Ακόμα και αν προσγειωνόταν ως δια μαγείας, ένας φάκελος με όλες τις λύσεις
για τα ελληνοτουρκικά ή το Κυπριακό λ.χ., δεν θα υπήρχε κανείς στη γιάφκα
του Μαξίμου ικανός ή πρόθυμος να τις εφαρμόσει. Ή μάλλον για να
ακριβολογούμε, δεν θα υπήρχε ούτε μισός πολιτικός από τα κόμματα του
κοινοβουλίου, με τη θέληση και την αποφασιστικότητα να αξιοποιήσει έναν
έτοιμο φάκελο με λύσεις, έτσι ώστε να βοηθήσει το Έθνος και τη χώρα μας.
Αυτό από μόνο του είναι σοκαριστικό. Γίνεται δε σαφές, πως και για τα
οικονομικά και για τα λοιπά δεινά της Ελλάδας, ισχύει ακριβώς το ίδιο.
Αυτό λοιπόν είναι το μείζον πρόβλημα της χώρας μας. Ούτε οι μειοδοσίες,
ούτε τα μνημόνια.
Μας "κυβερνάει" ένα πολιτικό προσωπικό το οποίο δεν είναι ουρανοκατέβατο.
Δεν βγήκε από τα σπάργανα της κοινωνίας, ούτε το επέλεξαν στην
πραγματικότητα οι πολίτες.
Γεννήθηκε από ένα καλούπι κοινοβουλευτικό (
δηλαδή ολιγαρχικό) και απολύτως ελεγχόμενο. Το καλούπι αυτό περιλαμβάνει
δοτούς πολιτικούς,
προεπιλεγμένους υποψηφίους και
«
φυτευτούς» υπουργούς και αξιωματούχους. Περιλαμβάνει και ένα
επονείδιστο αντιδημοκρατικό Σύνταγμα το οποίο δίνει την εξουσία σε
μια δράκα ανθρώπων,
εκτοπίζοντας και αποκλείοντας από τα κοινά τους πολίτες. Πρόκειται
για ένα κοινοβουλευτικό, ολιγαρχικό πολίτευμα, των
ξενοκίνητων και
εξαγοράσιμων ψευτοελίτ της χώρας. Επικουρικά, το πολιτικό
σύστημα ενισχύεται από "θεσμούς"
οικογενειοκρατίας, ευνοιοκρατίας, κομματοκρατίας και αναξιοκρατίας,
που ουδεμία σχέση έχουν με τη δημοκρατία.
Αυτό λοιπόν
είναι το σημείο από το οποίο απορρέουν όλα τα δεινά
της κοινωνίας μας. Είναι λοιπόν μάταιο να μιλάμε για τα συμπτώματα, όπως
είναι τα εργασιακά, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι μισθοί και τα εθνικά
θέματα, αγνοώντας και
παραβλέποντας την καρδιά του προβλήματος –
την νόσο που λέγεται πολιτικό σύστημα. Δεν είναι απλά μάταιο, άλλα μάλλον
υποστηρικτικό του ίδιου του συστήματος που μας κατατρώει.
Πώς όμως είναι δυνατόν να ασκήσει κάποιος κυρίαρχη πολιτική όταν υπάρχουν
οι Βρυξέλλες και τόσες πιέσεις από έξω; Σαφώς και υπάρχουν οι τρίτες χώρες
που πιέζουν, και εν προκειμένω κυρίως η Γερμανία και οι ΗΠΑ. Όμως υπάρχουν
και έσωθεν πιέσεις. Πρόκειται για οικονομικά και μη συμφέροντα τα οποία
μπορούν να υπαγορεύουν πολιτικές και μέτρα στην εκάστοτε εξαγορασμένη
πολιτική ηγεσία. Αλήθεια, ποιος εκπλήσσεται;
Όλοι οι επαγγελματίες δικαιωματιστές, φιλειρηνιστές, διεθνιστές και
πατριδοκάπηλοι, μιλούν και κόπτονται αποκλειστικά για το επικοινωνιακό «
μαγαζί» τους, απευθυνόμενοι στους πολίτες ως «
πελατολόγιο». Και προφανώς,
όταν κανείς τους δεν τολμά να ομολογήσει πως οι πολίτες έχουν πράγματι
δικαίωμα στην κυριαρχία και την άμεση διακυβέρνηση της χώρας τους, επί
της ουσίας ξεπλένουν τον ανθελληνισμό, τη μισανθρωπία και την αυταρχική
βία του κοινοβουλευτικού, δηλαδή ολιγαρχικού καθεστώτος...
Αυτό προκαλεί οικονομικές επιτροπείες, χαράτσια, εθνικές ήττες,
ξεπουλήματα, διχασμό και κοινωνική αδικία και όχι αποκλειστικά οι
εκάστοτε και περαστικοί ηγετίσκοι, ούτε οι πάτρωνές τους που τους
υποκινούν και τους ελέγχουν.
Για να
σπάσουμε οριστικά αυτόν τον
έλεγχο, χρειάζεται να μεταβούμε το συντομότερο σε πολίτευμα πραγματικής
δημοκρατίας.
Να πετάξουμε στον κάλαθο τον μισόδημο κοινοβουλευτισμό και το Σύνταγμά
του, και να επιστρέψουμε τη δύναμη και την κυριαρχία στους πολίτες.
Μόνο έτσι μπορούμε να απελευθερώσουμε τη χώρα μας :
-
Με την παραπομπή των σημαντικών πολιτικών θεμάτων στην ίδια την
κοινωνία.
-
Με τον πολίτη στο επίκεντρο και θέσει υπεράνω κομμάτων και κυβέρνησης.
-
Μόνο έτσι η κοινωνία κυβερνά τον εαυτό της και τον κυβερνά ορθά και
ωφέλιμα.
-
Αυτός είναι ο πολιτικός, κοινωνικός και πολιτειακός αυτοσκοπός της
χώρας μας. Όλα τα άλλα είναι ευχολόγια
Όσοι δε, αναφέρονται αποκλειστικά στα προβλήματα, δίχως να θέτουν τον
μεγάλο στόχο για επαναφορά της δημοκρατίας στη χώρα που τη γέννησε,
είναι ηθελημένα ή άθελά τους, συνεργοί στις εθνικές και κοινωνικές
καταστροφές της Ελλάδας.
Ο Εχθρός είναι εντός των τειχών,εξοντώνει νεογνά,εξορίζει το φυτώριο του
Έθνους,διαλύει οικογένειες υποθηκεύει περιουσίες,κλείνει
επιχειρήσεις,παραδίδει τον πλούτο της χώρας και τα κειμήλια που μας
άφησαν οι πατεράδες μας,θέτει επαχθείς φόρους, καθιστά την κάθε μορφής
ενέργεια απλησίαστο αγαθό,δεν μας παρέχει ασφάλεια, υγεία, παιδεία,
ενημέρωση και ασκεί μέσω των ΜΜΕ ψυχολογικές επιχειρήσεις οδηγώντας
πολλούς συμπατριώτες μας σε απελπισία και αυτοχειρία.
Ακόμα και αν κάποιος ευφυής ειδικός, εμφορούμενος από τα καλύτερα και πιο αγνά αισθήματα, καταλήξει στις βέλτιστες λύσεις για τα εθνικά και διεθνή προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, ακόμα και τότε δεν θα υπήρχαν ουσιαστικά αποτελέσματα υπέρ της χώρας μας.
