Το καθεστώς προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας σε εργαζόμενους, οι
οποίοι όμως παρ όλο που αυτοί παράγουν όλο τον πλούτο,
δεν συμμετέχουν
στην διανομή του και αποτελούν συνήθως απλά
εξαρτήματα μηχανισμού
παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών, συνήθως, μέσα σε δυσμενές, γι αυτούς,
εργασιακό περιβάλλον.
Αποτελεί νεοφιλελεύθερη δύναμη, με πίστη στην
κερδοφορία, με κάθε τρόπο και σε βάρος των εργαζομένων.
Η ιμπεριαλιστική αυτή οντότητα,
ευθύνεται εις ολόκληρο, για τον
διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και τον άγριο βομβαρδισμό ενός Ευρωπαϊκού
κράτους, της Σερβίας, σε συνεργασία με τους υπερατλαντικούς
νεοφιλελεύθερους εταίρους της.
Ευθύνεται επίσης έμμεσα, για την διχοτόμηση της Κύπρου, και άμεσα για
την επέμβαση στην Λιβύη του Καντάφι και πρόσφατα στην Συρία.
Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ότι διασφαλίζει και εγγυάται για
την εδαφική και θαλάσσια ακεραιότητα και ασφάλεια των πολιτών των
κρατών μελών.
Επεμβαίνει ή παίρνει μέτρα, μόνο όπου απειλούνται τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρήσεων.
Παράδειγμα
ο
Τουρκικός επεμβατικός ιμπεριαλισμός, που αλωνίζει στον
θαλάσσιο και εναέριο χώρο της Ελλάδας και της Κύπρου, που
υποτίθεται ότι
αυτά τα εδάφη και οι θαλάσσιες περιοχές, ανήκουν στην επικράτεια της
Ε.Ε.
Σε πολλές χώρες της Ε.Ε, ιδιαίτερα της
Ουγγαρίας, αλλά και της χώρας μας, υπάρχουν
χιλιάδες πολίτες άστεγοι και πεινασμένοι.
Επ’ αυτού του ζητήματος, η απάντηση είναι, No Comment, από την commission και τους θεσμούς.
Παραβιάζονται κεκαλυμμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα αδύναμων οικονομικά
και κοινωνικά πολιτών, ενώ προβάλλονται υποκριτικά, δικαιώματα που δεν
έχουν κόστος.
Η ευθύνη της δημιουργίας
μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος, Βαρύνει την
Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, λόγω των ιμπεριαλιστικών τους επεμβάσεων σε
Αφγανιστάν, Ιράκ, Ιράν, Συρία και Αφρική.
Αλλά και το κοινό νόμισμα, σε όσες χώρες έχουν ενταχθεί στην Ευρωζώνη,
δεν έχει ίση αξία, σε όλα τα κράτη μέλη. Άλλη αξία έχει στην χώρα μας
και άλλη σε χώρες οικονομικά ισχυρές.
Εκτός αυτού το νόμισμα, αποτελεί και
εργαλείο εκβιασμών, όπως προέκυψε
από την συμπεριφορά των λεγόμενων θεσμών και της Ευρωπαίκής τράπεζας,
εις βάρος της χώρα μας και του λαού μας.
Αυτή η τράπεζα εκτός άλλων, αποτέλεσε την
μήτρα των εκβιασμών και της
πολιτικής των κλειστών θυρών των τραπεζών, σε Ελλάδα και Κύπρο.
Η χώρα μας είχε ανάγκη και δίκαια ζητούσε την ρύθμιση του επονείδιστου,
πολλές φορές
εκβιαστικού και επαχθούς Ελληνικού χρέους, που και σήμερα,
για την βιωσιμότητά του, είναι αναγκαία, η εφαρμογή για την χώρα μας
αναλογικά,
ό,τι ίσχυσε με την συμφωνία του Λονδίνου, για το Γερμανικό
χρέος.
Η Ε.Ε. αντί αυτού, μας φόρτωσε με τρία μνημόνια και νέα έντοκα δάνεια,
τα οποία κατανάλωσαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, για αποπληρωμή των
τρεχουσών δανειακών δόσεων και για την ανακεφαλαίωση, των συστημικών
εγχώριων τραπεζών, τρεις φορές.
Το χρέος για τις ανακεφαλαιώσεις, το φόρτωσαν στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών.
Μήπως τελικά τα κόκκινα δάνεια, που πληρώθηκαν από το κράτος με τις
ανακεφαλαιώσεις, οι δανειολήπτες δεν τα χρωστούν στις τράπεζες, αλλά στο
κράτος;
Ας μην μιλήσουμε για τις πολεμικές επανορθώσεις και το υποχρεωτικό κατοχικό δάνειο της Γερμανίας, από την Ελλάδα.
Σε αυτήν την επιλεκτική, ανάλογα με τα συμφέροντα των Καρτέλ, Ευρωπαϊκή
Ένωση, Οι Έλληνες και πολλοί άλλοι λαοί, δεν έχουμε ζωή.
Η Ε.Ε. Έκλεισε όλα σχεδόν τα εργοστάσια, όπως και τα Ναυπηγεία.
Σε ποιά χώρα; Στην Ελλάδα την πρώτη παγκόσμια ναυτική δύναμη.
Έκλεισε ακόμα υφαντουργεία, τσιμεντάδικα, την χαλυβουργία, τα λιπάσματα
και χιλιάδες βιοτεχνίες, για χάρη του λεγόμενου ανταγωνισμού και
καταμερισμού της παραγωγής.
Στην πραγματικότητα για χάρη των ιδιότυπων Καρτέλ.
Από την άλλη μεριά και κατ εντολή, των άτυπων “θεσμών” μας παρέχει νόμους και οδηγίες, από τις εργαλειοθήκες του θανάτου.
Κατάργησε τους προστατευτικούς για την οικονομία μας, δασμούς, και
τσάκισε τις ντόπιες μικρές βιομηχανίες και βιοτεχνίες, για να κερδίζουν
περισσότερα τα Καρτέλ.
Οι δασμοί προστάτευαν τα προϊόντα των βιομηχανιών και βιοτεχνιών και το
κράτος είχε έσοδα, για αναπτυξιακές επιδοτήσεις για αναπτυξιακά έργα και
για επιδοτήσεις των εξαγωγών.
Ο μεγάλος εχθρός του νεοφιλελευθερισμού είναι η πραγματική δημοκρατία. Ο
νεοφιλελευθερισμός αγαπάει το αντιπροσωπευτικό κομματικό σύστημα, που
αποτελεί το μακρύ του χέρι και πολύ εύκολα, το αναγκάζει να τον
υπηρετεί.
«Η περίπτωση της Ελλάδας αποτελεί μάθημα για την τρέλα κάθε χώρας που επιτρέπει να δέχεται μπούλινγκ από τους διαπραγματευτές της ΕΕ. Αν οδηγήσεις σε οποιαδήποτε μεγάλη ελληνική πόλη μακριά από τα τουριστικά σημεία, θα δεις σε κάθε κτήριο που έχει μπει λουκέτο και σε κάθε σπασμένο τζάμι, την απελπισία και την απόγνωση της ελληνικής βιομηχανίας, η οποία σε τρία χρόνια από το 2010, γνώρισε μείωση από 80.000 εργοστάσια, σε 57.000.Στα γκράφιτι στους τοίχους μπορείς να δεις την οργή μιας χαμένης γενιάς νέων ανθρώπων που ακόμη αισθάνονται ότι δεν έχουν καμία ελπίδα να βρουν δουλειά. Η ανεργία είναι ακόμη στο 20%, η οικονομία είναι ακόμη 25% χειρότερη από το 2008 και υπάρχει ένα απίστευτο 35% ανθρώπων που ζουν στην απόλυτη ανέχεια».
«Η τραγωδία των Ελλήνων ήταν ότι ποτέ δεν είχαν τα κότσια να πουν στους Ευρωπαίους αξιωματούχους να πάνε στα τσακίδια». [ Μπόρις Τζόνσον]
Ως μαφιόζικη οργάνωση οικονομικών δολοφόνων ενήργησε η Eurostat. Σε συνεργασία με τη δωσίλογη κυβέρνηση Παπανδρέου, «μαγείρεψαν»
τα στοιχεία του ελλείμματος υπό τις διαταγές του Γερμανού επικεφαλής
της Eurostat Ράντερμάχερ! Γι’ αυτό ο ίδιος Γερμανός, φοβούμενος μην
οδηγηθεί σε δίκη πίεζε τον Σαμαρά να κουκουλώσει το σκάνδαλο και να
θάψει τις αποκαλύψεις των Γεωργαντά-Λογοθέτη:
