Η διευθύντρια της
φιλανθρωπικής οργάνωσης για τη βιοποικιλότητα πανηγυρίζει για τη μείωση
του πληθυσμού, καθώς θα βοηθήσει τις κυβερνήσεις να επιτύχουν τους
στόχους της κλιματικής αλλαγής
Σύμφωνα με άρθρο γνώμης του περιοδικού Scientific American, ένας κόσμος με λιγότερους ανθρώπους σημαίνει διαφορετικό κλίμα και καλύτερα αποτελέσματα για τους εναπομείναντες κατοίκους του πλανήτη - ανθρώπινους και μη.
”Αυτά είναι καλά νέα.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι κανενός άλλου μεγάλου ζώου ο πληθυσμός δεν έχει
αυξηθεί τόσο πολύ, τόσο γρήγορα ή τόσο καταστροφικά για άλλα είδη όσο ο
δικός μας, θα έπρεπε όλοι να γιορτάζουμε τη μείωση του πληθυσμού”. -Η μείωση του πληθυσμού θα αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο, Stephanie Feldstein, Scientific American, 4 Μαΐου 2023
Το άρθρο υποστηρίζει ότι λιγότεροι άνθρωποι απαιτούν λιγότερη σίτιση και ενέργεια
Η
υπόθεση ενισχύεται περαιτέρω από την άποψη ότι ο πλανήτης υποφέρει από
υπερπληθυσμό, ο οποίος μειώνει τα ενδιαιτήματα της άγριας ζωής και τα
οικοσυστήματα, καθώς η ανθρώπινη συμμετοχή έχει αρνητικό αντίκτυπο σε
όλα γύρω του.
Τελικά το άρθρο γνώμης, που γράφτηκε
από τη διευθύντρια Πληθυσμού και Βιωσιμότητας στο Κέντρο Βιολογικής
Ποικιλότητας, αναφέρει:
"Η μείωση του πληθυσμού αποτελεί μόνο απειλή για μια οικονομία που βασίζεται στην ανάπτυξη. Η μετάβαση σε ένα μοντέλο που βασίζεται στην αποανάπτυξη και την ισότητα παράλληλα με χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και θα αυξήσει τον πλούτο και την ευημερία".
Επομένως, οι άνθρωποι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της αύξησης του πληθυσμού και της επιβίωσης του πλανήτη, υποστηρίζει το δοκίμιο, επαναλαμβάνοντας προηγούμενους ισχυρισμούς ότι "η μείωση των πληθυσμών και η γήρανση των δημογραφικών στοιχείων" βοηθούν τις κυβερνήσεις να επιτύχουν τους στόχους της κλιματικής αλλαγής.
Η επιβράδυνση της αύξησης του πληθυσμού "βοηθά στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα", λέει η Feldstein.
Τα παραπάνω προέρχονται από άρθρο που δημοσιεύθηκε από το Britmax News στις 9 Μαΐου 2023 με τίτλο "Το περιοδικό Scientific American λέει ότι η μείωση του πληθυσμού πρέπει να γιορτάζεται". Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο —> ΕΔΩ
Ο Igor Chudov
έχει γράψει αρκετά άρθρα που αναδεικνύουν τη μείωση των γεννήσεων και
την αύξηση της θνησιμότητας σε όλο τον κόσμο, οπότε τα σχόλια της
Stephanie Feldstein στο Scientific American του τράβηξαν την προσοχή. Ο
Chudov σημείωσε ότι η Feldstein συνιστά δύο βιβλία στον ιστότοπό της. Το ένα από αυτά "The Jane Effect" είναι αφιερωμένο στην Jane Goodall. Ακριβώς όπως και η Feldstein, η Goodall δηλώνει ανοιχτά την επιθυμία της για μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού.
Στη συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός το 2020, η
Γκούντολ πρότεινε ο παγκόσμιος ανθρώπινος πληθυσμός να μειωθεί στα 450
εκατομμύρια.
Η Feldstein ηγείται του έργου του Κέντρου για τη Βιολογική Ποικιλομορφία,
για την "ανάδειξη και αντιμετώπιση των απειλών που απειλούν τα
απειλούμενα είδη και τους άγριους τόπους από την ανεξέλεγκτη αύξηση του
ανθρώπινου πληθυσμού και την υπερκατανάλωση". Η σύνδεση του ανθρώπινου
πληθυσμού και της κατανάλωσης αποτελεί τη βάση του βιβλίου "Τα όρια της
ανάπτυξης". Ομοίως, όταν αναφέρεται σε "ένα μοντέλο που βασίζεται στην
αποανάπτυξη [ ] παράλληλα με χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας", αναμασά
την ιδεολογία των Ορίων της Ανάπτυξης.
Τα όρια της ανάπτυξης είναι μια έκθεση που ανατέθηκε από τη Λέσχη της Ρώμης κατά την προετοιμασία της πρώτης περιβαλλοντικής συνόδου κορυφής των Ηνωμένων Εθνών στη Στοκχόλμη το 1972. Μέσω ενός μοντέλου προσομοίωσης σε υπολογιστή, η έκθεση "διαπίστωσε
ότι η λήψη ανθρώπινων αποφάσεων παρασύρει ολόκληρο τον πληθυσμό μας
αργά αλλά αδυσώπητα προς την περιβαλλοντική καταστροφή", αναφέρεται σε άρθρο που δημοσίευσε η Λέσχη της Ρώμης.
Όπως
μάθαμε μέσω της χειραγώγησης των δεδομένων από τον Νιλ Φέργκιουσον μέσω
υπολογιστικών μοντέλων από την αρχή της εποχής του covid, τα
προγνωστικά υπολογιστικά μοντέλα μπορούν εύκολα να διαλέξουν, να
διαστρεβλώσουν και να αναδιαμορφώσουν σύνολα δεδομένων σύμφωνα με το
επιθυμητό αποτέλεσμα των ελεγκτών των προγραμματιστών του υπολογιστή.
Και όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο, φαίνεται ότι αυτό ακριβώς
έκαναν τα μοντέλα που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή του βιβλίου "Τα
όρια της ανάπτυξης".
Είκοσι χρόνια μετά τη δημοσίευση του βιβλίου "Τα όρια της ανάπτυξης", ο συνιδρυτής της Λέσχης της Ρώμης δρ Αλεξάντερ Κίνγκ παραδέχτηκε την ουσιαστική απάτη της περιβαλλοντικής ατζέντας τους στο βιβλίο του "Η πρώτη παγκόσμια επανάσταση" το 1991. Παραδέχτηκε ότι η "ρύπανση, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η έλλειψη νερού, η πείνα ήταν απλώς ένα τέχνασμα για να δικαιολογηθεί μια επίθεση στην "ίδια την ανθρωπότητα".
Ο Κίνγκ είπε χαρακτηριστικά: "Ο πραγματικός εχθρός [ ] είναι η ίδια η ανθρωπότητα". Αυτή η αντι-ανθρώπινη ατζέντα της "μηδενικής ανάπτυξης", στους πρώτους υποστηρικτές της οποίας περιλαμβάνονται επίσης ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ και ο Μορίς Στρονγκ, ξεδιπλώνεται τώρα ως Η Μεγάλη Επαναφορά, η Ατζέντα 2030 και το τέχνασμα του Καθαρού Μηδενικού Άνθρακα.
Η
Dennis Meadows, η σύζυγός του Donella Meadows, ο Jay Forrester και ο
Jørgen Randers συνέγραψαν το βιβλίο The Limits to Growth. Το 1992, στην
20ή επέτειο, η ομάδα επικαιροποίησε τα Όρια σε ένα βιβλίο με τίτλο "Πέρα
από τα όρια". Το 2002, τρεις από τους αρχικούς συγγραφείς - η Donella
Meadows, ο Jorgen Randers και ο Dennis Meadows - δημοσίευσαν μια άλλη
επικαιροποιημένη μελέτη με τίτλο 'Τα όρια της ανάπτυξης: The 30-Year
Update". Η Donella Meadows πέθανε το 2001, ένα χρόνο πριν από την
τελευταία δημοσίευση.
Παρά την παραδοχή του King δέκα χρόνια νωρίτερα ότι η περιβαλλοντική ατζέντα της Λέσχης της Ρώμης ήταν ένα τέχνασμα και ότι "ο πραγματικός εχθρός [...] είναι η ίδια η ανθρωπότητα", το μήνυμα στο η 30-χρονη ενημέρωση παρέμεινε η ίδια.
Οι
συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "η ανθρωπότητα βρίσκεται
επικίνδυνα σε κατάσταση υπέρβασης". Αυτή είναι μια κινδυνολογική
διατύπωση ακόμη και με βάση τον δικό τους ορισμό της ορολογίας. Μια σύνοψη της 30-χρονης ενημέρωσης, εξηγούσε τι σημαίνει "υπερκάλυψη": "Όταν συμβαίνει μια υπερκάλυψη, προκαλεί πιέσεις που αρχίζουν να επιβραδύνουν και να σταματούν την ανάπτυξη".
Ωστόσο,
περιέργως, η μόνη λύση στα αντιληπτά, ή ίσως ακριβέστερα
προσχεδιασμένα, προβλήματα που προτείνουν οι συγγραφείς είναι ο έλεγχος
του ανθρώπινου πληθυσμού. Η σύνοψη συνέχισε αναφέροντας ότι ο κόσμος
μπορεί να ανταποκριθεί με τρεις τρόπους στα σήματα ότι η χρήση των πόρων
και οι εκπομπές ρύπων έχουν ξεπεράσει τα βιώσιμα όριά τους:
Ο ένας τρόπος είναι να συγκαλύψει, να αρνηθεί ή να μπερδέψει τα σήματα.
Ένας δεύτερος τρόπος είναι να αμβλύνει τις πιέσεις από τα όρια χρησιμοποιώντας τεχνικές ή οικονομικές λύσεις. "Αυτές οι προσεγγίσεις, ωστόσο, δεν θα εξαλείψουν τις αιτίες αυτών των πιέσεων", αναφέρεται στη σύνοψη.
Ο τρίτος τρόπος είναι να εργαστούμε για τις υποκείμενες αιτίες. Για να γίνει αυτό, τα μοντέλα που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή του The Limits to Growth μπορούν να δώσουν τις απαντήσεις, έτσι υποστήριζε η σύνοψη. Πρόκειται για τα ίδια μοντέλα που χειραγώγησαν σύνολα δεδομένων.
Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν,
ότι η απάντηση που έδωσαν τα μοντέλα ήταν αυτή που έψαχναν οι ελεγκτές:
τα ζευγάρια να περιορίσουν το μέγεθος της οικογένειάς τους σε δύο
παιδιά, οι άνθρωποι να μετριάσουν τον υλικό τρόπο ζωής τους και να
προστεθούν τεχνολογίες για τη μείωση της ρύπανσης, τη διατήρηση των
πόρων, την αύξηση της απόδοσης της γης και την προστασία της γεωργικής
γης. Με την εφαρμογή αυτών, η σύνοψη της 30-χρονης ενημέρωσης δήλωνε: "Η προκύπτουσα κοινωνία είναι βιώσιμη"...
Στην 50ή επέτειο της έκδοσης του βιβλίου “Τα όρια της ανάπτυξης”, το The Donella Meadows Project, που δημιουργήθηκε για να διατηρήσει την κληρονομιά της Donella Meadows, δημοσίευσε μια συνέντευξη με τον Dennis Meadows. Όταν ρωτήθηκε πώς η πραγματικότητα παρακολουθεί τα σενάριά του που δημιουργήθηκαν 50 χρόνια πριν, η Meadows έδωσε μια απάντηση που θα έπρεπε να σηκώσει τα φρύδια ακόμη και του πιο πιστού οπαδού:... "Η ακρίβεια δεν είναι πραγματικά το θέμα εδώ. Ο στόχος μας κατά την αρχική ανάλυση ήταν να παράσχουμε ένα εννοιολογικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οι άνθρωποι θα μπορούσαν να σκεφτούν για τις δικές τους επιλογές και για τα γεγονότα που έβλεπαν γύρω τους. Όταν αξιολογούμε μοντέλα, ρωτάμε πάντα αν είναι πιο χρήσιμα, όχι αν είναι πιο ακριβή". -Dennis Meadows για την 50ή επέτειο από τη δημοσίευση του The Limits to Growth, The Donella Meadows Project, 4 Μαρτίου 2022
Και, όταν ρωτήθηκε πώς βλέπει τις επιπτώσεις της ρύπανσης και μιας σειράς "κρίσεων εξαντλησιμότητας" που προκαλούνται από τον αυξανόμενο πληθυσμό, η Meadows έδωσε μια άλλη απάντηση που ανοίγει τα μάτια των πιστών:
... "Δεν υπάρχει, φυσικά, καμία δυνατότητα αποφυγής της κλιματικής αλλαγής, ακόμη και αν μειώναμε τις εκπομπές σε καθαρό μηδέν.
Είμαστε πολύ πάνω από τα βιώσιμα επίπεδα. Ακόμα και αν μπορούσαμε να αποφύγουμε την κλιματική αλλαγή, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να συντηρήσουμε 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε επίπεδα διαβίωσης που να πλησιάζουν το βιοτικό επίπεδο που έχουμε συνηθίσει να περιμένουμε. Έχουν γίνει κάποιες ακαδημαϊκές ασκήσεις για τον υπολογισμό του πόσους ανθρώπους θα μπορούσε να συντηρήσει η γη. Αυτό είναι πραγματικά ένα ανόητο είδος άσκησης, επειδή αγνοεί τις περισσότερες από τις αξίες και τους στόχους που έχουμε για να κάνουμε την ανθρώπινη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη να αξίζει τον κόπο: ισότητα, ελευθερία, ευημερία, ανθρώπινη υγεία. Όλα αυτά τα πράγματα επηρεάζονται στενά από τον υπερπληθυσμό. Δεν ξέρω ποιο είναι το βιώσιμο επίπεδο πληθυσμού σήμερα, αλλά πιθανώς είναι πολύ πιο κοντά στο ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους, ή και λιγότερο, αν φιλοδοξούμε να έχουν το είδος του βιοτικού επιπέδου και των πολιτικών συνθηκών που απολαμβάνουμε στη Δύση". -Dennis Meadows για την 50ή επέτειο της δημοσίευσης του βιβλίου The Limits to Growth, The Donella Meadows Project, 4 Μαρτίου 2022
Ωστόσο, η Stephanie Feldstein, η
οποία έχει μολυνθεί από την ιδεολογία της Λέσχης της Ρώμης, εξακολουθεί
να προσπαθεί να δικαιολογήσει τον αποπληθυσμό χρησιμοποιώντας την
"κλιματική αλλαγή". Αν και περιλαμβάνει επίσης την ιδέα της Meadows για
το "βιοτικό επίπεδο" προσθέτοντας ότι ο αποπληθυσμός θα αυξήσει τον
"πλούτο και την ευημερία".
Φυσικά, δεν θα το κάνει.
Σύμφωνα με τον πρώην αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών Dr. John Coleman, η Λέσχη της Ρώμης είναι ένας διεθνής βραχίονας εξωτερικής πολιτικής της Επιτροπής των 300.
Τα μέλη της Επιτροπής των 300 εκπροσωπούν τις πλουσιότερες οικογένειες
του κόσμου. Αυτό προσφέρει μια σχετικά γρήγορη και απλή λύση για τη
βελτίωση του πλούτου, της ευημερίας, των πολιτικών συνθηκών και όχι μόνο
του παγκόσμιου πληθυσμού, μια λύση που φαίνεται να έχει διαφύγει από
τους Meadows, Feldstein και άλλους που ακολουθούν την ιδεολογία των
Ορίων της Ανάπτυξης.
Τον Ιανουάριο του 2023, η Oxfam δημοσίευσε ένα άρθρο που ανέφερε ότι "το πλουσιότερο 1% μάζεψε σχεδόν διπλάσιο πλούτο από ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος μαζί τα τελευταία δύο χρόνια".
Σύμφωνα με την Oxfam, οι περιουσίες των δισεκατομμυριούχων αυξάνονται
κατά 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα, με το πλουσιότερο 1% να
παίρνει σχεδόν τα δύο τρίτα όλου του νέου πλούτου αξίας 42
τρισεκατομμυρίων δολαρίων που δημιουργήθηκε από το 2020. Αν το θέσουμε
αλλιώς, ένας δισεκατομμυριούχος κέρδισε περίπου 1,7 εκατομμύρια δολάρια
ΗΠΑ για κάθε 1 δολάριο ΗΠΑ νέου παγκόσμιου πλούτου που κέρδισε ένα άτομο
στο κατώτερο 90%. Η τάση αυτή δεν έδειξε σημάδια επιβράδυνσης, καθώς η
κερδοφορία από την εποχή του covid άρχισε να υποχωρεί. Ο πλούτος των
δισεκατομμυριούχων εκτινάχθηκε το 2022 με την ταχεία αύξηση των κερδών
από τα τρόφιμα και την ενέργεια.
Η Oxfam σημείωσε
επίσης ότι την ίδια στιγμή που το 1% συσσωρεύει πλούτο που ξεπερνάει τα
όρια της υπερβολής, "τουλάχιστον 1,7 δισεκατομμύρια εργαζόμενοι ζουν σε
χώρες όπου ο πληθωρισμός ξεπερνά τους μισθούς και πάνω από 820
εκατομμύρια άνθρωποι - περίπου ένας στους δέκα ανθρώπους στη Γη -
πεινάνε".
Η Oxfam ζητά μια συστηματική και ευρεία
αύξηση της φορολογίας των υπερπλουσίων, ώστε να ανακτηθούν τα κέρδη της
κρίσης που οδηγούνται από το δημόσιο χρήμα και την κερδοσκοπία. Ωστόσο,
προχωράμε παραπέρα και ζητάμε να αναδιανεμηθεί ολόκληρος ο πλούτος των
υπερπλουσίων στο 90% - ώσπου δεν θα τους ανήκει τίποτα.
Μόνο τότε θα είμαστε ευτυχισμένοι...
Πηγή - Απόδοση στα Ελληνικά/διαμόρφωση : Α.Τ.
 |
Η Stephanie Feld(stein) 🔯είναι Διευθύντρια Πληθυσμού και Αειφορίας στο Κέντρο για τη Βιολογική Ποικιλότητα, όπου ηγείται ενός εθνικού προγράμματος που ασχολείται με τη σύνδεση μεταξύ της αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού, της υπερκατανάλωσης και της κρίσης εξαφάνισης της άγριας ζωής. Δημιούργησε την καινοτόμο εκστρατεία Take Extinction Off Your Plate και υποστηρίζει δίκαιες λύσεις για τον μετασχηματισμό των συστημάτων διατροφής, την αύξηση της δημόσιας υγείας, την προώθηση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων και της ενδυνάμωσης και την πρόκληση της ατελείωτης ανάπτυξης.
Είναι περιζήτητη ομιλήτρια και εμπειρογνώμονας σε θέματα όπως τα βιώσιμα συστήματα τροφίμων, τα περιβαλλοντικά οφέλη της φυτικής διατροφής, οι κλιματικές επιπτώσεις των διατροφικών προτύπων, οι γεωργικές απειλές για την άγρια ζωή, η μεταβαλλόμενη κατανάλωση, η προστασία και η ευημερία των ζώων και η πίεση του ανθρώπινου πληθυσμού.
Προηγουμένως η Stephanie 🕎 εργαζόταν στο Change.org, όπου βοήθησε εκατοντάδες ανθρώπους να ξεκινήσουν και να κερδίσουν διαδικτυακές εκστρατείες για την προστασία των ζώων και του περιβάλλοντος. Το έργο της έχει παρουσιαστεί στην Huffington Post, στο NPR, στο Salon, στον Guardian, στην Washington Post και σε άλλα περιοδικά. Είναι συγγραφέας του βιβλίου The Animal Lover's Guide to Changing the World (St. Martin's Griffin).
Υπο-ειδικότητες:
Η
περιβαλλοντική σύνδεση μεταξύ αναπαραγωγικών δικαιωμάτων και ισότητας
των φύλων, υπερκατανάλωση και αδιάκοπη ανάπτυξη, αλλαγή καταναλωτικών
συνηθειών και προτύπων, μετασχηματισμός του συστήματος τροφίμων, βιώσιμα
τρόφιμα, πολιτική τροφίμων, αλλαγή διατροφής, περιβαλλοντικά οφέλη της
φυτικής διατροφής, κλιματικές επιπτώσεις των διατροφικών προτύπων,
γεωργικές απειλές για την άγρια ζωή, κρίση εξαφάνισης, κλιματική κρίση,
κλιματική αλλαγή και οικογενειακός προγραμματισμός, βιώσιμη μόδα.
