Για τη σημερινή ημέρα

«Σήμερα για να είναι κανένας στο ύψος της Ελλάδας, δεν μπορεί νάναι έξω από το φοβερό κύκλο της φωτιάς, που καίγει την καρδιά της. Σήμερα είναι κανένας Έλληνας ή παλιάνθρωπος. Δυστυχώς δεν υπάρχει μέση κατάσταση.

Παλιάνθρωπος δε δεν είναι μόνο όποιος έχει την αθλιότητα στις σημερινές περιστάσεις να φλυαρεί αστόχαστα, να μαζεύει τα λεφτά του, να κάνει κριτική, ή να σκορπίζει γύρω τα σταγονίδια της ανανδρίας του σα μικρόβια αμφιβολίας και απιστίας. Υπάρχει ενεργητική παλιανθρωπιά, υπάρχει και παθητική παλιανθρωπιά.

Παλιάνθρωπος είναι και εκείνος που ζει στην Ελλάδα, προστατεύεται η ύπαρξή του από την Ελλάδα και δεν προσφέρει τίποτα για την Ελλάδα, που πολεμά τον υπέρ πάντων αγώνα της.

Γιατί στόνομα του λαού αυτού μιλάμε, όσοι κάνουμε ιδέες. Αλλά και γιατί όλοι μας, σοφοί και άσοφοι, φτωχοί και πλούσιοι, αστοί και καλλιτέχνες και διανοούμενοι, αυτή τη στιγμή, ότι έχουμε και θεωρούμε για δικό μας, για χαρά και για δικαίωση της ζωής μας, τη σοφία μας, την οικογένειά μας, το ταλέντο μας, την περιουσία μας, την υγεία μας, τον έρωτά μας, την ασφάλειά μας, τη λευτεριά μας και την αξιοπρέπειά μας, όλα, τάχουμε ακόμα δικά μας και τα χαιρόμαστε μόνο και μόνο, γιατί ο Ελληνικός λαός είναι τέτοιος που τον είδαμε να είναι, πολεμά έτσι που τον είδαμε να πολεμά, είναι υπέροχος όσο κανένας μας δεν ήξερε πόσο είναι υπέροχος. Χρειαζότανε μια τέτοια ηφαιστειακή έκρηξη για να γνωρίσουμε το λαό μας.»

Στρατής Μυριβήλης, την εποχή του Βόρειο Ηπειρωτικού έπους των ΕΛΛΗΝΩΝ προγόνων μας, τον Ιανουάριο του 1941, ως πολεμικός ανταποκριτής στην εφημερίδα Ακρόπολη. Τότε που δεν κιότεψαν απέναντι στις πανίσχυρες φασιστικές δυνάμεις του ανίκητου μέχρι εκείνη τη στιγμή «Άξονα».