Απέχω

Δεν θα πάρω με την σειρά τα ψηφοδέλτια, ούτε θα περιμένω στην ουρά, ούτε θα παραδώσω την ταυτότητά μου να εγγραφούν σωστά τα στοιχεία μου για το εκλογικό μου «δικαίωμα». Αρνούμαι.

Και ναι, αυτή την φορά δεν το κάνω με κανένα ίχνος ενοχής. Αυτή την φορά δεν θα μπω στο παραβάν, ούτε θα κλειστώ στο σπίτι εκείνη την Κυριακή. Αντιθέτως θα βάλω την πανοπλία της συνείδησης και θα βγω στα καφενεία που συναθροίζονται υποψήφιοι της κακιάς ώρας, που θεωρούν ότι η άθλια ύπαρξή τους πήρε βαρύτητα λόγω της ανάγκης του κάθε καημένου επικεφαλής να κλείσει ψηφοδέλτιο, και θα φτύσω.

Όπλα δεν έχω για να τους πολεμήσω αλλά ούτε το δικαίωμα να τους απαγορεύσω την κάθοδο τους στην πολιτική, έχοντας όλοι τους κατά αυτόν τον τρόπο, υπογράψει συμβόλαιο με την κατοχική κυβέρνηση της χώρας. Μπορώ όμως να τους φτύσω στα μούτρα γιατί αυτή την φορά η συμμετοχή τους και μόνο σε εκλογές που έχουν αποφασιστεί από τους κουμαντοδόρους της Κρίσης συγκρίνεται μόνο με την συμμετοχή στην Κατοχική Κυβέρνηση των Ναζιστών.

Το παραμυθάκι των μικρών κομμάτων, του λευκού και του άκυρου, ας το πουλήσουν στον όχλο που θεωρεί ότι θα κάνει την επανάστασή του ρίχνοντας στην κάλπη την αρνητική του ψήφο. Η ιδέα και μόνο ότι τα καταστατικά ψηφοφορίας θα τα βρει η γενιά του 2045 και θα δει τις υπογραφές εκατομμυρίων Ελλήνων ψηφοφόρων να συνωμοτούν ψηφίζοντας ο,τιδήποτε εναντίον της ίδιας τους της χώρας, κάνει το αίμα να παγώνει.

Το δικαίωμα του εκλέγειν ανήκει σε μία χώρα ελεύθερη. Σε μία χώρα σκλαβωμένη

H ΑΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΨΗΦΟΣ… και κάτι περισσότερο

Δεν υπάρχει κόμμα, το οποίο να μιλά για Δημοκρατία -για εγκαθίδρυση δημοκρατίας. Κι όταν πιάνουν στο στόμα τους τη λέξη, είναι σαν να τη βιάζουν. Ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι δημοκρατία. Η Δημοκρατία είναι μία και δεν έχει επίθετα.

Επίσης, δεν υπάρχει κόμμα, το οποίο να αμφισβητεί τους διεθνείς κανόνες του χρηματοπιστωτικού παιχνιδιού –την ιδιοκτησία του νομίσματος από μία οικονομική – τραπεζική ελίτ.

Το δίλημμα «μνημονιακός – αντιμνημονιακός» είναι ψεύτικο και από το 2011, κάποιοι λίγοι το αμφισβητούν, το φωνάζουν κι ας μην εισακούονται.

Το μνημόνιο είναι το αποτέλεσμα της οικονομικής και πολιτικής δομής –κι όχι η αιτία. Δεν έχει νόημα η ενασχόληση με το αποτέλεσμα, όταν δεν πλήττεις την αιτία.

Ένας ολόκληρος λαός έχει μετατραπεί σε όμηρο των τραπεζών, οι οποίες, οσονούπω, θα περάσουν σε διεθνή χέρια, όπως και όλος ο ιδιωτικός και δημόσιος πλούτος.

Αναζητώντας κάποιος τις ρίζες του κακού, χωρίς οικονομίστικες παρωπίδες, μπορεί να δει ότι η κεφαλαιοκρατία ήταν τυχαία, αλλά πολύ βολική, μετάλλαξη της φεουδαρχίας, που ξεκίνησε να συμβαίνει στον 16ο αιώνα στην Αγγλία, για να ολοκληρωθεί με την φεουδαρχική «ένδοξη» «επανάσταση»(1688) και να κλειδώσει με τη δημιουργία της Τράπεζας της Αγγλίας, το 1694.

Η «Κεφαλαιοκρατία»(καπιταλισμός) δεν είναι ένα άλλο «σύστημα», αλλά συνέχεια και αποτέλεσμα μοναρχικών και φεουδαρχικών αποφάσεων, παιδί των οποίων ήταν ο κοινοβουλευτισμός – ένας ασφαλής και απατηλός τρόπος διατήρησης της εξουσίας των λίγων πλουσίων πάνω στους φτωχούς.

Η χρηματοπιστωτική επανάσταση –η επινόηση του χάρτινου και πιστωτικού χρήματος- προηγήθηκε της αγγλικής βιομηχανικής επανάστασης και ήταν αυτή που την χρηματοδότησε, με αέρα κοπανιστό, όταν οι Ισπανοί έσκαβαν για ασήμι στο Ποτοσί του Περού.

Κανένα κόμμα, υποψήφιο σε τούτες τις εκλογές, δεν λέει ότι η φεουδαρχική ιδιοκτησία του νομίσματος –χρήματος είναι η αιτία του χρέους, ιδιωτικού και κρατικού, και της απαλλοτρίωσης ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας.

Ακόμα και τα αριστερά «κόμματα της δραχμής» αποκρύπτουν ότι η δραχμή ήταν

Οι φονιάδες τοκογλύφοι θέλουν μια μεγάλη σε αριθμό βουλευτών, συμπαγή, συνεκτική και πειθήνια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία να μπορεί να αποδεχθεί την κατάλυση του εθνικού κράτους, όπως σχεδιάζει το ευρωπαϊκό ράιχ.

Οι ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ είναι, ίσως,ο μόνος τρόπος για να ξεπαστρέψουμε το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης.

Το πρώτο ανάχωμα σε μια Δημοκρατία υπό Κατοχή είναι οι ίδιες οι εκλογές.

Αυτός που κουνάει πλαστικές παντιέρες ζητώντας εκλογές άμεσα γνωρίζοντας ότι το εκλογικό και πολιτικό σύστημα είναι τέτοιο που κρατάει την χώρα από τον λαιμό αντιδημοκρατικά, είναι ο πρώτος που χρησιμοποιεί το ανάχωμα εκλογές για την ισχυροποίηση του συστήματος.


ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΩΜΑ...ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ !!...

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΤΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

• ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ''ΣΥΣΤΗΜΑ''.
• ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ.
• ΑΥΤΟΙ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΣΥΝΕΧΩΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ,ΠΑΡΑΝΟΜΑ, ΝΑ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ,ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ...

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΤΡΑΤΕΥΤΟΥΣ ''ΑΓΑΔΕΣ'' ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ,ΥΠΑΚΟΥΩΝΤΑΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΗΘΙΚΟΥ ΧΑΜΑΙΤΥΠΕΙΟΥ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Τα Βαλκάνια "κοχλάζουν"

Όσο κι αν τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ δεν δείχνουν διάθεση να στρέψουν το βλέμμα τους προς αυτή την πλευρά της Ευρώπης, τα αίματα στα Βαλκάνια φαίνεται να ανάβουν ξανά. Και δεν πρόκειται, φυσικά, μόνο για την πρόσφατη φιτιλιά στην επέτειο των 20 ετών από την επιχείρηση «Καταιγίδα» για την ανακατάληψη της Κράινα στη διάρκεια του εμφυλίου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Η επέτειος, που στην Κροατία εορτάζεται ως ορόσημο για την ανεξαρτησία της χώρας, ενώ στη Σερβία είναι ημέρα πένθους, εξελίχθηκε σε διπλωματικό πόλεμο και ανταλλαγή διαβημάτων διαμαρτυρίας μεταξύ Σερβίας - Κροατίας. Στη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στο Ζάγκρεμπ το πλήθος φώναζε συνθήματα που όχι μόνο συνιστούν ρητορική μίσους, αλλά και κάλεσμα σε λιντσάρισμα και εξολόθρευση των Σέρβων: «Για την πατρίδα», «Εμείς οι Κροάτες δεν πίνουμε κρασί, πίνουμε το αίμα των Τσέτνικ (Σέρβων) από το Κνιν» κ.ά.

Η πρόεδρος της Κροατίας Κολίντα Γκράμπαρ - Κιτάροβιτς άσκησε δριμεία κριτική «σε ορισμένους Σέρβους πολιτικούς, που πρέπει να αφήσουν τα μυθεύματα, τα ψέματα και την εξαπάτηση των πολιτών», ενώ ο πρωθυπουργός της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς ανταπάντησε: «Δεν κατανοώ όσους γιορτάζουν τη δίωξη ενός πληθυσμού. Έξι μέρες κι έξι νύχτες θα χρειάζονταν για να απαριθμήσει κάποιος τα ονόματα των ανθρώπων που εγκατέλειψαν την Κροατία κατά τη διάρκεια της “Καταιγίδας”. Με την Κροατία ζούμε ειρηνικά και σύντομα θα βρεθούμε ως φίλοι στο κοινό σπίτι μας, την Ε.Ε., ωστόσο το έγκλημα πρέπει μεν να συγχωρεθεί αλλά δεν μπορεί να ξεχαστεί».

Οι Σέρβοι, μάλιστα, έκαναν λόγο και για χρήση «φασιστικών συμβόλων του ανεξάρτητου κράτους της Κροατίας». Για τα γεγονότα του 1995 η παγιωμένη θέση της Σερβίας είναι ότι «αποτελούν τη μεγαλύτερη εθνοκάθαρση από τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».

Λίγες μέρες νωρίτερα, διόλου τυχαία, ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας

ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΣΕ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΛΑΣΤΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ,Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΣΤΙΣΕΙ ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ. Η ΓΝΩΣΗ,Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΗ ΜΟΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΟΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΨΗΦΟΣ ΣΕ ''ΚΟΜΜΑΤΑ'' ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ''ΣΥΣΤΗΜΑ'' ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΠΙΔΙΩΞΕΩΝ ΤΟΥ,''ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ'' ΚΑΙ ''ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΑ'',ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ THN ΠΡΟΣΤΥΧΙΑ,ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΜΑΤΩΝ. ΟΛΑ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ. ΜΑΧΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ... ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ...

Αν νομίζετε ότι το πείραμα είναι οικονομικό είστε τραγικά γελασμένοι. Το διακύβευμα είναι τεράστιο,είναι η ίδια η ύπαρξη.

Είναι γνωστή η άποψη ότι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι ένα πείραμα. Είναι μια άποψη η οποία πρωτοακούστηκε την εποχή του πρώτου μνημονίου και καθημερινά, από τότε μέχρι σήμερα, κερδίζει όλο και περισσότερους υποστηρικτές.

Σήμερα οι περισσότεροι, βλέποντας την κατάσταση, έχουν πειστεί ότι δεν πρόκειται για μία ακόμα θεωρία συνωμοσίας, αλλά πράγματι στην Ελλάδα πραγματοποιείται κάποιο πείραμα. Άλλωστε και ο ίδιος ο ''πρωθυπουργός'' σε ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο, στις 8/7/15, έχει συγκεκριμένα αναφέρει: «Η Πατρίδα μου έχει μετατραπεί τα πέντε τελευταία χρόνια σε ένα πειραματικό εργαστήρι λιτότητας».

Πείραμα λιτότητας ή όλος ο κόσμος μας ένα σκηνικό;

Γίνεται λοιπόν κάποιο πείραμα. Όμως τι ακριβώς είναι αυτό; Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το πείραμα είναι οικονομικό, μεταξύ αυτών φαίνεται ότι είναι και ο ''πρωθυπουργός'', αφού το θεωρεί ως «πείραμα λιτότητας».

Βέβαια αν αυτό σημαίνει ότι οι δανειστές προσπαθούν να πάρουν τα χρήματά τους, εφαρμόζοντας μια πολιτική σκληρής λιτότητας στον λαό, αυτό ως σχέδιο, είναι καταδικασμένο να αποτύχει, αφού δεν έχει καμία σχέση ούτε με την οικονομική ''επιστήμη'', αλλά ούτε και με την κοινή λογική.

Καταρχάς οι πάντες – εντός και εκτός χώρας – ξέρουν ότι η συμφωνία δεν βγαίνει. Γνωρίζουν επίσης ότι μετά από δύο μνημόνια, τα οποία επέβαλαν πέντε χρόνια σκληρής λιτότητας, η οικονομική κατάσταση της χώρας επιδεινώθηκε, άρα και η δυνατότητα αποπληρωμής των χρεών της. Ακόμα γνωρίζουν ότι αφού και το τρίτο μνημόνιο κινείται προς την ίδια κατεύθυνση, είναι αδύνατον να οδηγήσει σε άλλα αποτελέσματα. Οι μόνοι που δεν τα γνωρίζουν είναι οι απεσταλμένοι της Τρόικα… συγνώμη των θεσμών. Εκτός και αν θεωρήσουμε ότι τα οικονομικά επιτελεία που μετέχουν στις διαπραγματεύσεις και ασχολούνται χρόνια με την Ελλάδα, είναι όλοι βλάκες …αν θεωρήσουμε ότι αυτό που βλέπει ο κάθε πολίτης, δεν μπορούν να το διακρίνουν οι ειδικοί.

Όμως θα πρέπει να δεχθούμε ότι όχι μόνο δεν καταλαβαίνουν, αλλά και ότι δεν ακούνε καμία από τις προειδοποιήσεις.

Ο Τσίπρας επικαλούμενος την δημοκρατία βάζει την Γερμανία στην πολιτική διακυβέρνηση της Ελλάδας

Μία νέα προδοσία πριν τις εκλογές

Η κυβέρνηση αφού ολοκλήρωσε το έργο της, που δεν ήταν άλλο από το να υπογράψει και η Αριστερά ένα μνημόνιο έτσι ώστε να μην υπάρχει πολιτικός χώρος αντιμνημονιακός, βάζει την Ελλάδα στο νέο σύστημα διακυβέρνησης ως αποικία με νέες εκλογές. Αυτό που θα έχουν να επιλέξουν στις επόμενες εκλογές οι ψηφοφόροι δεν είναι πολιτική διακυβέρνηση της χώρας, αλλά τον έπαρχο που θα παίρνει εντολές από τους δανειστές. Θα επιλεγεί ο καλύτερος προδότης.

Η τελευταία αριστερή προδοσία πριν τις εκλογές 

 

Πριν όμως ανακοινώσει την παραίτηση της κυβέρνησης και την διεξαγωγή των εκλογών, ο  Τσίπρας έκανε την τελική κίνηση μηδενίζοντας την εθνική ανεξαρτησία ζητώντας τηλεφωνικώς και εγγράφως από τον Γερμανό πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, να πάρει μέρος στην διακυβέρνηση της χώρας.

Στην επιστολή που έστειλε προς τον "Dear Martin" (όπως τον προσφωνεί) ο ''πρωθυπουργός'' ζητά να τηρηθεί ο ευρωπαϊκός Κανονισμός 472/2013. Διαβάζοντας όμως τον Κανονισμό βλέπει κανείς ότι ο Τσίπρας πήρε εντολή από τους δανειστές να καλέσει και τον Σουλτς ως πολιτικό επόπτη της Ελλάδας διότι από τις 21 Μαΐου του 2013, σύμφωνα με την Επίσημη Εφημερίδα της Ευρώπης (δηλαδή το ευρωπαϊκό ΦΕΚ), η επιτήρηση των κρατών-μελών που είναι σε διαδικασία δανεισμού είτε από τρίτες χώρες, είτε από το ΔΝΤ, είτε από την ΕΚΤ, είτε από τον ESM επιβάλλεται.

Γερμανικό έδαφος 14 σημεία της Ελλάδας...

Πριν ακόμη υπογραφεί η Συμφωνία, πριν δεσμευτεί για το Μνημόνιο 3, η ελληνική κυβέρνηση παραχώρησε 14 ελληνικά αεροδρόμια στην Γερμανία για μόλις 1,23 δις.

Στη Γερμανία παρέδωσε η κυβέρνηση τα ελληνικά τα αεροδρόμια της Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Χανίων, Κεφαλλονιάς, Ζακύνθου, Ακτίου, Καβάλας, Ρόδου, Σάμου, Μυτιλήνης, Μυκόνου, Σαντορίνης και Σκιάθου.

Με απόφαση η ελληνική κυβέρνηση παραχώρησε τα 14 Περιφερειακά Αεροδρόμια στην γερμανική Fraport υλοποιώντας τον σχετικό διαγωνισμό που ολοκληρώθηκε πριν μήνες και μετά την εισήγηση της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ στις 3 Ιουλίου.

Η σχετική απόφαση ελήφθη κατά την διάρκεια του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) που συνεδρίασε στις 13 Αυγούστου και χθες δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Οι υπουργοί που υπέγραψαν την παράδοση των ελληνικών αεροδρομίων είναι: Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης και οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος, Οικονομίας Γ. Σταθάκης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Π. Σκουρλέτης.

Πρόκειται για την πρώτη αποκρατικοποίηση που υλοποιείται από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Όπως προκύπτει από το ΦΕΚ δεν υπάρχει κάποια αλλαγή και η σύμβαση θα γίνει βάση

Θεωρούν εχθρό τους όποιον προσπαθεί να "φωτίσει" την κοινωνία.

Η κοινωνία μας είναι εκ των δεδομένων "ανάπηρη", εφόσον δεν λειτουργεί φυσιολογικά και άρα ανθρώπινα.Είναι αιμοβόρα, πολεμοχαρής και άδικη.

Όμως, εξαιτίας των ιδιομορφιών της, δημιουργεί ανάγκες που κάποιοι πρέπει να τις καλύψουν.

Η σημαντικότητα των αναγκών αυτών και η αθλιότητα που βασανίζει τους ανθρώπους δημιουργεί θέσεις "σωτήρων".

"Σωτήρες"

πολιτικούς,

στρατηγούς,

δικηγόρους,

συνδικαλιστές κλπ..

Είναι δυνατόν όλοι αυτοί, που επωφελούνται από την κοινωνία αυτήν, να την αλλάξουν;

Είναι δυνατόν ένας πολιτικός, που "έφτυσε" αίμα για να γίνει τέτοιος, να επιθυμεί την παγκόσμια ειρήνη;

Τι θα κάνει ένας πολιτικός χωρίς εθνικούς εχθρούς και εθνικούς ανταγωνισμούς;

Τι θα κάνει ένας στρατηγός σε μια κοινωνία χωρίς πολέμους;

Είναι δυνατόν ένας στρατηγός, που "έφτυσε" αίμα για να γίνει τέτοιος, να επιθυμεί την κατάργηση του πολέμου; Τι θα κάνει σε μια τέτοια περίπτωση;

Τι θα κάνει ένας δικηγόρος, αν δεν υπάρχει εγκληματικότητα;

Τι θα κάνει ένας συνδικαλιστής, αν δεν υπάρχει κοινωνική αδικία και πάψουν ν' αδικούνται οι εργάτες;

Όλοι αυτοί οι μέχρι αναπηρίας εξειδικευμένοι άνθρωποι σε μια τέτοια περίπτωση θα

Πώς οι ξένοι εξαγοράζουν «μπιρ παρά» τράπεζες και βιομηχανίες!

Το μεγάλο φαγοπότι 

Σε ένα πρωτοφανές «ριφιφί» εξελίχθηκε η υπόθεση του χρηματιστηρίου, από τη Δευτέρα μέχρι και την Πέμπτη. Μετά από πέντε εβδομάδες «αποχής», όπου το χρηματιστήριο παρέμενε κλειστό, το άνοιγμα του τη Δευτέρα σηματοδότησε και μια πρωτοφανή καθίζηση, η οποία συνεχίστηκε μέχρι και χτες. Όμως, χτες, κάτι άλλαξε… Οι τραπεζικές μετοχές που είχαν κατακρυμνιστεί, άρχισαν ξαφνικά να επιστρέφουν δυναμικά.

 Τι συνέβη; Τι ήταν αυτό που άλλαξε και μέσα σε μια μόλις μέρα επανήλθε η «αισιοδοξία» στο ΧΑ;

Αυτό που άλλαξε είναι μετοχική σύνθεση στο τραπεζικό κεφάλαιο με τη δυναμική είσοδο ξένων παιχτών. Συγκεκριμένα, ξένοι μεγαλοεπενδυτές και τραπεζικοί κολοσσοί, όπως η Goldman Sachs και η HSBC, μπήκαν στα «γεμάτα» την Πέμπτη αγοράζοντας τη μία τραπεζική μετοχή μετά την άλλη. Ξένοι επενδυτές είχαν κάνει το ίδιο δύο μέρες πριν, την Τρίτη. Εκείνη την ημέρα, όμως, δεν αγόρασαν τράπεζες, αλλά εστίασαν σε τίτλους μεταποίησης.

Μέσα, δηλαδή, στην πρώτη εβδομάδα επαναλειτουργίας του χρηματιστηρίου

Από την Αριστερά της Τασίας στην Κεντροαριστερά της Τασίας...

«Εκλογές θα γίνουν όποτε χρειαστεί», δήλωσε η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη και πρόσθεσε ότι, «οι εκλογές είναι πιθανές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σήμερα πρέπει να ασχοληθούμε με το πότε θα γίνουν», και ότι «μια κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί όταν η ίδια δεν πατάει».

Ήγουν τουτέστιν δηλαδή, η «αριστερά παρένθεσις» αφού εκπλήρωσε την αποστολή της πάει για κλείσιμο.

Oι εκλογομάγειροι εντός και εκτός πιστεύουν ότι είναι πολύ πιθανές νέες εκλογές το φθινόπωρο στις οποίες ο Μνημόνιο-ΕΚΜ (ΣΥΡΙΖΑ) θα έχει την ευκαιρία να επιτύχει διευρυμένη πλειοψηφία και να σχηματίσει κεντροαριστερό συνασπισμό με το τμήμα εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ που παρέχει στήριξη στις επιλογές Τσίπρα από κοινού με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Το ζήτημα όμως δεν είναι τι σχεδιάζουν οι άνωθεν αλλά το τι θα κάνει ο κάτωθεν (χαζός) Λαός.

Δελτίο των 11
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ/ΦΩΤΟ:Α.Τ.

Κοινός Αγροτικός Παρασιτισμός

Αυτός θα έπρεπε να είναι ο πραγματικός τίτλος της Κ.Α.Π. (Κοινή Αγροτική Πολιτική) χρόνια τώρα, όσον αφορά το μέλλον και τα συμφέροντα της Ελλάδας και των Ελλήνων αγροτών.

Πάντοτε, στη σύγχρονη ιστορία της μικρής μας χώρας, αδυνατούσαμε να κατανοήσουμε, και να συμπεριφερθούμε αναλόγως, πως η οποιαδήποτε συμμαχία μεταξύ πολλών μερών, μεσομακροπρόθεσμα, αποβαίνει συντριπτικά μειονεκτική για τους αδύναμους κρίκους της κολεγιάς.

Τρεις δεκαετίες μετά τη δημιουργία της ληστοσυμμορίας που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση, αρνούμαστε επιδεικτικά να παραδεχτούμε ότι το γενικότερο συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας μας δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί μέσω αυτής της «συμμαχίας». Ακόμη και σήμερα, μετά από την αποσάθρωση όλων των παραγωγικών διεξόδων της χώρας, εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε σαν κράτος και πολιτεία ότι είμαστε ή ότι μπορούμε να είμαστε ισότιμοι εταίροι και να συναποφασίζουμε. Πόσο αφελείς είμαστε τελικά;

Είμαστε αφελείς ή απλά δρούμε εσκεμμένα και σχεδιασμένα προς την απόλυτη καταστροφή; 

Με τυράκι τις επιδοτήσεις, τα αγορασμένα τρακτέρ, τις Mercedes, τα σκυλάδικα και τις «χορεύτριες» οι Έλληνες Αγρότες μπήκαν σε ένα τούνελ, το οποίο τους έστειλε καρφί στη φάκα της παντελούς «α-παραγωγικότητας», γιατί αυτό το στερητικό «α» περιγράφει απόλυτα των κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Μπήκαν στο τούνελ κουβαλώντας στην πλάτη τους την προίκα του 70% θετικού ισοζυγίου στα αγροτικά προϊόντα και σήμερα πέφτουν στη φάκα του 70% αρνητικού ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών αντίστοιχα. Μπήκαν στο τούνελ σαν ένα κύμα του 30% του ενεργού πληθυσμού της χώρας και πέφτουν στη φάκα του 10% σήμερα και του 2% που προβλέπεται από τις κρατικές Κ.Α.Π.ίσιες υπογραφές.

Διαθέτουμε έναν στόλο αγροτικών μηχανημάτων, ο οποίος είναι σε θέση να οργώσει, να

Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΑ

                                                          

«Δεν μπορούσε καν να μου περάσει από το
μυαλό ότι ετοιμάζονταν
(δηλ ο ΣΥΡΙΖΑ) να προβάλουν
αντίσταση χωρίς να έχουν ετοιμάσει ένα
εναλλακτικό σχέδιο. Απίστευτο. Πίστευαν
απλώς ότι μπορούσαν να διεκδικήσουν
ευνοϊκότερους όρους.
Οπότε σίγουρα αυτό είναι ένα σοκ » -Paul Krugman, οικονομολόγος.

Γράφει  ο Ιωάννης Αυξεντίου

Λεπτομέρεια από το έργο Kruisdraging του Jh.Bosch

Όπως γνωρίζει ο κάθε ψυχίατρος, το βασικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου που πάσχει από την ασθένεια της ψύχωσης, είναι το χάσιμο επαφής με τη πραγματικότητα. Έχοντας αυτό το δεδομένο κατά νου, ας προχωρήσουμε στην εξέταση κάποιων χαρακτηριστικών της "κοινοβουλευτικής δημοκρατίας". 

Εάν σε αυτό το είδος πολιτεύματος εκλέγονταν από τον λαό μόνον οι διαχειριστές ενός μόνιμου και σταθερού συστήματος, αυτοί που ο λαός θα τους είχε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και εκτίμηση, το κακό θα ήταν,  ίσως, λιγότερο. Δεν εκλέγει όμως μόνον διαχειριστές, εκλέγει πολιτικές ιδεολογίες και συστήματα, τα οποία έχουν το καθένα την δική του αντίληψη για τον κόσμο, την κοινωνία, την οικονομία, τον πολιτισμό κλπ. Εκλέγει επίσης άτομα, τα οποία είναι ενταγμένα μέσα σε μηχανισμούς  που συντηρούν  αρνητικές  νοοτροπίες.

Ερώτηση: Τι πάει να πει έχω μία ''ιδεολογία''; Τι σημαίνει ότι σκοπεύω να εφαρμόσω το τάδε πρόγραμμα; Τι σημαίνει δεν μου αρέσει η τάδε κατάσταση και θέλω να την αλλάξω; Όλα αυτά δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα εάν δεν προσαρμόζονται στην ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ  και κατά δεύτερο, στην ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

Εάν  λοιπόν τα διάφορα συστήματα, ιδεολογίες,  προγράμματα, αλλά και το κάθε ξεχωριστό άτομο, δεν προσαρμόζονται σε αυτές τις δύο αρχές, τότε εμπίπτουν είτε στο πεδίο της ψυχοπαθολογίας, είτε της αδικίας. Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: Τι έταζε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές; Λαγούς με πετραχήλια και ταυτόχρονα παραμονή εντός της Ευρώπης. Τι ψήφισαν οι πολίτες; Λαγούς με πετραχήλια. Τι έγινε μετά; Η αρχή της πραγματικότητας έδειξε ότι όλα αυτά ήταν αδύνατον να εφαρμοστούν. Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι ψηφοφόροι, είχαν ένα ψυχωτικό επεισόδιο, δηλαδή δεν είχαν επαφή με την πραγματικότητα.  

Το άλλο θέμα είναι η δικαιοσύνη: εγώ ως ψηφοφόρος έχω το δικαίωμα να εκλέγω ένα

Οι αγρότες της Ευρώπης εναντίον της Ε.Ε. Τέσσερις εταιρείες αρπάζουν τον αγροτικό πλούτο... Ολιγοπωλιακή βιομηχανική γεωργία αποφασίστηκε στο Eurogroup για την Ελλάδα.

Αν σας έλεγαν, ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη, που δεν συνεργαζόταν, θα λέγατε, ότι συνωμοσιολογούμε. Αν σας παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε (εκτός από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους) στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014;

Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.

«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο. Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα... αρτοποιείων. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ' τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση.

Εν ολίγοις, «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών. Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε;

Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την "Ανάπτυξη" στα χέρια τεσσάρων εταιρειών 

Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια! Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη "Greece 20/20" της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη τουΙΟΒΕ.*

Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση