Οι Έλληνες είναι κυρίαρχο έθνος, όπως όλα τα έθνη στο Διεθνές Δίκαιο. Ως εξαυτού, έχουν το δικαίωμα, να αρνηθουν σε ΟΠΟΙΟΝ-δήποτε παραβιάζει το νόμο της φιλοξενίας, την εγκατάσταση στη χώρα. Ο εποικισμός της εθνικής επικράτειας θεωρείται έγκλημα κατά το Διεθνές Δίκαιο. Είναι συνώνυμος με την εθνοκτονία. Η απαγόρευση του εποικισμού δεν αποτελεί επουδενί ρατσιστική ενέργεια, είναι απλώς άσκηση νομίμων κυριαρχικών δικαιωμάτων του έθνους.
Η φύλαξη των συνόρων δεν αποτελεί παραβίαση του Ανθρωπισμού, αντιθέτως, ο εποικισμός παραβιάζει τα ανθρώπινα -και βεβαίως τα πολιτικά- δικαιώματα της εθνικής κοινωνίας.
(Το αργότερο...) σε αυτό το σημείο ακούμε να προβάλλεται ένσταση των "ανθρωπιστών" :
μα οι μετανάστες έρχονται από χώρες κατεστραμμένες από τους πολέμους και την πείνα. Πώς να μην τους βοηθήσουμε και να μην τους δεχθούμε; Στο συναισθηματικό επίπεδο, πρόκειται για ισχυρό επιχείρημα, γι’αυτό και προβάλλεται χωρίς παύση.
Παρά ταύτα, γεννάται ένα ερώτημα: αφού τα αίτια της μετανάστευσης πρέπει να ανα- ζητηθούν στους πολέμους και την πείνα, γιατί άραγε πριν το 1990 δεν υπήρχε μαζική μετανάστευση προς τη χώρα μας; Δεν υπήρχαν πόλεμος και πείνα πριν το 1990; Βεβαίως και υπήρχαν!
Η απάντηση στο ερώτημα πρέπει να ανα ζητηθεί στην μονοπολική κυριαρχία των ΗΠΑ μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1989, δηλαδή στην ευφημιστικά επονομαζόμενη «παγκοσμιοποίηση». Η παγκοσμιοποίηση, ως σφαιρική διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και ανθρώπινου δυναμικού ανά τον πλανήτη, δημιούργησε μετά το 1990 τους δουλεμπορικούς μηχανισμούς, που έκαναν εφικτή τη μαζική μετανάστευση από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου.
Το δουλεμπόριο είναι γιγαντιαία βιομηχανία παραγωγής μαύρου χρήματος, όπως τα όπλα και τα ναρκωτικά. Οι μίζες του δουλεμπορίου εξαγοράζουν συνειδήσεις στις πολιτικές ελίτ της χώρας προορισμού των λαθρομεταναστών, οι οποίες δεν διστάζουν να παραδώσουν τη χώρα τους στον εποικισμό και τη διάλυση. Κι αυτά, με κροκοδείλια δάκρυα «ανθρωπισμού»...
Οι νεοταξίτικες υπερβολές στην εφευρετικότητα των αποδόσεων Πολιτικά Ορθών όρων καταργούν ουσιαστικά τη σοφή ρήση του μεγάλου Έλληνα στοχαστή Αντισθένη (445-360 π X), «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις».
Αν επικρατείσει η ΝΤΠ, ο μελετητής του απώτερου μέλλοντος δεν θα έχει πού να καταφύγει για να ανακαλύψει τις αυθεντικές έννοιες των λέξεων.
Δισεκατομμύρια είναι οι πεινασμένοι του πλανήτη... Να αυτοκτονήσει η χώρα μας λόγω αυτού; Να καταργήσει την επιταγή της αυτοσυντήρησης;
Σε τι έφταιξε η Ελλάδα -η οποία με αίμα απελευθερώθηκε από τη δουλεία σε μια στυγνή αυτοκρατορία- για το παγκόσμιο καθεστώς εξαθλίωσης;
Ας μας δώσουν πρώτοι οι «ανθρωπιστές» ένα προς μίμηση παράδειγμα της θυσιαστικής τους προθυμίας. Δεν αρκεί να καταγγέλλουν τις συνθήκες κράτησης σε κέντρα υποδοχής. Ας παραιτηθούν από το ήμισυ των εισοδημάτων τους υπέρ της περίθαλψης των μεταναστών. Ας τους παραχωρήσουν το ήμισυ της κατοικίας τους.
Αντ’ αυτών, βλέπουμε μόνο την... φιλάνθρωπη κυβέρνησή μας να κάνει «δώρα» σε αυτούς τους "δυστυχισμένους" (επιδόματα, δωρεάν περίθαλψη, παιδεία, κτλ.).Όμως, τα λεφτά με τα οποία φαίνεται γενναιόδωρη δεν είναι δικά της για να τα διαθέτει για αγαθοεργίες και δεν μας ρώτησε! Τόσο δημοκρατική είναι η μεταναστευτική της «πολιτική»...
Η φύλαξη των συνόρων δεν αποτελεί παραβίαση του Ανθρωπισμού, αντιθέτως, ο εποικισμός παραβιάζει τα ανθρώπινα -και βεβαίως τα πολιτικά- δικαιώματα της εθνικής κοινωνίας.
(Το αργότερο...) σε αυτό το σημείο ακούμε να προβάλλεται ένσταση των "ανθρωπιστών" :
μα οι μετανάστες έρχονται από χώρες κατεστραμμένες από τους πολέμους και την πείνα. Πώς να μην τους βοηθήσουμε και να μην τους δεχθούμε; Στο συναισθηματικό επίπεδο, πρόκειται για ισχυρό επιχείρημα, γι’αυτό και προβάλλεται χωρίς παύση.
Παρά ταύτα, γεννάται ένα ερώτημα: αφού τα αίτια της μετανάστευσης πρέπει να ανα- ζητηθούν στους πολέμους και την πείνα, γιατί άραγε πριν το 1990 δεν υπήρχε μαζική μετανάστευση προς τη χώρα μας; Δεν υπήρχαν πόλεμος και πείνα πριν το 1990; Βεβαίως και υπήρχαν!
Η απάντηση στο ερώτημα πρέπει να ανα ζητηθεί στην μονοπολική κυριαρχία των ΗΠΑ μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1989, δηλαδή στην ευφημιστικά επονομαζόμενη «παγκοσμιοποίηση». Η παγκοσμιοποίηση, ως σφαιρική διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και ανθρώπινου δυναμικού ανά τον πλανήτη, δημιούργησε μετά το 1990 τους δουλεμπορικούς μηχανισμούς, που έκαναν εφικτή τη μαζική μετανάστευση από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου.
Το δουλεμπόριο είναι γιγαντιαία βιομηχανία παραγωγής μαύρου χρήματος, όπως τα όπλα και τα ναρκωτικά. Οι μίζες του δουλεμπορίου εξαγοράζουν συνειδήσεις στις πολιτικές ελίτ της χώρας προορισμού των λαθρομεταναστών, οι οποίες δεν διστάζουν να παραδώσουν τη χώρα τους στον εποικισμό και τη διάλυση. Κι αυτά, με κροκοδείλια δάκρυα «ανθρωπισμού»...
Οι νεοταξίτικες υπερβολές στην εφευρετικότητα των αποδόσεων Πολιτικά Ορθών όρων καταργούν ουσιαστικά τη σοφή ρήση του μεγάλου Έλληνα στοχαστή Αντισθένη (445-360 π X), «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις».
Αν επικρατείσει η ΝΤΠ, ο μελετητής του απώτερου μέλλοντος δεν θα έχει πού να καταφύγει για να ανακαλύψει τις αυθεντικές έννοιες των λέξεων.
Δισεκατομμύρια είναι οι πεινασμένοι του πλανήτη... Να αυτοκτονήσει η χώρα μας λόγω αυτού; Να καταργήσει την επιταγή της αυτοσυντήρησης;
Σε τι έφταιξε η Ελλάδα -η οποία με αίμα απελευθερώθηκε από τη δουλεία σε μια στυγνή αυτοκρατορία- για το παγκόσμιο καθεστώς εξαθλίωσης;
Ας μας δώσουν πρώτοι οι «ανθρωπιστές» ένα προς μίμηση παράδειγμα της θυσιαστικής τους προθυμίας. Δεν αρκεί να καταγγέλλουν τις συνθήκες κράτησης σε κέντρα υποδοχής. Ας παραιτηθούν από το ήμισυ των εισοδημάτων τους υπέρ της περίθαλψης των μεταναστών. Ας τους παραχωρήσουν το ήμισυ της κατοικίας τους.
Αντ’ αυτών, βλέπουμε μόνο την... φιλάνθρωπη κυβέρνησή μας να κάνει «δώρα» σε αυτούς τους "δυστυχισμένους" (επιδόματα, δωρεάν περίθαλψη, παιδεία, κτλ.).Όμως, τα λεφτά με τα οποία φαίνεται γενναιόδωρη δεν είναι δικά της για να τα διαθέτει για αγαθοεργίες και δεν μας ρώτησε! Τόσο δημοκρατική είναι η μεταναστευτική της «πολιτική»...
