1932 : Ο σύμφωνημένος, ανάμεσα, στην κεμαλική Τουρκία και την μουσσολινική Ιταλία, χάρτης, με τον οποίο προσδιορίστηκαν, λεπτομερώς, τα θαλάσσια σύνορα, μεταξύ των ιταλικών, τότε, Δωδεκανήσων και της Τουρκίας, καθορίζει ότι τα νησιά Ίμια (τα cardac), με το πορτοκαλί χρώμα, δεν ανήκουν, στην Τουρκία. Ανήκουν, στα Δωδεκάνησα, τα οποία περιήλθαν, στην Ελλάδα, με την Συνθήκη των Παρισίων του 1947. Αυτήν την πραγματικότητα γκρίζαρε ο Κώστας Σημίτης και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τον Ιανουάριο του 1996, μειώνοντας, για πρώτη φορά μετά το 1923, τον εδάφιο χώρο, στον οποίο ασκείται η κυριαρχία, όχι μόνο του ελληνικού κράτους αλλά και αποτελεί περιουσία και χώρος δραστηριοποίησης του πληθυσμού της χώρας μας. Τα γεγονότα εκείνης της εποχής, σε κάθε περίπτωση, αποτελούν την συνέχεια της ελληνικής ήττας, στην Κύπρο, το 1974, αλλά και απαρχή της τωρινής ελληνικής παρακμής.
Καθώς έχουν περάσει 24 χρόνια, από την επονειδιστη ήττα του ελληνικού κράτους, στα Ίμια, η, σαφέστατα, ηγεμονική δήλωση ("
Δεν μπορείτε, πλέον, να μας διαβάσετε"), που έκανε, στις 28/1/2020, ο πρέσβης της Τουρκίας, στην Αθήνα, Burak Özügergin, ενώπιον της
θλιβερής κουστωδιας του ΕΛΙΑΜΕΠ, η οποία καθιδρη και έντρομη μετέφερε, στον πρωθυπουργό, τις απαιτήσεις και τις ωμές απειλές του - ευγενούς, κατά τα άλλα -, εξ Άγκυρας, αφανούς ανθυπάτου και αναδυόμενου, σε συγκυβερνήτη (
μαζί με τους ευρωδανειστές) της χώρας μας, καταδεικνύει την κατακρήμνιση κάθε έννοιας λελογισμένης ισορροπίας ισχύος, ανάμεσα, στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Όπως έχουμε πει, ζούμε σε μια κρίσιμη μεταιχμιακή εποχή, κατά την διάρκεια της οποίας η αθηναϊκή ελίτ οδηγείται, στην αποδοχή της τερατογεννητικής
σύζευξης της παραδοσιακής ευρωδουλείας, με την τουρκοδουλεία. Αυτήν την τερατογενή σύζευξη έρχεται να εκφράσει η προαναφερθεισα ηγεμονική δήλωση του, εξ Άγκυρας, ανθυπάτου. Και φυσικά, ο Burak Özügergin έχει δίκιο.
Το σημερινό ελληνικό κράτος δεν μπορεί να διαβάσει το σύγχρονο τουρκικό κράτος.
Αυτή είναι η απλή αλήθεια. Όσο ωμή και αν φαίνεται η διαπίστωση αυτή.
Η ελίτ της Άγκυρας λειτουργεί, εδώ και καιρό, με την λογική της περιφερειακής υπερδύναμης, ανακατευόμενη, σε γεωπολιτικά παιχνίδια, τα οποία, εκτεινόμενα, από την Λιβύη και την Σομαλία, μέχρι το Κατάρ, ξεπερνούν, κατά πολύ, την νοτιοανατολική Μεσόγειο. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα φαίνεται, στα μάτια της,
ως ένας παρίας, ο οποίος το μόνο, που έχει να κάνει, είναι το να αποδεχθεί την μοίρα του.
Και αυτή η μοίρα είναι σαφής και συγκεκριμένη. Η ελληνική ελίτ πρέπει να αποδεχθεί τον κυριαρχικό ρόλο της Τουρκίας, στην περιοχή και να καταστήσει την χώρα μας υποτελή και έρμαιο, στις επιθυμίες της Άγκυρας.
"
Μην ασχολείσθε μαζυ μας και δεν θα πάθετε τίποτε" διαμηνύει, δημόσια, ο πρόεδρος