Eάν κινδυνεύει από κάποιο λαό η γερμανική οικονομική κυριαρχία στην Ευρώπη, η Ευρωζώνη και η ΕΕ, αυτός είναι οι Έλληνες

Μπορεί να έχουν ηττηθεί και υποταχθεί όλες οι κυβερνήσεις της χώρας μας, αλλά οι Πολίτες της είναι οι μοναδικοί στην Ευρώπη που συνεχίζουν να αντιδρούν, μη ανεχόμενοι την πολιτική που τους επιβλήθηκε από τη Γερμανία.

Πρόκειται για εκείνους που, παρά τα λάθη τους, αφαίρεσαν την ψεύτικη μάσκα της πρωσικής κυβέρνησης και έφεραν ξανά στην επιφάνεια το ναζιστικό παρελθόν της – ενώ είναι οι μοναδικοί παγκοσμίως, οι οποίοι αντιστάθηκαν τόσο στο ΔΝΤ όσο και στον Σόιμπλε, παρά την τρομοκρατία, τους εξευτελισμούς και τις επαίσχυντες προσβολές του, πληρώνοντας ένα πανάκριβο, οδυνηρό και δυσανάλογο τίμημα.

Ως εκ τούτου, εάν κινδυνεύει από κάποιο λαό η γερμανική οικονομική κυριαρχία στην Ευρώπη, η Ευρωζώνη και η ΕΕ, αυτός είναι οι Έλληνες – υπενθυμίζοντας πως λόγω της ελληνικής τραγωδίας δεν θέλει καμία άλλη χώρα να υιοθετήσει το ευρώ, ορισμένες όπως η Φινλανδία ετοιμάζονται να το εγκαταλείψουν, ενώ ήταν πιθανότατα η βασική αιτία, για την οποία η Βρετανία αποχαιρέτησε την ΕΕ.

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή) ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.

Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος;

Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς.Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια. Την αλήθεια που διδάσκει ότι, οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα άσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνιόχους (Έλληνες) – οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο άλμα».              [Φ. Νίτσε, ''Γέννηση της τραγωδίας'', κεφ.15]

------> Είναι η βαρβαρότητα