ΤΡΡ το «Υπερ-Μυστικό»

Αν θεσπιστεί, το καθεστώς αυτών των συμφωνιών θα καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία της έκφρασης, τις άδειες πνευματικών δικαιωμάτων. Αν μιλάς, γράφεις, εκδίδεις, σκέφτεσαι, χορεύεις, τραγουδάς ή εφευρίσκεις, αν παράγεις ή καταναλώνεις τροφή,αν είσαι άρρωστος ή σκοπεύεις να αρρωστήσεις, θα βρίσκεσαι στο «στόχαστρο» της ΤPP.

Τι είναι η Εμπορική Συμφωνία του Διά-Ειρηνικού (Ωκεανού) για την οποία έχετε ακούσει ελάχιστα και κανένα Μέσο Μαζικής Προπαγάνδας δεν αναφέρει τίποτε, ενώ βοά το ιντερνέτ;

Στις 22 Απριλίου, η οικονομική επιτροπή της Γερουσίας των ΗΠΑ πέρασε νομοθεσία η οποία όχι μόνο εντατικοποιεί τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου γνωστή ως Trans Pasific Partnership (ΤΡΡ) ή Δια-Ειρηνικού (Ωκεανού) Εμπορική Συμφωνία αλλά αφαιρεί από τη Γερουσία κάθε δικαίωμα να ασκηθεί βέτο σε κάποιο από τα άρθρα αυτά. Με άλλα λόγια την αποκλειστική ευθύνη για τη συμφωνία θα έχει ένα πάνελ από νομικούς αντιπροσώπους των άμεσα εμπλεκόμενων πολυεθνικών.

Πρόκειται για μια μυστική διαπραγμάτευση των ΗΠΑ με το Μεξικό, τη Σιγκαπούρη, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, το Μπρουνέι, τη Χιλή, τη Μαλαισία, το Νέα Ζηλανδία, το Περού, και το Βιετνάμ, που θα επηρεάζει το 40% της παγκόσμιας αγοράς.

Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2009 και γίνονται σε απόλυτη μυστικότητα ενώ ελάχιστα έχουν διαρρεύσει κατά καιρούς στον τύπο από διάφορους ακτιβιστές. Η ΤΡΡ που ξεκίνησε ως [δήθεν] αντίβαρο στην ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, έχει ως σκοπό να προωθήσει προϊόντα και υπηρεσίες εταιρειών που έχουν έδρα τις ΗΠΑ στις αγορές της ΝΑ Ασίας.

Κανείς δεν ξέρει τι περιλαμβάνουν αυτές οι συμφωνίες καθώς οι κυβερνήσεις των χωρών που τις έχουν υπογράψει δεν επιτρέπεται να εξηγήσουν στο λαό ή ακόμα και στα ίδια τα μέλη των κυβερνήσεων τους τι ψηφίζουν και τι συνέπειες θα έχει αυτό για το παρόν ή το μέλλον.

Από όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι σήμερα καθίσταται σαφές ότι οι συμφωνίες αυτές δεν αφορούν αποκλειστικά το εμπόριο. Στην ουσία η ΤΡΡ δίνει την εξουσία στις πολυεθνικές εταιρείες έναντι των κρατών. Αν μια κυβέρνηση πάρει μέτρα τα οποία θίγουν τα συμφέροντα μιας πολυεθνικής που δραστηροποιείται στη χώρα-όπως πχ να αυξήσει το κατώτατο μισθό των εργατών- τότε η εταιρεία έχει δικαίωμα να σύρει το κράτος στα διεθνή δικαστήρια και να πετύχει την αναίρεση της απόφασης ή ακόμα και να ζητήσει αποζημιώσεις. Το ίδιο θα ισχύει αν μια εταιρεία προκαλέσει κάποια περιβαλλοντική καταστροφή, οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν το δικαίωμα να παύσουν την λειτουργία της πολυεθνικής ή να επιβάλλουν νόμους που θα προστατεύουν την υγεία των πολιτών τους.

Στην ουσία αυτό που οι ΗΠΑ προσπαθούν να πετύχουν είναι να επιβάλλουν στον πλανήτη τις δικές τους πολιτικές περί παραγωγής, εξαγωγής και εισαγωγής προϊόντων που θα έχουν ισχύ έναντι των εθνικών νόμων της κάθε χώρας. Μεγάλες πολυεθνικές λοιπόν θα μπορούν να σύρουν στα δικαστήρια οποιαδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη στην οποία θα δραστηριοποιούνται και η οποία ψηφίζει εθνικούς νόμους αντίθετους με τα συμφέροντα τους.

Αν και αυτή η προοπτική φαντάζει η πιο τρομακτική όλων, δεν σταματούν εκεί τα «ωφέλη» της συμφωνίας. Επιβάλλουν έλεγχο και λογοκρισία στο διαδίκτυο μέσω ενός διεθνούς νομικού πλαισίου για την «προστασία των πνευματικών διακιωμάτων» και καταδικάζουν εκατομμύρια ασθενείς στις αναπτυσσόμενες χώρες σε θάνατο με την «αποκλειστικότητα των δεδομένων» στην παρασκευή φαρμάκων, που στην ουσία σημαίνει ότι οι φτωχές χώρες δεν θα μπορούν πλέον να παράγουν φθηνά γενόσημα φάρμακα για να καταπολεμήσουν ασθένειες όπως το AIDS και τη φυματίωση.

Και αν αναρωτιέστε τι μας νιάζουν όλα αυτά στην Ευρώπη και κυρίως στην Ελλάδα, ας μάθουμε ότι προβλέπεται η ένταξη συνολικά 28 χωρών στις συμφωνίες αυτές, ανάμεσα τους και τα Ευρωπαϊκά κράτη. Έτσι οι πολυεθνικές εξασφαλίζουν τα συμφέροντα τους εις βάρος της υγείας, και των δικαιωμάτων όλων μας. Και για να το πούμε ακόμα πιο απλά. Αν αύριο η θυγατρική της Καναδικής ElDorado, Ελληνικός Χρυσός, προκαλέσει μια ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική, το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να μηνύσει την εταιρία ή να ζητήσει αποζημιώσεις. Αντιθέτως η εταιρία, μπορεί να μηνύσει την Ελλάδα αν κρίνει ότι το ελληνικό κράτος έθιξε τα συμφέροντα της.

Παρομοίως, αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει αύξηση του κατωτάτου μισθού, δεν μπορεί να υποχρεώσει καμία πολυεθνική που δραστηριοποιείται στη χώρα μέσω θυγατρικών να δώσει την αύξηση αυτή. Μπορεί όμως να βρεθεί το ελληνικό δημόσιο κατηγορούμενο αν η εταιρεία κρίνει ότι η αύξηση αυτή επηρεάζει την παραγωγή της. Καθώς είμαστε χαμένοι μέσα σε μικρές καθημερινές και ελεγχόμενες ειδήσεις καθώς ακούμε για διαπραγματεύσεις και δάνεια, ας μην ξεχνάμε ότι το ουσιαστικό παιχνίδι παίζεται και κερδίζεται, πίσω από κλειστές πόρτες στα πολυτελή γραφεία των κέντρων εξουσίας. Όμως κανείς ποτέ δεν θα μας πει γι αυτό, ούτε και είναι υποχρεωμένος να το κάνει.

Δική μας δουλειά είναι η ζωή μας και είμαστε υποχρεωμένοι να γνωρίζουμε τι γίνεται γύρω μας, άλλωστε όπως δεν δικαιολογείται «άγνοια νόμου» μπροστά σε ένα δικαστήριο, έτσι δεν δικαιολογείται κανενός είδους “άγνοια” σε κανένα τομέα. Μόνο οι ηλίθιοι επικαλούνται άγνοια και φυσικά αντιμετωπίζονται ως ηλίθιοι.

Ο ιδρυτής του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάνζ, υπογράμμισε τους κινδύνους της TPP, τονίζοντας:

Αν θεσπιστεί, το καθεστώς αυτών των συμφωνιών θα καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία της έκφρασης, θα τσαλαπατά τις άδειες πνευματικών δικαιωμάτων (Creative Commons). Αν μιλάς, γράφεις, εκδίδεις, σκέφτεσαι, χορεύεις, τραγουδάς ή εφευρίσκεις, αν παράγεις ή καταναλώνεις τροφή, αν είσαι άρρωστος ή σκοπεύεις να αρρωστήσεις, θα βρίσκεσαι στο «στόχαστρο» της ΤPP.

Θα επαναλάβω πως υπάρχει μεγάλη μυστικοπάθεια γύρω από το όλο θέμα και μάλιστα σε κάθε επίπεδο. Για παράδειγμα, μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου μπορούν να διαβάσουν επιλεγμένα μόνο τμήματα της Συνθήκης, με εξαιρετικά περιοριστικούς όρους και υπό αυστηρή εποπτεία, ενώ όπως είχε αποκαλυφθεί στο παρελθόν, μόνο τρία άτομα σε κάθε εμπλεκόμενο κράτος-μέλος μπορεί να έχει πλήρη πρόσβαση στο περιεχόμενο της συνθήκης.

Η Trans-Pacific Partnership (TPP) είναι μια τεράστια, μυστική συμφωνία μεταξύ 12 χωρών η οποία σκοπεύει να δώσει πρωτοφανή ισχύ και προνόμια στις πολυεθνικές. Με βάση αυτή τη συμφωνία, οι πολυεθνικές θα μπορούν να καταφεύγουν σε ειδικά, διεθνή δικαστήρια και να μηνύουν τις κυβερνήσεις μας όταν πιστεύουν πως οι νόμοι μας θίγουν και τα κέρδη τους! Ουσιαστικά θα τους δοθεί η δύναμη να εμποδίζουν την εφαρμογή οποιουδήποτε νόμου έρχεται σε κόντρα με τα συμφέροντά τους, όπως για παράδειγμα ο έλεγχος των γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων και η [όποια] ελευθερία μας στο διαδίκτυο. Το Wikileaks έριξε φως σ’ αυτή την απάτη και το κύμα αντίδρασης ολοένα και μεγαλώνει. Πρόκειται σαφώς για μια μεγάλη κομπίνα. Άλλωστε, εδώ έχουμε ένα καθαρό πραξικόπημα των πολυεθνικών με τις κυβερνήσεις να παίζουν τον ρόλο του θύματος και του θύτη. Ειρωνεία και ψέμα από κάθε κατεύθυνση που έτσι κι’ αλλιώς εξυπηρετούν τους ίδιους σκοπούς και χάρη αυτών υπάρχουν.

Το κεφάλαιο (IP Chapter), 95 σελίδων και 30.000 λέξεων, αφορά τις διατάξεις για την εγκαθίδρυση ενός εκτεταμένου, διακρατικού νομικού καθεστώτος επιβολής, με την τροποποίηση ή την αντικατάσταση υφιστάμενων νόμων των κρατών μελών της TPP. Εδάφια του κεφαλαίου περιλαμβάνουν συμφωνίες σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (για αγαθά ή φάρμακα), τα πνευματικά δικαιώματα, τα εμπορικά σήματα (trademarks), αλλά και το βιομηχανικό σχέδιο.

Το μεγαλύτερο τμήμα του κεφαλαίου, που φέρει τον τίτλο «επιβολή», είναι αφιερωμένο στην εξειδίκευση νέων μέτρων καταστολής, με εκτεταμένες συνέπειες για τα ατομικά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες και την προστασία της ιδιωτικότητας στο διαδίκτυο, στοχεύοντας στους εκδότες και τους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών.

Ειδικές διατάξεις αφορούν τη λειτουργία υπερεθνικών δικαστηρίων, τις αποφάσεις των οποίων θα καλούνται να υπακούουν τα εθνικά δικαστήρια των κρατών μελών, παρότι αυτά δεν παρέχουν καμία εγγύηση σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα υπερεθνικά αυτά δικαστήρια θα μπορούν να διεξάγουν ακροάσεις με μυστικά στοιχεία. Η νέα συνθήκη αναπαράγει επίσης πολλές από τις διατάξεις για την εποπτεία και την επιβολή, που περιλαμβάνονταν στις συνθήκες SOPA, ACTA, PIPA, κλπ.

Τα κείμενα της συμφωνίας TPP που διέρρευσαν, μοιάζουν πιο πολύ με Χριστουγεννιάτικη λίστα με τις ευχές των πολυεθνικών. Ουσιαστικά θα επιτρέπει στις εταιρίες να κουμαντάρουν τις κυβερνήσεις μέσα από αδιαφανείς, δικαστικές διαδικασίες. Για παράδειγμα, αυτά τα δικαστήρια θα μπορούσαν να περιορίσουν την πρόσβασή μας σε φθηνά γενόσημα φάρμακα για να δώσουν προβάδισμα στις επώνυμες φαρμακοβιομηχανίες ή ακόμη να επιτρέψουν σε καπνοβιομηχανίες να μηνύουν κυβερνήσεις οι οποίες παίρνουν μέτρα υπέρ τις υγείας απλά και μόνο επειδή πλήττονται τα κέρδη τους!

Ακούγεται παράλογο, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και φυσικά καθόλου δεν ξαφνιάζει τους γνωρίζοντες πως κυβερνιέται αυτό το μαντρί που λέγεται Γη και αυτή είναι μονο η αρχή, η συνέχεια ξεπερνά την πιο τρελή σου φαντασία. Για άρχισε να διαβάζεις H. P. Lovecraft … Συν τ’ άλλοις, μιλάει για την ποινικοποίηση χρήσης του διαδικτύου με μη δηλωμένα κριτήρια, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του μπάτσου οι ISP’s, σταματώντας κάθε ιδιωτικότητα των χρηστών και ξεκινώντας νομικές διαδικασίες σύλληψής τους, με κριτήρια καταπάτησης πνευματικών δικαιωμάτων και χωμένο σε αυτό και κάτι ψελλίσματα περί κινδύνων εθνικής κυριαρχίας και “πράσειν άλογα”. Παλιά δοκιμασμένη κλασσική συνταγή Προβοκάτσιας από αρχαιοτάτων χρόνων.

Δίνει το δικαίωμα της λογοκρισίας με αφαίρεση και απαγόρευση περιεχομένου σε ιστοσελίδες και υπηρεσίες, όπου με διάφορα μυστικά κριτήρια θεωρούνται μη αρεστές, είναι τόσο θολό και αυτό που περιλαμβάνει τα πάντα που δεν αρέσουν σε κάποια κυβέρνηση/καθεστώς/ πολυεθνική δηλ. μία από τα ίδια. Γι αυτό το google αποφάσισε να κατατάσσει βάσει προαποφασισμένων «γεγονότων» Το google κινείται για να «κλείσει» δηλ. να εξαφανίσει τις εναλλακτικές ιστοσελίδες, βάσει κάποιων «γεγονότων» της google, αντί για την δημοτικότητα και την επισκεψιμότητα τους, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.

Σκοπεύει δηλ. να αντιπαραβάλει την αρθρογραφία στις «υπό αμφισβήτηση» ιστοσελίδες, με ιστοσελίδες δήθεν «απομυθοποίησης» όπως το κατάπτυστο και προπαγανδιστικό Snopes.com και λοιπές ιστοσελίδες αναλόγου προπαγάνδας και ύπνωσης το LazyTruth το Emergent, καθώς και υπηρεσίες όπως το PolitiFact και το FactCheck.org. Αυτές οι ιστοσελίδες υπάρχουν και έχουν κέρδος, με το να απομυθοποιούν τα πάντα και όλους, υπάρχουν και στο ελληνικό ιντερνέτ 2-3 ανάλογα παραμάγαζα. Όλες μαζί οι «ιντερνετικές παράγκες» δήθεν «απομυθοποίησης» έχουν ήδη εκτεθεί ως ιδιαίτερα αντιδραστικά παραμάγαζα, γραφικά, και πανουκλιασμένα όπως θα έλεγε και ο Reich. Μάλιστα στην Ελλάδα είναι υπέρ και λιβανίζουν τα μεταλλαγμένα, την αιματοφαγία, τα εμβόλια, το γάλα, τις χημειοθεραπείες και όλα αυτά τα «καλούδια» που στέλνουν τον άνθρωπο στον τάφο μια ώρα αρχύτερα. Αναζήτησε το άρθρο “Η Ιερά Εξέταση της google” η οποία είναι πολυεθνική μην το ξεχνάς!

Οι διαπραγματεύσεις των ΗΠΑ για την ΤΤΙΡ ξεκινούν από το 2008.

Η συνάντηση κορυφής στη Γιούτα συνιστά τον 20ο κύκλο μυστικών διαπραγματεύσεων. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, οι εργασίες σχεδιασμού και διαπραγμάτευσης έχουν παραμείνει στο σκοτάδι, ενώ οι μόνες πληροφορίες που έχουν φτάσει στο κοινό για το περιεχόμενό της προέρχονται από διαρροές. Να προσθέσουμε, πως η TPP αποτελεί πρόδρομο για την επίσης μυστική συνθήκη ΤΤΙΡ (Transatlantic Trade and Investment Partnership), που αφορά τις εμπορικές και εταιρικές σχέσεις επενδύσεων, ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, συμφωνία για την οποία οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2013 και προωθείται εδώ και πολλά χρόνια από τον Διατλαντικό Οικονομικό Διάλογο (Trans-Atlantic Business Dialogue, TABD), ένα λόμπι που σήμερα είναι πιο γνωστό με την ονομασία Trans-Atlantic Business Council (TABC).

Αυτό το φόρουμ πλούσιων επιχειρηματιών, το οποίο δημιουργήθηκε το 1995, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου, υποστηρίζει ένθερμα έναν πολύ εποικοδομητικό «διάλογο» μεταξύ των οικονομικών ελίτ των δύο ηπείρων, της αμερικανικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων επιτρόπων στις Βρυξέλλες. Το TABC είναι ένα διαρκές φόρουμ που επιτρέπει στις πολυεθνικές να συντονίζουν τις επιθέσεις τους κατά των πολιτικών γενικού συμφέροντος, οι οποίες ακόμη διαθέτουν ερείσματα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Για να γίνει αντιληπτή η σημασία και το μέγεθος των δύο συνθηκών, πρέπει να σημειωθεί πως οι χώρες της TTP αντιπροσωπεύουν μια αγορά 792 εκατ. ανθρώπων και περισσότερο από το 40% του παγκοσμίου ΑΕΠ, ενώ συνδυαστικά οι δυο συνθήκες καλύπτουν περισσότερο από το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Γι’ αυτό και κανένας σχεδόν δεν έχει ακούσει για το σύμφωνο TPP.

Οι συνομιλίες γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες, με τόση μυστικοπάθεια που ακόμη και οι [δήθεν] εκλεγμένοι πολιτικοί μας δεν γνωρίζουν [ποτε δεν γνωρίζουν πέρα απ’ ότι τους επιτρέπουν να γνωρίζουν] τι εμπεριέχει αυτή η συμφωνία, παρά μόνο οι διαπραγματευτές και οι 600 εκπρόσωποι των πολυεθνικών κι όχι όλα κι όχι όλοι μαζί. Τα κείμενα τα οποία διέρρευσαν έχουν σοκάρει πολιτικούς και πολίτες της Χιλής, της Νέας Ζηλανδίας και της Αυστραλίας, οι οποίοι τώρα αντιδρούν στον τραμπουκισμό των πολυεθνικών και στην πίεση των ΗΠΑ οι οποίες βιάζονται να κλείσουν τη συμφωνία πριν τους πάρουν χαμπάρι οι νοήμονες πολίτες του πλανήτη. Η επιτακτική ανάγκη να στραφεί η προσοχή του κοινού μακριά από τις διαπραγματεύσεις της αμερικανο-ευρωπαϊκής συνθήκης γίνεται πολύ εύκολα αντιληπτή.

Είναι καλύτερα να μη βιαστεί κανείς να ανακοινώσει στη χώρα του τις επιπτώσεις που θα προκαλέσει η συμφωνία σε όλα τα επίπεδα: Από την κορυφή του ομοσπονδιακού κράτους μέχρι τους κυβερνήτες των πολιτειών, τα τοπικά κοινοβούλια και τα δημοτικά συμβούλια, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν ριζικά τις δημόσιες πολιτικές τους, κατά τέτοιον τρόπο που να ικανοποιούνται οι ορέξεις του ιδιωτικού τομέα στους κλάδους που ακόμη έχει περιορισμένη πρόσβαση. Ασφάλεια τροφίμων, προδιαγραφές τοξικότητας, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τιμές φαρμάκων, ελευθερία στο Διαδίκτυο, προστασία της προσωπικής ζωής, ενέργεια, πολιτισμός, πνευματικά δικαιώματα, φυσικοί πόροι, επαγγελματική κατάρτιση, υποδομές του κράτους, μετανάστευση: Δεν υπάρχει ούτε ένας κλάδος δημόσιου ενδιαφέροντος που να μην υποτάσσεται στο θεσμοθετημένο ελεύθερο εμπόριο.

Η πολιτική δράση των εκλεγμένων αντιπροσώπων θα περιοριστεί στη διαπραγμάτευση με τις πολυεθνικές ή τους τοπικούς αντιπροσώπους τους γύρω από τα υπολείμματα κυριαρχίας που οι εταιρείες θα έχουν την ευγενή καλοσύνη να τους παραχωρήσουν. Ήδη ορίζεται ότι οι χώρες που θα υπογράψουν, θα διασφαλίσουν «την εναρμόνιση των νόμων, των ρυθμίσεων και των διαδικασιών τους» με τις διατάξεις της συμφωνίας. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι θα επαγρυπνούν σχολαστικά για να τιμήσουν τις δεσμεύσεις τους. Σε αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσαν να συρθούν ενώπιον κάποιου από τα ειδικά δικαστήρια που θα δημιουργηθούν για να διευθετούν τις διαφορές μεταξύ των επενδυτών και των κρατών και τα οποία θα έχουν, μάλιστα, την εξουσία να επιβάλλουν εμπορικές κυρώσεις εναντίον των κρατών.

Επισήμως, το καθεστώς αυτό αρχικά σχεδιάστηκε για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της θέσης των επενδυτών στις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν διαθέτουν αξιόπιστο δικαστικό σύστημα. Θα τους επέτρεπε, κυρίως, να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους σε περίπτωση εθνικοποίησης. Αλλά η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ δεν αποτελούν ακριβώς περιοχές μη δικαίου. Αντίθετα, διαθέτουν δικαστικά συστήματα που λειτουργούν και σέβονται πλήρως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Θέτοντάς τις, παρ’ όλα αυτά, κάτω από την κηδεμονία ειδικών δικαστηρίων, η ΤΤΙΡ αποδεικνύει ότι στόχος της δεν είναι η προστασία των επενδυτών, αλλά η ενίσχυση της εξουσίας των πολυεθνικών.

Εννοείται, βέβαια, ότι οι νομικοί που θα στελεχώνουν τα δικαστήρια αυτά δεν θα έχουν να λογοδοτήσουν σε κανένα εκλογικό σώμα. Αντιστρέφοντας ελαφρώς τους ρόλους, θα μπορούν εξίσου καλά να υπηρετήσουν ως δικαστές ή να εκπροσωπήσουν τους ισχυρούς πελάτες τους. Οι νομικοί του διεθνούς επενδυτικού δικαίου αποτελούν έναν μικρόκοσμο: μόλις 15 άνθρωποι μοιράζονται το 55% των υποθέσεων που έχουν εκδικαστεί μέχρι σήμερα. Για ποιά δικαιοσύνη μιλάμε; Καταλαβαίνεις πως αυτό το meme «έχω εμπιστοσύνη στην … δικαιοσύνη» μόνο ως σύντομο ανέκδοτο μπορεί να λεχθεί.

Οι Αποφάσεις τους είναι Τελεσίδικες κι Αδιαπραγμάτευτες

Δεν υπάρχει όριο στις κυρώσεις που μπορούν να επιβάλουν τέτοια ειδικά δικαστήρια σε βάρος των κρατών και προς όφελος των πολυεθνικών. Πέρσι, ο Ισημερινός καταδικάστηκε σε καταβολή ποσού – ρεκόρ, 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε εταιρεία πετρελαίου. Ακόμη κι όταν οι κυβερνήσεις κερδίζουν τις δίκες, θα πρέπει να πληρώνουν δικαστικά έξοδα και διάφορες προμήθειες, τα οποία ανέρχονται, κατά μέσο όρο, σε 8 εκατομμύρια δολάρια ανά υπόθεση, μια σπατάλη σε βάρος των πολιτών. Γι’ αυτό οι κυβερνήσεις συχνά προτιμούν να διαπραγματευτούν με τους ενάγοντες, παρά να προβάλουν τα επιχειρήματά τους ενώπιον του δικαστηρίου. Έτσι, το κράτος του Καναδά γλύτωσε μια δικαστική μάχη ακυρώνοντας εσπευσμένα την απαγόρευση χρήσης ενός τοξικού προσθέτου που χρησιμοποιεί η πετρελαϊκή βιομηχανία.

Ορισμένοι επενδυτές έχουν μια πολύ διευρυμένη αντίληψη των αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους. Πρόσφατα, ευρωπαϊκές εταιρείες προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού στην Αίγυπτο ή κατά του περιορισμού των τοξικών εκπομπών αερίων στο Περού. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου στην αμερικανική ήπειρο χρησίμευσε στην προστασία του δικαιώματος του αμερικανικού ομίλου Renco να μολύνει το περιβάλλον.

«οχλήσεις στο εμπόριο» (trade irritants)

Ο γίγαντας της καπνοβιομηχανίας Philip Morris, έχοντας ενοχληθεί λόγω της αντικαπνιστικής νομοθεσίας σε Ουρουγουάη και Αυστραλία, έσυρε τις δύο χώρες σε ειδικό δικαστήριο. Ο αμερικανικός φαρμακευτικός όμιλος Eli Lilly επιδιώκει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε βάρος του Καναδά, τον οποίο θεωρεί ένοχο επειδή εφάρμοσε σύστημα ευρεσιτεχνιών που κάνει ορισμένα φάρμακα πιο φθηνά. Η σουηδική εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Vattenfall διεκδικεί αποζημίωση αρκετών εκατομμυρίων ευρώ από τη Γερμανία για την «ενεργειακή στροφή» της, με την οποία θεσμοθετείται πιο αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο για τη λειτουργία των εργοστασίων λιθάνθρακα και ταυτόχρονα επιδιώκεται η εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας.

Το σχέδιο της μεγάλης αμερικανο-ευρωπαϊκής αγοράς προωθείται εδώ και πολλά χρόνια από τον Διατλαντικό Οικονομικό Διάλογο (Trans-Atlantic Business Dialogue, TABD), ένα λόμπι που σήμερα είναι πιο γνωστό με την ονομασία Trans-Atlantic Business Council (TABC). Αυτό το φόρουμ πλούσιων επιχειρηματιών, το οποίο δημιουργήθηκε το 1995, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου, υποστηρίζει ένθερμα έναν πολύ εποικοδομητικό «διάλογο» μεταξύ των οικονομικών ελίτ των δύο ηπείρων, της αμερικανικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων επιτρόπων στις Βρυξέλλες. Το TABC είναι ένα διαρκές φόρουμ που επιτρέπει στις πολυεθνικές να συντονίζουν τις επιθέσεις τους κατά των πολιτικών γενικού συμφέροντος, οι οποίες ακόμη διαθέτουν ερείσματα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Ο δημόσια διακηρυγμένος, στόχος του φόρουμ είναι η κατάργηση των ρυθμίσεων, τις οποίες ονομάζει «οχλήσεις στο εμπόριο» (trade irritants), δηλαδή η οικονομική δραστηριοποίηση των επιχειρήσεων στις δύο ηπείρους με τους ίδιους κανόνες και χωρίς κρατική ανάμιξη. Η «εναρμόνιση των ρυθμιστικών πλαισίων» και η «αμοιβαία αναγνώριση» αποτελούν μέρος των συνθημάτων του φόρουμ για να παροτρύνει τις κυβερνήσεις να επιτρέψουν προϊόντα και υπηρεσίες που παραβιάζουν τις εθνικές νομοθεσίες.

Άδικη απόρριψη του χοιρινού με ρακτοπαμίνη

Αντί, όμως, να προτείνουν μια κάποια χαλάρωση των νόμων που ισχύουν, οι ακτιβιστές της διατλαντικής αγοράς επιδιώκουν να τους ξαναγράψουν. Έτσι, το αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο και το BusinessEurope, δύο από τις μεγαλύτερες εργοδοτικές οργανώσεις του πλανήτη, κάλεσαν τις αντιπροσωπείες που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις της ΤΤΙΡ να οργανώσουν μια συνάντηση εργασίας με ορισμένους μεγαλομετόχους και πολιτικούς αξιωματούχους, προκειμένου να «συντάξουν μαζί τα ρυθμιστικά κείμενα», τα οποία, στη συνέχεια, θα περάσουν στη νομοθεσία των ΗΠΑ και των κρατών της Ε.Ε.. Είναι να αναρωτιέται κανείς, βέβαια, εάν η παρουσία των πολιτικών κατά τη σύνταξη των κειμένων κρίνεται πραγματικά απαραίτητη!!!

Κατά τα φαινόμενα, οι πολυεθνικές δείχνουν αξιοσημείωτη ειλικρίνεια στην αποκάλυψη των προθέσεών τους. Για παράδειγμα, στο ζήτημα των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ). Αν και, στις ΗΠΑ, οι μισές πολιτείες εξετάζουν το ενδεχόμενο να καταστήσουν υποχρεωτική την ένδειξη ότι κάποιο τρόφιμο περιέχει ΓΤΟ -μέτρο που υποστηρίζει το 80% των Αμερικανών καταναλωτών- οι βιομηχανίες αγροτικών και διατροφικών προϊόντων, όπως και οι ανταγωνιστές τους στην Ευρώπη, πιέζουν για την απαγόρευση ενδείξεων τέτοιου τύπου. Η αμερικανική Εθνική Ένωση Ζαχαροπλαστών δεν μάσησε τα λόγια της: «Η αμερικανική βιομηχανία θα επιθυμούσε η ΤΤΙΡ να προχωρήσει στο ζήτημα αυτό, καταργώντας τις ενδείξεις για ΓΤΟ και τις προδιαγραφές αναγραφής των συστατικών».

Από την πλευρά της, η Ένωση Βιομηχανιών Βιοτεχνολογίας (Biotechnology Industry Organization, BIO), με τη μεγάλη επιρροή της και με ισχυρά μέλη, όπως ο γίγαντας Monsanto, εκφράζει αγανάκτηση για το γεγονός ότι προϊόντα με ΓΤΟ που πωλούνται κανονικά στις ΗΠΑ απαγορεύονται στην ευρωπαϊκή αγορά. Κατά συνέπεια, η Ένωση εύχεται, «το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ της απορρύθμισης των νέων προϊόντων βιοτεχνολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και της υποδοχής που τυγχάνουν στην Ευρώπη» να γεφυρωθεί ταχύτατα.8 Η Monsanto και οι φίλοι της δεν κρύβουν την ελπίδα τους ότι η διατλαντική ζώνη ελεύθερου εμπορίου θα τους επιτρέψει, επιτέλους, να επιβάλουν στους Ευρωπαίους τον «μακρύ κατάλογο προϊόντων με ΓΤΟ που περιμένουν να εγκριθούν και να χρησιμοποιηθούν»9.

Η επίθεση δεν είναι λιγότερο σαρωτική στο πεδίο της ιδιωτικής ζωής.

Η Συμμαχία Ψηφιακού Εμπορίου (Digital Trade Coalition, DTC), στην οποία συμμετέχουν βιομηχανίες από τους τομείς του Διαδικτύου και της υψηλής τεχνολογίας, πιέζει τους αντιπροσώπους στις διαπραγματεύσεις για την ΤΤΙΡ να άρουν τους φραγμούς που εμποδίζουν τις ελεύθερες ροές προσωπικών δεδομένων από την Ευρώπη προς τις ΗΠΑ. «Η σημερινή προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παρέχουν ‘επαρκή’ προστασία στην ιδιωτική ζωή, δεν είναι λογική», δηλώνουν με επιμονή οι εκπρόσωποι των λόμπι.

Στο φως των αποκαλύψεων του Έντουαρντ Σνόουντεν για το σύστημα κατασκοπείας της αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας (National Security Agency, NSA), μια τόσο ξεκάθαρη άποψη σκανδαλίζει. Δεν φτάνει, ωστόσο, τη δήλωση του US Council for International Business (USCIB), ενός συνδέσμου επιχειρήσεων που, όπως ακριβώς η Verizon, παρείχαν σε μαζική κλίμακα προσωπικά δεδομένα στην NSA: «Η συμφωνία πρέπει να οριοθετήσει τις εξαιρέσεις, όπως η ασφάλεια και η προσωπική ζωή, για να διασφαλίσει ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν ως καλυμμένα εμπόδια στο ελεύθερο εμπόριο».

Στο στόχαστρο, όμως, έχουν μπει και οι προδιαγραφές ποιότητας στο πεδίο της διατροφής

Η αμερικανική βιομηχανία κρέατος επιδιώκει να επιτύχει την κατάργηση του ευρωπαϊκού κανονισμού που απαγορεύει τα κοτόπουλα που έχουν απολυμανθεί με χλώριο. Ο όμιλος Yum! κάτοχος της αλυσίδας γρήγορου φαγητού Kentucky Fried Chicken (KFC), που βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή της μάχης αυτής, μπορεί να υπολογίζει στη δύναμη πυρός των εργοδοτικών οργανώσεων. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπει μόνο τη χρήση νερού και ατμού στα κοτόπουλα» διαμαρτύρεται η Βορειοαμερικανική Ένωση Κρέατος, ενώ μια άλλη ομάδα πίεσης, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κρέατος, εκφράζει τη λύπη του για «την αδικαιολόγητη απόρριψη» από τις Βρυξέλλες «των κρεάτων με αναβολικά πρόσθετα, όπως η υδροχλωρική ρακτοπαμίνη».

Η ρακτοπαμίνη είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για την αύξηση του όγκου του άπαχου κρέατος σε χοίρους και βοοειδή. Λόγω των κινδύνων που εγκυμονεί για την υγεία ζώων και καταναλωτών, έχει απαγορευτεί σε 160 χώρες, μεταξύ τους και τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., η Ρωσία και η Κίνα. Για τον αμερικανικό όμιλο παραγωγής χοιρινού κρέατος, το προστατευτικό αυτό μέτρο αποτελεί διατάραξη του ελεύθερου ανταγωνισμού, στην οποία η συμφωνία ΤΤΙΡ πρέπει επειγόντως να δώσει τέλος.

«Οι αμερικανικές εταιρείες παραγωγής χοιρινού κρέατος δεν θα αποδεχθούν άλλο αποτέλεσμα παρά την άρση της ευρωπαϊκής απαγόρευσης της ρακτοπαμίνης», απειλεί το Εθνικό Συμβούλιο Παραγωγών Χοιρινού Κρέατος (National Pork Producers Council, NPPC). Στο μεταξύ, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι βιομήχανοι που συμμετέχουν στο BusinessEurope καταγγέλλουν «τα εμπόδια που επηρεάζουν τις ευρωπαϊκές εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ο αμερικανικός νόμος περί διατροφικής ασφάλειας». Πράγματι, από το 2011, ο συγκεκριμένος νόμος δίνει τη δυνατότητα στις υπηρεσίες ελέγχου να αποσύρουν από την αγορά τα μολυσμένα εισαγόμενα προϊόντα. Οι διαπραγματευτές της ΤΤΙΡ δέχονται εκκλήσεις να εξουδετερώσουν και αυτή τη διάταξη.

Τα ίδια ισχύουν και στο πεδίο των αερίων του θερμοκηπίου.

Η οργάνωση Airlines for America (A4A), το μακρύ χέρι των αμερικανικών εταιρειών αερομεταφορών, συνέταξε κατάλογο «άχρηστων διατάξεων, οι οποίες προκαλούν σημαντική ζημιά στη βιομηχανία» τους και τις οποίες η ΤΤΙΡ μπορεί, φυσικά, να καταργήσει. Στην πρώτη θέση του καταλόγου βρίσκεται το ευρωπαϊκό σύστημα ανταλλαγής ποσοστώσεων εκπομπής αερίων, το οποίο υποχρεώνει τις αεροπορικές εταιρείες να πληρώνουν για το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν. Οι Βρυξέλλες ανέστειλαν προσωρινά το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Η Α4Α απαιτεί την οριστική κατάργησή του στο όνομα της «προόδου».

Η σταυροφορία των αγορών, πιο αδιάλλακτη στα ζητήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Πέντε χρόνια μετά την εκδήλωση της κρίσης των subprime, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι διαπραγματευτές έχουν συμφωνήσει ότι οι προθέσεις ρύθμισης της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν. Το θεσμικό πλαίσιο που θέλουν να θέσουν σε εφαρμογή προβλέπει την άρση κάθε δικλίδας ασφαλείας όσον αφορά τις επικίνδυνες τοποθετήσεις και την παρεμπόδιση των κυβερνήσεων να ελέγχουν τον όγκο, τον χαρακτήρα ή την προέλευση των χρηματιστηριακών προϊόντων που εισέρχονται στην αγορά. Με δυο λόγια, πρόκειται απλούστατα για την οριστική εγκατάλειψη της λέξης «ρύθμιση».

Αυτή η χουντική τακτική ανταποκρίνεται, κυρίως, στις επιθυμίες της Ένωσης Γερμανικών Τραπεζών, η οποία δεν παραλείπει να εκφράσει τις «ανησυχίες» της σχετικά με την, έτσι κι αλλιώς, δειλή μεταρρύθμιση της Γουόλ Στριτ, που υιοθετήθηκε την επαύριο της κρίσης του 2008. Ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της Ένωσης, ως προς τις συγκεκριμένες πιέσεις, είναι η Deutsche Bank, η οποία, πάντως, το 2009, εισέπραξε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από την Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα, σε αντάλλαγμα τίτλων που στηρίζονταν σε ενυπόθηκα δάνεια. Ο γερμανικός τραπεζικός γίγαντας θέλει να τελειώνει με τη ρύθμιση Βόλκερ, τον ακρογωνιαίο λίθο της μεταρρύθμισης της Γουόλ Στριτ, ρύθμιση που, σύμφωνα με τη γερμανική τράπεζα, φορτώνει «τεράστιο βάρος στις μη αμερικανικές τράπεζες». Η Insurance Europe, αιχμή του δόρατος των ευρωπαϊκών ασφαλιστικών εταιρειών, εύχεται, από την πλευρά της, η ΤΤΙΡ να «καταργήσει» τις εγγυήσεις που αποτρέπουν τον κλάδο από περιπέτειες σε τοποθετήσεις υψηλού κινδύνου.

Όσο για το Φόρουμ των Ευρωπαϊκών Υπηρεσιών, εργοδοτική οργάνωση στην οποία είναι μέλος και η Deutsche Bank, κινείται δραστήρια στους διαδρόμους των διατλαντικών διαπραγματεύσεων, ώστε οι αμερικανικές υπηρεσίες ελέγχου να πάψουν να αναμιγνύονται στις υποθέσεις των μεγάλων ξένων τραπεζών που λειτουργούν στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών. Η αμερικανική πλευρά ελπίζει κυρίως ότι η ΤΤΙΡ θα θάψει για τα καλά το ευρωπαϊκό σχέδιο φορολόγησης των χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Η υπόθεση αυτή φαίνεται να έχει κριθεί, με την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να θεωρεί ότι ο φόρος αυτός δεν συνάδει με τους κανονισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Καθώς η διατλαντική ζώνη ελεύθερου εμπορίου υπόσχεται έναν ακόμα πιο αχαλίνωτο φιλελευθερισμό απ’ ό,τι ο ΠΟΕ, και από τη στιγμή που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) αντιτίθεται συστηματικά σε κάθε μορφής έλεγχο στις κινήσεις κεφαλαίων, ο καχεκτικός «φόρος Τόμπιν» δεν ανησυχεί πια πολλούς στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι σειρήνες της απορρύθμισης, όμως, δεν ηχούν μόνο στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Η ΤΤΙΡ επιδιώκει να ανοίξει στον ανταγωνισμό όλους τους «αόρατους» κλάδους ή τους κλάδους γενικού συμφέροντος. Τα κράτη που θα υπογράψουν τη συμφωνία ΤΤΙΡ θα υποχρεωθούν όχι μόνο να υποτάξουν τις δημόσιες υπηρεσίες τους στην εμπορευματική λογική, αλλά και να παραιτηθούν οποιουδήποτε δικαιώματος επέμβασης στους ξένους παρόχους υπηρεσιών που εποφθαλμιούν τις αγορές τους. Τα πολιτικά περιθώρια ελιγμών σε υγεία, ενέργεια, παιδεία, νερό ή μεταφορές θα εξανεμιστούν. Ο εμπορικός πυρετός δεν προσπερνά ούτε τη μετανάστευση, αφού οι εμπνευστές της ΤΤΙΡ υφαρπάζουν την αρμοδιότητα εφαρμογής κοινής πολιτικής στα σύνορα αναμφίβολα για να διευκολύνουν την είσοδο όσων έχουν ένα προϊόν ή μια υπηρεσία να πουλήσουν σε βάρος των υπολοίπων.

Είναι αλήθεια ότι οι ελάχιστες μελέτες σχετικά με τις συνέπειες της ΤΤΙΡ δεν στέκονται καθόλου στις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Μια έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας (European Centre for international political Economy, Ecipe), η οποία αναφέρεται συχνά, διαβεβαιώνει, με το κύρος ενός εμπορικού Νοστράδαμου, ότι η ΤΤΙΡ θα αποφέρει στους κατοίκους της διατλαντικής αγοράς επιπλέον κατά κεφαλήν εισόδημα 3 λεπτών την ημέρα, από το 2029.

Παρά την αισιοδοξία της, η ίδια μελέτη υπολογίζει μόνο σε 0,06% την αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες με την έναρξη ισχύος της ΤΤΙΡ. Και αυτό το «αποτέλεσμα» είναι σε μεγάλο βαθμό εκτός πραγματικότητας, στο μέτρο που οι συντάκτες της μελέτης έχουν ως αρχή ότι το ελεύθερο εμπόριο προσδίδει «δυναμισμό» στην οικονομική ανάπτυξη, θεωρία που διαψεύδεται διαρκώς από τα γεγονότα. Άλλωστε, μια τόσο απειροελάχιστη αύξηση του ΑΕΠ θα ήταν ανεπαίσθητη. Ως μέτρο σύγκρισης, η πέμπτη έκδοση του iPhone της Apple προκάλεσε στις Ηνωμένες Πολιτείες οκτώ φορές σημαντικότερη αύξηση του ΑΕΠ.

Σχεδόν όλες οι μελέτες για την ΤΤΙΡ έχουν χρηματοδοτηθεί από ιδρύματα που διάκεινται ευνοϊκά προς το ελεύθερο εμπόριο ή από εργοδοτικές οργανώσεις, λόγος για τον οποίο το κοινωνικό κόστος της συμφωνίας δεν εμφανίζεται πουθενά, όπως και τα άμεσα θύματά της, τα οποία, όμως, θα μπορούσαν να ανέλθουν σε εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες.

100.000 e προσφέρει το Wikileaks

Το Wikileaks θέλει να συγκεντρώσει το ποσό των 100.000 ευρώ προκειμένου να το προσφέρει ως αμοιβή σε όποιον προσφέρει πληροφορίες για να αποκαλυφθεί το τρομακτικότερο μυστικό.

Τον δικό του «οβολό» στην εκστρατεία που ξεκίνησαν – από Τρίτη 11 Αυγούστου 2015– τα Wikileaks προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για να ρίξουν φως στη «σκοτεινή» Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (Transatlantic Trade and Investment Partnership – ΤΤΙP) μεταξύ της αμερικανικής κυβέρνησης και της Ε.Ε, έδωσε μεταξύ άλλων γνωστών προσωπικοτήτων και ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης. Μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, ο κ. Βαρουφάκης καλεί τον κόσμο να συνεισφέρει στην έρευνα και την προσπάθεια του ιστοτόπου, καθώς όπως γράφει, «η διαφάνεια χρειάζεται ένα χέρι βοηθείας όχι μόνο στην Ευρωζώνη αλλά και στις εμπορικές διαπραγματεύσεις (TTIP) που την επηρεάζουν»

Τα WikiLeaks κυνηγούν το «υπερ-μυστικό»

Αυτόν τον τίτλο φέρει το δελτίο Τύπου των WikiLeaks, το οποίο ανακοινώνει την έναρξη καμπάνιας “crowd-funding” που θα έχει ως στόχο να αποκαλυφτεί το πιο «ποθητό μυστικό της Ευρώπης». Τα μέτρα και οι διατάξεις που θα περιλαμβάνονται στην TTIP, δηλαδή τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων που αναμένεται να υπογραφτεί εντός των επόμενων χρόνων μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι δυο μεριές βρίσκονται ήδη στο στάδιο των διαπραγματεύσεων, ενώ η προγραμματισμένη ψηφοφορία του Διατλαντικού Συμφώνου για την 11η Ιούνιου του 2015 αναβλήθηκε, «εξαιτίας του μεγάλου αριθμού τροπολογιών που κατατέθηκαν».

«Εξαιτίας της πληθώρας των τροπολογιών που κατατέθηκαν, ο πρόεδρος του ΕΚ Μάρτιν Σουλτς, αποφάσισε την Τρίτη να επιστρέψει την έκθεση του ΕΚ στην επιτροπή Εμπορίου για περαιτέρω συζήτηση. Το επόμενο πρωί, αναβλήθηκε και η συζήτηση που ήταν προγραμματισμένη να γίνει για το ίδιο θέμα, για μεταγενέστερη ημερομηνία», αναφέρει η ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Βέβαια, η εν λόγω συμφωνία έχει ήδη χαρακτηριστεί τόσο από την ευρωπαϊκή Αριστερά όσο και από άλλες πολιτικές δυνάμεις ως cassus belli καθώς έχει στόχο της την εξαφάνιση ανθρώπινων πολιτικών και κοινωνικών λογικών δικαιωμάτων. Παρά λοιπόν το γεγονός ότι η TTIP συζητείται ήδη, το περιεχόμενό της απαγορεύεται να γίνει γνωστό. Μάλιστα, όπως αναφέρει ο αρχισυντάκτης του Wiki Leaks και ιδρυτικό του μέλος, Julian Assange, για να δει ένας Ευρωβουλευτής μόνο κομμάτια της υπό συζήτησης εμπορικής συμφωνίας, πρέπει να καλέσει την αμερικανική πρεσβεία για να κλείσει ραντεβού.

«Τα ραντεβού είναι διαθέσιμα μόνο δυο ημέρες τη βδομάδα σε συγκεκριμένες ώρες. Μόνο δυο ευρωβουλευτές επιτρέπονται να τη μελετούν ταυτόχρονα». Όπως συνεχίζει ο Assange, οι ευρωβουλευτές «πηγαίνουν στην αμερικανική πρεσβεία. Παραδίδουν κάθε ηλεκτρονική συσκευή που μπορεί να έχουν πάνω τους, ώστε να μην μπορούν ενδεχομένως να κάνουν αντίγραφα των όσων διαβάσουν. Αφού λοιπόν συμφωνήσουν να τηρήσουν το απόρρητο, μόνο τότε οδηγούνται σε μια ασφαλισμένη αίθουσα «ανάγνωσης», την οποία παρακολουθούν συνέχεια δυο φρουροί της πρεσβείας. Αντιθέτως, εκπρόσωποι των μεγαλύτερων πολυεθνικών εταιριών, δεν έχουν το ίδιο πρόβλημα. Αν και ολόκληρες κυβερνήσεις εξαιρούνται σε μεγάλο βαθμό, οι μεγάλες πολυεθνικές μπαινοβγαίνουν ελεύθερα»

Οι αμερικανικές αντιπροσωπείες αριθμούν περισσότερους από 600 συμβούλους που έχουν τοποθετήσει οι πολυεθνικές. Οι σύμβουλοι αυτοί διαθέτουν απεριόριστη πρόσβαση στα προπαρασκευαστικά έγγραφα και στους εκπροσώπους των κυβερνήσεων. Τίποτε δεν πρέπει να διαρρεύσει. Έχουν δοθεί εντολές, δημοσιογράφοι και πολίτες να κρατηθούν μακριά από τις συζητήσεις: θα ενημερωθούν την κατάλληλη στιγμή, με την υπογραφή της συμφωνίας, όταν θα είναι πολύ αργά για να αντιδράσουν.

Σε ένα έντεχνο “ξέσπασμα” ο Αμερικανός πρώην υπουργός Εμπορίου Ρόναλντ («Ρον») Κερκ, έκανε λόγο για το «πρακτικό» συμφέρον να «διατηρηθεί ένας ορισμένος βαθμός διακριτικότητας και εμπιστευτικότητας». Την τελευταία φορά που κείμενο εργασίας για κάποια συμφωνία που βρισκόταν σε φάση επεξεργασίας διέρρευσε στη δημοσιότητα, υπογράμμισε ο Κερκ, οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν – υπαινιγμός για τη Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικανικής Ηπείρου (FTAA), μια διευρυμένη παραλλαγή της Βορειοαμερικανικής Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου (NAFTA). Το σχέδιο αυτό, που υπερασπίστηκε λυσσαλέα ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος, δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της αμερικανικής κυβέρνησης το 2001. Η Αμερικανίδα γερουσιαστής Ελίζαμπεθ Ουόρεν, από την πλευρά της, απαντά ότι συμφωνίες που αποτελούν προϊόν μυστικής διαπραγμάτευσης χωρίς κανέναν δημοκρατικό έλεγχο δεν πρέπει ποτέ να υπογράφονται.

Το σχέδιο «η χούντα των επιχειρηματιών» όπως το ονομάζει η Lori Wallach, αποτελεί αντικείμενο μυστικών διαπραγματεύσεων, υποστηρίζεται ένθερμα από τις πολυεθνικές, καθώς, εάν υιοθετηθεί, θα τους επιτρέπει να φέρνουν ενώπιον της Δικαιοσύνης κάθε κράτος που δεν θα συμμορφώνεται με τους κανόνες του Δ’ Ράιχ.

Η ιδέα μπορεί να μοιάζει παρανοϊκή, εγγράφεται, όμως, στη φιλοσοφία των εμπορικών συμφωνιών που βρίσκονται ήδη σε ισχύ. Έτσι, πέρυσι, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ) καταδίκασε τις Ηνωμένες Πολιτείες για τις κονσέρβες τόνου με την ένδειξη «ακίνδυνες για τα δελφίνια» για την ένδειξη της χώρας προέλευσης στα εισαγόμενα κρέατα, ακόμη και για την απαγόρευση του αρωματισμένου καπνού, καθώς θεώρησε τις ενέργειες αυτές ως μέτρα προστατευτισμού που εμποδίζουν το ελεύθερο εμπόριο. Ο ΠΟΕ επέβαλε, επίσης, κυρώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την άρνησή της να δεχτεί την εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ). Η καινοτομία που εγκαινιάζουν οι ΤΤΙΡ και ΤΤΡ είναι ότι θα επιτρέπουν στις ίδιες τις πολυεθνικές να φέρουν στα δικαστήρια μια χώρα που θα έχει υπογράψει τη συνθήκη και της οποίας η πολιτική θα περιορίζει την εμπορική τους εξάπλωση.

Σε ένα τέτοιο καθεστώς, οι επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να βάζουν εμπόδια στις πολιτικές υγείας, προστασίας του περιβάλλοντος ή ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα, ζητώντας αποζημιώσεις ενώπιον εξωδικαστικών θεσμών. Αυτά τα ειδικά δικαστήρια θα συγκροτούνται από τρεις νομικούς και με βάση τους κανόνες της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΗΕ, θα έχουν τη δικαιοδοσία να καταδικάζουν τον φορολογούμενο πολίτη σε βαριές αποζημιώσεις από τη στιγμή που η νομοθεσία της χώρας του θα περιορίζει τα «μελλοντικά προσδοκώμενα κέρδη» μιας εταιρείας.

Το σύστημα «επενδυτές εναντίον κράτους», το οποίο έμοιαζε να έχει σβηστεί από τον χάρτη μετά την εγκατάλειψη της ΠΣΕ, το 1998, ξαναστήθηκε στα κρυφά με το πέρασμα των χρόνων. Εξαιτίας των διαφόρων εμπορικών συμφωνιών που έχει υπογράψει η Ουάσιγκτον, 400 εκατομμύρια δολάρια έχουν περάσει από την τσέπη του φορολογούμενου πολίτη στα ταμεία των πολυεθνικών εξαιτίας της απαγόρευσης τοξικών προϊόντων, της επιβολής ρυθμιστικού πλαισίου στην εκμετάλλευση του νερού, του εδάφους ή των δασών κ.τ.λ. Υπό την αιγίδα των ίδιων συμφωνιών, οι διαδικασίες που εφαρμόζονται σήμερα -στα ζητήματα γενικού συμφέροντος, όπως οι ιατρικές ευρεσιτεχνίες, η μάχη κατά της μόλυνσης του περιβάλλοντος ή η νομοθεσία για την κλιματική αλλαγή και τις μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας- εκτινάσσουν τις αιτήσεις για αποζημιώσεις στα 14 δισεκατομμύρια δολάρια.

Το σύμφωνο TPP σε αφορά ΜΟΝΟ αν είσαι Ανθρωπος

Στο διαδίκτυο διεξάγονται κάμποσα δημοψηφίσματα σχετικά με το ΤPP, τα οποία έτσι κι’ αλλιώς έχουν κοινούς αποδέκτες και μηδαμινή αξία. Αν θέλεις να μετέχεις σε κάποιο, με μια διεύθυνση mail και την αποστολή του σχετικού κειμένου διαμαρτυρίας, μπορείς να το κάνεις μέσω του Stop The Trap.

Τρομερά ειρωνικό και [εξακολουθητικά] απορώ για το πώς ανέχονται τα ανθρώπινα ζώα να τρώνε τόσο κουτόχορτο. Οι ίδιες οι κυβερνήσεις/καθεστώτα, φτιάχνουν αυτούς τους νόμους, καθώς η συνέχιση της ύπαρξής τους εξαρτάται από τις πολυεθνικές, οι οποίες είναι αδίστακτες και τόσο διψασμένες για παραπάνω κέρδος κι έλεγχο, που καταστρέφουν τα πάντα, θέλοντας να δημιουργήσουν ακόμη πιο ελεγχόμενες, φοβισμένες κοινωνίες εργατών και καταναλωτών, με πλύση εγκεφάλου και ανικάνους όχι ν’ αντιδράσουν, αυτό το πέτυχαν ήδη, αλλά ανίκανους να ΣΚΕΦΤΟΥΝ. Γιατί ως γνωστόν η ΣΚΕΨΗ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. Η επίθεση λοιπόν γίνεται σε όλους τους κύριους τομείς (γέννηση, οικογένεια, θρησκεία, διασκέδαση, παιδεία, υγεία, διατροφή, κλπ) κι όχι μόνο από έναν φορέα. Έτσι οι εξουσιαστές-πολιτικοί θα προβάλλουν ως ήρωες οι οποίοι αντιστέκονται στις ισχυρές και απρόσωπες βεβαίως-βεβαίως, πολυεθνικές. Ιλαροτραγωδία!

Ακόμα αναρωτιέσαι, γιατί τύποι σαν τον Bill Gates και άλλοι Επικυρίαρχοι Ερπετοειδής ανάλογου βεληνεκούς, έχουν συμφέροντα στις ίδιες εταιρείες που προωθούν ετερόκλητα προϊόντα και υπηρεσίες, είναι μπλεγμένοι σε ευγονικές και πολυεθνικές διατροφής ταυτόχρονα όπως η Monsanto ενώ, επίσης ταυτόχρονα, είναι «φιλάνθρωποι» και «ευεργέτες» Υπάρχουν ανθρώπινα ζώα στο ιντερνέτ που εκθειάζουν τον Bill Gates επειδή, λένε, «τους έδωσε την δυνατότητα για ελεύθερο ιντερνέτ και ελεύθερη δημοκρατική διακίνηση ιδεών» Είναι τόσο ζώα [εδώ ζητώ συγγνώμη από τα ζώα] που δεν αντιλαμβάνονται πως σήμερα εν έτη 2016, έχουν τόση ελευθερία όση είχαν οι σκλάβοι στα αμπάρια που τους μετέφεραν στις αρένες οι Ρωμαίοι, ούτε μια στάλα παραπάνω. Το παίζουν και μεταφυσικοί τρομάρα τους, οι διεστραμμένοι παρεκκλίνοντες, ελευθέριοι αλκοολικοί και μαστουρωμένοι.

Αντιλαμβάνεστε υποθέτω, τι συνέπειες θα έχει για ολόκληρο τον πλανήτη, ακόμα και για χώρες που δεν υπέγραψαν εξ αρχής αυτό το νομοσχέδιο, έτσι και ψηφιστεί. Οι συνέπειες θα είναι άμεσες και σαφέστατα πρέπει να γίνουν αποδεκτές από παντού, καθώς το κέρδος είναι καθαρά παγκοσμιοποιημένο και τo μόνο που δε γνωρίζει σύνορα και φραγμούς. Όμως ενώ φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι το χρήμα αυτό που τους ενδιαφέρει και μιλούν γι’ αυτό, εν τούτοις, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ, άλλωστε μιλούν για κέρδη και ΚΕΡΔΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ. Ανάμεσα δε στα ΚΕΡΔΗ, το μεγαλύτερο όλων είναι η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ. Αυτό είναι όλο κι όλο και παλεύουν οι Φατρίες αναμετάξυ τους για να πετύχουν μια κάποια συμφωνία και να αποφασίσουν ποιος θα είναι ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΣΟΥ και ποιά τα προνόμια Του.

Eτοιμάζονται οι ανακοινώσεις έναρξης της Αντζέντας 21

Ο Πάπας της Ρώμης μίλησε για τον Ιησού ως να επρόκειτο για έναν καλό άνθρωπο, στον οποίο απέδωσε “την παράδοση της προσευχής στην ανθρωπότητα” και ο οποίος, δεν ήταν Πνεύμα! “Ο Ιησούς ήταν ένα πρόσωπο, ένας άνθρωπος με τις πληγές του Σταυρού που προσεύχεται για εμάς” (Jesu non era uno spirito, era una persona,era un uomo (!) είπε στα Ιταλικά. Η θέση αυτή ότι ο Ιησούς είναι ένας απλός άνθρωπος κι όχι Θεάνθρωπος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά παραδοχή της αίρεσης του Αρείου που είχε ταλαιπωρήσει την Ορθοδοξία και η οποία καταδικάστηκε στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο!

Δεν σταματάει όμως μόνο την αποκαθήλωση του Χριστιανισμού αλλά επιθυμεί σαφέστατα ένωση μαζί με άλλες θρησκείες. Άλλωστε όλες μια από τα ίδια είναι. Προχώρησε ακόμα περισσότερο λέγοντας πως ο Ιησούς Χριστός, ο Μωάμεθ, ο Γιαχβέ και ο Αλλάχ, είναι το ίδιο πράγμα, δηλαδή διαφορετικά ονόματα του ίδιου Θεού. Φυσικά υπήρξε και η οικουμενιστική στήριξη αυτών των πρωτοφανών αναφορών, πως επί χρόνια ο πόλεμος χώρισε τους ανθρώπους διαφόρων θρησκειών και τώρα ήρθε η ώρα της «ενότητας» και της σύγκλισης των θρησκευτικών δογμάτων.

Όταν πριν 20+ χρόνια τα έγραφα αυτά έπεφταν να με φάνε τα Πρόβατα του Θεού!!!!

Πριν από ένα χρόνο και συγκεκριμένα στις 24 Ιουνίου του 2014 ο Πάπας Φραγκίσκος για πρώτη φορά είχε χρησιμοποιήσει δημόσια τον όρο CHRISLAM και είχε δώσει εντολή το Βατικανό να δημιουργήσει μια έκθεση προβολής αυτού του όρου σαν ένα σημαντικό βήμα για την εγκαθίδρυση της μιας παγκόσμιας θρησκείας, δηλ τουρλού τουρλού μανιφατούρα είναι η αρχή για την Γκρίζα Φυλή και την Αντζέντα 21. Ο Πάπας, υποστήριξε ξεκάθαρα και τάχθηκε υπέρ των τεχνολογιών RFID Chip και το εξαιρετικό δυναμικό που διαθέτουν για την ανθρωπότητα. Κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας ομιλίας ο Ποντίφικας, μίλησε στο πλήθος για την άποψή του σχετικά με την τεχνολογία εμφύτευσης τσιπ RFID και διαβεβαίωσε τους οπαδούς του ότι καμία πνευματική βλάβη δεν μπορεί να προέλθει από την υποδοχή του εμφυτεύματος RFID.

“Έχουμε εξετάσει τις γραφές καλά και μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι δεν υπάρχει τίποτα που να βεβαιώνει ότι τα τσιπ RFID είναι σατανικά. Αν μη τι άλλο, αυτές οι συσκευές είναι μια ευλογία από τον Θεό τον ίδιο, ο οποίος τα παραχώρησε στην ανθρωπότητα για να λύσει πολλά από τα δεινά του κόσμου” Απευθύνθηκε στους ακροατές λέγωντας τους να είναι ανοιχτόμυαλοι σε αυτή την εποχή όπου λαμπρές και νέες τεχνολογικές προόδους γίνονται καθημερινά. Ο Επίσκοπος της Ρώμης εξήγησε στους παρευρισκομένους τον ενθουσιασμό του για την εμφύτευση RFID και πως θα καταστεί στο άμεσο μέλλον, υποχρεωτική η διαδικασία εμφύτευσης για όλους τους εργαζόμενους και τους κατοίκους του Βατικανού.

Ο Βαρθολομαίος δήλωσε στις 19/6 για τον Πάπα επί τη ευκαιρία της εγκύκλιου του για την Οικολογία αφού τον απεκάλεσε, «ο αγαπημένος αδελφός μας Φραγκίσκος της Ρώμης» τα εξής: «πάνω από οποιαδήποτε δογματικές διαφορές που μπορεί να χαρακτηρίζουν τις διάφορες χριστιανικές ομολογίες και πέρα από οποιαδήποτε θρησκευτική διαφωνία που μπορεί να διαχωρίσει τις διάφορες θρησκευτικές κοινότητες, η γη μας ενώνει με ένα μοναδικό και εξαιρετικό τρόπο» Δηλαδή είπαν στο χριστιανικό πρόβατο πως η χριστιανική ομολογία δεν είναι μια και μοναδική αλλά υπάρχουν διάφορες χριστιανικές ομολογίες! ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΖΩΑ !!!!

Τι μπορεί να κάνει το πόπολο – ανθρώπινο ζώο;

ΜΑ ΤΙΠΟΤΑ ΦΥΣΙΚΑ.

Όπως του φόρτωσαν ένα Θεό να προσκυνάει και υπάκουσε, έτσι θα υπακούσει σε οτιδήποτε του υποδείξουν, γι’ αυτό άλλωστε τον αποκαλούν Υπήκοο – Πιστό και του δίνουν τόση σημασία, όση αξία έχει, δηλαδή όση έδιναν και στους μονομάχους στο Κολοσσαίο ή στους έγκλειστους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Ανατολής και Δύσης. Το ότι πιστεύεις πως οι τσιμεντουπόλεις που σε έχουν εγκλωβίσει και νομίζεις ό,τι ζεις, δεν είναι «στρατόπεδα συγκέντρωσης» αλλά όπως σου λένε “κοινωνίες πολιτισμένων”είναι αυτό ακριβώς που σε καθιστά πόπολο και ανθρώπινο ζώο.

Τι μπορεί να κάνει ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΗΔΗ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΖΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ.

Αν σου φαίνονται αδιανόητα όλα αυτά και συνεχίζεις να βάζεις όρια ανάμεσα στο πολιτικό και στο μη πολιτικό, ανάμεσα στο λογικό και στο παράλογο, σου επαναλαμβάνω, ξεκίνα να διαβάζεις H. P. Lovecraft και γενικότερα “Επιστημονική Φαντασία” γιατί ούτε στις πιο τρελές σου σκέψεις, δεν μπορείς να διανοηθείς τι παίζεται γύρω σου. Ούτε καν να σκεφτείς δεν μπορείς την νοσηρότητα των κυβερνώντων και μιλώ για τις ανθρωποειδείς Οργανικές Πύλες κι όχι για τους Ερπετοειδείς Επικυρίαρχους, αφού σε εκείνο το επίπεδο η «μπάλα έχει χαθεί από το τερέν και μπαίνουν τα γκολ από τ’ αποδυτήρια» Αναζήτησε στα κέντρα τύπου-περίπτερα στο STRANGE 155 που κυκλοφορεί και διάβασε σχετικά στο αρθρο μου ” Dr SUE ARRIGO: Η ΠΥΘΙΑ ΤΗΣ CIA, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ Η.Π.Α. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ…” όπως και όλα τα υπόλοιπα άκρως ενδιαφέροντα.

Προτείνω έντονα, να κατεβάσεις όσα άρθρα του terrapapers.com σου είναι χρήσιμα γιατί με αυτούς τους νόμους θα πάψουμε να υπάρχουμε από δημόσια συχνότητα, αλλά όπως και να ‘χει θα συνεχίσουμε να επικοινωνούμε με τον γνωστό τρόπο. Επίσης είναι πιό επιτακτικό από ποτέ, ν’ αρχίσεις να μελετάς τους Αρχαίους Ελληνες Φιλόσοφους όσο ακόμη υπάρχουν σε βιβλία. Εκδόσεις Ζητρος και Θυραθεν και άλλες σοβαρές εκδόσεις, ψάξε και σε παλαιοβιβλιοπωλεία. Αλλά και όλα τα υπόλοιπα που έχουμε ήδη στην βιβλιοθήκη μας. Πρόσεχε όχι να διαβάσεις, αλλά να ΜΕΛΕΤΗΣΕΙΣ και ν’ ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΗΣ, γιατί σε λίγο καιρό η έννοια ΕΛΛΑΔΑ θα είναι μυθολογική όπως είναι η Ατλαντίδα, η ΜΟΥ και οι Τολτέκοι!!! Αλλωστε ήδη τα Ελληνικά Αρχαία, ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση κι όχι στην Ελλάδα.

@Ion Maggos /miastala 2010 / εδώ εμπλουτισμένο με επίκαιρα

***

Διαθέσιμες πηγές για πληροφορίες:

Ολόκληρο το κείμενο που διέρρευσε στα Αγγλικά (Wikileaks)

To WikiLeaks δημοσιεύει μυστικά σχέδια της Trans-Pacific Partnership -WikiLeaks publishes secret draft chapter of Trans-Pacific Partnership (The Guardian)

H συμφωνία του Trans-Pacific Partnership είναι ακριβώς το αντίθετο απ’την ελεύθερη αγορά – The Trans-Pacific Partnership treaty is the complete opposite of ‘free trade’ (The Guardian)

Για το καλό του ελεύθερου εμπορίου, βγάλτε το IP απ’το TPP – For Free Trade’s Sake, Get IP Out of the TPP (Huffington Post)

«Le nouveau manifeste du capitalisme mondial», Le Monde diplomatique, Φεβρουάριος 1998.

«Some secrecy needed in trade talks: Ron Kirk», Reuters, 13-5-12.

Lori Wallach διευθύντρια του Public Citizen’s Global Trade Watch (ειδικό τμήμα της οργάνωσης καταναλωτών Public Citizen), Ουάσιγκτον, www.citizen.org

Zach Carter, «Elizabeth Warren opposing Obama trade nominee Michael Froman», 19 Ιουνίου 2013, http://www.huffingtonpost.com/2013/06/19/elizabeth-warren-obama-trade_n_3467497.html.

«Table of foreign investor-state cases and claims under NAFTA and other US “trade” deals», Public Citizen, Αύγουστος 2013, http://www.citizen.org/documents/investor-state-chart1.pdf.

Andrew Martin, «Treaty disputes roiled by bias charges», 10-7-13, http://www.bloomberg.com/news/2013-07-10/treaty-disputes-roiled-by-bias-charges.html.

«Renco uses US-Peru FTA to evade justice for La Oroya pollution», Public Citizen, 28-11-12, https://www.citizen.org/documents/renco-la-oroya-memo.pdf.

«Ecuador to fight oil dispute fine», Agence France-Presse, 13-10-12.

«EU-US high level working group on jobs and growth. Response to consultation by EuropaBio and BIO», http://ec.europa.eu/enterprise/policies/international/cooperating-governments/usa/jobs-growth/files/consultation/regulation/15-europabio-bio_en.pdf.

Shahien Nasiripour, «Fed opens books, revealing European megabanks were biggest beneficiaries», 10-1-12, http://www.huffingtonpost.com/2010/12/01/fed-opens-books-revealing_n_790529.html.

«Europe admits speculation taxes a WTO problem», Public Citizen, 30-4-10, http://citizen.typepad.com/eyesontrade/2010/04/europe-admits-speculation-taxes-a-wto-problem.html.

Αλληλογραφία του Demetrios Marantis, Αμερικανού αντιπροσώπου για θέματα Εμπορίου, στον John Boehner, εκπρόσωπο των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο, Ουάσιγκτον, 20 Μαρτίου 2013, http://ec.europa.eu

«Final report. High level working group on jobs and growth», 11-2-13, http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2013/february/tradoc_150519.pdf.

«TAFTA’s trade benefit: A candy bar», Public Citizen, 11-7-13, http://citizen.typepad.com/eyesontrade/2013/07/taftas-trade-benefit-a-candy-bar.html.

Πηγή
Διαμόρφωση:Α.Τ.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ :

• « ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ»Transatlantic Trade and Investment Partnership
• Οργανικές Πύλες
• Η Ποντικοπαγίδα: Η απίστευτη ιδέα για μείωση κι έλεγχο πληθυσμών