25 Ιουν 2023

Πώς αισθάνεστε σήμερα;


"Οι άνθρωποι έχουν γίνει σαν ένα δοχείο που δέχεται όλα τα σκουπίδια, αν δεν αρχίσουν να σκέφτονται μόνοι τους". Όχι, αυτό δεν είναι αλήθεια, όχι, όλοι έχουν ελεύθερη βούληση! Φανταστείτε πόση πλύση εγκεφάλου έχουν κάνει στους ανθρώπους και εξακολουθούν να κάνουν τα κρατικά και θρησκευτικά συστήματα.

Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ της βλακείας και της ανηθικότητας. Η βλακεία δεν είναι ελάττωμα της διάνοιας αλλά ελάττωμα της ανθρωπιάς.

Πού είναι η ανθρωπιά μας όταν ένα "παιχνίδι" κάποιου είδους είναι πιο σημαντικό για εμάς από την επιβίωση τη δική μας και των αγαπημένων μας προσώπων; Σήμερα, η απώλεια ενός κινητού τηλεφώνου είναι πιο τρομερή από την απώλεια της ηθικής, η τουαλέτα έχει γίνει στούντιο φωτογραφίας... Η παράδοση φαγητού είναι ταχύτερη από ένα ασθενοφόρο και ένα κοστούμι καθορίζει την αξία ενός ανθρώπου... Τα χρήματα έχουν γίνει πιο σημαντικά από τους γονείς και τους φίλους... Ο έρωτας έχει γίνει ένα παιχνίδι στο οποίο επιβιώνεις αν παίζεις με τα χρήματα και αποτυγχάνεις αν παίξεις με την καρδιά και τα αισθήματά σου... Οι άνθρωποι εκβιάζονται για να εμβολιαστούν με θανατηφόρα δηλητήρια. Όταν κάποιος είναι σοβαρά άρρωστος, η εξέταση προγραμματίζεται σε ένα χρόνο και βάλε... Τα χακαρισμένα μπόλια δίνονται δωρεάν σε υγιείς ανθρώπους, ενώ για τα άρρωστα παιδιά που πεθαίνουν, συλλέγονται χρήματα μέσω γραπτών μηνυμάτων στα επίσης χακαρισμένα "κοινωνικά δίκτυα"...

Όλα έχουν γυρίσει ανάποδα όπου το μη φυσιολογικό γίνεται φυσιολογικό ώστε να μην αναγνωρίζουμε πλέον τις σπάνιες στιγμές ειλικρίνειας...


Η παρακάτω εικόνα δημιουργήθηκε από έναν Ιάπωνα νευρολόγο :




Μένει ακίνητο όταν παραμένετε ήρεμοι. Αρχίζει να κινείται όταν βιώνετε μια μικρή ποσότητα πίεσης / άγχους. Κινείται δε σαν καρουζέλ όταν βρίσκεστε υπό μεγάλη πίεση από το αδηφάγο μάτριξ ως απόρροια της πιο πάνω, επιβαλλόμενης από την ΒΛΑΚΕΙΑ, κοινωνικής μηχανικής.

Εσείς... πώς αισθάνεστε σήμερα;


Τι στο καλό γίνεται με τους ανθρώπους;

Άνθρωπε, αναγκασμένος να ζεις, μέσα σε αυτόν τον κόσμο,
πρέπει να είσαι σαν μια σταγόνα λάδι, που επιπλέει στο
νερό,
χωρίς να αναμιγνύεται μαζί του...
  -Πυθαγόρης