Διακόσια χρόνια πέρασαν από τότε που η ιστορία κάλεσε μια γενιά απλών καθημερινών ανθρώπων να βάλουν στα χείλη το ποτήρι με το κρασί των αθανάτων και να γίνουν ήρωες. Από τότε που το αδιανόητο περασμένων δεκαετιών άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Το 1821 είχε έρθει η ώρα της λευτεριάς. Και τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από μια ιδέα της οποίας η ώρα έχει φτάσει. Διακόσια χρόνια πριν έγινε η αρχή.
Σχεδόν εκατό χρόνια αργότερα ήταν η ώρα για κάποιους άλλους απλούς καθημερινούς ανθρώπους να γευτούν το κρασί των αθανάτων και να γραφτούν στην ιστορία. Είχε φτάσει η ώρα η Μεγάλη Ιδέα να μεταμορφωθεί από ιδέα και πόθος σε πραγματικότητα. Η ώρα να γίνει για άλλη μια φορά ρεαλισμός το αδιανόητο περασμένων δεκαετιών. Η ώρα που φτάσαμε μια ανάσα από τον τελικό στόχο. Μα ίσως τρέχαμε πολύ πιο γρήγορα από όσο έπρεπε. Καμία από τις δύο ηρωικές γενιές δε θα τα κατάφερνε εάν οι προηγούμενες από αυτές γενιές, που ζούσαν στην εποχή του αδιανόητου, δεν ήταν αποφασισμένες να περάσουν το ποτήρι με το κρασί η μία στην άλλη χέρι χέρι με υπομονή προσέχοντας να μη χυθεί σταγόνα.
Σχεδόν εκατό χρόνια αργότερα ήταν η ώρα για κάποιους άλλους απλούς καθημερινούς ανθρώπους να γευτούν το κρασί των αθανάτων και να γραφτούν στην ιστορία. Είχε φτάσει η ώρα η Μεγάλη Ιδέα να μεταμορφωθεί από ιδέα και πόθος σε πραγματικότητα. Η ώρα να γίνει για άλλη μια φορά ρεαλισμός το αδιανόητο περασμένων δεκαετιών. Η ώρα που φτάσαμε μια ανάσα από τον τελικό στόχο. Μα ίσως τρέχαμε πολύ πιο γρήγορα από όσο έπρεπε. Καμία από τις δύο ηρωικές γενιές δε θα τα κατάφερνε εάν οι προηγούμενες από αυτές γενιές, που ζούσαν στην εποχή του αδιανόητου, δεν ήταν αποφασισμένες να περάσουν το ποτήρι με το κρασί η μία στην άλλη χέρι χέρι με υπομονή προσέχοντας να μη χυθεί σταγόνα.
Σήμερα, διακόσια χρόνια από την αρχή της επανάστασης και εκατό από την παρ’ ολίγον ολοκλήρωση της το ποτήρι είναι μισοάδειο. Η προηγούμενη γενιά ήταν απρόσεχτη. Στραβοπάτησε και έχυσε το κρασί.
Στην εποχή του αδιανόητου που ζούμε το μισοάδειο ποτήρι μοιάζει με καταδίκη. Η δική μας γενιά λοιπόν γεννήθηκε με ένα σκοπό. Να βρει την πηγή του κρασιού των αθανάτων και να ξαναγεμίσει το ποτήρι με αυτό. Αυτή είναι η μοίρα μας. Να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε το αδιανόητο του σήμερα να γίνει ρεαλισμός του αύριο. Όχι για να γευτούμε εμείς το κρασί. Αλλά για να το βρει γεμάτο η επόμενη γενιά των απλών καθημερινών ανθρώπων που θα κληθεί από την ιστορία να το γευτεί.
Γιατί εκείνη η ώρα είναι δεδομένο πως θα έρθει. Δεν εξαρτάται από εμάς, δεν μπαίνει σε διαπραγματεύσεις, δεν πρόκειται να ζητήσει τη γνώμη μας. Ο ερχομός της είναι αναπόφευκτος. Το πως θα μας βρει όμως εκείνη η ώρα είναι κάτι που εξαρτάται από εμάς. Γι' αυτό με μεθοδικότητα, όχι με ιαχές, με σχέδιο, όχι με παρορμητισμό, με υπομονή, όχι με βιασύνη, οφείλουμε να βρούμε την πηγή. Και θα τη βρούμε. Και η επόμενη γενιά Ελλήνων που θα κληθεί να γευτεί των αθανάτων το κρασί θα βρει το ποτήρι γεμάτο μέχρι επάνω.
Πηγή - Διαμόρφωση : Α.Τ.
Στην εποχή του αδιανόητου που ζούμε το μισοάδειο ποτήρι μοιάζει με καταδίκη. Η δική μας γενιά λοιπόν γεννήθηκε με ένα σκοπό. Να βρει την πηγή του κρασιού των αθανάτων και να ξαναγεμίσει το ποτήρι με αυτό. Αυτή είναι η μοίρα μας. Να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε το αδιανόητο του σήμερα να γίνει ρεαλισμός του αύριο. Όχι για να γευτούμε εμείς το κρασί. Αλλά για να το βρει γεμάτο η επόμενη γενιά των απλών καθημερινών ανθρώπων που θα κληθεί από την ιστορία να το γευτεί.
Γιατί εκείνη η ώρα είναι δεδομένο πως θα έρθει. Δεν εξαρτάται από εμάς, δεν μπαίνει σε διαπραγματεύσεις, δεν πρόκειται να ζητήσει τη γνώμη μας. Ο ερχομός της είναι αναπόφευκτος. Το πως θα μας βρει όμως εκείνη η ώρα είναι κάτι που εξαρτάται από εμάς. Γι' αυτό με μεθοδικότητα, όχι με ιαχές, με σχέδιο, όχι με παρορμητισμό, με υπομονή, όχι με βιασύνη, οφείλουμε να βρούμε την πηγή. Και θα τη βρούμε. Και η επόμενη γενιά Ελλήνων που θα κληθεί να γευτεί των αθανάτων το κρασί θα βρει το ποτήρι γεμάτο μέχρι επάνω.
Πηγή - Διαμόρφωση : Α.Τ.
