Η κοινωνία μας είναι εκ των δεδομένων "ανάπηρη", εφόσον δεν λειτουργεί φυσιολογικά και άρα ανθρώπινα.Είναι αιμοβόρα, πολεμοχαρής και άδικη.Όμως, εξαιτίας των ιδιομορφιών της, δημιουργεί ανάγκες που κάποιοι πρέπει να τις καλύψουν.Η σημαντικότητα των αναγκών αυτών και η αθλιότητα που βασανίζει τους ανθρώπους δημιουργεί θέσεις "σωτήρων"."Σωτήρες"πολιτικούς,στρατηγούς,δικηγόρους,συνδικαλιστές κλπ..Είναι δυνατόν όλοι αυτοί, που επωφελούνται από την κοινωνία αυτήν, να την αλλάξουν;Είναι δυνατόν ένας πολιτικός, που "έφτυσε" αίμα για να γίνει τέτοιος, να επιθυμεί την παγκόσμια ειρήνη;Τι θα κάνει ένας πολιτικός χωρίς εθνικούς εχθρούς και εθνικούς ανταγωνισμούς;Τι θα κάνει ένας στρατηγός σε μια κοινωνία χωρίς πολέμους;Είναι δυνατόν ένας στρατηγός, που "έφτυσε" αίμα για να γίνει τέτοιος, να επιθυμεί την κατάργηση του πολέμου; Τι θα κάνει σε μια τέτοια περίπτωση;Τι θα κάνει ένας δικηγόρος, αν δεν υπάρχει εγκληματικότητα;Τι θα κάνει ένας συνδικαλιστής, αν δεν υπάρχει κοινωνική αδικία και πάψουν ν' αδικούνται οι εργάτες;Όλοι αυτοί οι μέχρι αναπηρίας εξειδικευμένοι άνθρωποι σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να πάνε στα σπίτια τους και ν' αποδεχθούν το γεγονός ότι οι γνώσεις τους είναι πλέον άχρηστες.Είναι δυνατόν κάποιος να ελπίζει σ' αυτούς τους επαγγελματίες "σωτήρες" για τη βελτίωση της κοινωνικής κατάστασης;Αυτοί πρώτα και πάνω απ' όλα συντηρούν την "αναπηρία" της κοινωνίας. Τη συντηρούν, γιατί εξαιτίας αυτής γίνονται οι ίδιοι πλούσιοι και δίνουν αξία στη δική τους "αναπηρία".Θεωρούν εχθρό τους όποιον προσπαθεί να "φωτίσει" την κοινωνία.Όπως οι τυφλοί εξουσιαστές του παραδείγματός μας μισούν αυτούς που ανάβουν φώτα μέσα στο κατασκότεινο σπίτι, έτσι μισούν κι αυτοί τους ανθρώπους που προσπαθούν πραγματικά να βοηθήσουν την κοινωνία.Οι "ανάπηροι" απειλούν με θάνατο αυτούς που απειλούν την "αναπηρία" της κοινωνίας, την οποία αντιλαμβάνονται ως κεφάλαιό τους.Όπως είναι κεφάλαιο για τον "τυφλό" του παραδείγματός μας το σκοτάδι, έτσι είναι κεφάλαιο για τον πολιτικό τα εθνικά προβλήματα, για τον στρατηγό ο πόλεμος, για τον δικηγόρο η εγκληματικότητα και για τον συνδικαλιστή η αδικία.Είναι κεφάλαιο, γιατί χάρη σ' αυτά υπάρχουν και οι ίδιοι και γίνονται ως παράγοντες της κοινωνίας πλούσιοι και διάσημοι.....Φωτό :Α.Τ.
