*Ό,τι διαβάσετε για τους Αμερικανούς
πολίτες στο άρθρο, ισχύει και γιά τους πολίτες απανταχού της Γαίας που
ανήκουν, χωρίς να το έχουν πληροφορηθεί ψυχή τε και σώματι, στα
ανυπόστατα "κράτη/δημοκρατίες Α.Ε".
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν αγοράζουν κάτι, αυτό τους ανήκει πραγματικά. Ωστόσο, όταν κατανοήσετε την αλήθεια για το ναυτικό δίκαιο, θα δείτε ξεκάθαρα ότι αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σύστημα ελέγχου που έχει δημιουργηθεί για να υποδουλώσει τους ανθρώπους μέσω απάτης, υπεκφυγής και ξεκάθαρων ψεμάτων.Ιστορικά, όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν χρυσό ή ασήμι ως πραγματικό νόμισμα, η κυριότητα του αγοραζόμενου αντικειμένου μεταφερόταν από τον πωλητή στον αγοραστή. Αν μια καρέκλα αγοραζόταν για 10 δολάρια και ο αγοραστής πλήρωνε με χρυσό ή ασήμι αξίας 10 δολαρίων, επρόκειτο για μια
ισόποση ανταλλαγή και έτσι η καρέκλα ανήκε πλήρως στον αγοραστή.
Σήμερα αυτό δεν ισχύει πλέον.Το 1913, επικυρώθηκε η 16η τροπολογία με την οποία εξουσιοδοτήθηκε η δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Αποθεμάτων (FED). Η FED δημιούργησε στη συνέχεια το "
Federal Reserve Note" (
τραπεζικό γραμμάτιο), το οποίο
δεν είναι πραγματικό νόμισμα.Το 1933 οι Ηνωμένες Πολιτείες βγήκαν εντελώς από τον κανόνα του χρυσού. Άγνωστο στους περισσότερους, κάθε δολάριο των ΗΠΑ έχει ένα "ενέχυρο ιδιοκτησίας" που το ακολουθεί όπου κι αν πάει. Αυτό το ενέχυρο μεταβιβάζει την κυριότητα οποιουδήποτε αγοραζόμενου νομίσματος πίσω στο ίδρυμα που το δημιούργησε, στην προκειμένη περίπτωση στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων (FED) .Το άρθρο 1 παράγραφος 8 του Συντάγματος των ΗΠΑ ορίζει ότι μόνο το Κογκρέσο έχει το δικαίωμα να "
κόβει χρήματα". Ωστόσο, η FED είναι μια
ιδιωτική ξένη τράπεζα και το αμερικανικό δολάριο δεν είναι χρήμα των Ηνωμένων Πολιτειών, παρά το γεγονός ότι σε κάθε δολάριο που τυπώνεται αναγράφεται "Federal Reserve Note".
Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβετε και να το θέσετε στο μυαλό σας.Από την "
επικύρωση" της 16ης τροπολογίας και τη δημιουργία του "Federal Reserve note"
τίποτα από όσα αγοράζετε δεν είναι πραγματικά δικό σας. Η ιδιοκτησία όλων των αντικειμένων που αγοράζονται
επιστρέφει τελικά στην "
Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων" ή (FED) λόγω του "
εμπράγματου δικαιώματος ιδιοκτησίας" ή της "
Ναυτικής Υποθήκευσης" που
συνδέεται με κάθε δολάριο που δημιουργείται από την FED.
"Μέχρι το 1938 αναγνωρίστηκε η σταδιακή διαδικαστική συγχώνευση μεταξύ νομικών και δίκαιων αγωγών (δηλαδή, το ίδιο δικαστήριο έχει δικαιοδοσία για νομικές, δίκαιες και ναυτικές υποθέσεις). Το έθνος είχε χρεοκοπήσει και ανήκε στους πιστωτές του (τους διεθνείς τραπεζίτες), οι οποίοι πλέον κατείχαν τα πάντα - το Κογκρέσο, την εκτελεστική εξουσία, τα δικαστήρια, όλες τις Πολιτείες και τα νομοθετικά και εκτελεστικά τους όργανα, όλη τη γη και όλους τους ανθρώπους. Τα πάντα ήταν υποθηκευμένα στο εθνικό χρέος. Από κυρίαρχοι επί της κυβέρνησης είχαμε μετατραπεί σε υπηκόους υπό την κυβέρνηση, μέσω της χρήσης διαπραγματεύσιμων μέσων για την εξόφληση των χρεών μας με περιορισμένη ευθύνη, αντί να πληρώνουμε τα χρέη μας κατά τον κοινό νόμο με χρυσό ή ασημένιο νόμισμα.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου εξηγεί πώς συνέβη αυτό, πού βρισκόμαστε σήμερα και ποιο είναι το μέσο που έχουμε για να προστατευτούμε από αυτό το σύστημα". (Διαβάστε περισσότερα κάνοντας κλικ ---> EΔΩ)
Εξαιτίας διαφόρων ταχυδακτυλουργιών που διέπραξαν πανούργοι δικηγόροι από το 1852,
πραγματοποιήθηκε αλλαγή από το κοινό δίκαιο στο ναυτικό δίκαιο. Η αλλαγή αυτή επέτρεψε στα δικαστήρια να αναλάβουν πλέον τον έλεγχο όλων των εμπορικών συναλλαγών στη στεριά, όπως συμβαίνει και στις θάλασσες.