Αυτές πλέον με το γυναικείο κεφάλαιό τους στην υπέρτατη μορφή διεκδικούν και
παίρνουν
τα πάντα, "
δικαιώνοντας" και ανταμείβοντας τους
"
επιτυχημένους" γέροντες.
Γυναίκες με δική τους πρωτοβουλία κάνουν αυτό το οποίο επί αιώνες τους
επέβαλαν με τη βία και επαναστατούσαν. Αυτό, το οποίο μερικές δεκαετίες πριν
θα φαινόταν ανήθικο, σήμερα φαίνεται λογικό. Γέροντες πραγματικοί αποτελούν
"
φιλέτα" για ανήλικες.
Ο γηραιός Μπερλουσκόνι κατηγορείται για σχέσεις με ανήλικη και η κοινωνία το
"
αντέχει". Τον ζηλεύουν οι "
συναγωνιστές" του και την ανήλικη
τη ζηλεύουν οι ανήλικες, οι οποίες λαχταράνε μεγαλεία, χρήμα και ναρκωτικά
...για να "
μειώνουν" το κόστος των επιλογών τους.
Αυτή είναι η απόλυτη κόλαση και είναι "
σφραγισμένη".
Όταν μια δεκαοκτάχρονη κούκλα "
ερωτεύεται" έναν υπερήλικα
Golden Boy του συστήματος, όλοι οι "
ενδιάμεσοι"
συνθλίβονται.
"Σφραγίζεται" μια κοινωνία και "ζουν" μόνον τα άκρα της. Τα
απόλυτα άκρα της.
Τα άκρα, τα οποία εκφράζουν το απόλυτο ανθρώπινο κεφάλαιο. Η γυναίκα με το
απόλυτο φυσικό γυναικείο κεφάλαιο και ο άνδρας με το απόλυτα τεχνητό ανδρικό
κεφάλαιο.
Όλοι οι υπόλοιποι αποτελούν το "
φόντο" της γιγαντομαχίας.
"
Μουλάρια", που δεν τα θέλει κανένας.
Απόλυτες συνθήκες αγοράς.
Ανάλογα με το τι "
διαθέτει" κάποιος, παίρνει ό,τι "
θέλει".
Όποιος διαθέτει τα "
πάντα", διαλέγει και παίρνει ό,τι θέλει.
Όταν λέμε "
όποιος", εννοούμε όποιος ...και όταν λέμε "
ό,τι",
εννοούμε ό,τι.
Γιατί;
Γιατί στο "
όποιος" σήμερα προστέθηκαν και οι γυναίκες της επιτυχίας.
Τα
Golden Boys δεν είναι μόνον αρσενικά.
Είναι και θηλυκά.
Αυτά τα θηλυκά, σκεπτόμενα με τον ανδρικό τρόπο, αναζητούν "
τεκνά".
Αναζητούν τον άνδρα με το φυσικό του κεφάλαιο στον υπέρτατο βαθμό και τον
αναζητούν με τον ίδιο τρόπο και χρησιμοποιώντας τα ίδια μέσα που αναζητούν
τις νεαρές γυναίκες οι άνδρες συνάδελφοί τους.
Μιλάμε για την απόλυτη δυστυχία, η οποία είναι αποτέλεσμα της απόλυτης
βλακείας.
Στο απόλυτο επίπεδο της "
επιτυχίας" οι "
πετυχημένοι" αναζητούν
αυτό το οποίο είχαν αρνηθεί, όταν δεν χρειαζόταν καμία "
επιτυχία" για
να το πάρουν.
Αυτό ισχύει τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες.
Όταν οι άνδρες ήταν νέοι, αρνούνταν τις νέες, που τους προσφέρονταν δωρεάν
και "
κοιμούνταν" με τις γριές, για να τους βοηθήσουν στις καριέρες
τους. Τώρα που ολοκλήρωσαν τις καριέρες τους, θέλουν τις νέες με τον
ακριβό τρόπο και άρα "
αγοράζοντάς" τες. Το ίδιο συμβαίνει και με τις
"
πετυχημένες" γυναίκες.
Όταν ήταν νέες "
επενδύτριες", δεν ήθελαν τους νέους και
"
κοιμούνταν" με τους "
πετυχημένους" γέρους.
Οι νέοι ήταν "
ξεβράκωτοι" και δεν τους ήθελαν. Τώρα έγιναν
"
τεκνατζούδες" και ονειρεύονται ξεβράκωτους νέους.
Το απόλυτο τέλμα.
Οι νέοι ζηλεύουν τους επιτυχημένους γέρους και οι επιτυχημένοι γέροι τους
νέους. Ο καθένας από αυτούς θα πουλούσε την "
ψυχή" του στον Διάβολο,
προκειμένου ν' αποκτήσει αυτό που ζηλεύει. ....
...Οι άνδρες ήταν ευτυχείς.
"
Νίκησαν".
Πέτυχαν αυτό το οποίο ήθελαν.
Έβαλαν τη γυναίκα στα δικά τους "
χωράφια".
Μπορούσαν πλέον ν' αγωνίζονται, χωρίς να έχουν αμφιβολίες ότι θα
"
ανταμειφθούν" ...όσα χρόνια κι αν περνούσαν. Δεν χρειαζόταν πλέον να
τις πιέζουν με τη βία ν' "
ανταποκριθούν". Το έκαναν πλέον οι γυναίκες
μόνες τους.
Οι "πρωτοπόρες" γυναίκες.
Αυτές, οι οποίες είχαν τόσο πολύ "
μεθύσει" με τον νέο τους ρόλο, που
στο τέλος έφτασαν όχι μόνον να μιμούνται τους άνδρες, αλλά να γίνουν τέλειοι
άνδρες. Τόσο τέλειοι, που στο τέλος άλλαξαν και "
στρατόπεδο".
Χειραφετημένες, μορφωμένες καριερίστριες είναι οι περισσότερες λεσβίες.
Τα νέα "μουλάρια" του άλλου "στρατοπέδου".
Κανένας άνδρας και ποτέ δεν έκανε μεγαλύτερο κακό στις γυναίκες από τις
λεσβίες και τις φεμινίστριες. Από αυτές, που, για να καλύψουν τις δικές τους
"
ιδιόμορφες" ανάγκες, εφεύραν νέο "
ρόλο" για τις γυναίκες.
Αυτές, που έβαλαν την απόλυτα ανδρική αντίληψη των πραγμάτων μέσα στο
γυναικείο φύλο.
Όμως, τα φύλα δεν είναι αντίπαλοι μεταξύ τους, ώστε η καταστροφή του ενός να
είναι η επιτυχία του άλλου.
Τα φύλα λειτουργούν συμπληρωματικά μεταξύ τους.
Η απόλυτη "
ήττα" του ενός δεν σημαίνει τη "
νίκη" του άλλου,
αλλά την καταστροφή του.
Απλά πράγματα.
Δεν πριονίζεις το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεσαι.
Δεν το νικάς, επειδή μπορείς να το κόψεις.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τα δύο φύλα.
Οι άνδρες έκοψαν το κλαδί στο οποίο κάθονταν. Η μεγάλη "
νίκη" τους
ήταν η τέλεια καταστροφή τους.
Γιατί;
Γιατί αυτοί "
έτρεχαν" και δεν "
έφταναν", τότε που η γυναίκα με
το απλό ανθρωπινό της κεφάλαιο ήταν σκληρή κριτής απέναντί τους.
Όταν η γυναίκα με απλοϊκή σκέψη και άπειρο συναίσθημα τους αγαπούσε και τους
επέλεγε πολλές φορές πέρα από κάθε λογική και βέβαια πέρα από τα συμφέροντά
της. Μετατρέποντάς την σε ένα πανίσχυρο και συμφεροντολογικό ανδροπρεπές
"
τέρας", τίναξαν τα πάντα στον "
αέρα".
Ο "
πήχης" ανέβηκε τόσο πολύ, που δεν μπορεί πλέον ο μέσος άνδρας να
τον πιάσει με κανέναν τρόπο. ......
ΠΗΓΗ