O δεσμοφύλακας στο Κολοράντο Ρόμπερυ Χουντ είχε πει, «δεν ξέρω πως ακριβώς θα είναι η κόλαση, αλλά, ξέρω πως κάθε ελεύθερος άνθρωπος έτσι τη φαντάζεται, σαν αυτή τη φυλακή».
Η καθηγήτρια πολιτικών επιστημών του κολλεγίου του Μπρούκλιν, Τζην Θεοχάρης, ειδική σε θέματα πολιτικών ελευθεριών, έχει πει ότι είναι νόμιμοι τόποι βασανιστηρίων, ειδικά καθώς επιτρέπεται ο εγκλεισμός εκεί και πριν τη δίκη.
Ο δημοσιογράφος Μπράιν Ντένσον ήταν ακριβέστερος- έχει γράψει πως «είναι από μόνες τους είδος βασανιστηρίου, που όμως παράλληλα φιμώνει τον βασανιζόμενο και δεν του επιτρέπει να μιλήσει».
SAMs, Special Administrative Measure, Ειδικών Διοικητικών Μέτρων. Αμερικάνικες ομοσπονδιακές φυλακές, στις οποίες τα κελιά, οι συνθήκες κράτησης, οι επισκέψεις, τα τηλεφωνήματα και η αλληλογραφία των κρατουμένων υπόκεινται σε «Ειδικές Συνθήκες Κράτησης». Δεν αφορούν όμως, μόνον σε καταδικασθέντες. Στις φυλακές SAMs κρατούνται όποιοι αποφασίσει ο υπουργός Δικαιοσύνης, είτε έχουν δικαστεί είτε όχι. Θεωρητικώς κα βάσει της περιγραφής του αμερικάνικου νόμου, το πράττει όταν ελλοχεύει κίνδυνος για τους υπόλοιπους κρατούμενους. Σε περίπτωση που συλλάβουν κάποιον
Είναι «μια ξεκάθαρη εκδοχή της κόλασης» σύμφωνα με τους ίδιους τους τους δεσμοφύλακες. Και, η ποινή επεκτείνεται και στην οικογένειά τους και τους δικηγόρους τους, αν τολμήσουν να μεταφέρουν μήνυμα προς μέσο ενημέρωσης: η δημοσιοποίηση οποιουδήποτε στοιχείου απαγορεύεται. Και όσα γνωρίζουμε τα γνωρίζουμε από κάποιους γενναίους δικηγόρους και από ακαδημαϊκούς ερευνητές που έσπασαν το νόμο της σιωπής: και εδώ μιλάμε για αληθινό, κανονικό νόμο της απόλυτης σιωπής. Η δικηγόρος Λην Στούαρτ που έδωσε στοιχεία στον Τύπο για πελάτη της σε SAMs καταδικάστηκε σε δεκαετή φυλάκιση. Ο δημοσιογράφος Μπράιν Ντένσον έχει γράψει πως «οι SAMs είναι από μόνες τους είδος βασανιστηρίου, που όμως παράλληλα φιμώνει τον βασανιζόμενο και δεν του επιτρέπει να μιλήσει» – εκείνου δεν του επέτρεψαν καν να μπει να ερευνήσει και να συζητήσει με ήρωα ενός από τα βιβλία του. Και, όταν κυκλοφόρησε ότι συγκεκριμένος κρατούμενος ξεκίνησε απεργία πείνας, η είδηση δε διασταυρώθηκε ποτέ: κανείς που θα μπορούσε να την επιβεβαιώσει δεν είχε δικαίωμα να μιλήσει. Σε αντίθεση με τις φήμες για καταναγκαστικό τάισμα, με ιδιαίτερα βίαιο τρόπο, αν τολμήσεις να κάνεις απεργία πείνας, που έχει επιβεβαιωθεί .
«Δεν μου επιτρέπεται να επαναλάβω οτιδήποτε μου έχει πει πελάτης μου κρατούμενος σε SAMs, είτε αφορά την υγεία του, είτε τη συμπεριφορά των δεσμοφυλάκων, είτε αφορά τον καιρό ή τι έφαγε για μεσημέρι. Απαγορεύεται να αρθρώσεις λέξη, ακόμη και αν αυτή δεν έχει σε τίποτε να κάνει με θέματα ασφαλείας» Παρντίς Κεμπριάι, δικηγόρος κρατουμένων σε SAMs
Τα κελιά είναι 4,5 τετραγωνικά (50 τετρ. πόδια). Δεν έχουν παράθυρα. Όλη η φυλακή έχει ένα τηλέφωνο και όλες οι συνομιλίες καταγράφονται. Είσαι σε απόλυτη απομόνωση. Δεν βλέπεις καν το δεσμοφύλακά σου: ακόμη και το φαγητό σου παραδίδεται μέσα από ειδικό άνοιγμα ώστε να μην υπάρχει καμμία επαφή. Στις συναντήσεις, ακόμη και με το δικηγόρο σου, υπάρχει παρών κρατικός υπάλληλος και τις καταγράφει. Δικηγόρος που θα κατορθώσει να μεταφέρει κρυφό μήνυμα, διώκεται με τον νόμο περί κατασκοπείας του 1917, τον ίδιο που διώκεται και ο Ασάνζ. Δεν υπάρχει ιατρική πτέρυγα και δεν σε επισκέπτεται γιατρός. Εάν θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος αυτοκτονίας, όπως στην περίπτωση του Τζούλιαν Ασανζ, δεν έχεις το δικαίωμα καν της ελεύθερης κίνησης μες στο κελί σου: σου φορούν έναν νέας κοπής, μοντέρνο ζουρλομανδύα, που ακινητοποιεί απολύτως τα χέρια σου. Ένας πολύ μεγάλος αριθμός κρατουμένων παρουσιάζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, λόγω της απομόνωσης. Παρά τη διαρκή παρακολούθηση, οκτώ κρατούμενοι έχουν καταφέρει να δώσουν τέλος στη ζωή τους.
Ειδικά η «πτέρυγα Η» στη φυλακή ADX του Κολοράντο, που ήδη μας έχουν ενημερώσει ότι εκεί ετοιμάζουν το κελί του Τζούλιαν Ασάνζ, είναι φτιαγμένη ακριβώς όπως τα διαβόητα black sites της CIA. Χτισμένη το 1994, προοριζόταν για «τους βιαιότερους εγκληματίες καριέρας». Το καθεστώς είναι απάνθρωπο. Απόλυτη απομόνωση για 23 ώρες την ημέρα, την μία που μένει άσκηση, δηλαδή τρέξιμο σε συγκεκριμένο απολύτως ελεγχόμενο χώρο και υπό την επίβλεψη δεσμοφυλάκων. Κελιά των 6τμ όπου όλα είναι κατασκευασμενα από χυτό τσιμέντο. Εντατική και μόνιμη παρακολούθηση 24 ώρες το 24ωρο, με την υψηλότερη αναλογία δεσμοφυλάκων – κρατουμένων. Όταν ασθενούν, τους βλέπει γιατρός και κατά την αγωγή δένονται στα κρεβάτια τους – δεν υπάρχει ιατρική πτέρυγα ή έξοδος από την απομόνωση. Ξυλοδαρμοί, αυτοτραυματισμοί, ψυχωσικές εκδηλώσεις από την παρατεταμένη απομόνωση είναι καθημερινά φαινόμενα. Ένας τόπος βασανιστηρίων όπου «οι κρατούμενοι παρακαλάνε να τους επιβάλλουν την θανατική ποινή». Και, βεβαίως, «λες αντίο στην όποια πιθανότητα για δίκαιη δίκη», γιατί δεν μπορείς ούτε να ετοιμαστείς ούτε να δώσεις στοιχεία στην υπεράσπισή σου. «Η ζωή σου παραδίδεται δια νόμου στην απελπισία και στην αδυναμία να αντιδράσεις σε οτιδήποτε και αν σου συμβεί».
Οι συνθήκες ζωής κρατουμένων εκεί, που έχουν έρθει στο φως, δείχνουν πως οι δεσμοφύλακες έχουν επίσης ειδικό ρόλο και οι τιμωρίες κινούνται στα όρια της παράνοιας, σαν να μην έφτανε το ειδικό καθεστώς. Υπάρχει δανειστική βιβλιοθήκη αλλά μετά την ανάγνωση ενός βιβλίου από κάποιον κρατούμενο, αυτό καταστρέφεται: μπορεί μέσα από τις σελίδες να προσπαθούσε να περάσει μηνύματα, να έχει σημειώσει κάτι, οπότε δεν πρέπει να ..πέσει σε άλλα χέρια. Τα βιβλία που τους επιτρέπεται να διαβάσουν, ακόμη κι έτσι, «οφείλουν να μην αναφέρονται σε ή έχουν γραφτεί από κρατούμενο σε ομοσπονδιακή φυλακή». Ή ακόμη και γραμμένα από Πρόεδρο των ΗΠΑ. Το 2008 ο κρατούμενος Αχμέντ Αμπού Αλί ζήτησε να του επιτραπεί να διαβάσει τα δύο βιβλία του Μπάρακ Ομπάμα. Του αρνήθηκαν διότι «στα βιβλία υπάρχει υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της εθνικής ασφάλειας».
Τα γράμματα προς μέλη της οικογένειας, όταν επιτρέπονται, πρέπει να μη ξεπερνούν τις τρεις σελίδες μπρος- πίσω και να απευθύνονται σε μέλος το οποίο έχει εγκριθεί από τις αρχές ως αποδέκτης. Παρ όλα αυτά, τα γράμματα δεν αποστέλλονται παρά μόνον αφού πάρουν έγκριση από πράκτορες του FBI, στους οποίους παραδίδονται για να αναλυθούν – από τη μέρα που θα γραφούν περνούν μήνες μέχρι να φτάσουν στον παραλήπτη τους. Οσο για άλλη επικοινωνία, επιτρέπεται ένα τηλεφώνημα 15 λεπτών το μήνα, πάντα υπό παρακολούθηση.Το τηλεφώνημα δεν επιτρέπεται να γίνει σε καμμία άλλη γλώσσα πλην της αγγλικής, εκτός αν παρίσταται κυβερνητικός διερμηνέας. Ηχογραφείται και η ηχογράφηση παραδίδεται στο FBI. Και, επιβάλλεται σιωπή: έχει επιβληθεί ποινή τεσσάρων μηνών απόλυτης 24ωρης απομόνωσης – δεν επιτρέπονταν ούτε να πάρει τηλέφωνο την οικογένειά του- σε κρατούμενο που φώναξε «Σαλαμ αλεκουμ» από την «απλή» απομόνωση του κελιού του προς όποιον συγκρατούμενο μπορεί να τον άκουγε. Σε αυτές τις συνθήκες, ήταν αναμενόμενο αυτό που οι διώκτες του Ασάνζ έφεραν πρώτο πρώτο ως επιχείρημα υπέρ των φυλακών τους: Ναι, αλλά δεν κινδυνεύεις από τον κορονοϊό!
Τα στοιχεία, που αποκάλυψε έρευνα του Κέντρου Συνταγματικών Δικαιωμάτων του πανεπιστημίου Γέηλ, δεν αποδέχονται αμφισβήτησης. Δεν διαψεύστηκαν. Δεν δόθηκαν καν απαντήσεις. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει στις αναλύσεις του Κέντρου, που κατήγγειλε εκτενέστατες παραβιάσεις τόσο του Αμερικανικού όσο και του Διεθνούς Δικαίου και καταπάτηση πολλών βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων. Με πρώτο τα βασανιστήρια και τους εκβιασμούς στους «αμετανόητους» ώστε ή να «παραδεχθούν την ενοχή τους» ή να «συνεργαστούν». Και δεύτερο την απόλυτη σιωπή: αν μιλήσουν ή φωνάξουν, προσπαθώντας να επικοινωνήσουν, να ακουστούν, οι τιμωρίες είναι εξοντωτικές, ακόμη και για εκεί μέσα.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του, αμερικανού πολίτη, «τρομοκράτη» Αχμέντ Ομάρ Αμπού Αλί, ο οποίος συνελήφθη, το 2003, ενώ έκανε διδακτορικό στις Ισλαμικές σπουδές, στη Σαουδική Αραβία, κατηγορούμενος ότι «έδινε πληροφορίες στην Αλ-Κάιντα για να δολοφονήσει τον πρόεδρο Μπους». Κρατήθηκε στο κράτος των Σαουντ επί 20 μήνες, υποβλήθηκε σε βασανιστήρια (δεν έχει νύχια ακόμη και σήμερα) και κρατήθηκε σε απόλυτη απομόνωση. Παραδόθηκε στις ΗΠΑ το 2005 και του απαγγέλθηκε η κατηγορία για την υποβοήθηση τρομοκρατών. Καταδικάστηκε με βάση την «ομολογία» του στη Σαουδική Αραβία και κανένα άλλο στοιχείο, ομολογία που ήταν προϊόν φρικτών βασανιστηρίων. Στο δικαστήριο αυτό μάθαμε όλοι ότι η κράτηση στη Σαουδική Αραβία ήταν υπό την εποπτεία του FBI. Μάθαμε επίσης όλα τα βασανιστήρια που υπέστη, αν και η εισαγγελέα χαρακτήρισε τις δεκάδες ουλές στην πλάτη του, από τις βουρδουλιές, ως «πιθανώς δερματικές δυσχρωμίες». Είναι στη φυλακή αυτή από τότε, από το 2005. Δεν έχει μιλήσει όλα αυτά τα χρόνια με κανένα μέλος της οικογενείας του πλην των γονέων και των αδελφών του. Η τελευταία επιθυμία του παππού του, πριν πεθάνει, το 2006, ήταν να μιλήσει με τον Αχμέντ. Δεν του επετράπη.
Σύμφωνα με την έρευνα του Γέηλ, οι περισσότεροι κρατούμενοι είναι μουσουλμάνοι και θύματα Ισλαμοφοβίας: αν χριστιανός είχε πράξει τα ίδια δεν θα ήταν σε τέτοια φυλακή. Και οι φυλακές αυτές «έχουν ως μόνο στόχο να λυγίσουν τους ανθρώπους αυτούς ώστε να συνεργαστούν με την κυβέρνηση ή να δεχτούν τους όρους της» λέει ο δικηγόρος Σων Μάχερ, που έχει υπερασπιστεί πολλούς τρομοκράτες εντός ή εκτός εισαγωγικών, οι φυλακές αυτές «απανθρωπίζουν τους κατηγορουμένους και τους αφαιρούν κάθε δυνατότητα να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους», λέει ο δικηγόρος κρατούμενων του Γκουαντάναμο, Τζόσουα Ντράτελ. Όταν ηττηθούν, μπορούν να επανανθρωπιστούν: Τόσο φιλάνθρωπα, αν κρατούμενος που καταδικάστηκε δηλώνοντας αθώος, αποφασίσει να δηλώσει ενοχή, μεταφέρεται σε κανονική φυλακή…
Στο άρθρο, χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης στη δίκη Ασανζ, από άρθρο της Αβίβα Σταλ, στο Ιντερσεπτ και άρθρο του Τζόναθαν Κουκ στο προσωπικό του ιστότοπο.
Πηγή - Διαμόρφωση:Α.Τ.
