Σε κατακλύζει πλέον ποσοστό λύπης και τύψεων, καθώς μπαίνεις στο θέατρο για να δεις την ταινία που ονομάζεται 'Πραγματικότητα'. Σου έρχονται τα ερωτήματα ξαφνικά στον εγκέφαλο : «Είναι η παρακολούθηση του έργου καλή ιδέα; Γιατί αγόρασα το εισιτήριο;» Μπορείς όμως πλέον και βιώνεις, αν έχεις ξυπνήσει από το λήθαργο, μια γενικευμένη διαίσθηση... Τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία που βουίζουν στο θέατρο, ακόμη και πριν ξεκινήσει η ταινία, σε ρουφάνε σαν ηλεκτρική σκούπα...
Η αντίληψή σου για τις διαστάσεις περιορίζεται σε τρεις.
Παίρνεις τη θέση σου.
Κοιτάζεις τις σημειώσεις που έχεις γράψει στον εαυτό σου και του τις
Υπενθυμίζεις ακόμα μια φορά :
🔻«Μην ξεχνάς ποιος είσαι και από πού ήρθες. Μην ξεχνάς ότι είναι απλώς μια ταινία. Μην κοιμάσαι...». 🔻«Ο σειριακός χρόνος της πλοκής στην ταινία, είναι ένα πονηρά μεθοδευμένο δημιούργημα...». 🔻«Το δεσμευτικό αίσθημα της συναισθηματικής συμμετοχής στα τεκταινόμενα της ταινίας είναι
η πρόκληση. Είναι
η κόλλα που κρατά την ταινία ενωμένη, ώστε να φαντάζει σαν τη μοναδική λύση στο μυαλό σου»... 🔻«Η ταινία θα προκαλέσει νοσταλγία για
ένα παρελθόν που δεν υπάρχει.
Μην παραδοθείς σ' αυτό και πέσεις στην παγίδα... Άν γυρίσεις πίσω θα γίνεις στήλη άλατος...».
🔻«Είσαι εδώ για να μάθεις γιατί η ταινία έχει δύναμη... Θέλεις να ζήσεις την εμπειρία
χωρίς να τα καταφέρει να σε παγιδεύσει». 🔻«Το περιεχόμενο της ταινίας θα σου αποκρύψει το γεγονός ότι είναι απλά ένα άτεχνο remake μιας ξεπερασμένης "
πραγματικότητας" που ποτέ δεν σταμάτησε να εγκληματεί κατά των Ανθρώπων...».
Με φρέσκες τις σημειώσεις να τριγυρνάνε στο μυαλό σου, παίρνεις μια βαθιά ανάσα και φεύγεις από το θέατρο. Ο δρόμος είναι γεμάτος από κόσμο. Ο θόρυβος είναι δυνατός. Παρατηρείς ότι έχεις ένα τυλιγμένο φύλλο χαρτιού στο χέρι σου. Το ανοίγεις. Είναι μια συμφωνία μη αποκάλυψης :
«
Εάν επιστρέψετε από την εμπειρία της ταινίας σας, δεν θα αποκαλύψετε ούτε θα συζητήσετε, βάσει ποινικής νομοθεσίας, τίποτα σχετικά με τη φύση, την ουσία ή τη διάρκεια της… ».
Κοιτάζεις το φύλλο χαρτιού και γρήγορα, χωρίς καθυστέρηση, αποφασίζεις να το τυλίξεις στις φλόγες... μαζί και το θέατρο του παραλόγου... Μπροστά μπορεί να μην ξέρεις ακόμα τι θα βρεις αλλά πίσω είσαι σίγουρος πια ότι δεν θα γυρίσεις ποτέ...
Η ιδέα από
εδώ - Διαμόρφωση/φώτο : Α.Τ.
