Τι γίνεται με τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας; Ενοχλεί την COSCO και μετακομίζει; ...

Τι γίνεται με τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας; Ενοχλεί την COSCO και μετακομίζει; Πού θα πάει άραγε; Μα, στην... ανανεωμένη Σούδα ! Πού αλλού;

Είπαμε: Τη Διώρυγα τής Κορίνθου την ξεπούλησαν στους Βρεττανούς. Tη Νέα Πέραμο, την Ελευσίνα, τη Μάνδρα, το Θριάσιο Πεδίο ολόκληρο, στους ιταλικούς σιδηροδρόμους και στην κινεζική COSCO. Τον Πειραιά, τα ίδια. Ολόκληρη την παραλιακή ζώνη από το Νέο Φάληρο (Ίδρυμα Νιάρχου) μέχρι το Σούνιο σε τούρκους και εμίρηδες από το Ντουμπάι, το Κατάρ κτλ. Τα ίδια και με την παραλιακή ζώνη από το Σούνιο μέχρι τον Ωρωπό στον Νότιο Ευβοϊκό...

Τι να κάνει το Πολεμικό Ναυτικό στη Σαλαμίνα; Εμποδίζει...Έτσι, άρχισαν τα... «προεόρτια». Της μετακομίσεως...

Ο καρπός μιας ιστορικής αναγκαιότητας οδηγείται σε οριστικό πολιτικό εκφυλισμό - Μια απάντηση στο τελευταίο συνονθύλευμα σοφιστειών της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ.

Ο σταλινικός χαφιές της goldman sachs,Καζάκης διαλύει το Ε.ΠΑ.Μ τώρα που θα ήταν απαραίτητο...Τα γράφαμε απο παλιά αλλά ήμασταν οι "γραφικοί" και οι "συνωμοσιολόγοι"...

Φίλες, φίλοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

μπροστά στην έναρξη του 6ου Συνεδρίου του ΕΠΑΜ την ερχόμενη Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017, εμείς οι 20 παράτυπα και αντικαταστατικά διαγραφέντες και οι πολλοί περισσότεροι ακόμα που ενστερνίστηκαν εξ αρχής τις θέσεις μας, αλλά και μπροστά στην ιστορική ευθύνη που έχουμε όλοι απέναντι στην πορεία του δημοκρατικού - πατριωτικού κινήματος, που ήθελε να εκφράσει μέχρι τώρα το ΕΠΑΜ, σας στέλνουμε το επισυναπτόμενο κείμενο, δηλώνοντας την πρόθεσή μας, ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος αυτού του Συνεδρίου, να συνεχίσουμε μαχόμενοι σκληρά για την επικράτηση των ιδεών της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας στην πατρίδα μας.

Για όποιον ενδιαφέρεται για πληρέστερη ενημέρωση δίνουμε την παρακάτω παραπομπή (link) στον φάκελο ΕΠΑΜ 2017, όπου κάποιος μπορεί να βρει όλα τα κρίσιμα κείμενα που αποτυπώνουν τα γεγονότα των τελευταίων μηνών εντός του Μετώπου:

https://drive.google.com/open? id=0B-X54f_EKRE3ZzdOOWlCY0YtY3 M

Ο καρπός μιας ιστορικής αναγκαιότητας οδηγείται σε οριστικό πολιτικό εκφυλισμό

Μια απάντηση στο τελευταίο συνονθύλευμα σοφιστειών της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ.

Την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017 η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ σε μια απέλπιδα προσπάθειά της να αιτιολογήσει τις κατ’ εξακολούθηση αυθαιρεσίες της, έστειλε μια επιστολή με τίτλο «Ερωτήματα και Απαντήσεις» σε όλα τα μέλη του ΕΠΑΜ. Προσπαθώντας να απαντήσει στα αμείλικτα ερωτηματικά που δημιουργήθηκαν σε όλους μετά τα τελευταία γεγονότα στο εσωτερικό του Μετώπου, διαστρέφει για μια ακόμη φορά την αλήθεια.

Εμείς με χαρά απαντάμε στις δικές τους ερωτήσεις, βασιζόμενοι στα πραγματικά γεγονότα που δεν σας αποκαλύπτουν. Τους ευχαριστούμε γι’ αυτό, διότι μας δίνουν την εξαιρετική ευκαιρία να αναδείξουμε, το ψέμα, την ανηθικότητα, την συκοφαντία, την απόκρυψη της αλήθειας και των πραγματικών περιστατικών. Να αποδείξουμε πώς για όσα μας κατηγορούν, δεν αποτελούν παρά την δική τους αντανάκλαση μπροστά στον καθρέφτη.


Α. Ας δούμε λοιπόν ενδεικτικά ορισμένα από τα επικοινωνιακά τους πυροτεχνήματα

Η Ευρώπη στην σκιά του Πρωσσικού Βαρβαρισμού

...Γνώριζες τα βήματα, ξέκρινα τους ήχους,
και μπογιές 'τοιμάζαμε με σβηστή φωνή,
τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους
πέφταμε φωνάζοντας “Κάτω οι Γερμανοί!”...
(από το τραγούδι του Λευτέρη Παπαδόπουλου “Καισαριανή”)

Πέρασαν 73 χρόνια από τις ταραγμένες εκείνες ημέρες όταν, τέλος Σεπτεμβρίου του '44, οι Γερμανοί κατακτητές άρχιζαν να τα μαζεύουν και να μας αδειάζουν την γωνιά. Αρχές Οκτώβρη κάτι λίγοι είχαν μείνει στην Αθήνα για να καθαρίσουν το έδαφος πίσω τους... Όσους πατριώτες κρατούσαν στα στρατόπεδά τους, πρόλαβαν και τους εκτέλεσαν· ελάχιστοι κατάφεραν να επιζήσουν. Έφευγαν πυρπολώντας, γκρεμίζοντας και λεηλατώντας ό,τι είχε απομείνει από την καταστροφική τους μανία τα χρόνια της κατοχής: δρόμους, λιμάνια, γέφυρες, εργοστάσια, φράγματα και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Διέλυαν όλες τις υποδομές της χώρας για να μείνει πίσω τους έρημος τόπος. Οι φρίτσηδες δεν μπορούσαν να νοιώθουν ηττημένοι, δεν είχαν γεννηθεί από μάνα αλλά από την φύτρα των υπεράνθρωπων, γι' αυτό έκαιγαν τα χωριά και έσφαζαν τον κοσμάκη από την λύσσα τους. 

Οι τελευταίοι μήνες της γερμανικής βίας και της δωσιλογικής δράσης στον τόπο μας ήταν μαρτυρικοί: Καισαριανή, Χορτιάτης, Κομμένο, Καλάβρυτα, Δίστομο... 

Η μανία τους δεν εξαντλήθηκε μόνο απέναντι στον δοκιμαζόμενο λαό.

Εκτέλεσαν ακόμα κι όλους τους "έλληνες" συνεργάτες τους: χαφιέδες, διερμηνείς, μαυραγορίτες, κουκκουλοφόρους καταδότες.

Ξεφορτώθηκαν δηλαδή την δωσιλογική πλέμπα, που γνώριζε πολλά, για να προστατέψουν τα μεγάλα κεφάλια, τους δικούς τους ανθρώπους στην πολιτική, στις τράπεζες, τις βιομηχανίες. Ήταν εκατοντάδες από δαύτους και στα πιο υψηλά πόστα. Υπολόγιζαν πολύ σ' αυτό το εκτεταμένο δίκτυο πρακτόρων και ήθελαν να το κρατήσουν ζωντανό για τα χρόνια που θα έρχονταν μετά τον πόλεμο. Άλλωστε την ώρα που έφευγαν από την Αθήνα ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει, η Βέρμαχτ ήταν ακόμα στην Κρήτη, το Βερολίνο δεν είχε πέσει και ο Χίτλερ δεν είχε πειστεί ότι είχε ηττηθεί κατά κράτος. Οι Γερμανοί υπολόγιζαν σε έναν επόμενο γύρο, πως θα μπορούσαν ξανά να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη, αν όχι με τα όπλα, σίγουρα όμως με την πολιτική της “ένωσης” και την οικονομία. Το σχέδιο για μια “Ενωμένη Ευρώπη” υπό γερμανική ηγεμονία ήταν πάντα στο μυαλό τους, ασχέτως αν υπήρχαν και εναλλακτικές προσεγγίσεις από την μεριά των συμμάχων, όπως η αρχική ΕΟΚ ως Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα.

Η ιστορία τούς επιβεβαίωσε και αυτός ο ιστός των συνεργατών που άφησαν πίσω τους αλώβητο σιγά-σιγά ξεδιπλώθηκε και τύλιξε πάλι την χώρα με τα γνωστά αποτελέσματα: αυτό που δεν μπόρεσαν να κάνουν οι ναζί, το πέτυχαν οι επίγονοί τους με τον μανδύα του “ευρωπαϊσμού”.