"Ο ρόλος της πολιτικής στην κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν είναι να
εξυπηρετεί τους Ανθρώπους και να τους προστατεύει σε καταστάσεις
έκτακτης ανάγκης, αλλά να υποστηρίζει την οικονομική ελίτ για να
διατηρεί τη δύναμή της και να συνεχίζει να καρπούται υπερβολικό πλούτο.
Να την υποστηρίζει, ακόμα και εάν χρειασθεί να παραβλέψει όλες τις
βασικές ηθικές και ανθρωπιστικές Αξίες λαμβάνοντας μέτρα που, μέχρι
στιγμής, ο Κόσμος μας μόνον σε στρατιωτικές και φασιστικές δικτατορίες,
έχει γνωρίσει".
Η αθέατη πλευρά της πανδημίας του κορωνοϊού, η οποία ευθύνεται άμεσα για τη διασπορά της επιδημίας και για την οποία η πλειονότητα του κόσμου κρατείται στην άγνοια, είναι η σύνδεσή της με τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές των κερδοσκόπων.
Η έκδοση πανδημικών ομολόγων τα τελευταία χρόνια στην οικονομική ελίτ από την Παγκόσμια τράπεζα, αξίας περίπου 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δείχνει το μέγεθος του τζογαρίσματος και της κερδοσκοπίας που παίζεται σε βάρος των πληθυσμών και στο οποίο σιγοντάρουν οι πολιτικές ηγεσίες. Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο και τερατώδες, είναι μια πραγματικότητα που αποτελεί τον κατεξοχήν λόγο για τα ελλιπή, υστερικά και αποσπασματικά μέτρα που παίρνονται από τις δυτικές κυβερνήσεις (κυρίως αυταρχικά και κλείσιμο του κόσμου στα σπίτια τους) και τα οποία κάθε άλλο παρά είναι ικανά να συγκρατήσουν την εξάπλωση της επιδημίας.
Τη διάσταση αυτή, στην οποία οφείλεται η φειδωλή διοχέτευση κονδυλίων για τη δημόσια υγεία με συνέπεια την έλλειψη μέτρων για τον αποτελεσματικό έλεγχο του ιού, την εκθέτει ο Γερμανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ernst Wolff. Προειδοποιώντας ότι, συνεχίζοντας οι πολιτικές ηγεσίες αυτές τις μεθόδους για την αντιμετώπιση του ιού, το βέβαιο είναι να δούμε γρήγορα την πλήρη κατάρρευση του οικονομικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος, με επιπτώσεις το κλείσιμο τραπεζών, τη διακοπή της ομαλής ροής των αλυσίδων εφοδιασμού και κατά συνέπεια την ανεπάρκεια αγαθών. Στις πανικόβλητες εκρήξεις του κόσμου που εκτιμούν ότι ενδέχεται να ξεσπάσουν, οφείλονται κατά την εκτίμησή του τα μέτρα περιορισμού του κόσμου στα σπίτια του και τα μέτρα αστυνόμευσης που πρόκειται να ενταθούν με επείγοντα διατάγματα.
Ο Ernst Wolff αρθρογραφεί για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μεταξύ άλλων, και στο Global Research. Παραθέτουμε στη συνέχεια το άρθρο του (με τίτλο: “Corona-Virus: Hinter der Panikmache steckt Methode”) Κρίση κορωναϊού: Πίσω από τον πανικό, υπάρχει μεθόδευση
του Ernst Wolff
Στην πρώτη φάση,
είδαμε ότι οι πολιτικοί και οι Αρχές δεν εξέλαβαν σοβαρά το πρόβλημα και παρά τις επείγουσες προειδοποιήσεις από γιατρούς και επιστήμονες, κανείς δεν μας προετοίμασε για αυτήν την πανδημία.
Στη δεύτερη φάση, τώρα, βιώνουμε ένα μίγμα από απερισκεψία, υστερικές αντιδράσεις, υπερβολές και απεριόριστη ανικανότητα.
Με την πρώτη ματιά, όλα αυτά που φαίνονται χαοτικά, δεν είναι παρά μεθόδευση. Αν εξετάσετε το ζήτημα πιο βαθιά, και εντοπίσετε τις δυνάμεις που δρουν, θα καταλάβετε πολλά για το ρόλο της πολιτικής στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Καθώς ο ιός εξαπλωνόταν αργά και μόλις άρχισε να αποτελεί ανησυχητικό παράγοντα για την οικονομία, οι κύριες σκέψεις της οικονομικής ελίτ ήταν να ωθήσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές σε νέα ύψη, όπως έκανε και τα τελευταία έντεκα χρόνια, για να συνεχίζει αδιατάρακτη το όργιο πλουτισμού της, χωρίς κανένας να την εμποδίζει.
Οι πολιτικοί, τους έδωσαν ισχυρή υποστήριξη υποβαθμίζοντας την επικείμενη πανδημία, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι μολύνθηκαν βαθμιαία, αρκετές χιλιάδες πέθαναν και σοβαροί επιστήμονες τους προειδοποιούσαν να μην υποβαθμίσουν την κατάσταση. Στη συνέχεια, κατέστη προφανές ότι η πανδημία θα αποκτήσει μια άνευ προηγουμένου κλίμακα και θα φέρει υπαρκτές δυσκολίες στην οικονομία και στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Οι πολιτικοί αντέδρασαν κάνοντας μία ολική μεταστροφή, και από την κατάσταση εφησυχασμού, μεταβαίνουν σε μια εντελώς υστερική αντίδραση και υπερβολικές ενέργειες (overdrive modus). Γιατί; Διότι κατέστη σαφές, ότι η οικονομική ελίτ είναι πια σε μεγάλη δυσκολία και ότι, αυτήν τη φορά, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου από κάτω προς τα πάνω, όπως έγινε το 2007/2008.
Για παράδειγμα, την προπερασμένη εβδομάδα, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, υποσχέθηκε πιστώσεις 1,5 τρις δολαρίων στην Wall Street για να αντισταθμίσει τις απώλειές της.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο Λευκός Οίκος ζήτησε από τη Γερουσία τα 2,5 δις δολάρια για να καταπολεμήσουν την κρίση του κορωναϊού. Η αναλογία μεταξύ των μέτρων για το καλό του πληθυσμού και τις ενέσεις ρευστότητας στους κερδοσκόπους του χρηματοπιστωτικού καζίνο στις ΗΠΑ, μόνο την περασμένη εβδομάδα, ήταν 1:600.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Τέτοια παραδείγματα έχουμε σε όλο τον κόσμο.
Από την κρίση του 2007/2008, έχουν δημιουργηθεί από το μηδέν, πολλά τρισεκατομμύρια από τις κεντρικές τράπεζες, τα οποία διατέθηκαν σε μεγάλους επενδυτές με χαμηλά, ή, χωρίς επιτόκια. Ταυτόχρονα, όμως, στο πλαίσιο της πολιτικής λιτότητας, μειώθηκαν δραστικά οι κοινωνικές δαπάνες, τα συστήματα Υγείας αποδομήθηκαν και σε ορισμένες περιπτώσεις καταστράφηκαν ολοσχερώς. Δεν υπάρχει, επί του παρόντος, καμία χώρα στον κόσμο που να είναι επαρκώς προετοιμασμένη για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας.
Αλλά και πάλι δεν είναι μόνον αυτό, αφού η κατάρρευση των χρηματοπιστωτικών αγορών είναι στο αρχικό στάδιο. Όταν σκάσει η φούσκα των παραγώγων -και αυτό θα συμβεί τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες- δεν θα σταματήσει τότε η κατρακύλα, τα 1,5 τρις δολάρια δεν θα είναι πλέον αρκετά, και τότε αναγνωριστεί στους οικονομικούς γίγαντες ότι είναι too-big-to-fail, θα χρειαστούν πολύ μεγαλύτερα κεφάλαια και, ασφαλώς, θα τα λάβουν.
Μόλις συμβεί αυτό, τόσο οι πολιτικές ηγεσίες, όσο και η οικονομική ελίτ θα βρεθούν σε επικίνδυνη θέση, αφού προβλέπεται η κατάρρευση των συστημάτων υγείας από τη μαζική προσέλευση πανικόβλητων ασθενών. Ετσι, οι λαοί θα συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο ότι (οι πολιτικοί) μετράνε με δύο μέτρα και δύο σταθμά: Tεράστια ποσά για την οικονομική ελίτ και θλιβερή ελεημοσύνη για την Υγεία της πλειοψηφίας των ανθρώπων.
Με πιο ξεκάθαρα λόγια:
Τα αντίμετρα της πολιτικής θα είναι: Αστυνόμευση και στρατιωτικές επιχειρήσεις με επείγοντα διατάγματα.
Αν κανείς, παρά τις πληροφορίες αυτές, εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένος στην ιδέα ότι οι πολιτικοί και οι Αρχές ενεργούν για το καλό μας, συνιστάται να ρίξουν μια ματιά στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), υποκατάστημα του Ο.Η.Ε, ο οποίος απέφυγε αρχικά να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να ανακοινώσει την πανδημία.
Γιατί;
Διότι, η Παγκόσμια τράπεζα είχε εκδώσει πανδημικά ομόλογα στην οικονομική ελίτ τα τελευταία χρόνια, αξίας περίπου 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τα ομόλογα αυτά, επίσης γνωστά ως cat bonds, μπορούν να αγοραστούν από το ποσό των 250.000 δολαρίων και άνω, κερδίζουν μεταξύ 8 και 11% τόκο, και το ενδιαφέρον είναι, ότι υπόκεινται στους ακόλουθους όρους: Σε περίπτωση πανδημίας, οι επενδυτές χάνουν το πλήρες μερίδιο τους, διότι τότε τα χρήματα ( από αυτά τα ομόλογα) θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για λήψη μέτρων κατά της πανδημίας στις φτωχές χώρες.
Κατά πόσον οι φτωχές χώρες είναι κοντά στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το βλέπουμε στην περίπτωση της επιδημίας Ebola: Εκείνη την εποχή, παρά την εμφάνιση της έκτακτης ανάγκης, δεν καταβλήθηκε ούτε ένα σεντς στις φτωχές χώρες, διότι το ξέσπασμα της επιδημίας δεν έφθασε στον “απαιτούμενο” αριθμό θυμάτων.
Το Δίδαγμα που θα μπορούσε να εξαχθεί από τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών και εβδομάδων, συνοψίζεται σε μια φράση:
24 Μαρτίου 2020
Πηγή
Διαμόρφωση:Α.Τ.
Η έκδοση πανδημικών ομολόγων τα τελευταία χρόνια στην οικονομική ελίτ από την Παγκόσμια τράπεζα, αξίας περίπου 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δείχνει το μέγεθος του τζογαρίσματος και της κερδοσκοπίας που παίζεται σε βάρος των πληθυσμών και στο οποίο σιγοντάρουν οι πολιτικές ηγεσίες. Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο και τερατώδες, είναι μια πραγματικότητα που αποτελεί τον κατεξοχήν λόγο για τα ελλιπή, υστερικά και αποσπασματικά μέτρα που παίρνονται από τις δυτικές κυβερνήσεις (κυρίως αυταρχικά και κλείσιμο του κόσμου στα σπίτια τους) και τα οποία κάθε άλλο παρά είναι ικανά να συγκρατήσουν την εξάπλωση της επιδημίας.
Τη διάσταση αυτή, στην οποία οφείλεται η φειδωλή διοχέτευση κονδυλίων για τη δημόσια υγεία με συνέπεια την έλλειψη μέτρων για τον αποτελεσματικό έλεγχο του ιού, την εκθέτει ο Γερμανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ernst Wolff. Προειδοποιώντας ότι, συνεχίζοντας οι πολιτικές ηγεσίες αυτές τις μεθόδους για την αντιμετώπιση του ιού, το βέβαιο είναι να δούμε γρήγορα την πλήρη κατάρρευση του οικονομικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος, με επιπτώσεις το κλείσιμο τραπεζών, τη διακοπή της ομαλής ροής των αλυσίδων εφοδιασμού και κατά συνέπεια την ανεπάρκεια αγαθών. Στις πανικόβλητες εκρήξεις του κόσμου που εκτιμούν ότι ενδέχεται να ξεσπάσουν, οφείλονται κατά την εκτίμησή του τα μέτρα περιορισμού του κόσμου στα σπίτια του και τα μέτρα αστυνόμευσης που πρόκειται να ενταθούν με επείγοντα διατάγματα.
Ο Ernst Wolff αρθρογραφεί για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μεταξύ άλλων, και στο Global Research. Παραθέτουμε στη συνέχεια το άρθρο του (με τίτλο: “Corona-Virus: Hinter der Panikmache steckt Methode”) Κρίση κορωναϊού: Πίσω από τον πανικό, υπάρχει μεθόδευση
του Ernst Wolff
H Κρίση της πανδημίας του κορωναϊού, εισήλθε, τις τελευταίες ημέρες, στη δεύτερη φάση της.
Στην πρώτη φάση,
είδαμε ότι οι πολιτικοί και οι Αρχές δεν εξέλαβαν σοβαρά το πρόβλημα και παρά τις επείγουσες προειδοποιήσεις από γιατρούς και επιστήμονες, κανείς δεν μας προετοίμασε για αυτήν την πανδημία.
Στη δεύτερη φάση, τώρα, βιώνουμε ένα μίγμα από απερισκεψία, υστερικές αντιδράσεις, υπερβολές και απεριόριστη ανικανότητα.
Με την πρώτη ματιά, όλα αυτά που φαίνονται χαοτικά, δεν είναι παρά μεθόδευση. Αν εξετάσετε το ζήτημα πιο βαθιά, και εντοπίσετε τις δυνάμεις που δρουν, θα καταλάβετε πολλά για το ρόλο της πολιτικής στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Καθώς ο ιός εξαπλωνόταν αργά και μόλις άρχισε να αποτελεί ανησυχητικό παράγοντα για την οικονομία, οι κύριες σκέψεις της οικονομικής ελίτ ήταν να ωθήσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές σε νέα ύψη, όπως έκανε και τα τελευταία έντεκα χρόνια, για να συνεχίζει αδιατάρακτη το όργιο πλουτισμού της, χωρίς κανένας να την εμποδίζει.
Οι πολιτικοί, τους έδωσαν ισχυρή υποστήριξη υποβαθμίζοντας την επικείμενη πανδημία, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι μολύνθηκαν βαθμιαία, αρκετές χιλιάδες πέθαναν και σοβαροί επιστήμονες τους προειδοποιούσαν να μην υποβαθμίσουν την κατάσταση. Στη συνέχεια, κατέστη προφανές ότι η πανδημία θα αποκτήσει μια άνευ προηγουμένου κλίμακα και θα φέρει υπαρκτές δυσκολίες στην οικονομία και στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Οι πολιτικοί αντέδρασαν κάνοντας μία ολική μεταστροφή, και από την κατάσταση εφησυχασμού, μεταβαίνουν σε μια εντελώς υστερική αντίδραση και υπερβολικές ενέργειες (overdrive modus). Γιατί; Διότι κατέστη σαφές, ότι η οικονομική ελίτ είναι πια σε μεγάλη δυσκολία και ότι, αυτήν τη φορά, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου από κάτω προς τα πάνω, όπως έγινε το 2007/2008.
Επομένως, οι οικονομικοί τζογαδόροι, με την βοήθεια των τραπεζών επείγονται, να μας αποπροσανατολίσουν όλους, ακόμα μια φορά, σε βαθμό αδιανόητο.
Για παράδειγμα, την προπερασμένη εβδομάδα, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, υποσχέθηκε πιστώσεις 1,5 τρις δολαρίων στην Wall Street για να αντισταθμίσει τις απώλειές της.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο Λευκός Οίκος ζήτησε από τη Γερουσία τα 2,5 δις δολάρια για να καταπολεμήσουν την κρίση του κορωναϊού. Η αναλογία μεταξύ των μέτρων για το καλό του πληθυσμού και τις ενέσεις ρευστότητας στους κερδοσκόπους του χρηματοπιστωτικού καζίνο στις ΗΠΑ, μόνο την περασμένη εβδομάδα, ήταν 1:600.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Τέτοια παραδείγματα έχουμε σε όλο τον κόσμο.
Από την κρίση του 2007/2008, έχουν δημιουργηθεί από το μηδέν, πολλά τρισεκατομμύρια από τις κεντρικές τράπεζες, τα οποία διατέθηκαν σε μεγάλους επενδυτές με χαμηλά, ή, χωρίς επιτόκια. Ταυτόχρονα, όμως, στο πλαίσιο της πολιτικής λιτότητας, μειώθηκαν δραστικά οι κοινωνικές δαπάνες, τα συστήματα Υγείας αποδομήθηκαν και σε ορισμένες περιπτώσεις καταστράφηκαν ολοσχερώς. Δεν υπάρχει, επί του παρόντος, καμία χώρα στον κόσμο που να είναι επαρκώς προετοιμασμένη για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας.
Αλλά και πάλι δεν είναι μόνον αυτό, αφού η κατάρρευση των χρηματοπιστωτικών αγορών είναι στο αρχικό στάδιο. Όταν σκάσει η φούσκα των παραγώγων -και αυτό θα συμβεί τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες- δεν θα σταματήσει τότε η κατρακύλα, τα 1,5 τρις δολάρια δεν θα είναι πλέον αρκετά, και τότε αναγνωριστεί στους οικονομικούς γίγαντες ότι είναι too-big-to-fail, θα χρειαστούν πολύ μεγαλύτερα κεφάλαια και, ασφαλώς, θα τα λάβουν.
Μόλις συμβεί αυτό, τόσο οι πολιτικές ηγεσίες, όσο και η οικονομική ελίτ θα βρεθούν σε επικίνδυνη θέση, αφού προβλέπεται η κατάρρευση των συστημάτων υγείας από τη μαζική προσέλευση πανικόβλητων ασθενών. Ετσι, οι λαοί θα συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο ότι (οι πολιτικοί) μετράνε με δύο μέτρα και δύο σταθμά: Tεράστια ποσά για την οικονομική ελίτ και θλιβερή ελεημοσύνη για την Υγεία της πλειοψηφίας των ανθρώπων.
Για αυτό και οι πολιτικές ηγεσίες προετοιμάζονται, επί του παρόντος, για το χειρότερο σενάριο, όπως οι περισσότεροι έχουμε αντιληφθεί: Ο υπερβολικός περιορισμός των πολιτικών δικαιωμάτων, το κλείσιμο των συνόρων και η αυξανόμενη συμμετοχή του Στρατού, δεν χρησιμεύουν στη συγκράτηση της εξάπλωσης του ιού και την προστασία της υγείας του πληθυσμού, αλλά είναι προετοιμασία για συνθήκες εμφυλίου πολέμου, συνέπεια της πλήρης κατάρρευσης του οικονομικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος, που θα είναι αναπόφευκτη.
Με πιο ξεκάθαρα λόγια:
Αναμένεται οι τράπεζες να κλείσουν στο εγγύς μέλλον και οι αλυσίδες εφοδιασμού και λιανικής να διακόπτονται, με συνέπεια την ανεπάρκεια αγαθών για τον πληθυσμό. Εφόσον περισσότερο από το 80% των ανθρώπων είναι σήμερα εντελώς απροετοίμαστοι, πολύ σύντομα θα μείνουν χωρίς χρήματα, χωρίς τρόφιμα. Αποτέλεσμα θα είναι: Πλιάτσικο, λεηλασία, διαδηλώσεις και ταραχές.
Τα αντίμετρα της πολιτικής θα είναι: Αστυνόμευση και στρατιωτικές επιχειρήσεις με επείγοντα διατάγματα.
Αν κανείς, παρά τις πληροφορίες αυτές, εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένος στην ιδέα ότι οι πολιτικοί και οι Αρχές ενεργούν για το καλό μας, συνιστάται να ρίξουν μια ματιά στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), υποκατάστημα του Ο.Η.Ε, ο οποίος απέφυγε αρχικά να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να ανακοινώσει την πανδημία.
Γιατί;
Διότι, η Παγκόσμια τράπεζα είχε εκδώσει πανδημικά ομόλογα στην οικονομική ελίτ τα τελευταία χρόνια, αξίας περίπου 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τα ομόλογα αυτά, επίσης γνωστά ως cat bonds, μπορούν να αγοραστούν από το ποσό των 250.000 δολαρίων και άνω, κερδίζουν μεταξύ 8 και 11% τόκο, και το ενδιαφέρον είναι, ότι υπόκεινται στους ακόλουθους όρους: Σε περίπτωση πανδημίας, οι επενδυτές χάνουν το πλήρες μερίδιο τους, διότι τότε τα χρήματα ( από αυτά τα ομόλογα) θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για λήψη μέτρων κατά της πανδημίας στις φτωχές χώρες.
Κατά πόσον οι φτωχές χώρες είναι κοντά στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το βλέπουμε στην περίπτωση της επιδημίας Ebola: Εκείνη την εποχή, παρά την εμφάνιση της έκτακτης ανάγκης, δεν καταβλήθηκε ούτε ένα σεντς στις φτωχές χώρες, διότι το ξέσπασμα της επιδημίας δεν έφθασε στον “απαιτούμενο” αριθμό θυμάτων.
Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, το γεγονός ότι, αυτήν τη φορά, ο Π.Ο.Υ. καθυστερούσε, επί εβδομάδες, να ανακοινώσει επίσημα την εμφάνιση της πανδημίας. Μας επιτρέπεται λοιπόν να διατηρούμε σοβαρές αμφιβολίες, εάν έστω και ένα μικρό μέρος των χρημάτων θα φτάσει ποτέ στα συστήματα υγείας των φτωχών κρατών.
Το Δίδαγμα που θα μπορούσε να εξαχθεί από τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών και εβδομάδων, συνοψίζεται σε μια φράση:
Ο ρόλος της πολιτικής στην κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν είναι να εξυπηρετεί τους Ανθρώπους και να τους προστατεύει σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, αλλά να υποστηρίζει την οικονομική ελίτ για να διατηρεί τη δύναμή της και να συνεχίζει να καρπούται υπερβολικό πλούτο. Να την υποστηρίζει, ακόμα και εάν χρειασθεί να παραβλέψει όλες τις βασικές ηθικές και ανθρωπιστικές Αξίες λαμβάνοντας μέτρα που, μέχρι στιγμής, ο Κόσμος μας μόνον σε στρατιωτικές και φασιστικές δικτατορίες, έχει γνωρίσει.
24 Μαρτίου 2020
Πηγή
Διαμόρφωση:Α.Τ.
