H NEA ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Σύγκρουση πολιτισμών
Ισλάμ εναντίον εθνικών κρατών
Κρατική κυριαρχία έναντι χάους
Ένα σύστημα δομημένο στις διακρίσεις
Η αντικατάσταση των Ευρωπαίων γίνεται στο όνομα των δικαιωμάτων του ανθρώπου
Η εκκοσμικευμένη θρησκεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου
Τα άβαταρ της θρησκείας της ανθρωπότητας
Ο γνωστικισμός
O χιλιασμός
Η εξωτερικότητα του κακού
Συνεργασία γνωστικισμού και χιλιασμού
Τα δικαιώματα του ανθρώπου, θανατηφόρα θρησκεία για τους Ευρωπαίους
Από τον χιλιασμό στον μετανθρωπισμό
Τα θεμέλια του δικαιωματανθρωπισμού: η ισοπέδωση και η εμπορευματοποίηση του ανθρώπου
Πρόσκληση προς τους Ευρωπαίους να αυτοκτονήσουν
Μέρος 1ο
Ορισμένοι αναλυτές χαρακτηρίζουν τα μεγάλα λαθρομεταναστευτικά κύματα που δέχεται τελευταία η Ελλάδα, τουρκικό προγεφύρωμα και εποικισμό που έχει εξαπολύσει η Τουρκία εναντίον μας. Ναι, ισχύει και αυτό, ωστόσο εντάσσεται στα πλαίσια ενός ευρύτερου σχεδίου. Αν ήταν αυτή η μόνη εξήγηση, τότε ποιος έστειλε εδώ και αρκετά χρόνια τα εκατομμύρια λαθρομεταναστών που κατέκλυσαν την ευρωπαϊκή ήπειρο και ποιος συνεχίζει να τα στέλνει; Η Τουρκία; Ή μήπως κάποιοι άλλοι που θέλουν την αντικατάσταση όλων των ευρωπαϊκών λαών και όχι μόνο του ελληνικού;
Το πρόβλημα λοιπόν είναι πολύ βαθύτερο, εφόσον πριν από εμάς, πολλοί ευρωπαϊκοί λαοί βιώνουν τη καταστροφή των εθνικών τους κρατών με μεγαλύτερο θύμα απ’ όλους τη Γαλλία.
Αν θέλουμε να φτάσουμε στη ρίζα του προβλήματος, πρέπει να ανατρέξουμε στη λογική του σχεδιασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση τον Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το 1948, εν μέσω μιας κατεστραμμένης από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Ευρώπης.
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου προέκυψε από το Σύνταγμα των ΗΠΑ του 1787, τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη της Γαλλίας του 1789, και τη Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Συντάγματος των ΗΠΑ του 1791, προκειμένου να προστατευτούν οι ευρωπαϊκοί λαοί από τις καταχρήσεις εξουσίας των κυβερνώντων τους.
Όλα άλλαξαν όμως άρδην μετά το 1991 και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης όπου επήλθε το τέλος του σοσιαλισμού στην Ευρώπη. Η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης απελευθέρωσε επιτέλους τους πλούσιους από τον φόβο των λαϊκών επαναστάσεων. Ελάχιστοι άνθρωποι κατάλαβαν τότε ότι ο καπιταλισμός με «ανθρώπινο» πρόσωπο επρόκειτο να τελειώσει.
Η Αριστερά ενώθηκε με τις Αγορές που υποκατέστησαν το κοινωνικό συμβόλαιο, οπότε η ατλαντική ολιγαρχία όφειλε να βρει έναν νέο «εχθρό του λαού», ώστε να τον απασχολεί από κάθε διεκδίκηση εις βάρος της.
Κι αυτός δεν ήταν παρά το Ισλάμ.
Έκτοτε, η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απώλεσε την αρχική της χρησιμότητα και οι έννοιές της διαστράφηκαν εντελώς. Η νέα εκδοχή της, που υπόσχεται να δημιουργήσει την το επίγειο βασίλειο του ανθρωποθεού (Homo Deus), αναδομήθηκε σχολαστικά εν όψει Ισλάμ, προκειμένου να αντικατασταθεί ο κομμουνισμός από την πολιτική θρησκεία του «δικαιωματανθρωπισμού».
Διότι η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εκπληρούσε ρόλο πραγματικής προστασίας των πολιτών, μόνον εφόσον δεν εισέβαλαν ξένοι λαοί στο έδαφός τους.
H Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν είναι παρά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα. Η μορφή της δεν είναι θέσφατο και μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει, διότι διάφοροι πολιτισμοί, όπως ο μουσουλμανικός, έχουν συνήθειες αντίθετες προς τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Επ’ αυτού το 1981 ο Ιρανός αντιπρόσωπος στα Ηνωμένα Έθνη Σαΐντ Ρατζαϊέ-Χορασανί (Saeed Rajaee Khorasani), δήλωσε ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι μια κοσμική αντίληψη της ιουδαιο-χριστιανικής παράδοσης, που δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε μουσουλμάνους χωρίς να παραβαίνει τον ισλαμικό νόμο.
Διότι, η Σαρία, ο ιερός νόμος του Ισλάμ, αναγνωρίζει στους ανθρώπους μόνο όσα δικαιώματα δεν αντιτίθενται σ’ αυτόν. Επομένως, οι μουσουλμάνοι εκ θέσεως δεν αναγνωρίζουν ότι πρέπει να εφαρμόζουν τα δικαιώματα που, ωστόσο, τους παραχωρούν το δικαίωμα να κάνουν χαλιφάτα στην Ευρώπη!
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου χρησιμοποιείται λοιπόν ως ένα είδος πολιτιστικού, οικονομικού και πολιτικού παγοθραυστικού, επιβάλλοντας μια καθολικότητα που δεν γίνεται ωστόσο αποδεκτή από πλείστες χώρες όπως οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Κίνα κ.ά. αλλά παραδόξως μόνον από πολλές ευρωπαϊκές, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Οι έντονες αξιώσεις του δόγματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προκαλούν μεγάλο σκεπτικισμό και διαφωνίες όσον αφορά στο περιεχόμενο, στη φύση και στο σκεπτικό τους. Το τι ακριβώς συνιστά «δικαίωμα» είναι αυθαίρετα θεσμισμένο, διότι το δικαίωμα ενός ανθρώπου μπορεί να είναι ο θάνατος ενός άλλου και τα δικαιώματα ολόκληρων ομάδων ανθρώπων, ο θάνατος ολόκληρων εθνών.
Και πράγματι αυτό συμβαίνει σήμερα εφόσον ορισμένα αυθαιρέτως θεσμισμένα «δικαιώματα» του ανθρώπου, μέσα στο σημερινό γεωπολιτικό και οικονομικό πλαίσιο είναι θανατηφόρα όπλα εναντίον των γηγενών Ευρωπαίων, συνεπικουρούμενα από την σιδερένια φτέρνα των τεχνοκρατών που κυριαρχούνται από ποικίλες μορφές γνωστικισμού και από χιλιασμό.
Τα δικαιώματα του ανθρώπου που κατέστησαν πλέον η νέα πολιτική θρησκεία της Δύσης, βασίζονται στο αξίωμα ότι η ελεύθερη μετανάστευση είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, όπως είναι επίσης:
ο αυτοπροσδιορισμός του φύλου, ο γάμος δύο ατόμων του ιδίου φύλου, η τεκνοθεσία από δύο άτομα του ιδίου φύλου, η παιδεραστία, η κτηνοβασία, η άμβλωση ακόμα και προχωρημένου εμβρύου, η βρεφοκτονία, η υποβοηθούμενη αυτοκτονία, η ευθανασία, η ελεύθερη χρήση ναρκωτικών, η αντιστροφή της λογικής μέσω αντιστροφής εννοιών, η επανασυγγραφή μεγάλων κεφαλαίων της Ιστορίας των σχολικών βιβλίων, που προκύπτει βάσει της αντίστροφης λογικής, κ.ά.
Στα πλαίσια της μόνιμης αντιστροφής των λέξεων και των εννοιών (novlangue), αγαπητής διαχρονικά στους εχθρούς της κοινωνίας, η δημοκρατία μεταμορφώνεται σε δικαίωμα των …μειονοτήτων, σε δικαίωμα των Άλλων, μ’ άλλα λόγια στο αντίθετό της, διότι τα δικαιώματα των μειοψηφιών καταργούν τα δικαιώματα της πλειοψηφίας.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο γηγενής εργάτης αντικαθίσταται από τον μουσουλμάνο λαθρομετανάστη ο οποίος (αν και θέσει εχθρός του χριστιανισμού) παρουσιάζεται από την Αριστερά που «δικαιωματανθρώπισε» το ζήτημα της μετανάστευσης, ως άλλος …Χριστός που μάχεται για την εγκαθίδρυση ενός επίγειου παραδείσου.
Στο όνομα του «μεταναστευτισμού» της Πανευρώπης που ονειρεύτηκε ο κόμης Καλλέργης, διακηρύσσεται με πυρετώδη ενθουσιασμό ότι έχουμε εισέλθει στην εποχή της επιμειξίας των λαών και ότι μόνον εκεί βρίσκεται το λαμπρό μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά κατά ανεξήγητο τρόπο αυτή η επιμειξία απαιτείται να γίνει δεκτή μόνον από την Ευρώπη και να γίνει μόνο με μουσουλμάνους.
Γιατί στέλνονται τώρα τόσοι λαθρομετανάστες; Μα γιατί το σχέδιο επείγουσας καταστροφής της Ευρώπης έχει επιταχυνθεί στο έπακρον.
Η μεταναστολατρεία των πολιτικών ανάγει σε ομολογία πίστεως τη δήλωση ότι η πολιτική εξουσία δεν έχει άλλη δυνατότητα από το να υποκύψει στην ιστορική νομοτέλεια των μεγάλων μεταναστευτικών κυμάτων, αντί να πουν να υποκύψει στον εξισλαμισμό της Ευρώπης, στον οποίον οδηγεί η δίχως τέλος πλημμύρα μουσουλμανικών πληθυσμών.
Η μεταναστολάγνα ιδεολογία μάχεται υπέρ της νομικής κατοχύρωσης της ελεύθερης μετανάστευσης ως θεμελιώδους δικαιώματος του ανθρώπου. Πρόκειται για μία διαστροφή υποτιθέμενης λύτρωσης της Ευρώπης χιλιαστικής υφής, χωρίς ωστόσο να εξηγεί γιατί ο «θαυμαστός καινούργιος κόσμος» πρέπει να έλθει αποκλειστικά μέσω μετανάστευσης μουσουλμάνων.
Επίσης, η προπαγάνδα αυτή στηρίζεται στην αυθαιρεσία ότι οι λαθρομετανάστες όχι μόνον δικαιούνται περισσοτέρων δικαιωμάτων από τους γηγενείς, αλλά ότι οι γηγενείς πρέπει να επωμιστούν και το οικονομικό τους κόστος!
Η θρησκεία του δικαιωματανθρωπισμού θέτει τους αλλοδαπούς, τους λαθρομετανάστες και τις μειονότητες, όπως, για παράδειγμα, τους ομοφυλόφιλους, τους αμφισεξουαλικούς, τους χρήστες ναρκωτικών, τις εκδιδόμενες γυναίκες, τους ποινικούς, και τους Ρομά, υπεράνω των πλειοψηφούντων γηγενών πολιτών καταργώντας έτσι τη δημοκρατία.
Τι είδους λοιπόν κοινωνιοκτόνες και εθνοκτόνες ιδέες είναι αυτές; Από πού προέρχονται; Πού βασίζονται; Ποια είναι η σκοτεινή ιδεολογία τους; Γιατί πρέπει να τις δεχτούμε αδιαμαρτύρητα; Ποιο αντάλλαγμα προσφέρουν για τις καταστροφικές τους συνέπειες; Με ποια μέσα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να ανατρέψουμε αυτή τη λυσσώδη επίθεση στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και στον πολιτισμό τους;
Σε όλα αυτά τα ερωτήματα απαντούν το 1ο και το 2ο μέρος αυτού του άρθρου.
Σύγκρουση πολιτισμών
Το Ισλάμ, με την επιδρομή των πιστών του, επιβάλλει στους Ευρωπαίους δια της βίας έναν πολιτιστικό πόλεμο, αρνούμενο συστηματικά να ενσωματωθεί σε εκκοσμικευμένες κοινωνίες, όπως είναι οι ευρωπαϊκές.
Ωστόσο οι Ευρωπαίοι που διαμορφώθηκαν μετά από δύο χιλιάδες χρόνια χριστιανοποίησης, ακόμα κι αν σήμερα πολλοί έχουν πάψει να είναι θρησκευόμενοι, είναι βαθύτατα ποτισμένοι από τη σφραγίδα, της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, του χριστιανισμού και της πολιτικής κριτικής που καθιέρωσε η νεωτερικότητα. Αν και η τελευταία επέτρεψε σε αρκετούς να γίνουν άθεοι και άθρησκοι, ωστόσο η δομή τους παραμένει χριστιανική.
Σ’ αυτόν τον ανοιχτό πόλεμο κατά της Ευρώπης, ο ισλαμισμός στηρίζεται στις μουσουλμανικές μάζες που εγκαθίστανται στο ευρωπαϊκό έδαφος με τη βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών, του Ευρωδιευθυντηρίου, των οργανισμών της ατλαντικής ολιγαρχίας και ιδιαιτέρως των χιλιάδων ΜΚΟ που χρηματοδοτεί η Open Society του Τζορτζ Σόρος.
Οι μάζες βασικά συσσωρεύονται με γεωμετρική πρόοδο χάρη στους νόμους περί επανένωσης οικογενειών, στον καθορισμό «μη ασφαλών χωρών» στις οποίες δεν μπορούν να επαναπροωθηθούν και στην ύπαρξη ανιθαγενών που είναι εξαιρετικά δύσκολο να ταυτοποιηθούν, που τους βοηθούν να αυξάνονται καθημερινά.
Το Ισλάμ πλημμυρίζει ολόκληρες περιοχές και εγκαθιστά το δικό του πολιτισμό, δηλαδή τα τζαμιά, το τρόπο ζωής, τους «ιερούς» του νόμους που αντιτίθενται στο ευρωπαϊκό δίκαιο, τις βάρβαρες ή απαγορευτικές διατροφικές του συνήθειες (φριχτή θανάτωση ζώων με τη μέθοδο χαλάλ και απαγόρευση χοιρινού) και τις περιοριστικές ενδυμασίες των γυναικών, με αποτέλεσμα να εξορίζει τους νόμιμους κατοίκους από τα ίδια τα πάτρια εδάφη τους.
Όλα τα άτομα που προέρχονται από μουσουλμανικές χώρες σαφώς και δεν είναι δυνητικοί τρομοκράτες. Ωστόσο, κάθε μέρα βλέπουμε ότι εμφανώς η πλειοψηφία τους βρίσκεται σε διαρκή πολιτισμική σύγκρουση με τα ευρωπαϊκά ήθη και έθιμα.
Υπάρχει περίπτωση να ενσωματωθούν ποτέ και να γίνουν Ευρωπαίοι οι μουσουλμάνοι σουνίτες 1 που κυρίως έρχονται στην Ευρώπη;
Οι βιασμοί μικρών παιδιών, ακόμα και βρεφών, γυναικών, αλλά και ανδρών που καταγράφονται στα ΚΥΤ των ελληνικών νησιών, σε όλες τις μουσουλμανικές κοινότητες της Ευρώπης, οι συστηματικές βεβηλώσεις χριστιανικών ναών, η κατώτερη θέση της γυναίκας που συχνά παραχωρείται από την οικογένειά της σε ηλικιωμένους άνδρες για γάμο, όντας ακόμα παιδί, η υποχρέωση να φορά ειδικές ενδυμασίες που καλύπτουν το σώμα της, και η συνέχιση εντός της Ευρώπης φριχτών ακρωτηριασμών όπως η κλειτοριδεκτομή που γίνονται ακόμα κρυφίως, είναι εμφανείς ενδείξεις τεράστιας πολιτισμικής σύγκρουσης, μη ενσωμάτωσης στην ευρωπαϊκή κουλτούρα και ασέβειας απέναντι στις χώρες φιλοξενίας.
Ισλάμ εναντίον εθνικών κρατών
Αυτή η υπόγεια κατάκτηση από το Ισλάμ που πλέον έχει ξεσκεπαστεί πλήρως σε άλλοτε ευημερούσες χώρες όπως η Γαλλία, η Σουηδία, η Ολλανδία, το Βέλγιο κ.ά. που αφού αλλοιώθηκαν ολοκληρωτικά βρίσκονται στο χείλος του εμφυλίου πολέμου, γίνεται χάρη στη προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που κατήντησαν θανάσιμο όπλο εναντίον των ευρωπαϊκών εθνών.
Σήμερα λοιπόν τα δικαιώματα του ανθρώπου, έχουν μεταλλαχθεί σε κοσμική θρησκεία χιλιαστικής φύσεως, στο νέο μεσσιανισμό της Δύσης που κατατρύχεται από τη περιβόητη μη διάκριση (πάντα όμως υπέρ των μουσουλμάνων) και υποχρεώνει κάθε ευρωπαϊκό λαό (που έχει προδοτική ηγεσία) να βλέπει τα μέλη άλλων λαών να εγκαθίστανται στο έδαφός του και να επωφελούνται από τα δικά του δικαιώματα για τα οποία οι πρόγονοί του έχυσαν ποταμούς αίματος επί χιλιετίες.
Σήμερα, τα δικαιώματα του ανθρώπου έχουν πλέον ξεκάθαρο σκοπό να καταστρέψουν τους αυτόχθονες ευρωπαϊκούς λαούς και να επιβάλλουν τον τρόπο ζωής και τις αξίες άλλων, εντελώς ανόμοιων, λαών που εισβάλλουν παρανόμως και που οι αυτόχθονες δεν προσκάλεσαν ποτέ και δεν τους θέλουν στο έδαφός τους.
Σήμερα, τα δικαιώματα του ανθρώπου επιτρέπουν σε μια μουσουλμανική πληθυσμιακή ομάδα να εγκατασταθεί στο εσωτερικό ενός ευρωπαϊκού έθνους, εντελώς ξένου σε αυτήν αναφορικά με τις ρίζες και τα πιστεύω της, η οποία μαχόμενη εκ των έσω θα κατακτήσει το έδαφός του, θα εξαφανίσει κάθε ίχνος του και τελικά θα το αντικαταστήσει.
Όταν ένα κράτος, στο όνομα των δικαιωμάτων του ανθρώπου, αποδέχεται πλήρως τις απαιτήσεις και τα νομικά όπλα που χρησιμοποιούν όλα τα άτομα που εισέρχονται στο έδαφος του, συνεπικουρούμενα κατά μέγα μέρος από τον ιδιωτικό νομικό οργανισμό του Τζορτζ Σόρος Justice Initiative, τα εφοδιάζει με ένα τρομακτικό όπλο εναντίον του, που, επί της ουσίας, χρησιμοποιείται εναντίον της ανθρώπινης ομάδας που αποτελεί τη χώρα υποδοχής.
Διότι όπως επεσήμανε και ο μεγάλος Γάλλος νομικός Ζωρζ Βεντέλ (Georges Vedel), “το κράτος δεν είναι παρά ο πολιτικός οργανισμός ενός έθνους”, επομένως ό,τι κερδίζεται εις βάρος του κράτους μιας χώρας, κερδίζεται εις βάρος του λαού του οποίου αυτό το κράτος είναι το θεσμικό πρόσωπο.
Κρατική κυριαρχία έναντι χάους
Στην Ελλάδα που, ως γνωστόν, αποτελείται από ένα και μόνον συμπαγές, ομόγλωσσο και ομόθρησκο έθνος, η προδοσία των κυβερνήσεων είναι μεγαλύτερη πασών των ευρωπαϊκών, όχι μόνο λόγω της τετρακοσίων ετών κατοχής του Οθωμανικού ζυγού που έχει δημιουργήσει στο έθνος μας συλλογικό τραύμα, των μνημονίων που οδήγησαν στη φτωχοποίησή του, αλλά και της επιθετικότητας της μουσουλμανικής Τουρκίας που ανέκαθεν μας εποφθαλμιά.
Με μια Τουρκία δίπλα μας μαινόμενη, ουδέποτε οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έπρεπε να είχαν αφήσει τα σύνορά μας ανοιχτά. Πρέπει να εφαρμόζεται δηλαδή το αυτονόητο, διότι όπως άλλωστε επισημαίνει και ο Μάικλ Ιγκνάτιεφ στο βιβλίο του Τα ανθρώπινα δικαιώματα ως πολιτική και ως ειδωλολατρεία, «η κρατική κυριαρχία είναι η καλύτερη εγγύηση έναντι του χάους», δηλαδή τα δικαιώματα ενός έθνους υπερισχύουν των δικαιωμάτων οποιωνδήποτε μεμονωμένων ομάδων.
Η ατλαντική ολιγαρχία και ο ΟΗΕ, όταν μας κουνούν το δάκτυλο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μας φτύνουν δηλαδή κατάμουτρα ότι δεν προστατεύονται τα δικαιώματα των μελών του ελληνικού λαού εναντίον των αυθαιρεσιών του ελληνικού κράτους, αλλά τα δικαιώματα κάθε λαθρομετανάστη εις βάρος μας.
Μια άλλη, μεταλλαγμένη σημασία έχει πλέον αυθαιρέτως αποδοθεί από τους προαναφερθέντες στην έκφραση «δικαιώματα του ανθρώπου» που μεταφράζεται στο ότι οι κυβερνήσεις και οι ένοπλες δυνάμεις κάθε ευρωπαϊκού κράτους που επιτρέπουν την λαθρομετανάστευση, αρνούνται να υπερασπίσουν −όπως υποχρεούνται από τα Συντάγματά τους− τον λαό τους εναντίον της εισβολής των μελών άλλων εθνών, που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικό πολιτισμό, που του αφαιρούν μέρος της εδαφικής του ακεραιότητας και του προκαλούν θανατηφόρες καταστροφές, μ’ άλλα λόγια που τον γενοκτονούν.
Ιδού οι στρατηγικές της γενοκτονίας μας που μας απαιτούν να ανεχτούμε, πληρωμένες επιπλέον με δικά μας χρήματα:
• βία
• ψυχολογικός καταναγκασμός
• απρεπής συμπεριφορά
• βεβήλωση των εθνικών μας συμβόλων
• προσβολή των θείων μας
• υλικές καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας μας
• καταστροφή του οικοσυστήματός μας
• οικονομική επιβάρυνση, μέσω δαπανών:
— στέγασης
— διατροφής – ένδυσης
— ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης
— επανένωσης οικογενειών
— εκπαίδευσης – κατάρτισης
— ανέγερσης τζαμιών κ.ά.
Μετά από δέκα χρόνια μνημονίων όμως, ένα παράνομα ανακηρυγμένο χρέος που μας διέλυσε, υπερφορολόγηση, μείωση των μισθών, αύξηση της ανεργίας, μετανάστευση περίπου 800.000 ταλαντούχων νέων Ελλήνων, χιλιάδες αυτοκτονίες και κατακρήμνηση του κοινωνικού κράτους, είναι παράνομο να καταλήγει έστω και μισό ευρώ των Ελλήνων φορολογουμένων σε λαθραίως εισελθόντες οικονομικούς μετανάστες δίχως τελειωμό.
Αν δεν κλείσουν άμεσα τα σύνορά μας, δεν επιστραφούν απ’ όπου ήλθαν όλοι οι μη δικαιούχοι ασύλου, και δεν τεθεί ανώτατο όριο 1000 μόνο προσφύγων, ο αφανισμός μας είναι βέβαιος μέχρι να εγκαταλείψει τη χώρα ή να πεθάνει και ο τελευταίος Έλληνας.
Όλα αυτά συμβαίνουν κατά παράβασιν πολλών άρθρων της ίδιας της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και κυρίως του άρθρου 29 που ορίζει σαφώς ότι: Στην άσκηση των δικαιωµάτων του καθένας υπόκειται µόνο σ’ εκείνους τους περιορισµούς που ορίζονται από τους νόµους, µε αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση και ο σεβασµός των δικαιωµάτων και των ελευθεριών των άλλων και να ικανοποιούνται οι δίκαιες προϋποθέσεις της ηθικής, της δηµόσιας τάξης και της γενικής ευημερίας σε µια δηµοκρατική κοινωνία.
Τα τρία τελευταία όμως έχουν καταργηθεί από την ημέρα που άρχισε ο εποικισμός μας. Διότι το σχέδιο της ατλαντικής ολιγαρχίας είναι να γεμίσει όλη η Ευρώπη με Κόσοβα, μουσουλμανικούς θύλακες που θα διέπονται από τη Σαρία.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμμία περίπτωση να αναμένουμε από μουσουλμάνους να αισθάνονται και να δείχνουν ότι ανήκουν σε ένα δυτικό έθνος, εφόσον πάνω απ’ όλα ανήκουν στην Ούμα (Umma), δηλαδή στη παγκόσμια μουσουλμανική κοινότητα.
Ένα σύστημα δομημένο στις διακρίσεις
Το παράδοξο λοιπόν συνίσταται στο ότι στην Ευρώπη ενώ το νομικό μας σύστημα είναι δομημένο πάνω στα δικαιώματα του ανθρώπου, στη πραγματικότητα αυτοί που επωφελούνται ευρύτατα απ’ αυτά, είναι οι μουσουλμάνοι και οι μειονότητες που προαναφέρθηκαν.
Τούτου δοθέντος το 2002 στη Ρώμη, ο «παγκόσμιος μουφτής» Γιουσούφ αλ Καραντάουι, ένας από τους κύριους ηγέτες των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Ευρώπη, δήλωσε εμβληματικά: «με τους δημοκρατικούς σας νόμους θα σας αποικίσουμε και με τους νόμους του Κορανίου θα σας κατακτήσουμε».
Ο ισλαμικός νόμος λοιπόν αντιτίθεται σαφώς στα δικαιώματα του ανθρώπου καθότι βασίζεται στη τριπλή διάκριση που περιέχεται στον κώδικα της Σαρία: υποτιμητική μεταχείριση των μη μουσουλμάνων, των γυναικών, και εφαρμογή της δουλείας.
Η νομική κατωτερότητα της γυναίκας προκύπτει από τη Σαρία, η οποία τη καθιστά αιωνίως ανήλικη, θεσπίζοντας ότι από τη κηδεμονία της οικογένειας, περνάει στη κηδεμονία του συζύγου.
Σε ορισμένες ισλαμικές χώρες όπως το Αφγανιστάν, σύμφωνα με τη Σαρία, οι μοιχαλίδες δολοφονούνται με λιθοβολισμό, αφού θαφτούν δεμένες μέσα στη γη, αφήνοντας συνήθως έξω μόνο το κεφάλι τους που θα χτυπηθεί από πέτρες μέχρι να πεθάνουν. Συχνά δε εξαναγκάζονται δια της βίας να λιθοβολήσουν τη μητέρα τους ακόμα και τα ίδια της τα παιδιά
Ο μουσουλμάνος σύζυγος μπορεί ανά πάσα στιγμή να χωρίσει τη γυναίκα του μονομερώς, με βάση αποφάσεις που στηρίζονται σε διακρίσεις φύλου. Μπορεί επίσης να τη χτυπά ελεύθερα, ενώ η μαρτυρία της γυναίκας δεν μετράει παρά μόνον κατά το ήμισυ σε σχέση με εκείνη ενός άνδρα. Διότι το Ισλάμ αρνείται την πολιτική και ποινική ισότητα των γυναικών, αγνοεί παντελώς αυτή την βασική συνθήκη ισονομίας ενός ανθρώπου μέσα στη κοινωνία.
Το Ισλάμ επισήμως ανέχεται τους χριστιανούς, τους ιουδαίους και τους πιστούς άλλων δογμάτων, αλλά μόνον ως πληθυσμούς δευτέρας κατηγορίας, που τους αποκαλεί dhimmis. Αυτό που βλέπουμε όμως ειδικά τα τελευταία χρόνια σε όλον τον μουσουλμανικό κόσμο είναι ότι οι χριστιανοί είναι θύματα μιας ολόκληρης σειράς απαγορεύσεων, προσβολών, και τελικά βιαιοτήτων εκ μέρους της μουσουλμανικής πλειοψηφίας, εξακολουθώντας να είναι οι περισσότερο διωκόμενοι.
Πώς λοιπόν το Ισλάμ θα ενσωματωθεί στις δυτικές κοινωνίες όταν αντί να εκκοσμικεύεται, ριζοσπαστικοποιείται συνεχώς;
Η αντικατάσταση των Ευρωπαίων γίνεται στο όνομα των δικαιωμάτων του ανθρώπου
Οι διατροφικές και οι λοιπές ιδιαίτερες απαιτήσεις των μουσουλμάνων στις χώρες υποδοχής, στη πραγματικότητα είναι η βιτρίνα, το δέντρο. Δεν πρέπει όμως να βλέπουμε το δέντρο, αλλά το δάσος. Και το δάσος, από τη στιγμή που συγκεντρωθούν σε κρίσιμες μάζες, είναι η υπεξαίρεση εξουσίας πολιτικής φύσεως και η επίθεση για εδαφική κατάκτηση και κυριαρχία πάνω στις γηγενείς κοινωνίες.
Δέντρα λοιπόν αυτής της κυριαρχίας είναι τα τζαμιά, η γυναικεία ισλαμική μαντήλα χιτζάμπ (hidjab), το πέπλο νικάμπ, η μπούρκα που καλύπτει το γυναικείο πρόσωπο (niqab, burqa), η απαίτηση για μενού χαλάλ στα σχολικά και σε άλλα συλλογικά γεύματα, τα διαφορετικά ωράρια στα κολυμβητήρια για τις γυναίκες, οι χωριστές σχολικές τάξεις και η άρνηση ιατρικής εξέτασής τους από άνδρες ιατρούς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο συντελείται η ισλαμοποίηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών που είναι το δάσος.
Η διεκδίκηση της αραβο-μουσουλμανικής ταυτότητας είναι η χαρακτηριστική σημαία γύρω από την οποία συσπειρώνονται όλοι όσοι αναγνωρίζονται μέσα της και οι οποίοι επιχειρούν να συστήσουν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα έναν λαό αντίθετο του νόμιμου λαού, που διεκδικεί την κατάκτηση της χώρας του.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το φαινόμενο αυτό είναι ίδιον μόνο των μουσουλμάνων μεταναστών και όχι άλλων. Δεν παρουσιάζεται, για παράδειγμα, ούτε στους βουδιστικού, ούτε στους ινδουϊστικού δόγματος μετανάστες, οι δε ιουδαίοι δεν έχουν πλέον την ανάγκη να μεταναστεύσουν λαθραίως.
Το να φορούν μαζικά μαντήλες στους δημόσιους χώρους οι γυναίκες στην Ευρώπη, υποδηλώνει πολιτισμική σύγκρουση με τις ευρωπαϊκές χώρες. Η μαντήλα, καλύπτοντας το κεφάλι και το λαιμό και αφήνοντας ελεύθερο μόνο το πρόσωπο, συμβολίζει την απόρριψη του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Η εκκοσμικευμένη θρησκεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου
Η θρησκεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου είναι η πιο πρόσφατη από τις πολιτικές θρησκείες. Η θρησκευτική ανάγκη του ανθρώπινου είδους για κάτι ιερό, οφείλεται στις νευρωνικές δραστηριότητες του εγκεφάλου του.
Αυτή η εκκοσμικευμένου τύπου θρησκευτικότητα τροφοδοτεί τις λεγόμενες πολιτικές ή εκκοσμικευμένες θρησκείες, η τελευταία εκ των οποίων, ως κληρονόμος του κομμουνισμού, είναι ο δικαιωματανθρωπισμός.
Επομένως, σήμερα η εκκοσμικευμένη θρησκεία του δικαιωματανθρωπισμού δεν είναι παρά μια στιγμιαία εκδοχή ενός πολύ πιο αρχαίου φαινομένου με πολλαπλές πτυχές: της θρησκείας της ανθρωπότητας.
Τα άβαταρ της θρησκείας της ανθρωπότητας
Γεννημένη από την οπισθοχώρηση του θείου, η θρησκεία της ανθρωπότητας, βασίζεται στον ιστορικισμό, ιδεολογία σύμφωνα με την οποία η Ιστορία είναι η διαδρομή της ανθρωπότητας προς μια λαμπρή εποχή επίγειας συλλογικής σωτηρίας που υποκαθιστά το σχέδιο της ουράνιας προσωπικής σωτηρίας του χριστιανισμού.
Η συγκεκριμένη εννοιολογική σύλληψη της Ιστορίας ενέπνευσε τα περισσότερα σοσιαλιστικά ρεύματα και γενικότερα, την αριστερή σκέψη. Eίναι πασίγνωστο ότι η Aριστερά εμφιλοχωρείται από το προοδευτικό πιστεύω στην ύπαρξη ενός ακατανίκητου, θεόσταλτου ιστορικού μηχανισμού, που οδηγεί το ανθρώπινο είδος αναγκαστικά μόνο προς ένα ένδοξο μέλλον.
Όπως άλλωστε έγραφε ο Γάλλος κοινωνιολόγος Εμίλ Ντουρκχάιμ (Émile Durkheim),
2 «ο σοσιαλισμός είναι εξ ολοκλήρου προσανατολισμένος στο μέλλον».
Ας δούμε λοιπόν εν τάχει μερικούς προδρόμους του δικαιωματανθρωπισμού:
Ο κόμης Κλωντ Ανρί του Σαιν Σιμόν (κατά κόσμον Claude Henri de Rouvroy, κόμης του Saint-Simon, 1760-1825) και τέκτων, διακηρύσσοντας ότι είναι προφήτης, επιλεγμένος από τον Θεό για να μετατρέψει τη Γη σε παράδεισο, δημιούργησε τον σαινσιμονισμό, πολιτική θρησκεία πρώιμου σοσιαλισμού που υποτίθεται ότι ήταν ο πραγματικός χριστιανισμός, συρρικνωμένος στη μόνη αρχή της αδελφότητας με κολλεκτιβοποίηση των μέσων παραγωγής.
Άλλος πρόγονος της θρησκείας του δικαιωματανθρωπισμού είναι ο επίσης τέκτονας, φιλόσοφος και παιδαγωγός Φερδινάνδος Μπουισόν (Ferdinand Buisson, 1841-1932), αρχιτέκτονας της κατασκευής του κοσμικού σχολείου της 3ης Γαλλικής Δημοκρατίας, του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας και πρωτεργάτης της Κοινωνίας των Εθνών, προδρόμου του ΟΗΕ.
Τέλος, ο κομμουνισμός του επίσης τέκτονα Καρλ Μαρξ, αγνοεί τη θρησκευτική φύση του που την αρνείται με αλαζονικό τρόπο. Ωστόσο, η σκέψη του Μαρξ πίσω από την επιστημονική της βιτρίνα ήταν θεμελιωδώς θρησκευτική.
Η πάλη των τάξεων αντικαταστάθηκε από τα δικαιώματα του ανθρώπου, αλλά στην υπηρεσία ενός παρόμοιου στόχου που είναι η χειραφέτηση της ανθρωπότητας. 3
Εφεξής λοιπόν η πραγματοποίηση του επίγειου βασιλείου του Θεού, εξαρτάται από τα δικαιώματα του ανθρώπου που είναι υπεύθυνα για μια συμφιλιωμένη, μη βίαιη ανθρωπότητα ιδανικά αποτελούμενη από σκόρπια απομονωμένα άτομα που παρακινούνται μόνο από τις ενστικτώδεις παρορμήσεις του καταναλωτισμού.
Όπως και τα προηγούμενα άβαταρ της θρησκείας της ανθρωπότητας, έτσι και η τωρινή πολιτική θρησκεία του δικαιωματανθρωπισμού διέπεται από τον γνωστικισμό και τον χιλιασμό.
Ο γνωστικισμός
Η πρώτη μεγάλη πηγή της θρησκείας της ανθρωπότητας είναι ο γνωστικισμός, σύνολο αιγυπτο-ιουδαιο-χριστιανικών θεοσοφικών δογμάτων θεογονίας και σωτηριολογίας που διδάσκονταν από διάφορες παραχριστιανικές αιρετικές σέχτες κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων του χριστιανισμού μέχρι και τη μετάλλαξή τους σε προτεσταντισμό, σοσιαλισμό, κομμουνισμό και σήμερα δικαιωματανθρωπισμό.
Από τον γνωστικισμό η θρησκεία της ανθρωπότητας πήρε κυρίως το μοτίβο του ανθρωποθεού. Η κατώτερη θεότητα η οποία στην Παλαιά Διαθήκη της μετάφρασης των Εβδομήκοντα αποκαλείται Κύριος (στα εβραϊκά Γιαχβέ), και από τους γνωστικιστές Ιαλνταμπαώθ (και κατ΄αυτούς έχει μορφή λεοντοπρόσωπου ερπετού), είναι ένας αδέξιος διαχειριστής της ύλης που έκλεισε μέσα της με άθλιο τρόπο τις θείες σπίθες της ανώτατης θεότητας.
Ο λεοντοπρόσωπος κατώτερος Θεός – δημιουργός Ιαλνταμπαώθ (Γιαχβέ) |
Αυτές λοιπόν οι θείες σπίθες, που δεν είναι παρά οι ψυχές, λαχταρούν να επανενωθούν με τον Θεό. Ο γνωστικιστής φέρει μέσα του μια θεϊκή ψυχή ουράνιας φύσεως μοιραζόμενος την θεϊκή: είναι μ’ άλλα λόγια, ανθρωποθεός.
Κατά συνέπειαν, βρίσκεται υπεράνω των κοινών νόμων και της κοινής ηθικής, όπως την εκφράζουν οι βιβλικές Δέκα Εντολές. Δηλαδή οι γνωστικιστές όπως και οι κληρονόμοι τους «δικαιωματανθρωπιστές» θεωρούν ότι δεν υποχρεούνται να τηρούν τα «ου φονεύσεις», «ου κλέψεις», «ου μοιχεύσεις», κ.ά.
Απορρίπτοντας τις Δέκα Εντολές οι γνωστικιστές καταλύουν επομένως και την έννοια της οικογένειας, της πατρίδας και της κοινωνικής τάξης. Η απέχθειά τους για την ύλη που θεωρούν μιαρή, εξαναγκάζει τους γνωστικιστές να καταδικάσουν την τεκνοποίηση, τον γάμο, την ιδιοκτησία καθώς και το σύνολο των κανόνων που διέπουν τη ζωή μέσα στις κοινωνίες.
Κατ’ αυτούς, ένα ον θεϊκής φύσεως δεν υποχρεούται να υποτάσσεται σε καμμία γήινη εξουσία και νόμο. Εξ αιτίας της απόρριψης των κοινωνικών και των ποινικών νόμων, ο γνωστικισμός κατά συνέπειαν, είναι ο μέγας αντιδραστικός φορέας ανατροπής των πάντων.
O χιλιασμός
Η δεύτερη μεγάλη πηγή της θρησκείας της ανθρωπότητας είναι ο χιλιασμός (millennialism ή millenarianism). 4
Το όνομά του προέρχεται από την περίοδο των χιλίων ετών (millienium) που αναφέρεται στην Αποκάλυψη στον Ιωάννου, κατά την οποία ο Ιησούς θα επιστρέψει στη Γη πριν από το τέλος του κόσμου για να εγκαθιδρύσει το βασίλειο της απόλυτης ευτυχίας όπου θα επικρατεί μία απίστευτη αφθονία για όλους.
Ο χιλιασμός ασχολείται επομένως με τη γήινη φύση του επερχόμενου χιλιετούς κόσμου υποσχόμενος τον τερματισμό των υφιστάμενων θεσμών εξουσίας και, ως εκ τούτου, απειλεί όσους βρίσκονται στην εξουσία.
Ο χιλιασμός είναι ακόμα μια αλλοίωση του χριστιανισμού, επειδή συγχέει τον πνευματικό χαρακτήρα του μηνύματος του Χριστού και επιμένει στην επίγεια, μεσσιανική υπόσχεση των προφητών. Στον χιλιασμό η σωτηρία δεν είναι ατομική και ουράνια όπως προβλέπουν τα Ευαγγέλια, αλλά συλλογική και επίγεια.
Καταδικασμένος από την επίσημη χριστιανική Εκκλησία ήδη από τον 5ο αιώνα μ.Χ., ο χιλιασμός θα συνεχίσει ωστόσο και αυτός υπογείως τη διαδρομή του, προκαλώντας κατά καιρούς το ξέσπασμα βίαιων επαναστατικών γεγονότων.
Το βασίλειο του Θεού επί της Γης επιδιώκει να επιβληθεί σαν ένας παράδεισος όπου θα βασιλεύει η πιο τέλεια ισότητα χάρη στον κολλεκτιβισμό, και δεν θα είναι παρά η επιστροφή σε μία χρυσή εποχή όπου οι χιλιαστές φαντασιώνονται ότι έζησε η αρχέγονη ανθρωπότητα, μέσα σε κοινοκτημοσύνη και αφθονία.
Προκειμένου λοιπόν να επιταχυνθεί η επιστροφή του Ιησού και η χιλιόχρονη βασιλεία του μαζί με τους αγίους, έπρεπε να προετοιμαστεί το έδαφος για την εγκαθίδρυση της, εξοντώνοντας εκείνους που αποτελούσαν εμπόδιο, αρχίζοντας από τους πλούσιους και τους ισχυρούς. Μ’ άλλα λόγια, για να παρακινηθεί ο Ιησούς να έλθει να βασιλέψει στη Γη, έπρεπε κάποιοι να ανατρέψουν τις παραδοσιακές κοινωνίες.
Οι πιο πρόσφατες ανατροπές του χιλιασμού υλοποιήθηκαν στις αρχές του 20ού αι. από τους Μπολσεβίκους ως δικτατορία του προλεταριάτου, εν συνεχεία το 1933 από τους Ναζί του Χίτλερ ως Τρίτο Ράιχ, ενώ στην αρχή του 21ου αιώνα είναι εν εξελίξει ως παγκοσμιοποίηση μέσω της ελεύθερης λαθρομετανάστευσης και της κατάλυσης των εθνικών κρατών.
Όπως και οι γνωστικοί, έτσι και οι χιλιαστές θεωρούν εαυτούς ανθρωποθεούς όπου τους επιτρέπονται όλα. Ό,τι κάνουν είναι άγιο και το κακό δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχει μέσα τους.
Αν όλα αυτά σας θυμίζουν έντονα τους «αλληλέγγυους» των λαθρομεταναστολάγνων ΜΚΟ στη θέση σύγχρονων αγίων, είστε σε καλό δρόμο.
Η εξωτερικότητα του κακού
Ο χιλιασμός και ο γνωστικισμός έχουν ένα πολύ σημαντικό κοινό σημείο: την άρνηση να παραδεχτούν ότι το κακό μπορεί να εγκαταβιώνει μέσα στον άνθρωπο, όπως διδάσκουν ο ιουδαϊσμός και ο χριστιανισμός.
Για τους γνωστικιστές, το κακό προκύπτει αποκλειστικά από τον εγκλεισμό τμημάτων του θείου πνεύματος (ψυχών) μέσα στην ύλη και μέσα στον χρόνο, επομένως και στη δομή των κοινωνιών και των κανόνων που τις διέπουν. Ο αίτιος του κακού είναι πάντα ο κατώτερος θεός-δημιουργός, οργανωτής του επίγειου καταστροφικού κόσμου μας. Ο άνθρωπος δεν είναι παρά το θύμα, αιώνια αθώος για τα κακά που διαπράττει.
Ο Άγιος Αυγουστίνος Ιππώνος που παρακολούθησε επί εννέα χρόνια μανιχαϊκούς κύκλους, αναφέρει ότι δίδασκαν ότι «η αμαρτία δεν είναι γνώρισμά μας, αλλά έργο που επιτελεί μέσα μας, ούτε και ξέρουμε, ποια ξένη ουσία». 5 Επομένως, σύμφωνα μ’ αυτό το αφήγημα, επιτρέπονται τα πάντα στο άτομο που απαλλάσσεται από κάθε ενοχή. Ο φταίχτης είναι στη πραγματικότητα το θύμα.
Μ’ άλλα λόγια, οι εγκληματικές επιθέσεις που υφίσταται τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία και που υποβιβασμένες ως πλημμελήμματα δεν τιμωρούνται, όπως επίσης και η θυματοποίηση της εισβολής χιλιάδων παράνομων μεταναστών, νομιμοποιούνται εξ αιτίας του αμοραλισμού και της πεποίθησης εκείνων που «σχεδιάζουν το μέλλον μας» στην εξωτερικότητα του κακού.
Συνεργασία γνωστικισμού και χιλιασμού
Αρχικά, ο χιλιασμός με την εντελώς υλική υπόσχεση ενός επιγείου παραδείσου, εμφανιζόταν εκ διαμέτρου αντίθετος με τον γνωστικισμό που χαρακτηριζόταν από το μίσος προς την ύλη. Ωστόσο, τα σημεία σύγκλισής τους τελικά πολλαπλασιάστηκαν.
Στο τέλος του 12ου αι. ο Καλαβρός μοναχός και θεολόγος Ιωακείμ της Φλόρε (Joachim de Flore, 1135–1202) −καθόλου τυχαία προσφιλής στον τέως Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα− πάντρεψε τον γνωστικισμό με τον χιλιασμό, πυροδοτώντας μεταγενέστερα υβρίδια.
Ο αββάς Φλόρε χώρισε την Ιστορία σε τρεις περιόδους, εμπνεόμενος από την τριαδικότητα του Θεού: η πρώτη ήταν η βασιλεία του Πατρός (εποχή φόβου και δουλικής υποταγής των ανθρώπων), η δεύτερη η βασιλεία του Υιού (εποχή πίστεως και υικής υπακοής) και τέλος, η τρίτη και η τελευταία, του Αγίου Πνεύματος, ο καιρός της αγάπης και της ελευθερίας όλων των ανθρώπων.
Ο αββάς Φλόρε εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι το νόημα της Ιστορίας είναι η αέναη πρόοδος, κάτι που αργότερα έκανε βεβαίως παντιέρα του ο κομμουνισμός. Ωστόσο, ο δρόμος προς τη βασιλεία του Αγίου Πνεύματος με τη μορφή μιας κομμουνιστικής κοινωνίας, νομιμοποίησε τις μεγάλες κοινωνικές αναταράξεις και την ατέλειωτη βία που προκάλεσαν διάφορα κινήματα. Τελικά, ο ανθρωποθεός του αββά της Φλόρε, ταυτίζεται με εκείνον του γνωστικισμού και δεν υπακούει σε κανέναν ανθρώπινο νόμο.
Ο αββάς καταδικάστηκε από την επίσημη Εκκλησία, αλλά η καταδίκη του δεν εμπόδισε να ξεσπάσουν αργότερα τρομερές εξεγέρσεις αναβαπτιστικών και άλλων προτεσταντικών κινημάτων που προανήγγειλαν τον αριστερισμό ως εξέχον κίνημα της «ελεύθερης σκέψης», αλλά και τον μετέπειτα εσωτερισμό και θεοσοφισμό του αιρετικού λουθηρανού μύστη Ιάκωβου Μπαίμε (Jakob Böhme, 1575-1624).
Για τον Μπαίμε, η έκκληση του Θεού απευθύνεται σε όλους, ακόμα και στον Εωσφόρο-Σατανά, ωστόσο, μόνο λίγα άτομα θα επιλεγούν. Εκείνοι που ανταποκρίνονται στο θεϊκό κάλεσμα είναι οι Εκλεκτοί.
Ιάκωβος Μπαίμε |
Ο ιεροκήρυκας Τζον Μπολ (John Ball, 1338 -1381), ένας από τους πρωτεργάτες της μεγάλης επανάστασης των Άγγλων χωρικών του 1381, διακήρυττε ότι, προκειμένου να καταργηθεί η δουλεία, η φεουδαρχία, και οι περιορισμοί στις αγορές και στις πωλήσεις, έπρεπε προηγουμένως να εξολοθρευτούν οι ευγενείς, οι δικαστές και άνθρωποι του νόμου.
Όλα τα μέσα −όσο φριχτά κι αν ήταν− εφόσον αγίαζαν τον σκοπό κάθε πολιτικής θρησκείας έπρεπε να χρησιμοποιηθούν από τους ζηλωτές της με απόλυτη ψυχρότητα και ανηλεή μακιαβελισμό.
Αυτή ακριβώς είναι η δομή που διέπει και τη θρησκεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Τα δικαιώματα του ανθρώπου, θανατηφόρα θρησκεία για τους Ευρωπαίους
Είτε πρόκειται για τον ναζισμό, είτε για τον κομμουνισμό, οι μεγάλες πολιτικές θρησκείες άλεσαν δίχως έλεος όλους όσους εμπόδιζαν το μέγα έργο της εγκαθίδρυσης εκείνου που, σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια, θεωρούσαν το Καλό επί της Γης.
Ο κομμουνισμός, υπεύθυνος για εκατό εκατομμύρια θύματα, εξόντωσε ολόκληρες κοινωνικές κατηγορίες, από τις παραδοσιακές ελίτ και τη μπουρζουαζία, έως τους γαιοκτήμονες. Με τη δικαιολογία ότι ανήκαν σε συγκεκριμένη φυλή, εξολοθρεύτηκαν και άλλα θύματα: οι Κοζάκοι από τους Μπολσεβίκους και οι Εβραίοι και οι Τσιγγάνοι από τους Ναζί. Όλοι τους αλέστηκαν στη κιμαδομηχανή του θηριώδους ιστορικού μηχανισμού των μεγάλων ολοκληρωτισμών.
Τα δικαιώματα του ανθρώπου που πήραν τη σκυτάλη από τον κομμουνισμό ως παγκόσμιο πρόγραμμα σωτηρίας και υπόσχεση της βασιλείας του Καλού επί της Γης, μόνον κατ’ όνομα είναι αντίθετα σε τέτοιες φρικαλεότητες, και ο σκοπός τους μοιάζει ενάρετος. Αλλά δεν είναι...
Ο δικαιωματανθρωπισμός οδηγεί τις γηγενείς ευρωπαϊκές φυλές στην ίδια κιμαδομηχανή, απαιτώντας αυτή τη φορά κατάργηση κάθε διαφοράς ανάμεσα στους ανθρώπους.
Από τον χιλιασμό στον μετανθρωπισμό
Μην εκπλήσσεσθε λοιπόν αν τόσοι στρατευμένοι αριστεροί Ευρωπαίοι επαναστάτες που έμειναν ορφανοί από κομμουνισμό μετά τη κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, μεταστράφηκαν στο χιλιασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που τους δίνει την ελπίδα της καταστροφής μιας διεφθαρμένης Δύσης, και υπόσχεται ότι θα επιτρέψει τη συμφιλίωση όλης της ανθρωπότητας και την έλευση του ανθρωποθεού που σήμερα πλέον είναι η τεχνολογική Ιδιομορφία ή Μοναδικότητα (Singularity), μ’ άλλα λόγια ο μετάνθρωπος.
Οι ευρωπαϊκοί λαοί, ως σύγχρονη μπουρζουαζία, καταδικάστηκαν λοιπόν από τον χιλιασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου επειδή το ζηλευτό επίπεδο διαβίωσής τους εκλαμβάνεται ως αδικία προς την Αφρική και την Ασία που πρέπει πάσει θυσία να διορθωθεί με το να γίνει κτήμα τους.
Η Ευρώπη (με εξαίρεση τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ) απειλείται θανάσιμα από τη θρησκεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, διότι η ίδια της η ύπαρξη αντίκειται στο δόγμα που διέπει αυτή τη θρησκεία: την ισοπέδωση.
Τα θεμέλια του δικαιωματανθρωπισμού: η ισοπέδωση και η εμπορευματοποίηση του ανθρώπου
Με την έννοια ισοπέδωση εννούμε την αδιαφοροποίηση όλων των ανθρώπων, ιδεολογία που μας επιβάλλει να αγνοούμε ό,τι ξεχωρίζει τους μεν από τους δε, κυρίως να μην το λέμε, ακόμα και να μην το αντιλαμβανόμαστε.
Πρόκειται για το γνωστικό δόγμα ότι είμαστε όλοι ίδιοι σαν ίδιες ακτίνες του θεϊκού φωτός, αλλά και για τη νεοφιλελεύθερο πεποίθηση των ολιγαρχών που θεωρεί τους ανθρώπους σαν εμπορεύματα των Αγορών. Και τα δύο επιβάλλουν την υποχρέωση να βλέπουμε μέσα στον Άλλον κάποιον ολόιδιο με εμάς.
Αυτή η ισοπέδωση απαιτεί να διακηρύξουμε –ενάντια στο προφανές– ίδια ταυτότητα για όλους τους ανθρώπους. Άλλο όμως ίσοι, άλλο ίδιοι.
Η ισοπέδωση είναι το δόγμα της αμοιβαίας αντικατάστασης όλων των ανθρώπων, σαν να είμαστε ρέπλικες που έχουμε βγει από το ίδιο εργοστάσιο: τη φάμπρικα του Ιαλνταμπαώθ, του οργισμένου κατώτερου Θεού-δημιουργού του κόσμου μας, ή των Αγορών: Φύγε εσύ, έλα εσύ.
Η διαφορά της προσωπικότητας, του παρελθόντος, της μνήμης, της ιδιοσυστασίας, της ευφυΐας και του φύλου, είναι αδιάφορη. Είτε ως τμήματα του ανώτερου Θεού λοιπόν είτε ως …αγοραίοι, κατά βάθος είμαστε όλοι trans χωρίς να το ξέρουμε, και καλό θα ήταν να το δείχνουμε κι όλας…
Συγχώνευση Σοφίας και Σατανά, σύμφωνα με καμπαλιστική μεσαιωνική απεικόνιση |
Στο όνομα λοιπόν της ισοπέδωσης των πάντων, η εκκοσμικευμένη θρησκεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου διατάσσει ότι Αφγανοί, Πακιστανοί ή Νιγηριανοί σε απεριόριστο αριθμό (οι συγκεκριμένες εθνότητες αποτελούν απλώς ένα παράδειγμα επειδή είναι πολυπληθέστατες), μπορούν ωραιότατα να αντικαταστήσουν τους αυτόχθονες Έλληνες μέσα στο λίκνο τους, προκειμένου η Ελλάδα να γίνει …«πολυπολιτισμική» όπως δήλωσε περήφανος και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Πρόσκληση προς τους Ευρωπαίους να αυτοκτονήσουν
Η τόσο «ενάρετη» θρησκεία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεσπίζει λοιπόν για τους Ευρωπαίους την υποχρέωση να εξαφανιστούν, κατά προτίμησιν …χαμογελώντας χαζοχαρούμενα, προκειμένου να παραχωρήσουν τη θέση τους σε άλλους λαούς και βεβαίως στον ισλαμικό "πολιτισμό".
Πρόκειται για μια πρόσκληση σε μαζική αυτοκτονία και υποχρεωτικά χαρούμενη καθότι, σύμφωνη με τις απαιτήσεις της …αρετής. Ωστόσο, το παραδοξότερο όλων αυτών είναι ότι αρκετοί ευρωπαϊκοί λαοί, ή τουλάχιστον οι ηγέτες τους, φαίνεται να έχουν υποταχθεί σ’ αυτό το σχέδιο εξόδου από την Ιστορία.
Διαυγείς παρατηρητές έχουν επισημάνει αυτήν την ακατανόητη αποδοχή της εξάλειψης του ίδιου του ευρωπαϊκού πολιτισμού εις όφελος άλλων, υπό το πρόταγμα της πραγματοποίησης ενός ηθικού χρέους που προκύπτει λόγω της προπαγάνδας θυματοποίησης των εποίκων.
Πράγματι, κυρίως οι δυτικοευρωπαίοι, υπνωτισμένοι από μια μιθριδατική προπαγάνδα δεκαετιών, φαίνεται να έχουν πέσει σε έναν αλλόκοτο λήθαργο, συγκατατιθέμενοι στην ευθανασία τους.
Στην ιστορία της ανθρωπότητας όμως δεν στάθηκε μέχρι σήμερα δυνατόν να προστάξει κάποιος ολόκληρους λαούς να αυτοκτονήσουν και εκείνοι να υπάκουσαν αμαχητί.
Αν και μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν (ακόμα) γκούλαγκ για τους αντιφρονούντες στη λαθρομετανάστευση και τσιπάκια να τους ελέγχουν, ωστόσο υπάρχει μια φοβερή και τρομερή κατήχηση από τα συστημικά ΜΜΕ και μια πολύ αποτελεσματική αστυνομία σκέψης και νομικές διώξεις που εμπίπτουν σε έναν ολοκληρωτισμό που παραλύει τις ικανότητες αντίστασης των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Ποιος δεν έχει δει τα τελευταία 20 χρόνια στα κέντρα των ελληνικών πόλεων, κυρίως κοντά στα πανεπιστήμια όπου συχνάζουν νέοι, χιλιάδες αφίσες των Σόρο-Αντίφα και άλλων «αναρχο-αριστερών συλλογικοτήτων», που κατηγορούν και υβρίζουν με απύθμενο μίσος και θράσος την Ελλάδα, τους Έλληνες πατριώτες οικογενειάρχες, την δημόσια τάξη, τον Ιησού Χριστό και εν γένει την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία, διαβρώνοντας τις ψυχές των ανυποψίαστων και αδαών Ελληνοπαίδων;
Ποιος δεν έχει παρατηρήσει τον νοσηρό, αλλά απαραίτητο προπαγανδιστικό μηχανισμό δημιουργίας χαμηλής αυτοεκτίμησης, πριν παραδοθούμε στην γενοκτονία μας: καθημερινά πορνογραφικά, παιδοφιλικά, αιμομικτικά, κτηνοβατικά δημοσιεύματα, και στημένες συνεντεύξεις δήθεν «τυχαίων» πολιτών σε πεζόδρομους του Κέντρου των Αθηνών που υποτίθεται ότι «δείχνουν ολοφάνερα» ότι ο άλλοτε γενναίος και εύστροφος ελληνικός λαός έχει σήμερα διαφθαρεί τόσο πολύ, ώστε έχει καταντήσει ένα διεστραμμένο και αγράμματο κτήνος που πρέπει να αισθάνεται αηδία γι’ αυτό που είναι: ανάξιος να ζει.
Οπότε δικαίως ήρθε η ώρα να τον αντικαταστήσουν …85 μουσουλμανικές φυλές...
Η προπαγάνδα του μίσους προς τον εαυτό, το έθνος και τη χώρα κάθε Ευρωπαίου, σήμερα έχει γίνει η καθεστηκυία ιδεολογία στην Ευρώπη, επιβεβλημένη από την «πολιτικά ορθή» θρησκεία του δικαιωματανθρωπισμού, σε τέτοιο βαθμό, που οι Ευρωπαίοι ντρέπονται να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην αυτοεκτίμηση και στην εθνική υπερηφάνεια.
Φτάσαμε στο σημείο στην Ευρώπη να απαγορεύεται να θιγεί το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες όπως και στη δική μας οι μόνες διακηρύξεις εθνικής ταυτότητας που δεν κατηγορούνται για ρατσισμό και για ξενοφοβία, είναι εκείνες που είτε αναφέρονται σε αλλοδαπούς, είτε σε άτομα που έχουν μεν την εθνικότητα μιας χώρας, ωστόσο είναι αλλοδαπής καταγωγής.
Δεν πρόκειται όμως να πέσουμε στην παγίδα τους: ο ελληνικός λαός έχει πολύ ιδιαίτερη ταυτότητα, ένα εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο, μια πανάρχαια ιστορία και έναν τόσο ξεχωριστό πολιτισμό που δεν πρόκειται ποτέ να παραδώσει αμαχητί. Η σφοδρή αντίδρασή μας σε όλες αυτές τις ανομίες πρέπει να γκρεμίσει εκ θεμελίων την επίθεση εναντίον μας.
ΠΗΓΕΣ:
• Μάικλ Ιγκνάτιεφ, Τα ανθρώπινα δικαιώματα ως πολιτική και ως ειδωλολατρεία, εκδ. Καστανιώτη, 2004
• Jean-Louis Harouel, Les droits de l’homme contre le peuple, εκδ. Desclée de Brower, 2016
• Jean-Louis Harouel, Les racines mentales de la gauche, εκδ. Dalloz, 2015
• Edward Bernays, Propaganda: Comment manipuler l’opinion en démocratie, εκδ. Sixtrid, 2019
• Epiphanius, Maçonnerie et sectes secrètes, εκδ. Courrier de Rome, Β΄έκδοση αναθεωρημένη, 2005
• Étienne Couvert, De la gnose à l’œcuménisme, εκδ. Chiré, 1983
• Papus (Gérard Encausse), Martinez de Pasqually – Sa vie – Ses pratiques magiques, Son oeuvre – Ses disciples, Suivis des catéchismes des Élus Coens, Martinésisme – Willermozisme – Martinisme et Franc-Maçonnerie, έκδ. Telètes, 1895
• Jacques Lacarrière, Les gnostiques, εκδ. Albin Michel, 1994
• Επιφανίου, επισκόπου Κωνσταντίας Κύπρου, Πανάριον ή Kατά Αιρέσεων (διαδικτυακή έκδοση)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Σουνίτες: ο πολυπληθέστερος από τους δύο κύριους κλάδους του Ισλάμ, που τηρεί πιστά το Κοράνι. Ο άλλος είναι οι Σιίτες με τους οποίους έχουν διαφορές, λόγω του τρόπου διαδοχής του Μωάμεθ.
Émile Durkheim, Le socialisme, εκδ. Mauss, 1928.
Chantal Delsol, La haine du monde, εκδ. Cerf, 2016.
Στην Ελλάδα, ορισμένες πηγές της Ορθόδοξης Εκκλησίας έχουν ταυτίσει εσφαλμένα όλα τα χιλιαστικά κινήματα με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση.
Άγιος Αυγουστίνος, Εξομολογήσεις, V.
© Aπεροπία. Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Μέρος 2ο
ΠΟΙΟΣ ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ;
Η επίδραση του μαρκιωνιτισμού στα δικαιώματα του ανθρώπου
Το νέο δικαστικό ιερατείο
Ποινικό δίκαιο του δικαιωματανθρωπισμού
Οι θανατηφόρες συνέπειες του δικαιωματανθρωπισμού
Η αντικατάσταση των γηγενών Ευρωπαίων
Οι επανενώσεις οικογενειών δούρειος ίππος της καταστροφής της Ευρώπης
Είναι η μετανάστευση οικονομικά αναγκαία; ένα ψευδές επιχείρημα
Το τραγικό προηγούμενο της Γαλλίας
Τα ανθρώπινα δικαιώματα σκοτώνουν την Ελλάδα
Πώς θα σταματήσουν οι μεταναστευτικές ροές
Υπαγωγή του Ισλάμ σε ειδικό καθεστώς
Τι να κάνουμε;
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Στο 1ο μέρος του άρθρου αναφερθήκαμε στο πως προέκυψαν τα δικαιώματα του ανθρώπου και πού στηρίζεται η απαίτηση στο δικαίωμα της άνευ όρων ελεύθερης μετανάστευσης που υφαρπάζει τις χώρες και τον πλούτο των γηγενών Ευρωπαίων κατοίκων μέσα από τα χέρια τους. Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στην επίδραση του μαρκιωνιτισμού και στη ποινικοποίηση της μη απόδοσης αγάπης προς τον Άλλον, στους τρόπους με τους οποίους θα σταματήσει η παράνομη μετανάστευση και θα ακυρωθεί η αυθαίρετη ερμηνεία του όρου «δικαίωμα του ανθρώπου», και θα δούμε ποιοι σχεδίασαν και ποιοι επωφελούνται από την επιβολή της θρησκείας του δικαιωματανθρωπισμού στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Με την εισχώρηση της έννοιας των θεμελιωδών δικαιωμάτων στα εθνικά Δίκαια, τα συνταγματικά, τα αστικά δικαστήρια και οι νομοθέτες ανέλαβαν με ύπουλο τρόπο να μετατρέψουν πολλές χώρες σε «αναμορφωτήρια», προκειμένου να ποινικοποιήσουν στυγνά τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων, με βάση μια καταναγκαστική αγάπη προς τον Άλλον, που η μη απόδοσή της τιμωρείται ποινικά.
Παλαιότερα, ο Άλλος δεν είχε κανένα δικαίωμα να απευθυνθεί στα δικαστήρια για να απαιτήσει μια «αγάπη» που του οφειλόταν υποχρεωτικά. Αυτού του είδους η έκφραση «αδελφοσύνης» μπορούσε να είναι ένθερμη και απεριόριστη, αλλά, ωστόσο, ήταν προαιρετική και πάντα εφόσον δεν έθιγε το έθνος και την ασφάλειά του.
Όλα όμως άλλαξαν άρδην μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και την 11η Σεπτεμβρίου 2001 που οριστικοποιήθηκε ο νέος Δούρειος Ίππος της Δύσης: η καταναγκαστική αγάπη προς το Ισλάμ και γενικότερα προς τις μειονότητες. Τα ευρωπαϊκά κράτη εκστασιάζονταν από την ηθική του δικαιωματανθρωπισμού, ενώ ταυτόχρονα αυτή μεταλλασόταν εκ βαθέων.
Οι βασικές λαϊκές ελευθερίες κατά των κρατικών καταχρήσεων όπως η ελευθερία του συνέρχεσθαι, η ασφάλεια, το απαραβίαστο της κατοικίας και της αλληλογραφίας, η ελευθερία σκέψης, γνώμης, πληροφόρησης και έκφρασης, άρχισαν να παραβιάζονται.
Προσέξτε όμως: παραβιάζονται εις βάρος της πλειοψηφίας των δυτικών κοινωνιών αλλά εις όφελος συγκεκριμένων μειονοτήτων. 1
Ένα τρανό πρόσφατο παράδειγμα παραβίασης του άρθρου 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τίτλο «Ελευθερία Έκφρασης και Πληροφόρησης» είναι η εντολή αφαίρεσης των αφισών
της ενημερωτικής εκστρατείας κατά των εκτρώσεων στο μετρό της Αθήνας, τον Ιανουάριο του 2020 από τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών κύριο Κώστα Καραμανλή.
Κάποιοι
αναρωτήθηκαν αφελώς πώς είναι δυνατόν πολιτικοί της Δεξιάς που ανήκουν
στη σφαίρα των συντηρητικών να τάσσονται τόσο εμφανώς υπέρ των αμβλώσεων
και ως άλλοι δικτατορίσκοι να φιμώνουν τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος.
Μα με τον ίδιο τρόπο που εδώ και αρκετό καιρό τα φίμωσε παντού στην Ευρώπη και η Αριστερά των Αγορών διότι πλέον δεν υπάρχει καμμία διαφορά μεταξύ τους.
Μέσα στα πλαίσια αυτής της στρατηγικής, μόνον οι αμβλώσεις των γηγενών Ευρωπαίων γυναικών προωθούνται παντί τρόπω, αλλά όχι των μουσουλμανίδων, που εισβάλλουν έγκυες προκειμένου να μην απελαθούν, και όταν νομιμοποιηθούν καμμιά δεξιστερή «αλληλέγγυα» φεμινίστρια δεν καταδικάζει τα πολύ αυξημένα ποσοστά γεννητικότητας που έχουν και τα οποία τις εμποδίζουν να «ολοκληρωθούν επαγγελματικά και σαν ελεύθεροι άνθρωποι» και γονατίζουν τα κρατικά συστήματα υγείας.
Ας τολμήσει οποιαδήποτε κυβέρνηση να κάνει διαρκή κατήχηση στα σχολεία των μουσουλμανικών πληθυσμών και να αφισοκολλήσει εκστρατείες ενημέρωσης για το απελευθερωτικό «δικαίωμα στην άμβλωση», στην ομοφυλοφιλία και στην ελεύθερη επιλογή φύλου, όπως κάνει στους γηγενείς, και τότε τα ξαναλέμε.
Η επίδραση του μαρκιωνιτισμού στα δικαιώματα του ανθρώπου
Η καταναγκαστική και μονομερής αγάπη προς τον Άλλον προέρχεται από τις διδαχές του γνωστικού χριστιανού διδασκάλου Μαρκίωνα που έζησε κατά τον 2ο αι. μ.Χ. ο οποίος απέρριπτε το δίκαιο των Δέκα Εντολών.
Ο αιρετικός Μαρκίων κατασκεύασε έναν ιδιότυπο χριστιανισμό, εντελώς αποκομμένο από τις ιουδαϊκές του ρίζες, που έμεινε γνωστός ως μαρκιωνιτισμός. Όταν ο Μαρκίων απέτυχε να εκλεγεί επίσκοπος Ρώμης, απείλησε οργισμένος με αιώνιο σχίσμα, και τελικά αφορίστηκε.
Ο Μαρκίων ακολουθώντας τις παραδόσεις του διδασκάλου του Κέρδωνα, ηρνείτο ότι ο Ιησούς ήταν υιός του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης και ότι στάλθηκε απ’ αυτόν, εφόσον κατά τον Μαρκίωνα ο «Κύριος» της Παλαιάς Διαθήκης, όπως αναφέρθηκε και στο 1ο μέρος του άρθρου, ήταν ένας κατώτερος Θεός, διαχειριστής μόνο του δικού μας γήινου, ελαττωματικού κόσμου και ως εντολέας του μωσαϊκού νόμου, επέβαλλε μια αυστηρή και ανηλεή δικαιοσύνη (Θεός της δικαιοσύνης έναντι Θεού της αγάπης)
Κατά τον Μαρκίωνα, ο Ιησούς που εμφανίστηκε ξαφνικά στον κόσμο ως ενήλικος και στην πραγματικότητα δεν σταυρώθηκε ποτέ, στάλθηκε από τον ανώτατο και αγαθό Θεό προκειμένου να ελευθερώσει τους ανθρώπους από το βάρος της φυλακής και των σκληρών νόμων του κατώτερου Θεού Ιαλνταμπαώθ (Γιαχβέ), φέρνοντας την αγάπη.
Όπως όμως εννοεί το κεφ. Β΄, 14 της Β΄ Επιστολής του Αποστόλου Πέτρου (Πέτρου Β΄) της Καινής Διαθήκης, στο οποίο οι γνωστικοί αποκαλούνται «τέκνα κατάρας», ο Μαρκίων διαβεβαίωνε τους οπαδούς του ότι όταν ο Ιησούς κατέβηκε στην κόλαση, δεν απελευθέρωσε κανέναν από τους δίκαιους ανθρώπους της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά αντιθέτως, λύτρωσε καταδικασμένους όπως ο Κάιν.
Σύμφωνα με τις φαντασιώσεις του Μαρκίωνα και ορισμένα απόκρυφα ευαγγέλια, ο αγαθός Θεός προτιμά τους δολοφόνους από τα αθώα θύματά τους και τους βιαστές από τους ενάρετους, οπότε γι’ αυτό ο Ιησούς απελευθέρωσε και τους …Σοδομίτες από την κόλαση, που είχαν εισβάλλει στο σπίτι του Λωτ, απαιτώντας να τους παραδώσει τους δύο νεαρούς άνδρες, που δεν ήταν παρά άγγελοι 2 που είχαν καταφύγει στο σπίτι του, απεσταλμένοι από τον Κύριο για να του αναγγείλουν την θεία τιμωρία των δύο αμαρτωλών πόλεων (Σοδόμων και Γομόρρων).
Το Εθνικό μας Δίκαιο, τροποποιούμενο διαρκώς κάτω από τις Οδηγίες του Ευρωδιευθυντήριου που εντέλλεται από τον ΟΗΕ, ο οποίος με τη σειρά του ελέγχεται από την ατλαντική, νεογνωστική ολιγαρχία, επιδεικνύει πλέον εξαιρετική ανοχή απέναντι σε κάθε είδους εγκλήματα που τα υποβαθμίζει σε πλημμελήματα ή πταίσματα.
Αν βρίσκετε ότι όλα όσα ζούμε έχουν ανησυχητικές ομοιότητες με την πλήρη αντιστροφή των περισσοτέρων εννοιών (novlangue) που παρατηρούμε σήμερα, είστε σε πολύ σωστό δρόμο.
Αν απορείτε γιατί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αφήνονται ελεύθεροι οι βιαστές και οι δολοφόνοι, ενώ ενάρετοι πατριώτες χριστιανοί διώκονται απηνώς για τις πατριωτικές θέσεις που εκφράζουν, τώρα ξέρετε ποια είναι η εξήγηση.
Το νέο δικαστικό ιερατείο
Όπως γράφει ο Γάλλος ιστορικός του δικαίου Ζακ Κρινέν, «από τότε που η πολιτική θρησκεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου υποκατέστησε υπογείως τους κανόνες του Δικαίου, οι δικαστές έγιναν οι ιερείς της σε τέτοιο βαθμό, ώστε, συγκροτούν πλέον ένα νέου τύπου νομικό ιερατείο». 3
Η προσπάθεια απώθησης του χριστιανισμού από όλους τους τομείς της κοινωνίας και η αντικατάστασή του από τον μαρκιωνιτισμό μέσω του δικαστικού ιερατείου του δικαιωματανθρωπισμού εμπίπτει ακριβώς σ’ αυτό το πλαίσιο.
Επαναλαμβάνω ότι όλα αυτά τηρούνται μόνο στις δυτικές χώρες, και κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στον Καναδά και στις ΗΠΑ (αλλά όχι στην Ιαπωνία, στην Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία και στη Νότιο Κορέα που ανήκουν στη Δύση ούτε στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ).
Η σημερινή πολιτική που ασκείται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (που έχουν προδοτικές κυβερνήσεις) θυμίζει πλέον βαθύ μεσαίωνα, και ασκείται εις βάρος των λαών, των οποίων το κράτος είναι ο πολιτικός τους οργανισμός.
Επιτελείται δηλαδή πραγματική προδοσία των κυβερνώντων εις βάρος των λαών τους. Κάθε κράτος, όπως για παράδειγμα, το ελληνικό, έχει μεν καθήκον να υπερασπίζεται την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια κάθε ατόμου, ωστόσο, έχει πρωτίστως καθήκον να υπερασπίζεται την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια των γηγενών Ελλήνων των οποίων είναι το θεσμικό πρόσωπο.
Θα το πω και αλλιώς: εφόσον οι γηγενείς Έλληνες είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες της Ελλάδας, αν το κράτος δεν τηρεί αυτή την υποχρέωση, είναι σαν να πληρώνετε επί διακόσια χρόνια πανάκριβα μια εταιρεία security να προστατέψει το σπίτι σας, και εκείνη να αφήνει να γεμίζουν όλα τα δωμάτια του σπιτιού σας με αναρίθμητους παρείσακτους, μέχρι εσείς να το εγκαταλείψετε και το ίδιο να διαλυθεί.
Και επειδή η χώρα μας είναι το σπίτι του λαού μας, το ελληνικό κράτος οφείλει πρωτίστως να επαγρυπνά για τα συμφέροντα, την ασφάλεια, την ευημερία και την διατήρηση της χώρας του λαού του και στο μέλλον, δηλαδή για τη συνέχιση της ιστορικής της ύπαρξης, και δευτερευόντως για ο,τιδήποτε άλλο.
Κάθε παρέκκλιση από αυτά τα καθήκοντα, όπως η επίθεση στον «νατιβισμό», είναι έξωθεν υποκινούμενη και απονομιμοποιεί οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Ποινικό δίκαιο του δικαιωματανθρωπισμού
Εν ονόματι του δόγματος «είμαστε όλοι ίδιοι» το οποίο αποτελεί θεμέλιο της πολιτικής θρησκείας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ο περίφημος Άλλος είναι σε θέση να απαιτήσει να αναγνωρίζεται ίδιος με εμάς, και να δικαιωθεί στα δικαστήρια.
Είναι όλοι «το ίδιο» με εμάς, εφόσον ισχυριστούν κάτι τέτοιο, γεγονός που δεν τους εμποδίζει όμως να διαμαρτύρονται ότι είναι «Άλλοι» όταν πρόκειται να αποκομίσουν κάποιο όφελος.
Εν ονόματι της κρατικής θρησκείας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, όλες οι μειονοτικές ομάδες (ακίνδυνες για την ατλαντική ολιγαρχία) αποσπούν από τους νομοθέτες και τους δικαστές πληθώρα ωφελημάτων, λίαν καταστροφικών για τη γηγενή πλειοψηφία, καθώς και αδιανόητα προνόμια στον τομέα του Δικαίου, καθιστάμενες οι ευνοημένες της κοινωνίας.
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ο γηγενής απαγορεύεται να εκφράσει οποιαδήποτε κριτική εναντίον τους, ακόμα και όταν διαπράττουν προφανείς ανομίες. Οι μειοψηφικές κατηγορίες ατόμων έχουν υποκαταστήσει τα άλλοτε ιερά τάγματα αγίων, αποτελώντας ολόκληρες μεραρχίες και ταξιαρχίες, και έχουν τοποθετηθεί υπεράνω της υπόλοιπης κοινωνίας.
Στο όνομα λοιπόν δήθεν των πιο γενναίων ιδεών που γέννησε η Ευρώπη του Διαφωτισμού, έχει δημιουργηθεί μία συγκεκαλυμμένα ελευθεροκτόνος κοινωνία στην οποία απαγορεύεται να εκφράσουμε αυτό που βλέπουμε και να καταγγείλουμε τους μηχανισμούς που καταστρέφουν τις κοινωνίες και τον πολιτισμό μας.
Η αρχή της απόλυτης απαγόρευσης κάθε διάκρισης είναι έκφραση ολοκληρωτισμού, διότι η λογική της εξολοθρεύει αναγκαστικά ακόμα και τα φιλελεύθερα κράτη. Ο φιλελευθερισμός έγκειται κυρίως στην αναγνώριση μιας ιδιωτικής σφαίρας που προστατεύεται από τον νόμο, αλλά όπου ο νόμος απαγορεύεται να διεισδύσει.
H Πολωνία συνταράσσεται από μεγαλειώδεις πατριωτικές αντιμεταναστευτικές διαδηλώσεις για τις οποίες δεν μαθαίνουμε τίποτε. Οι Πολωνοί αρνούνται να δεχτούν μετανάστες από την Αφρική και την Ασία, αλλά μόνον μη μουσουλμάνους από την Ευρώπη |
Μ’ άλλα λόγια, η απαγόρευση κάθε διάκρισης σημαίνει άρνηση της διαφοράς κράτους και κοινωνίας, ένα διαρκές ξεγύμνωμα της ιδιωτικής μας ζωής, κατά συνέπειαν, κατάργηση της ιδιωτικής μας σφαίρας, και τελικά καταστροφή του φιλελεύθερου κράτους εις όφελος ενός ολοκληρωτικού συστήματος.
Προσοχή όμως: οι ιερείς-δικαστές εφαρμόζουν ποινές βλασφημίας, προσβολής θείων και επίθεσης στην αξιοπρέπεια του προσώπου, μόνον όταν οι μηνυτές ανήκουν στις προαναφερθείσες μειοψηφίες ή σε ΜΚΟ που τις υποστηρίζουν.
Μέσα σ’αυτά τα πλαίσια εμπίπτει και η απαγόρευση κριτικής στη λαθρομετανάστευση 4
Οι θανατηφόρες συνέπειες του δικαιωματανθρωπισμού
Η θρησκεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, κάνοντας πλύση εγκεφάλου στους Ευρωπαίους από το νηπιαγωγείο για μια μονομερή αγάπη προς μια «άγια» ανθρωπότητα μουσουλμανικών φυλών που δεν υπήρξε, ούτε και θα υπάρξει ποτέ, τους αναγκάζει να απαρνηθούν ό,τι ακριβώς εξασφαλίζει την επιβίωση της Επίγειας Πολιτείας τους:
τη διαφύλαξη της ταυτότητας των κοινωνιών τους, την αγάπη προς την πατρίδα τους, τη βιωσιμότητα της οικογένειάς τους, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, την οργάνωση της ασφάλειάς τους, και μια δίκαιη δικαιοσύνη.
Σε όλους αυτούς τους τομείς οι ευρωπαϊκές κοινωνίες έχουν χάσει. Διότι η δια επίγειου νόμου καταναγκαστική αγάπη, έχει μετατραπεί σε ένα ψυχαναγκαστικό νοσηρό κατασκεύασμα.
Ο γνωστικισμός με τον οποίο είναι ποτισμένοι οι δικαιωματανθρωπιστές μισούσε ανέκαθεν την οικογένεια, θεμέλιο της κοινωνίας. Η καταστροφή της δυτικής και μόνον οικογένειας γίνεται εν ονόματι αξιών χριστιανικής εμπνεύσεως, όπως η ισότητα και η ελευθερία, που ωστόσο, χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν από ομάδες επηρεασμού των μαζών γνωστικών πεποιθήσεων, όπως οι ελευθεροτέκτονες.
Οι κανόνες που γεννήθηκαν από τις ατομικές αξίες (απελευθέρωση του διαζυγίου και δικαίωμα στην άμβλωση) και τις εξισωτικές (δικαίωμα ισονομίας του φυσικού και του νόμιμου τέκνου και γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων), εισχώρησαν στο ευρωπαϊκό Δίκαιο προς μεγάλη τέρψη των επωφελουμένων, εις βάρος, ωστόσο, της οικογένειας των γηγενών.
Η αντικατάσταση των γηγενών Ευρωπαίων
Όταν η μετανάστευση των άλλοτε μεμονωμένων μουσουλμάνων εργατών σε μερικές δυτικοευρωπαϊκές χώρες μετατρέπεται σε οικογενειακή επανένωση, δηλαδή σε εποικισμό, τότε εμφανίζονται σοβαρότατα προβλήματα. Διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο συντίθενται τεράστιες εθνικές ομάδες των οποίων η ταυτότητα επανενεργοποιείται διαρκώς από νέους αφιχθέντες.
Πλείστες έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο μουσουλμανικός εποικισμός δεν παρουσίασε, ούτε και πρόκειται να παρουσιάσει ποτέ κανένα όφελος για καμμία από τις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες.
Η ισλαμοποίηση έφερε μόνον βαρύτατη οικονομική επιβάρυνση, άλυτα προβλήματα εκπαίδευσης, κοινωνικοποίησης, ασφάλειας και δημόσιας τάξης, που τις συνέθλιψαν.
Το ίδιο λοιπόν ακριβώς συμβαίνει σιγά σιγά, αλλά σταθερά, και στην πατρίδα μας.
Η επιθυμία να ζήσουν μαζί μας και να ενσωματωθούν στα ελληνορθόδοξα ιδεώδη οι διάφορες εθνικές μουσουλμανικές ομάδες που έρχονται στην Ελλάδα είναι –πλην σπανίων εξαιρέσεων– απούσα. Όλα αυτά διαρρηγνύουν την κοινωνία μας και αποσπούν την ίδια μας τη χώρα μέσα από τα χέρια μας.
Η Γαλλία φλέγεται από πατριωτικές διαδηλώσεις και στην Ελλάδα όλα τα ΜΜΕ σιωπούν. Από τη πατριωτική διαδήλωση στις 17.11.2019 στο Παρίσι |
Όλα αυτά γίνονται εν ονόματι ενός αυθαίρετου ορισμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και χάρη σ’ αυτόν. Η ελεύθερη και χωρίς όρους μετανάστευση είναι ένα θανατηφόρο όπλο που καταστρέφει τα έθνη. Και επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση ανήκει στη σφαίρα επιρροής της ατλαντικής νατοϊκής ολιγαρχίας, δίχως ισχυρά έθνη δεν υπάρχει ανάσχεση του ολοκληρωτισμού που προσπαθεί να της επιβάλλει.
Οι μεταναστολάγνοι πολιτικοί και διανοούμενοι και οι αντίστοιχες ΜΚΟ ισχυρίζονται ότι διεξάγουν πραγματικό πολιτικό αγώνα προς όφελος των μεταναστών. Στη πραγματικότητα όμως εργάζονται αποκλειστικά και μόνο για την ατλαντική ολιγαρχία και την εξασφάλιση των νατοϊκών βάσεων και ο μόνος αγώνας που κάνουν είναι να καταστρέψουν τα ευρωπαϊκά έθνη μέσω οικογενειακών επανενώσεων μουσουλμανικών πληθυσμών.
Οι επανενώσεις οικογενειών δούρειος ίππος της καταστροφής της Ευρώπης
Επανένωση οικογενειών σημαίνει να μπαίνει στην Ελλάδα παράνομα ένας μουσουλμάνος λαθρομετανάστης με μία από τις 5 γυναίκες του και 2 από τα 20 παιδιά του –για παράδειγμα, από χώρα της υποσαχάριας Αφρικής όπου η πολυγαμία είναι νόμιμη– και να ζητάει άσυλο.
Λόγω του νόμου της επανένωσης των οικογενειών, εν συνεχεία όλη η υπόλοιπη οικογένεια που έμεινε πίσω, δικαιούται να επανενωθεί μαζί με τα 4 μέλη που «αιτήθηκαν άσυλο».
Για να καταλάβετε το μέγεθος της τραγωδίας για τις γηγενείς ευρωπαϊκές κοινωνίες, μια αφροασιατική μουσουλμανική οικογένεια μπορεί να περιλαμβάνει και 50 μέλη.
Ο πάτερ φαμίλιας και οι 5 γυναίκες του έχουν συνήθως εν ζωή πατέρα, μητέρα και πολλούς θείους, αδελφούς και αδελφές, κανονικούς αλλά και ετεροθαλείς, εκ των οποίων ορισμένοι είναι χρονίως άρρωστοι και ανάπηροι που δεν μπορούν να θεραπευτούν στις χώρες τους, ενώ ορισμένοι συχνά διώκονται από το νόμο για παράβαση του κοινού ποινικού δικαίου.
Ωστόσο, βάσει του «δικαιώματος επανένωσης των οικογενειών» και βάσει της επικύρωσης ταυτότητας κατά …δήλωσιν, όλοι αυτοί μπορούν να ισχυριστούν ότι η αποχώρησή τους τους δημιούργησε …ψυχολογικά προβλήματα, ή ότι στη πατρίδα τους υπήρξαν διωκόμενοι λόγω των σεξουαλικών τους πεποιθήσεων ή των ιδεών που εξέφρασαν. Κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ποιοι είναι, εφόσον όλοι έχουν δασκαλευτεί να πετούν τα έγγραφά τους ή να δηλώνουν ανιθαγενείς.
Εξ αιτίας λοιπόν αυτού του «δικαιώματος», αιτούνται να έλθουν κι αυτοί στην Ελλάδα, εφόσον οι χώρες τους δεν θεωρούνται ασφαλείς. Και εδώ είναι η μεγαλύτερη ανομία: οι περισσότερες χώρες της υφηλίου, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θεωρούνται ανασφαλείς!
Πρόκειται λοιπόν για ένα άθλιο νομικό ευφυολόγημα που δένει τα χέρια μόνον όσων ευρωπαϊκών κρατών έχουν προδότες πολιτικούς, επιτρέποντας να έλθουν σε ευρωπαϊκό έδαφος εκατομμύρια, και σύντομα δισεκατομμύρια αφροασιατών μουσουλμάνων που πλεονάζουν στις πυκνοκατοικημένες χώρες τους, διαλύοντας τα ευρωπαϊκά έθνη.
Είναι η μετανάστευση οικονομικά αναγκαία; ένα ψευδές επιχείρημα
Εκτός από τη ζήτηση της Γερμανίας για ανειδίκευτους ή κάπως κατηρτισμένους βιομηχανικούς εργάτες, που άλλωστε σταμάτησε πλέον, καμμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν είχε, ούτε έχει ανάγκη τα αφροασιατικά μεταναστευτικά χέρια που εισήλθαν την τελευταία δεκαετία στην επικράτειά της.
Και τούτο διότι είχε ήδη πάρα πολλά που πλεόναζαν επί χρόνια.
Όλες οι επιστημονικές έρευνες που το παρόν ιστολόγιο έχει συχνά παραθέσει, καθώς και οι ίδιες οι επίσημες προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας που αναμένεται στην Ευρώπη μέχρι τα μέσα του 21ου αιώνα.
Στην εποχή της ολοένα αυξανόμενης ρομποτοποίησης και της τεχνητής νοημοσύνης, όχι μόνο τα ανειδίκευτα χέρια είναι άχρηστα, αλλά και πάρα πολλά από τα ειδικευμένα μυαλά.
Στην έκθεση άλλωστε της 17.10.2019 του ίδιου του ΣΕΒ με τίτλο «Τα ρομπότ στη βιομηχανική παραγωγή έρχονται. Οι θέσεις εργασίας μένουν;» αναφέρεται ξεκάθαρα ότι: Η υποκατάσταση της ανθρώπινης εργασίας από ρομπότ θα ανασχεδιάσει τον παγκόσμιο χάρτη ανταγωνιστικότητας. Η επιτυχής ενσωμάτωση προηγμένων ρομποτικών συστημάτων δεν αποτελεί συνεπώς απλώς πηγή συγκριτικού πλεονεκτήματος, αλλά συνθήκη επιβίωσης, καθώς όσοι δεν ακολουθήσουν τις εξελίξεις θα αντιμετωπίσουν σημαντικές πιέσεις όσον αφορά την παραγωγικότητα και το κόστος εργασίας (σελ. 12).
Το επιχείρημα λοιπόν ότι οι μετανάστες θα βελτιώσουν το επίπεδο της ζωής μας και της οικονομίας μας, είναι καθαρή στάχτη στα μάτια των αφελών. Σε ποιους τομείς θα βρουν δουλειές οι ανειδίκευτοι μουσουλμάνοι, εφόσον όλες είναι ήδη κατειλημμένες από υπάρχοντες μετανάστες, γηγενείς και σύντομα από ρομπότ;
Το όφελος λοιπόν που φέρνουν οι μετανάστες στην άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου δεν είναι απλώς μηδενικό, αλλά απολύτως αρνητικό.
Σύμφωνα δε με το γαλλικό οικονομικό πόρταλ capital.fr οι μουσουλμάνοι μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς στη Γαλλία όχι μόνον δεν κερδίζουν εισόδημα αρκετό για να συντηρήσει τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά της ταμεία, αλλά αντιθέτως λαμβάνουν από το κράτος πολύ περισσότερα απ’ όσα του προσφέρουν, οδηγώντας σε αφανισμό την εργατική τάξη και σε φτωχοποίηση τη μεσαία.
Η Ελλάδα μας λοιπόν δεν έχει καμμία ανάγκη από μουσουλμάνους μετανάστες για την οικονομία της.
Οι μετανάστες είναι αυτοί που έχουν ανάγκη να οικειοποιηθούν την περιουσία των Ελλήνων πολιτών μέσω υπερφορολόγησής τους και μεταφοράς όλων των κοινωνικών επιδομάτων που δικαιούνται, προκειμένου να αποκτήσουν ένα επίπεδο ζωής πολύ ανώτερο απ’ αυτό που είχαν στις χώρες καταγωγής τους και να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της ατλαντικής ολιγαρχίας.
Το τραγικό προηγούμενο της Γαλλίας
Από τη στιγμή που η Γαλλία, τραγικό παράδειγμα κοινωνικής αλλοίωσης εξ αιτίας της πολυετούς «οικογενειακής επανένωσης» κυρίως βορειοαφρικανών ή υποσαχάριων μουσουλμάνων μεταναστών, απένειμε υπηκοότητα ταυτόχρονα με τη γέννηση ενός παιδιού στο έδαφός της, ήρθε αντιμέτωπη με πληθώρα κοινωνιών, αντίθετων προς την γαλλική.
Το τροποποιημένο γαλλικό δίκαιο δημιούργησε εκατομμύρια νέους Γάλλους, αλλοδαπής καταγωγής, γεννημένους μεν στη Γαλλία, που παραμένουν όμως για πάντα ξένοι και που έφερναν και φέρνουν από τη χώρα καταγωγής τους γυναίκες ή άνδρες ως συζύγους.
Οι σύζυγοι όμως όταν έρχονται στη Γαλλία δεν έρχονται για να ενσωματωθούν, αλλά για να ζήσουν ως μέλη της μεγάλης αφρικανικής διασποράς. Η αφρικανική μετανάστευση στη Γαλλία δεν αποτελείται πλέον από μεμονωμένα άτομα, αλλά από λαούς ολόκληρους. Αν υπάρχουν μερικές σπάνιες περιπτώσεις που κάποια μεμονωμένα άτομα ενσωματώνονται στη γαλλική κοινωνία, είναι αδύνατον να ενσωματωθούν ποτέ ολόκληροι λαοί.
Όλοι οι νέας κοπής «Γάλλοι», μετά από τόσα χρόνια παραμένουν ξένοι για τη γαλλική κοινωνία, συνεχώς δε προστίθενται καινούργιοι που δεν θα ενσωματωθούν ποτέ σ’ αυτήν.
Από τη πατριωτική διαδήλωση με σύνθημα «Ανακατάληψη» (Reconquête) που έγινε στις 17.11.2019 στους δρόμους του Παρισιού με στόχο να καταγγείλει τους 300 νεκρούς και τους 1000 τραυματίες θύματα της ανόδου του ισλαμισμού στη Γαλλία. Εννοείται ότι σε όλα τα συστημικά γαλλικά ΜΜΕ οι Γάλλοι πατριώτες βαφτίζονται από τους Σορίτες Αντίφα «φασίστες». Ευτυχώς όμως το κόλπο πάλιωσε και δεν πιάνει πια |
Αυτή η αντι-κοινωνία, με έξοδα πάντα πληρωμένα από τους γηγενείς φορολογούμενους, έχει καταλάβει στη Γαλλία όλες τις άλλοτε ιστορικές και ευτυχισμένες λαϊκές – εργατικές συνοικίες τις οποίες οι απελπισμένοι γηγενείς προλετάριοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν σταδιακά.
Αυτές οι κοινότητες που αριθμούν πλέον εκατομμύρια μέλη, είναι ένα πηγάδι δίχως πάτο για τα δημόσια οικονομικά της Γαλλίας στο οποίο ρίχνονται εδώ και δεκαετίες τεράστια ποσά δημόσιου χρήματος που λαμβάνουν επίσης και πλείστες ΜΚΟ που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν την ενσωμάτωσή τους, χωρίς να έχει τελικά ενσωματωθεί κανείς τους σε σχέση με τον πακτωλό χρημάτων που έχουν εισπράξει οι ΜΚΟ.
Όποιος έχει ζήσει πολλά χρόνια σε δυτική ευρωπαϊκή χώρα όπως η γράφουσα, γνωρίζει πολύ καλά το βάθος του προβλήματος, όπως γνωρίζει ότι αν συνεχιστεί η αθρόα επέλαση μεταναστών, τα ίδια ακριβώς και χειρότερα θα συμβούν με μαθηματική ακρίβεια και στη χώρα μας.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα σκοτώνουν την Ελλάδα
Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες έχει αποδειχτεί ότι οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί δεν ενδιαφέρονται για τον πνευματικό πλούτο της χώρας υποδοχής τους, σε αντίθεση με τον υλικό που θέλουν να τον οικειοποιηθούν.
Στο σπίτι τους και από το Κοράνι μαθαίνουν για τη Σαρία, την υποδεέστερη θέση της γυναίκας και ότι η δουλεία είναι κάτι που ο Αλλάχ επιτρέπει ενώ στο σχολείο για την εκκοσμικευμένη κοινωνία, την αλλαγή φύλου κατά βούλησιν και ότι Drag Queens διδάσκουν σεξουαλικότητα στα νήπια, κάτι που τους δημιουργεί διαρκή εσωτερική σύγκρουση και μίσος προς τους γηγενείς.
Πότε θα δοθούν άραγε τέτοια μαθήματα στις ΖΕΠ – Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας για παιδιά μουσουλμάνων αιτούντων άσυλο ή προσφύγων στην Ελλάδα να γελάσει όλη η υφήλιος;
Αφού η κυβέρνηση θέλει τόσο πολύ να τα ενσωματώσει στην ελληνική κοινωνία, πρέπει να στείλει μερικές Drag Queens να μάθουν στα μεταναστόπουλα τι εστί σεξουαλικότητα.
Γιατί δεν κατηχεί συστηματικά τα κορίτσια και τις γυναίκες των μουσουλμάνων για το «ανθρώπινο» δικαίωμά τους στην αντισύλληψη, στην άμβλωση και στο ελεύθερο σεξ προς το ίδιο φύλο, όπως κάνει στις Ελληνίδες;
Διότι κάθε κυβέρνηση ψεύδεται όταν μιλά για ενσωμάτωση, επειδή γνωρίζει πολύ καλά ότι και να θέλουν να ζήσουν όπως εμείς, δεν μπορούν, επειδή ο τρόπος ζωής των δυτικών εκκοσμικευμένων δημοκρατιών είναι εντελώς αντίθετος με τις αξίες του Ισλάμ σύμφωνα με τις οποίες η δημοκρατία έρχεται μόνο παρουσία της ισλαμικής θρησκείας και όχι ελλείψει αυτής. 5
Οι σημερινοί μουσουλμάνοι μετανάστες, δεν θέλουν να έλθουν στη Γαλλία, στη Γερμανία, ή στην Ελλάδα για να κρατήσουν περήφανα στο χέρι τους το γαλλικό, το γερμανικό, ή το ελληνικό διαβατήριο, αλλά την κάρτα ασφαλιστικής κάλυψης που ανοίγει τις πόρτες σε κάθε δωρεάν παροχή. Δεν έρχονται για να ενσωματωθούν, αλλά για να απαιτήσουν με θράσος.
Καμμία κοινωνία όμως δεν μπορεί να στηρίζεται στα δικαιώματα του ανθρώπου όταν αυτά δρουν ως διαλυτικό της.
Ήδη από τη δεκαετία του ’80, ορισμένοι διάσημοι Eυρωπαίοι διανοητές όπως ο ιστορικός και φιλόσοφος Μαρσέλ Γκωσέ (Marcel Gausset), είχαν επισημάνει ότι αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μετέτρεπαν τα δικαιώματα του ανθρώπου σε πολιτική, το αποτέλεσμα θα ήταν να καταστούν συλλογικά ανίκανες. 6
Τα υποτιθέμενα δικαιώματα του ανθρώπου, αποδεδειγμένα εξαφανίζουν την ιδέα του πολίτη. Η ιδέα του ανήκειν από κοινού που συσπειρώνει τους πολίτες της ίδιας χώρας, παραχωρεί τη θέση της στη παρεμβολή και αντιπαράθεση ατόμων που δεν αυτοπροσδιορίζονται παρά μόνον «από το δικαίωμα να έχουν δικαιώματα», σύμφωνα με τη διάσημη φράση της πολιτικής επιστήμονος και φιλοσόφου Χάνα Άρεντ. 7
Αν δεν σταματήσουν άμεσα οι παράνομες μεταναστευτικές ροές, οι Έλληνες πολίτες ελληνικής καταγωγής θα γίνουν μειοψηφία μέσα στην πανάρχαια χώρα των προγόνων τους και αν οι λαθρομετανάστες παίρνουν ιθαγένεια κατά τη γέννησή τους θα δούμε να μειώνονται κατακόρυφα οι Έλληνες με πραγματική ελληνική ταυτότητα, και θα δημιουργηθεί το φαινόμενο πολλοί πολιτογραφημένοι Έλληνες να νιώθουν απάτριδες στη χώρα που ζουν, όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Είναι όμως ποτέ δυνατόν να επιβιώσει μια χώρα που θα μισείται από τους περισσότερους πολίτες της; Ναι, μέχρι να πεθάνει και ο τελευταίος Έλληνας, και να αλλάξει ακόμα και το όνομά της. Μετά θα γίνει χαλιφάτο και εν συνεχεία θα υποταχθεί στο παγκόσμιο κράτος ως σύνολο διασυνδεδεμένων μεγαπόλεων. Δυσπιστείτε λοιπόν ιδιαίτερα απέναντι στις προθέσεις Ελλήνων δημαρχαίων που δραστηριοποιούνται σε «παγκόσμιες διασυνδέσεις έξυπνων πόλεων» ενώ οι δημότες τους πεινούν.
Οι εθνοτερμίτες δεν θέλουν να υφίσταται πια η ελληνική ιστορία και ο μοναδικός μας πολιτισμός, η πνευματική, λογοτεχνική και καλλιτεχνική μας κληρονομιά που θαυμάζει όλη η οικουμένη, αλλά μόνον το …μέλλον, όπου επιδιώκουν να έχει θέση μόνον ο …μουσουλμάνος μετανάστης.
Μ’ άλλα λόγια, μας διατάσσουν να αυτοκτονήσουμε, χαρίζοντας τη χώρα μας και όλα μας τα υπάρχοντα σε αναρίθμητα εκατομμύρια αφροασιάτες μουσουλμάνους, δίχως κανένα απολύτως μεταφυσικό αντίκρυσμα.
Γιατί να παραδώσουμε την ιερή και πολυαγαπημένη μας πατρίδα βορά στη παράνοια της επιλεκτικής χρήσης των δικαιωμάτων του ανθρώπου που οπλοποίησε η ατλαντική ολιγαρχία, σύμφωνα με την οποία ο μετανάστης δεν οφείλει να προσαρμοστεί στη χώρα υποδοχής, αλλά η χώρα υποδοχής στο μετανάστη;
Σκεφτείτε: γιατί να δεχτούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο;
Πώς θα σταματήσουν οι μεταναστευτικές ροές
Προκειμένου να σταματήσει η αυτοκτονία μας, η παρούσα, και κάθε κυβέρνηση που θα εκλέγεται εφεξής, η δικαιοσύνη και οι ένοπλες δυνάμεις της, οφείλουν πάνω απ’ όλα να είναι πατριωτικές και πιο συγκεκριμένα:
• να εμποδίσουν με επαναπροώθηση ή με μη ανθρωποκτόνα αποτρεπτικά τεχνολογικά μέσα (π.χ. με κανόνια ή όπλα υπερήχων LRAD (Long Range Acoustic Device) την άφιξη νέων μεταναστών στα θαλάσσια και στα χερσαία σύνορά μας και να απελάσουν όλους τους μη πρόσφυγες.
Ηχητικό κανόνι για πλοία που αναγκάζει τους προσεγγίζοντες να απομακρυνθούν |
Φορητό ηχητικό όπλο για αστυνομικούς και συνοριοφύλακες που αναγκάζει τους προσεγγίζοντες να οπισθοχωρήσουν |
• να ακυρώσουν άμεσα την υπογραφή του Παγκόσμιου Συμφώνου για την Ασφαλή, Τακτική και Ομαλή Μετανάστευση που έβαλε ο Αλέξης Τσίπρας στο Μαρόκο το 2018. Η υπογραφή ενός τέτοιου εκτρώματος, έχοντας μια εχθρική Τουρκία απέναντί μας, συνιστά εγκληματική ενέργεια κατά του ελληνικού λαού.
• να τροποιήσουν οποιαδήποτε διάταξη έχει παρεισφρύσει στο εθνικό μας δίκαιο και στρέφεται εναντίον των συμφερόντων του ελληνικού λαού, και να καθοριστεί ανώτατο όριο προσφύγων και μεταναστών ακίνδυνο για τη προσωπικότητα της χώρας μας.
• να κατασκευάσουν αξιοπρεπή κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης μόνο σε ακατοίκητα νησιά του νοτιοδυτικού και κεντρικού Ιονίου Πελάγους, γεγονός που θα αποτρέψει την έλευση άλλων. Γιατί σταμάτησε η υλοποίηση αυτού του σχεδίου στο Αιγαίο; Μα εξ αιτίας της μη ανακήρυξης στα 12 ν.μ. και ΑΟΖ στα 200 ν.μ., ως casus belli της Τουρκίας. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει όμως την κυριαρχία μας σ’ αυτή τη περιοχή του Ιονίου, ούτε να διαφύγουν από κλειστά και ηλεκτρονικά φυλασσόμενα στρατόπεδα όπου θα απαγορεύονται οι ΜΚΟ.
Το αυστραλιανό στρατόπεδο ταυτοποίησης και φιλοξενίας αιτούντων άσυλο στο Christmas Island, στον ινδικό ωκεανό, μακρυά από τις ακτές της Αυστραλίας. Έκλεισε το 2018 αλλά θα ξαναανοίξει διότι τα κύματα μεταναστών από το Βιετνάμ έχουν αυξηθεί πάρα πολύ και η Αυστραλία δεν τους θέλει στο εσωτερικό της. Μήπως οι φονικοί εμπρησμοί σε όλη την επικράτειά της είναι ακόμα ένα “σεμινάριο” των πεφωτισμένων στην απροθυμία της να δεχτεί κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια ασιατών και πολυνήσιων; |
Υπαγωγή του Ισλάμ σε ειδικό καθεστώς
Στη χώρα μας, λόγω της επιθετικότητας της Τουρκίας, η ανοχή πρέπει να είναι μηδενική. Απαιτείται η εφαρμογή ενός ειδικού καθεστώτος που θα υποχρεώνει όσους μουσουλμάνους πρόσφυγες δικαιούνται να παραμείνουν νομίμως στην Ελλάδα να προσεγγίσουν την ευρωπαϊκή αντίληψη για τη θρησκεία, ενεργοποιώντας κάθε νομικό οπλοστάσιο.
Για να γίνει αυτό πρέπει οι μουσουλμάνοι να μην μπορούν να διεκδικούν να χτίζονται τζαμιά με μιναρέδες, αλλά να περιορίζονται σε συνήθη οικήματα που δεν εξισλαμίζουν το δημόσιο χώρο μας, ούτε να επιβάλλουν τα ήθη, τα έθιμα, τους κανόνες διατροφής και ένδυσής τους δημοσίως.
- Καμμία άλλη θρησκευτική μειονότητα δεν απαιτεί τόσο πιεστικά από τη χώρα μας να της χτίζει χώρους λατρείας της, με τρόπο που αν δεν είναι όπως τον θέλουν, να καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους για να προσεύχονται, παρά μόνον οι μουσουλμάνοι.
- Καμμία άλλη θρησκευτική μειονότητα δεν απαιτεί να ασκεί θρησκευτικές τελετές, όπως η αιματηρή αυτομαστίγωση της εορτής Ασούρα σε δημόσιους δρόμους μας, που έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τα ελληνικά ήθη και απαγορεύεται σε πλείστες ευρωπαϊκές χώρες, παρά μόνον οι μουσουλμάνοι.
- Καμμία άλλη θρησκευτική μειονότητα δεν απαιτεί και γην και ύδωρ και να καταπατώνται οι ευρωπαϊκοί νόμοι που επιβάλλουν αναισθησία πριν τη σφαγή των ζώων, παρά μόνον οι μουσουλμάνοι με τη σφαγή χαλάλ που είναι βασανιστική και μαρτυρική για τα δύστυχα ζώα. Γιατί η ελληνική δικαιοσύνη υποκύπτει σε τέτοιες απαιτήσεις και νομοθετεί άθλιες εξαιρέσεις; Ποιος την υποχρεώνει και πώς;
Τι θα πάρει ο ελληνικός λαός ως αντάλλαγμα για την ισλαμοποίησή του; Μα απολύτως τίποτε.
Δυστυχώς έχει έλθει η ώρα της αλήθειας: οι ελληνικές κυβερνήσεις αφού προσέφεραν αφειδώς επιπλέον στρατιωτικές βάσεις στις ΗΠΑ που μας στοχοποιούν τραγικά απέναντι στους εχθρούς τους σε περίπτωση σύγκρουσης και άνοιξαν διάπλατα τα σύνορά μας σε εκατομμύρια εισβολείς γνωρίζοντας πόσο αποτελεσματικό όπλο είναι το Ισλάμ, δωρίζουν όχι μόνο όλο τον εθνικό μας πλούτο αλλά και την εδαφική μας ακεραιότητα σε ξένους, χωρίς να λαμβάνουν κανένα απολύτως αντάλλαγμα για τον ελληνικό λαό και τη χώρα, πέραν προσωπικών τους ωφελημάτων.
- Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έσωθεν προδοσία όλων των εποχών.
Αν όλα αυτά δεν εμποδιστούν, να είστε σίγουροι ότι θα μελετηθούν ως ιστορικό παράδειγμα από τους Κινέζους, Ρώσους και Ινδούς ιστορικούς του μέλλοντος για το πώς ο πανάρχαιος ελληνικός λαός που υπήρξε υπόδειγμα για ολόκληρη την οικουμένη, ο λαός που προσέφερε τη δημοκρατία στον κόσμο, σβήστηκε από τον παγκόσμιο χάρτη διότι είχε τόσους πολλούς προδότες πολιτικούς και διανοούμενους, και έναν λαό υπνωτισμένο από την ιδέα ότι πρέπει να αυτοκτονήσει ομαδικά.
Ποιοι κερδίζουν από την οπλοποίηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου;
Γιατί στο παρελθόν δεν είχαμε προσφυγικές ή μεταναστευτικές ορδές τέτοιου όγκου, όπως θα ανέμενε κανείς μετά τους τρομερούς νατοϊκούς βομβαρδισμούς στο Ιράκ το 1991 (περίπου ενάμισυ εκατομμύριο θύματα από τους «πολιτισμένους» συμμάχους του ΝΑΤΟ), στη Σερβία το 1999 (4.000 θύματα πάλι από τους «πολιτισμένους» Συμμάχους του ΝΑΤΟ) και στη Λιβύη το 2011 (1200 θύματα από την ίδια παρέα) χωρίς να συνυπολογίσουμε τους χιλιάδες τραυματίες, τον καρκίνο και τις γενετικές δυσμορφίες σε νεογνά από το απεμπλουτισμένο ουράνιο, αλλά μόνο μετά το 2015;
Μαγική εικόνα: η μεγάλη εισβολή αντικατάστασής μας άρχισε το 2015 με
την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Στοιχεία ελληνικής αστυνομίας και
λιμενικού |
Διότι τότε το σχέδιο ήταν άλλο, ενώ τώρα διαφορετικό.
Διότι τότε δεν είχε δοθεί η εντολή για την καταστροφή της χώρας μας εν όψει υδρογονανθράκων που ανήκουν στην Ελλάδα και στην Κύπρο και υφαρπαγή τους από την Τουρκία και λοιπά δυτικά όρνεα. Διότι μετά το 2015 σχεδόν όλοι όσοι εισβάλλουν στη χώρα μας δεν είναι πρόσφυγες, αλλά εντεταλμένοι εποικιστικοί πληθυσμοί αντικατάστασής μας. Και, όπως είπαμε, τα δικαιώματα των μειοψηφιών διαλύουν τις αντιδράσεις των γηγενών εθνών.
Δυστυχώς δεν πρόκειται για συνομωσιολογία.
Διότι κάθε ευρωπαϊκό «κατέχον», δηλαδή κάθε κυρίαρχο κράτος που ανήκει στη σφαίρα επιρροής της ατλαντικής ολιγαρχίας και των πνευματικών της ταγών ή στοχοποιείται προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους, πρέπει να σβήσει, αφού προηγουμένως του φυτευτούν πολλά Κόσοβα μέσα του.
Διότι το ΝΑΤΟ πρέπει να έχει όλο και περισσότερες βάσεις θανατηφόρα εξοπλισμένες προκειμένου να μπορεί να επιτεθεί στη Ρωσία και τους συμμάχους της ανά πάσα στιγμή, αδιαφορώντας φυσικά αν θα γίνει παρανάλωμα ο άμαχος γηγενής πληθυσμός του προτεκτοράτου που φιλοξενεί στο έδαφός του τις βάσεις του. Και όπως είπαμε, τα δικαιώματα των μειοψηφιών διαλύουν τις αντιδράσεις των γηγενών εθνών.
Δυστυχώς δεν πρόκειται για συνομωσιολογία.
Διότι η χιλιαστική σωτηριολογία ορισμένων πεφωτισμένων «περιούσιων» δεν μπορεί να περιμένει άλλο πότε θα εμφανιστεί ο Αντίχριστος, αλλά επιδιώκει να προκαλέσει παρανάλωμα του παρόντα κόσμου προκειμένου να παρακινηθεί να εμφανιστεί νωρίτερα στη Γη, και αφού συγχωνεύσει όλα τα έθνη και ιδιαιτέρως εκείνα που υπήρξαν εχθρικά στο παρελθόν, κάτω από μια παγκόσμια κυβέρνηση και ένα παγκόσμιο κράτος, εκείνοι ως «επιλεγμένοι» του Θεού τους να βασιλέψουν πάνω στον καινούργιο κόσμο που θα δημιουργηθεί. Και όπως είπαμε, τα δικαιώματα των μειοψηφιών διαλύουν τις αντιδράσεις των γηγενών εθνών.
Δυστυχώς δεν πρόκειται για συνομωσιολογία.
Αυτό είναι το ιδεολογικό υπόβαθρο των ιδεοληπτικών θεοσοφικών οργανισμών που κινούν τα νήματα στη Δύση.
Η φτωχοποίηση του λαού των ΗΠΑ έχει αυξηθεί τρομερά, και η ψαλίδα μεταξύ φτωχών και πλουσίων Αμερικανών μετριέται πλέον με αστρονομικές μονάδες. Η ατλαντική ολιγαρχία που προσεύχεται να διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει να αντιμετωπίσει την Κίνα και την τεχνολογία της, το Ιράν και την Ινδία, φοβάται να μην εγκαταλείψουν το ΝΑΤΟ σημαντικοί του εταίροι όπως η Τουρκία, και να μην πέσει η Γερμανία και οποιαδήποτε άλλη χώρα στην αγκαλιά της Ρωσίας.
Το ανύπαρκτο χρήμα που κυκλοφορεί παντού, έρχεται η ώρα να εξαφανιστεί με μια μεγάλη έκρηξη. Η Deutsche Bank έκλεισε για πέμπτη συνεχή χρονιά με τεράστιες ζημίες δισεκατομμυρίων, δημιουργώντας κρύο ιδρώτα στους καταθέτες. Η ανεργία στη Δύση αυξάνει λόγω ρομποτοποίησης, οι αγορές δεν πάνε καλά, και κάθε τραπεζική φούσκα και ιδεολογική εξαπάτηση έχει ένα τέλος.
Τι να κάνουμε;
Το ιδεολόγημα των δικαιωμάτων του ανθρώπου υιοθετείται μόνον από όσες δυτικές κυβερνήσεις είναι προδοτικές απέναντι στους λαούς τους, εις όφελος των δυτικών ιδιωτικών εταιρειών που θέλουν να επιβάλλουν παγκόσμιο κράτος, να καταργήσουν τον Homo Sapiens και να εγκαινιάσουν τον μετάνθρωπο σε έναν ολοκληρωτικό κόσμο όπου ο CEO του μεγαλύτερου (δυτικού) τεχνολογικού κολοσσού θα είναι ο νέος παγκόσμιος αυτοκράτορας.
Τα δικαιώματα των μειοψηφιών έχουν φτιαχτεί κατά παραγγελίαν της δυτικής ολιγαρχίας γι’ αυτήν ακριβώς τη δουλειά.
Μην απατάσθε. Δεν έχουν καμμία πέραση στον υπόλοιπο κόσμο.
Οι παράφρονες «πεφωτισμένοι» δεν αντιλαμβάνονται, όπως ακριβώς δεν αντιλαμβάνονταν και οι Μπολσεβίκοι του Στάλιν και οι Ναζί του Χίτλερ, ότι δεν είναι αήττητοι, ότι υπάρχουν λαοί πιο σώφρωνες και πιο ισχυροί απ΄αυτούς που θα εμποδίσουν τα παρανοϊκά τους σχέδια, και ότι τελικά θα ηττηθούν, ίσως όμως με βαρύ αντίτιμο για όλους.
Φτάνει πια με όλη αυτή την παράνοια που μας εμποδίζει να ζήσουμε.
Τα σχέδιά τους δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ, αλλά μέχρι να αναγκαστούν να τα εγκαταλείψουν, το ελληνικό έθνος και η Ελλάδα πέπρωνται να επιβιώσουν και θα επιβιώσουν με κάθε τρόπο.
Επιβάλλεται λοιπόν:
• δημοψήφισμα με το ερώτημα προς τον ελληνικό λαό εάν θέλει να έχει ανοιχτά σύνορα, που αν η απόφασή του αλλοιωθεί ή δεν τηρηθεί όπως η προηγούμενη, θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες αντιδράσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας.
• ισχυρά νομική αντεπίθεση από Πανέλληνες πατριώτες νομικούς με κατάλληλη χρηματοδότηση ενός νομικού οργανισμού βασισμένου στη δομή της Open Society Justice Initiative αλλά με αντίστροφο πρόσημο, που θα απαιτήσει ακύρωση των υποκειμενικά θεσμισμένων «δικαιωμάτων του ανθρώπου» και θα υπερασπίζει δωρεάν στα δικαστήρια κάθε Έλληνα πατριώτη διωκόμενο για την αγάπη προς τη πατρίδα και το έθνος του (πλούσιοι Έλληνες της διασποράς τι περιμένετε για να βοηθήσετε το έθνος σας να επιβιώσει;)
• εκδίωξη όλων των ανθελληνικών ΜΚΟ και των εργαζομένων τους από το έδαφός μας.
• ακράδαντη πίστη στα ελληνοχριστιανικά ορθόδοξα ιδεώδη ασχέτως προδοτικού και οικουμενιστικού κλήρου, εύρεση πατριωτών πνευματικών, γενικευμένη τοπική αντίσταση στην αντικατάστασή μας, η υπεράσπιση του άρθρου 120 του Συντάγματος με κάθε μέσον και προετοιμασία αυτοάμυνας και επιβίωσης στα χειρότερα.
ΠΗΓΕΣ:
• Renaud Camus, France : suicide d’une nation, εκδ. Mordicus, 2014
• Jean-Louis Harouel, Les droits de l’homme contre le peuple, εκδ. Desclée de Brower, 2016
• René Guenon, Études sur la Franc-maçonnerie et le Compagnonnage, εκδ. Οmnia Veritas Ltd, 2017
• Michel Geoffray, La super-class mondiale contre les peuples, εκδ. Via Romana, 2018
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1.-Οι μειονότητες που προστατεύει στη πράξη η νομοθεσία του ΟΗΕ περί δικαιωμάτων του ανθρώπου και οι νομικές υπηρεσίες της Open Society είναι οι εβραίοι, οι μουσουλμάνοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι διεμφυλικοί, οι χρήστες ναρκωτικών, οι οροθετικοί, οι ανάπηροι, οι παραβάτες του νόμου, οι εκδιδόμενες γυναίκες, και οι Ρομά. Aντιθέτως, όχι μόνον οι χριστιανικές μειονότητες δεν προστατεύονται, αλλά πλέον διώκονται ακόμα και μέσα στις χώρες που πλειοψηφούν
2.-Γένεσις, ΙΘ, 5-29.
3.-Jacques Krynen, L’emprise contemporaine des juges, Gallimard, 2012.
4.-O Γάλλος συγγραφέας Ρενό Καμύ καταδικάστηκε σε δύο μήνες φυλάκιση με αναστολή και πρόστιμο 3.600 ευρώ για «ρατσιστική» ομιλία που έδωσε το 2017. Ο Καμύ δεν υπερασπίστηκε παρά την πατρίδα του αναφερόμενος στην εμφανή πολιτική αντικατάστασης του γηγενούς πληθυσμού που ακολουθεί η γαλλική κυβέρνηση από το 2000 (ολόκληρη την ομιλία του μπορείτε να διαβάσετε εδώ στα γαλλικά).
5.-Moataz A. Fattah, Democratic Values in the Muslim Word, εκδ. Lynne Rienner, 2008
6.-Marcel Gauchet, Les pièges de droits de l’homme, Revue des deux mondes, février-mars 2018.
7.-Hanna Arendt, Les origines du totalitarisme, Gallimard, 2002.
ΠΗΓΗ
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ:Α.Τ.