Δεν πρέπει να αφήσουμε να μας συμβεί κάτι τέτοιο!
Τι θα συμβεί τώρα που βρεθήκαμε χωρίς ουσιαστική πληροφόρηση, εκτός Ουκρανικού, σε ένα μικρό ξέφωτο αδράνειας, όπως αυτό που βιώνουμε; Μετά όλα θα περάσουν σαν να μη συνέβη τίποτα; Αρχίζει να φαίνεται ότι αυτός είναι ένας τυπικός κύκλος για τις υφιστάμενες παρασιτικές δυνάμεις - να το σπρώχνουν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, μετά να αποσύρονται και να περιμένουν να κρυώσουν όλα, κάτι που μπορεί να πάρει πολύ χρόνο. Μέχρι τότε όλοι είτε θα έχουν πεθάνει από χίλιες δυό αιτίες, είτε θα είναι πολύ μεγάλοι για να νοιάζονται, είτε απλώς δεν θα ενδιαφέρονται για το κρύο πλέον πιάτο.
Τα σούπερ πρόβατα γύρω μας έχουν ξεμπερδευτεί με αυτό. Δεν τους νοιάζει, ο κόβιντ πλέον, είναι παλιά είδηση - μέχρι το εγκληματικό καθεστώς να βγάλει νέες διαταγές πορείας και οι μάσκες να αρχίσουν να ξαναπετούν ολόγυρά μας. Αλλά όταν όλα είναι ήσυχα στο δυτικό μέτωπο, η υπνηλία πλανάται και όλοι ξεχνούν και προφανώς αναμένεται και να συγχωρήσουν... "Τι να συγχωρήσω;", αναμασούν τα πρόβατα. "Ποιο είναι το πρόβλημα;"... Λοιπόν, και τα πρόβατα επηρεάστηκαν από την παραφροσύνη, αλλά όχι αρκετά απ'ότι φαίνεται ενώ, πολλά από αυτά που υπέφεραν είναι πεπεισμένα ότι άξιζε τον κόπο να το υποστούν για να σωθεί ο κόσμος από την κακιά φονική μηχανή του κόβιντ. Οπότε όλα είναι καλά. Αυτό μας λένε, και "μια φορά συνεργάτης, πάντα συνεργάτης". Βάλτε τον για ύπνο. Σκουπίστε τον "κάτω από το χαλί".
Αυτή είναι μια πολύ ευδιάκριτη πιθανότητα. Οι περισσότεροι από εμάς καθόμαστε και περιμένουμε να πέσουν και οι υπόλοιπες οι μάσκες. Αλλά αυτό δεν είναι εγγυημένο και ούτε απαραίτητα πιθανό να συμβεί. Η ατζέντα μπορεί κάλλιστα να κάνει διαλείμματα στην πορεία. Αυτό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες. Το αν το διάλειμμα είναι οργανικό ή σκόπιμα εκτελεσμένο δεν αλλάζει και πολλά. Σε αυτό το σημείο, και αυτή τη στιγμή, φαίνεται περισσότερο σκόπιμο, αλλά ποιος ξέρει;... Αυτή η ανάπαυλα στη δράση είναι αρκετά συνηθισμένη. Κρατάει τους ανθρώπους τυφλούς ως επί το πλείστον, και κάνει τους περισσότερους να πέφτουν σε ένα είδος εφησυχασμού, συμπεριλαμβανομένων και εμάς των "συνωμοσιολόγων". Δεν πρέπει όμως να αφήσουμε να μας συμβεί κάτι τέτοιο!
Τι κέρδισαν "αυτοί" από αυτό τότε; Γιατί δεν προωθήθηκαν και δεν έριξαν τη χαριστική βολή; Ήταν τόσο κοντά, μήπως φοβήθηκαν και τα παράτησαν; Σίγουρα δεν το νομίζω. Νομίζω ότι πήραν όλα όσα ήλπιζαν σε αυτό το στάδιο του παιχνιδιού τους. Έχουν λαδώσει τους τροχούς, όπως λένε και είναι ομαλή η πορεία τους σε αυτό το σημείο. Αν δεν το πιστεύετε αυτό, κοιτάξτε τα πρόσφατα γεγονότα με το Παγκόσμιο Σύστημα Διαβατηρίων Εμβολιασμού που συμφωνήθηκε από 20 χώρες στο G20, τη Συνθήκη για την Πανδημία που πρότεινε ο ΠΟΥ και τις προόδους που έχει κάνει το ψηφιακό νόμισμα τον τελευταίο χρόνο. Ο κύβος ερρίφθη.
Και ίσως πραγματικά έχουν σκοπό να δημιουργήσουν κάποιου είδους μείωση του πληθυσμού μέσω του εμβολίου. Δεν πέτυχαν 100% συμμόρφωση, αλλά ήταν πολύ κοντά. Πίστευαν πραγματικά ότι θα μπορούσαν να εμβολιάσουν 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους; Είμαι αρκετά εντυπωσιασμένος με το πόσους λένε ότι κόλλησαν - και εξακολουθούν να το κάνουν! Αν είναι αλήθεια ότι σκόπευαν να κάνουν γενοκτονία, το μόνο που έχουν να κάνουν τώρα είναι να καθίσουν και να βλέπουν τον καρπό να πέφτει από το δέντρο Το να "κάνουν" περισσότερα θα διακινδύνευαν απλώς να εκτεθούν περισσότερο, οπότε έχουν κάνει πίσω. Είναι λογικό.
Βλέπουμε τώρα πράγματα όπως το άρθρο του Atlantic για την αμνηστία. Αυτό το είδος των δραστηριοτήτων φαίνεται να είναι σήμερα το όνομα του νέου παιχνιδιού. Μην αγνοείτε τα σκουλήκια και αυτά που λένε, "τραβήξτε το κλαδί ελιάς", "να είστε λογικοί, παιδιά". "Δεν μπορείτε να κερδίσετε την αντιπαράθεση με όλα αυτά που λέτε για την τιμωρία των δραστών αυτών των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Δεχτείτε τη συμφωνία που σας προσφέρουμε, σας αφήνουμε να σώσετε λίγο τα προσχήματα, δεν είμαστε καλοί;". Είναι ενδιαφέρον το πόσα πρόβατα είναι εντάξει με αυτή την προσέγγιση. Πολλά πρόβατα γνωρίζουν ότι κάνουν λάθος και είναι πρόθυμα να παραδεχτούν το ίσως το 2%, αν είναι αυτό. Φαίνεται ότι εμείς οι "ψεκασμένοι" όμως, δεν είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με αυτού του είδους τη συμφωνία, τουλάχιστον ως ομάδα, και ελπίζω να παραμείνουμε έτσι.
Ακούμε επίσης πολλά από τους καθυστερημένους για το πώς κερδίζουμε το ένα και το άλλο. Αλήθεια; Εντάξει, παραδέχομαι ότι οι αντικρατιστές έχουν πολλά για τα οποία μπορούν να είναι περήφανοι. Και οι προσπάθειες πρέπει να τονιστούν, αλλά τα πράγματα δεν είναι στο ελάχιστο "ανατρεπτικά". Στην πραγματικότητα, χειροτερεύουν. Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται καν το πορνό του φόβου για να συμμορφωθούν αυτές τις μέρες. Κανένας από αυτούς τους εγκληματίες δεν έχει οδηγηθεί στη δικαιοσύνη ούτε καν έχει παραδεχτεί κάποιο αδίκημα. Η "ενθάρρυνση" που μπορεί να νιώθουν κάποιοι από εμάς όταν βλέπουμε λιγότερες μάσκες εκεί έξω είναι απλώς περισσότερη συμμόρφωση. Ο κόσμος άκουσε από τον Sleepy Joe ότι η ψευτοπανδημία έχει τελειώσει (ναι, από αυτόν που τρεις μήνες πριν έλεγε ότι δεν είχε τελειώσει), οπότε οι μάσκες φεύγουν... αυτό δεν είναι νίκη, είναι απλά περισσότερη συμμόρφωση...
Όπως είπαμε πριν, το να σκουπίζεις κάτω από το χαλί είναι μια κοινή τακτική, και στην πραγματικότητα έχει μεγάλη δύναμη. Όταν τα πράγματα ηρεμήσουν, η εξουσία παίρνει τα εύσημα που "τα έλυσε όλα" για εμάς. Σύμφωνα με το άρθρο του Atlantic, έτσι κι αλλιώς δεν συνέβη τίποτα πραγματικά τόσο κακό. "Δεν υπάρχει τίποτα να δείτε εδώ, παιδιά, προχωρήστε". Αυτή η στάση δημιουργεί σύγχυση, η οποία είναι μια γνωστική ασυμφωνία, μια επιθυμητή ψυχική κατάσταση για τις μάζες. "Όλα είναι πίσω στο φυσιολογικό" - είναι το σλόγκαν που θέλουν να απαγγέλλουμε, αλλά αυτό στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου αλήθεια. Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι πολλά πράγματα έχουν εξομαλυνθεί. Είναι πλέον φυσιολογικό να αποδεχόμαστε ορισμένα πράγματα που πριν από τρία χρόνια θα ήταν πιο δύσκολο να πείσουμε τους ανθρώπους να τα αποδεχτούν. Ένα από αυτά είναι η αποδοχή μιας μη εκλεγμένης παγκόσμιας δύναμης που περνάει παγκόσμιες κυρώσεις τις οποίες πρέπει να ακολουθούν όλες οι χώρες- ένα άλλο είναι η εισαγωγή μέτρων όπως οι ψηφιακές ταυτότητες, τα διαβατήρια υγείας, ακόμη και τα ψηφιακά μετρητά. Όλα αυτά είναι πλέον μια εύκολη ολίσθηση στο λαδωμένο οδοστρωτήρα.
Θα υπάρξει μια άλλη καταστροφή στο μέλλον. Το μόνο ερώτημα σε αυτό το σημείο είναι το "πότε" και ίσως ακόμη και το "πως".
Οι περισσότεροι θα πουν ότι θα πάρει τη μορφή μιας άλλης έκτακτης υγειονομικής ανάγκης, δεδομένου ότι ο πληθυσμός είναι αρκετά καλά προετοιμασμένος με αυτό που η ατζέντα θα έλεγε ότι ήταν μια "κατάλληλη αντίδραση". Θα μπορούσε επίσης να είναι πυρηνικός πόλεμος, και σίγουρα μια καταστροφή από την "κλιματική αλλαγή" είναι ένα ώριμο φρούτο έτοιμο να μαζευτεί. Υπάρχουν πολλές επιλογές. Το 'πότε' και το 'πως' είναι τα ερωτήματα... Θα το δούμε. Απλά ας μην αφήσουμε την αποφασιστικότητά μας, την εγρήγορση και την επιμέλειά μας να σκουπιστούν κάτω από το χαλί μαζί με την αλήθεια.
Χρειάζεται να παραμείνουμε σε ετοιμότητα.
Πηγή - Απόδοση στα Ελληνικά/προσθήκες : Α.Τ.
- Πως προγραμματίζεται να είναι η ζωή στη μετα-κόβιντ παγκόσμια τάξη, από τους εγκληματίες βιο-χάκερς του w.e.f.
- Να δοθεί αμνηστία; Ένας κλάδος ελιάς;...
- Οι κυβερνήσεις γνωρίζουν, η γενοκτονία έχει σχεδιαστεί καλά. Αυτή είναι η Ατζέντα 2030, αυτή είναι η Μεγάλη Επαναφορά!
- Να μην ξεχάσουμε ποτέ το τι μας έκαναν
