟΖ – εάν το γνωρίζουμε καλά – οπότε απαιτείται να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν υποχρέωση να εξηγήσουν, με ένα άρθρο τους ενδεχομένως, ποια είναι η ελληνική πολιτική στο θέμα και με ποια αιτιολογία.
Η εξωτερική πολιτική ΔΕΝ ασκείται σύμφωνα με όσα έχει στο κεφάλι του ο/η εκάστοτε υπουργός Εξωτερικών, ακόμα κι αν αυτός θεωρεί – ή ακόμα και να είναι, αλλά είναι αδιάφορο – εφάμιλλης αξίας ενός π.χ. Χένρι Κίσιντζερ, για να επικαλεστούμε ένα όνομα που ασχέτως συμπαθειών, αντιπροσωπεύει μια περίπτωση παγκόσμια αναγνωρισμένου ειδικού στον τομέα των διεθνών σχέσεων.
Στις Δημοκρατίες, οι πάντες οφείλουν να δίνουν λόγο, μόνο που εδώ στην Ελλάδα, παρότι όλοι υπερθεματίζουν υπέρ της Δημοκρατίας, δεν συμπεριφέρονται αναλόγως. Κάπως έτσι η χώρα μας ακολουθεί τις εξελίξεις με καθυστέρηση ενίοτε και δυο δεκαετιών. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε, δηλαδή τη συλλογική μας κατάντια, ασχέτως εάν καθένας από εμάς ενδεχομένως επιβιώνει καλύτερα από τον μέσο όρο ή και ευημερεί. Συλλογικά είπαμε…
Αυτός ο μακροσκελής πρόλογος, στόχο είχε να μας εισαγάγει στην παρουσίαση μιας πολύ σημαντικής τηλεοπτικής εκπομπής. Οικοδεσπότης της εκπομπής «Αντιθέσεις» στο ΚΡΗΤΗ TV, ο δημοσιογράφος Γιώργος Σαχίνης, ο οποίος έχει ασχοληθεί εκτεταμένα το τελευταίο διάστημα με τα ζητήματα της ανατολικής Μεσογείου και των υδρογονανθράκων που εικάζεται εύσχημα ότι υφίστανται στον ελληνικό χώρο.
Φιλοξενούμενος στην εκπομπή, ο ομότιμος καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο πανεπιστήμιο του Maryland στις ΗΠΑ, Θεόδωρο Καρυώτη, που θεωρείται «πατέρας» της Ελληνικής ΑΟΖ. Στην εκπομπή παρεμβαίνει ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Πάφου, Θωμάς Παπαναστασίου.
Το ενδιαφέρον της εκπομπής είναι πολύ μεγάλο και περιέχει ουκ ολίγες αποκαλύψεις. Παρουσιάζονται χάρτες και εξηγείται ιστορικά η εξέλιξη της υιοθέτησης της έννοιας της ΑΟΖ στη «διεθνή ζωή». Μια έννοια την οποία ορισμένοι επιλέγουν να υποβαθμίζουν, σα να φοβούνται μην πληγούν «κεκτημένα», η πρωτοκαθεδρία τους στο ελληνικό «κύκλωμα» – δεν τολμούμε να αναφερθούμε σε «σύστημα» – της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Όποιος διαφωνεί με αυτή την καταγγελτικού χαρακτήρα αναφορά, τον καλούμε να εκθέσει τις απόψεις του στο «defence-point.gr». Επιτέλους ας εξηγηθούν στον κόσμο οι θέσεις όλων. Ως πολίτες, ΔΕΝ είμαστε διατεθειμένοι να ανεχτούμε προσωπικά βιλαέτια και τα συνηθισμένα «κολπάκια» στο πλαίσιο της σύγκρουσης των πανεπιστημιακών, ειδικά στην τρέχουσα συγκυρία που διέρχεται η χώρα.
Δεν μπορεί να καταδεικνύονται απίστευτες γκάφες της Τουρκίας από τις οποίες προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η λογική των θέσεών της για το Αιγαίο, καταρρίπτεται από μόνη της, εξαιτίας των θέσεων που υποστήριξε η Τουρκία για πανομοιότυπα θέματα που αντιμετώπισε στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και να εξακολουθούν ορισμένοι να θεωρούν ότι πρόκειται για ζητήματα των «ειδικών» και όχι του Έλληνα πολίτη.
Παραπέμπουμε ευθύς αμέσως στην εκπομπή, την παρακολούθηση της οποίας συνιστούμε ανεπιφύλακτα. Όποιος το κάνει, αφενός θα ευεργετηθεί, καθώς ο τρόπος εξήγησης είναι εξαιρετικά κατανοητός και εκλαϊκευμένος και αφετέρου θα συνειδητοποιήσει την αθλιότητα του ελληνικού πολιτικού συστήματος που δεν επιβάλλει στοιχειώδη ορθολογισμό στη συμπεριφορά της χώρας.
