Η Μουσουλμανική Αδελφότητα [MB] ξεκίνησε ως μια κοινωνική οργάνωση, που
κήρυττε το Ισλάμ, δίδασκε τους αναλφάβητους, [ό, τι έκαναν οι ΗΠΑ μέσω της CIA στο Αφγανιστάν για πολλά χρόνια], έχτιζε νοσοκομεία, [δράση παρόμοια με αυτή των Ιησουιτών και των
Shriners, του αμερικάνικου μασονικού τάγματος με τα κόκκινα φεσάκια που
είναι γνωστοί για το δίκτυο μη κερδοσκοπικών νοσοκομείων για παιδιά], και
άνοιξαν ακόμη και εμπορικές επιχειρήσεις, [ακούγεται σαν το είδος της
δραστηριότητας στην οποία ειδικεύονται τα μέλη του Ροταριανού Ομίλου και
του Lions Club]. Στη συνέχεια, καθώς η MB συνέχισε να αυξάνεται σε
επιρροή, αρχής γενομένης από το 1936, άρχισε να αντιτάσσεται στη βρετανική
κυριαρχία στην Αίγυπτο. Πολλοί Αιγύπτιοι εθνικιστές κατηγορούν την MB για
βίαιες δολοφονίες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Μετά την ήττα των
Αράβων το 1948 στον Πρώτο αραβο-ισραηλινό πόλεμο, η αιγυπτιακή κυβέρνηση
διέλυσε την οργάνωση και τα μέλη της συνελήφθησαν. Ο ιδρυτής της Hassan
al-Banna δολοφονήθηκε.
Μετά το αιγυπτιακό πραξικόπημα του 1952, το οποίο υποστηρίχθηκε από την
MB, για άλλη μια φορά η οργάνωση απαγορεύτηκε και διώχθηκε. Αν και η
Αδελφότητα εξαπλώθηκε και σε άλλες χώρες, κατεστάλη και εκεί: το 1982, η
Συρία σύντριψε βίαια την εξέγερση της Αδελφότητας [η σφαγή στη Χάμα].
Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1980 μπήκε στη πολιτική σκηνή της Αιγύπτου,
σχηματίζοντας συμμαχίες με άλλα κόμματα, και τοποθετώντας "ανεξάρτητους"
υποψηφίους [αν είναι κάτι τέτοιο δυνατόν].
Όταν το 2005, η Αδελφότητα κέρδισε το 20% των εδρών, άρχισαν οι τριγμοί
στην καρέκλα του Χόσνι Μουμπάρακ.
Το 2011, η ΜΒ έλαβε ενεργό μέρος στις διαδηλώσεις της Αιγύπτου, και
στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 νίκησε φέρνοντας για πρώτη φορά
Ισλαμιστή πρόεδρο της χώρας, τον Μοχάμεντ Μόρσι.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο Samir Raafat έγραψε ένα άρθρο στο
περιοδικό Insight, την 1η Μαρτίου του 1999, με τίτλο : "Τεκτονισμός στην Αίγυπτο –Υπάρχει ακόμα ;" - παρακάτω ένα μικρό απόσπασμα: Από την 4η Απριλίου του 1964, ο
Μασονικός Ναός στην οδό Toussoun της Αλεξάνδρειας έκλεισε με εντολή του
Υπουργείου Κοινωνικών Υποθέσεων. Ο λόγος: "Οι ενώσεις που δεν έχουν
ξεκάθαρη ατζέντα ήταν ασυμβίβαστες με τους κανόνες που καλύπτουν τους μη
κερδοσκοπικούς οργανισμούς."
Οι αρκετά ανησυχητικές ενδείξεις για το κράτος που πρέπει να ανησυχεί
για τους πολιτικούς στόχους του Ελευθεροτεκτονισμού θα εμφανιστούν το
επόμενο έτος στη Δαμασκό, όταν ο Ισραηλινός αρχι-κατάσκοπος Eli Cohen
συνελήφθη. Έχοντας ξεφύγει από τις μυστικές υπηρεσίες της Συρίας για
πολλά χρόνια και εμφανιζόμενος ως Άραβας (με το όνομα Kamel Amin
Thaabet), ανακαλύφθηκε τελικά ότι ο Eli υπήρξε Τέκτων στην Αίγυπτο, όπου
και γεννήθηκε.
Ωστόσο, παρά το διάταγμα του 1964 που διέταζε την εξαφάνιση του
Τεκτονισμού στην Αίγυπτο, υπήρξαν σαφείς ενδείξεις ότι εξαφάνιση δεν
υπήρξε ποτέ. Και αν κάποιος θεωρήσει ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός έπνεε τα
λοίσθια, τότε έρχεται το βιβλίο του Ahmed Abdallah: ‘Ο Τεκτονισμός στην περιοχή μας’ του 1985, στο οποίο τονίζει ότι :
''ο Τεκτονισμός είναι ζωντανός και ακμαίος με το πρόσχημα των
Ροταριανών Ομίλων και άλλων οργανώσεων με όμοια χαρακτηριστικά. "Έχοντας
φέρει εις πέρας νωρίτερα την αποστολή τους για τη δημιουργία ενός
εβραϊκού κράτους, οι μασόνοι συνωμότες τώρα σκοπεύουν να υπονομεύσουν το
Ισλάμ χρησιμοποιώντας το φιλανθρωπικό έργο και την ευαισθητοποίηση της
κοινότητας ως εργαλεία τους'', λέει ο Αμπντάλα στο εισαγωγικό κεφάλαιο
του.
Στη συνέχεια αφιερώνοντας ένα σημαντικό κομμάτι του βιβλίου του,
εξισώνει το «νέο Τεκτονικό καρκίνο» με τις οργανώσεις των Rotary
και των Lions και με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τις οργανώσεις ‘Freedom
Now’, ‘Solar Tradition’ (Τάγμα του Ήλιου), το New Age και διάφορες άλλες
«περιθωριακές» οργανώσεις.
Μερικοί μουσουλμάνοι αντι-Μασόνοι υποστηρίζουν ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός
προάγει τα συμφέροντα των Εβραίων σε όλο τον κόσμο και ότι
ένας από τους στόχους των Μασόνων είναι να ξαναχτίσουν το Ναό του
Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ, αφού καταστραφεί το τζαμί Al-Aqsa. Στο άρθρο 28
του Συμφώνου της, η Χαμάς δηλώνει ότι ο Τεκτονισμός, το Ρόταρυ, και άλλες
παρόμοιες ομάδες "...εργάζονται προς το συμφέρον του σιωνισμού και σύμφωνα
με τις οδηγίες του ..." Πολλές χώρες με σημαντικό μουσουλμανικό πληθυσμό
δεν επιτρέπουν μασονικές εγκαταστάσεις εντός της επικράτειάς τους. Ωστόσο,
χώρες όπως η Αίγυπτος, η Τυνησία, η Τουρκία και το Μαρόκο έχουν
δημιουργήσει Μεγάλες Στοές, ενώ σε χώρες όπως η Μαλαισία και ο Λίβανος
υπάρχουν Περιφερειακές Μεγάλες Στοές που λειτουργούν ως παραρτήματα μιας
καθιερωμένης Μεγάλης Στοάς. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα στο Κουβέιτ
εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο του Κουβέιτ από την οργάνωση Hadas.
Στην Αλγερία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ΜΒ διαμόρφωσε το
Κίνημα για την Κοινωνία της Ειρήνης [MSP] - προηγουμένως γνωστή ως η
Χαμάς, από τον Mahfoud Nahnah μέχρι το θάνατό του το 2003 και γνώρισε
επιτυχία με τον τωρινό ηγέτη του κόμματος Boudjerra Soltani, ο οποίος
είναι μέλος της τρικομματικής κυβέρνησης συνασπισμού της Αλγερίας.
Στο Μπαχρέιν, η ΜΒ εκπροσωπείται από την Al Eslah [Islah]Society
(Κοινωνία) και την πολιτική της πτέρυγα, την Al-Menbar Ισλαμική Κοινωνία.
Το 2002, η Al Menbar έγινε το μεγαλύτερο κόμμα, και γενικά υποστηρίζεται
από την νομοθεσία για την κρατική χρηματοδότηση σε οικονομικά θέματα, αλλά
επεδίωξε να περιορίσει τις ποπ συναυλίες, την μαγεία και τους μάντεις.
Έχει αντιταχθεί σθεναρά στην ένταξη της κυβέρνησης στο Διεθνές Σύμφωνο για
τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, με το σκεπτικό ότι αυτό θα δώσει στους
μουσουλμάνους πολίτες το δικαίωμα να αλλάξουν θρησκεία, όταν κατά την
άποψη του κόμματος κάτι τέτοιο, θα πρέπει να έχει ως συνέπεια να τους
κοπεί το κεφάλι.
Το Ιρακινό Ισλαμικό Κόμμα ιδρύθηκε το 1960 ως το ιρακινό σκέλος της
ΜΒ, αλλά είχε απαγορευτεί από το 1961, αν και μετά το καθεστώς του Σαντάμ
Χουσεΐν το 2003, το Ισλαμικό Κόμμα επανεμφανίστηκε ως ένας από τους
κύριους υποστηρικτές της κοινότητας των σουνιτών της χώρας. Στο βόρειο
τμήμα του Ιράκ, υπάρχουν πολλά ισλαμικά κινήματα εμπνευσμένα από ή μέρος
του δικτύου της MB. Η Ισλαμική Ένωση του Κουρδιστάν [KIU] κατέχει έδρες
στο κοινοβούλιο των Κούρδων, καθώς είναι η κύρια πολιτική δύναμη έξω από
την κυριαρχία των δύο μεγάλων κοσμικών κομμάτων, του PUK και του KDP.
Στην Ιορδανία, είναι ορατό από ορισμένους ότι η ΜΒ έχει
διαδραματίσει ενεργό ρόλο στις πρόσφατες εξεγέρσεις σε πολλές αραβικές
χώρες, για παράδειγμα, σε ένα συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε έξω από
την αιγυπτιακή πρεσβεία στο Αμμάν στις 29 Ιανουαρίου 2011 με περίπου 100
συμμετέχοντες, ο Χαμάμ Σαΐντ, επικεφαλής της ΜΒ της Ιορδανίας, δήλωσε: "οι
ταραχές στην Αίγυπτο θα εξαπλωθούν σε όλη τη Μέση Ανατολή και οι Άραβες θα
ανατρέψουν τους ηγέτες που είναι σύμμαχοι με τις Ηνωμένες Πολιτείες."
Στο Ιράκ Μασονικές Στοές υπήρχαν ήδη από το 1919, όταν η πρώτη Στοά
κάτω από την UGLE (Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας) άνοιξε στη Βασόρα, και
αργότερα, όταν η χώρα ήταν υπό βρετανική διοίκηση αμέσως μετά τον Πρώτο
Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν τον Ιούλιο του 1958 μετά την
επανάσταση, με την κατάργηση της μοναρχίας, και με το που το Ιράκ κήρυξε
την δημοκρατία, υπό τον Στρατηγό Qasim. Οι άδειες που επέτρεπαν Στοές για
συναντήσεις ακυρώθηκαν και αργότερα εισήχθησαν νόμοι που απαγόρευαν
οποιεσδήποτε περαιτέρω συναντήσεις. Η θέση αυτή ενισχύθηκε αργότερα από
τον Σαντάμ Χουσεΐν, με την επιβολή της θανατικής ποινής για εκείνους που
προωθούν ή αναγορεύουν σιωνιστική αρχές, συμπεριλαμβανομένου του
Ελευθεροτεκτονισμού ή που συνδέονται [οι ίδιοι] με Σιωνιστικές οργανώσεις.
Με την πτώση της κυβέρνησης Χουσεΐν το 2003, αρκετές Στοές έχουν
αρχίσει να λειτουργούν στις στρατιωτικές βάσεις στο Ιράκ.
Αυτές οι Στοές μπορούν να εξυπηρετήσουν κυρίως Βρετανούς και Αμερικάνους
στρατιωτικούς, αλλά έχουν ξεκινήσει να συμμετέχουν και λίγοι Ιρακινοί. -
Αρκετές Μεγάλες Στοές έχουν εκφράσει την επιθυμία υπάρχουν Στοές με πλήρη
συμμετοχή Ιρακινών στο εγγύς μέλλον. Και όπως έχουμε ήδη επισημάνει ο
Ελευθεροτεκτονισμός έχει μια μακρά ιστορία και καλές βάσεις σε όλη τη Μέση
Ανατολή.
Στη Συρία και σύμφωνα με τις πρόσφατες πληροφορίες που διέρρευσαν
μέσω Wikileaks, ο πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ φέρεται να
κάλεσε τη Χαμάς έναν "απρόσκλητο επισκέπτη" και είπε:
«Αν με θέλετε να είμαι αποτελεσματικός και ενεργός, θα πρέπει να έχω
σχέσεις με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η Χαμάς είναι η Μουσουλμανική
Αδελφότητα, αλλά έχουμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα της
παρουσίας τους. "Αυτή η σύγκριση της Χαμάς με εκείνη της Μουσουλμανικής
Αδελφότητας της Συρίας, η οποία συνετρίβη από τον πατέρα του Χάφεζ αλ
Άσαντ του το 1982, και στη συνέχεια, με τους ισχυρισμούς του ότι η Χαμάς
θα εξαφανιζόταν αν ερχόταν η ειρήνη στη Μέση Ανατολή, στην
πραγματικότητα λέει ότι η ειρήνη στη Μέση Ανατολή θα προκύψει αν η
Μουσουλμανική Αδελφότητα δεν είναι πλέον στη σκηνή.
Στη Σαουδική Αραβία, η ΜΒ είναι ανεκτή από την κυβέρνηση της
Σαουδικής Αραβίας, και διατηρεί την παρουσία της στη χώρα. Αν και, σύμφωνα
με μια έκθεση της εφημερίδας Washington Post στις 11 Σεπτεμβρίου 2004, ο
υπουργός Εσωτερικών της ΣαουδικήςΠρίγκιπας Nayef, κατήγγειλε την MB,
λέγοντας ότι είναι ένοχη "προδοσίας και αχαριστίας" και ότι είναι "η πηγή
όλων των προβλημάτων στον ισλαμικό κόσμο".
Στη Σομαλία η πτέρυγα της ΜΒ είναι γνωστή με το όνομα Al-Harakat
Islah ή «το μεταρρυθμιστικό κίνημα». Οι ηγέτες της Αλ-Harakat Islah
διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στο εκπαιδευτικό δίκτυο και στην ίδρυση του
Πανεπιστημίου του Μογκαντίσου. Μέσω του δικτύου τους, έχουν εκπαιδεύσει
περισσότερους από 120.000 φοιτητές στην πόλη του Μογκαντίσου.
Στο Σουδάν, και μέχρι την εκλογή της Χαμάς στη Γάζα, ήταν η μόνη
χώρα ήταν που η ΜΒ ήταν η πιο επιτυχημένη στην απόκτηση δύναμης, τα μέλη
της αποτελούσαν ένα μεγάλο της δημόσιας διοίκησης μετά το πραξικόπημα του
1989 του στρατηγού Omar Hassan al-Bashir. Οι απόψεις της Σουδανικής
Μουσουλμανικής Αδελφότητας τονίστηκαν σε μια τηλεοπτική συνέντευξη στις 3
Αυγούστου του 2007, στο κανάλι Al-Jazeera από τον αρχηγό Sheikh Sadeq
Abdallah bin Al-Majed, ο οποίος είπε:
«... η Δύση και οι Αμερικάνοι κυρίως ... είναι πίσω από όλες τις
τραγωδίες που λαμβάνουν χώρα στο Νταρφούρ».
Στην Παλαιστίνη, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη Χαμάς στη
Λωρίδα της Γάζας το 2007, ήταν η πρώτη φορά από τον παραπάνω πραξικόπημα
στο Σουδάν το 1989, που μια "ομάδα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας"
διοικούσε μια σημαντική γεωγραφική περιοχή.
Στη Λιβύη, ήταν μία από τις πρώτες χώρες εκτός της Αιγύπτου που
είχε μια ομάδα της Αδελφότητας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, όταν οι
Αιγύπτιοι που ήταν μέλη διώχτηκαν, ο βασιλιάς Ιντρίς της Λιβύης πρόσφερε
καταφύγιο στην MB και την ελευθερία να διαδώσουν την ιδεολογία τους. Το
1955, το Πανεπιστήμιο της Λιβύης ιδρύθηκε στη Βεγγάζη, κοντά στα
αιγυπτιακά σύνορα, και συγκέντρωσε πολλούς Αιγύπτιους καθηγητές, μεταξύ
των οποίων και πολλά μέλη της ΜΒ.
Όχι πολύ καιρό μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο συνταγματάρχης Καντάφι
θεώρησε την MB μια πιθανή πηγή αντιπολίτευσης.
