Οι αγρότες της Ευρώπης εναντίον της Ε.Ε. Τέσσερις εταιρείες αρπάζουν τον αγροτικό πλούτο... Ολιγοπωλιακή βιομηχανική γεωργία αποφασίστηκε στο Eurogroup για την Ελλάδα.

Αν σας έλεγαν, ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη, που δεν συνεργαζόταν, θα λέγατε, ότι συνωμοσιολογούμε. Αν σας παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε (εκτός από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους) στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014;

Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.

«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο. Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα... αρτοποιείων. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ' τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση.

Εν ολίγοις, «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών. Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε;

Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την "Ανάπτυξη" στα χέρια τεσσάρων εταιρειών 

Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια! Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη "Greece 20/20" της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη τουΙΟΒΕ.*

Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW. Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014.

«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».

Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.

Τα ερωτήματα που εγείρονται 

Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:

Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως... ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;

Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου; Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.

Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό. Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.

Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών. Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ' ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας. Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή.

Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας: Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους!

Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης

Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων

«...Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή... Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας»...

Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.

Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου. Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας!

* Παρατίθεται ο σύνδεσμος της μελέτης της εταιρείας McKinsey, η οποία συντάχθηκε στα αγγλικά, και ειδικά στις σελίδες 55 έως 58 αναφέρεται με στατιστικές και γραφήματα σε όσα αναφέρθηκαν στο ρεπορτάζ.: http://www.mckinsey.com/locations/athens/greeceexecutivesummary_new/pdfs/executive_summary_english_new.pdf

Γεωργία Παπαγεωργίου 

Οι αγρότες της Ευρώπης εναντίον της Ε.Ε.

Στο δρόμο οι Ιρλανδοί αγρότες μετά τους Γάλλους και Βέλγους-Μάχη εναντίον των super markets που κερδοσκοπούν με τον ιδρώτα τους

 

Μετά τις κινητοποιήσεις στην Γαλλία και το Βέλγιο στον χορό της διαμαρτυρίας με αιχμή του δόρατος την τιμή του γάλατος μπαίνουν και οι αγρότες της Ιρλανδίας. Σε πολλές πόλεις της χώρας, οι Ιρλανδοί κτηνοτρόφοι έκλεισαν δρόμους και κυρίως τις εισόδους μεγάλων σούπερ μάρκετ (Tesco, Lidl) υποστηρίζοντας ότι αν δεν ανέβουν έστω και ελάχιστα οι τιμές, θα αναγκαστούν να αφήσουν την δουλειά τους.

Όπως υποστηρίζουν οι επικεφαλής αυτών των διαμαρτυριών, μια μικρή αύξηση της τάξης που δεν θα ξεπερνά τις 5 πένες, σημαίνει για τους κτηνοτρόφους την διαφορά μεταξύ της επιβίωσης και του θανάτου της επιχείρησής τους.

Όμως τα σούπερ μάρκετ δεν δέχονται να δώσουν περισσότερα χρήματα στους παραγωγούς, καθώς υποστηρίζουν ότι η πίεση που δέχονται από την αγορά, αναγκάζει και τους ίδιους να συμπιέζουν τις τιμές προς τα κάτω.

Το πρόβλημα όπως και στις άλλες χώρες προέρχεται κυρίως από την πτώση του ευρώ σε σχέση με την στερλίνα. Ενώ και οι περιορισμοί στις εξαγωγές στην Ρωσία, έχει δημιουργήσει πλεονάσματα στα αποθέματα γάλατος στην χώρα, με αποτέλεσμα να συμπιέζεται ακόμα περισσότερο η τιμή προς τα κάτω.

Το χρονικό των κινητοποιήσεων 

Την αρχή την έκαναν οι Γάλλο αγρότες οι οποίοι στις 24 Ιουλίου μπλόκαραν σούπερ μάρκετ LIDL στην περιοχή Saint-Amand-Montrond στην κεντρική Γαλλία αδειάζοντας κοπριά στην είσοδο του γερμανικού καταστήματος.

Στην συνέχεια περισσότεροι από χίλιοι Γάλλοι αγρότες έστησαν μπλόκα στους οδικούς κόμβους που χρησιμοποιούν οι εταιρίες για τη μεταφορά κρεάτων, λαχανικών και γαλακτομικών προϊόντων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μεγάλη ένταση και να προκληθούν επεισόδια.

Περίπου χίλιοι Γάλλοι αγρότες κατάφεραν να σταματήσουν περισσότερα από 400 φορτηγά, τα οποία μετέφεραν προϊόντα η τιμή των οποίων έπληττε την παραγωγή των Γάλλων αγροτών και κτηνοτρόφων.

Στα σύνορα με τη Γερμανία έκλεισαν έξι δίοδοι, εμποδίζοντας σχεδόν 300 φορτηγά να παραδώσουν το φορτίο τους.

Στα σύνορα με την Ισπανία, περισσότεροι από 100 αγρότες εμπόδισαν φορτηγά από τη χώρα της Ιβηρικής να παραδώσουν φρούτα σε γαλλικά σούπερ μάρκετ και άδειασαν τα εμπορεύματα στον δρόμο

Οι αντιδράσεις στη Γαλλία είναι μεγάλες, καθώς οι αγρότες υποστηρίζουν ότι η αθρόα και ανεξέλεγκτη εισαγωγή προϊόντων «σκοτώνει» την παραγωγή στη Γαλλία και δημιουργεί χιλιάδες νέους ανέργους. Οι κινητοποιήσεις στη γαλλική ύπαιθρο απολαμβάνει τεράστιας υποστήριξης από τη γαλλική κοινωνία, καθώς σε πρόσφατο γκάλοπ, εκδήλωσαν την υποστήριξή τους το 89% των πολιτών.

Στον αγώνα για τις τιμές των εγχώριων προϊόντων τους μπήκαν στην συνέχεια και οι Βέλγοι. Παρόμοια με τους Γάλλους συναδέλφους τους, οι Βέλγοι διαμαρτύρονται και αυτοί ενάντια στις χαμηλές τιμές του γάλατος, του χοιρινού κρέατος και πολλών άλλων προϊόντων. Οι διαμαρτυρόμενοι αγρότες έκλεισαν δρόμους και μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, φθάνοντας μάλιστα κάποιες φορές και πέρα από τα ευρωπαϊκά ειωθότα, χρησιμοποιώντας μέσα όπως τα τρακτέρ για μπλόκα ή το κάψιμο των ελαστικών εμπρός από εργοστάσια επεξεργασίας τροφίμων.

Οι Βέλγοι αγρότες δηλώνουν δια των εκπροσώπων τους ότι παντού στην Ευρώπη οι τιμές είναι πολύ χαμηλές και αυτό πρέπει να σταματήσει. Αναφέρουν δε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι το γάλα πληρώνεται μόλις 26 λεπτά του ευρώ το λίτρο, όταν η τιμή χωρίς κέρδος για τον αγρότη δεν μπορεί να πέσει κάτω από τα 35 λεπτά.

Το πολιτικό παιχνίδι της Ε.Ε με την Ουκρανία που έφερε τις κυρώσεις προς την Ρωσία και στην συνέχεια το εμπάργκο προϊόντων των κρατών-μελών προς την μεγάλη αγορά των Ρώσων, κερδισμένη έβγαλε μόνο την Γερμανία η οποία με τις αλυσίδες σούπερ μάρκετς που έχει σε όλη την Ευρώπη κατάφερε να παίζει με τις τιμές των αγροτικών προϊόντων των κρατών-μελών της Ε.Ε για το δικό της συμφέρον εφόσον έκλεισε τη μεγάλη αγορά της Ρωσίας απαγορεύοντας στους αγρότες να κερδίζουν από τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία τους.

ΠΗΓΗ - ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ/ΣΥΖΕΥΞΗ:Α.Τ.