«Η παράδοση γίνεται η ασφάλειά μας, και όταν το μυαλό είναι ασφαλές είναι σε παρακμή». ~ Jiddu Krishnamurti
Δεν χρειαζόμαστε κυβερνήτες γιατί μπορούμε να Κυβερνήσουμε... Δεν χρειαζόμαστε δασκάλους γιατί μπορούμε να Διδάξουμε... Δεν χρειαζόμαστε έναν Θεό γιατί όλα είναι Θεός...
Προβλήματα προκύπτουν όταν επιτρέπουμε σε άλλους να μας κυβερνούν εμάς ή άλλους ανθρώπους... Προβλήματα προκύπτουν όταν επιτρέπουμε σε άλλους να κυριαρχήσουν σε εμάς ή σε άλλα άτομα... Προβλήματα προκύπτουν όταν επιτρέπουμε σε άλλους να υπαγορεύουν τον Θεό σε εμάς ή σε άλλους ανθρώπους...
Ποια προβλήματα τείνουν να προκύψουν; Πολλά: Η βία, ο βιασμός, ο εξαναγκασμός, η δουλεία και η αναγκαστική συμμόρφωση, χωρίς τη συγκατάθεση, είναι τα πιο τυπικά και απαίσια...
Όταν η λύση της κοινωνίας σας σε ένα πρόβλημα είναι η βία, ο βιασμός, ο εξαναγκασμός, η δουλεία ή η αναγκαστική συμμόρφωση, τότε γνωρίζετε ότι η κοινωνία σας είναι βαθιά άρρωστη. Όπως είπε ο David Graeber, «Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να απειλούνται με βία ή πρόστιμα ή χρόνο φυλάκισης (ή θεϊκές εντολές) για να τους αναγκάσουν να κάνουν το σωστό. Μπορούμε να οργανώσουμε τον εαυτό μας και την αστυνομία. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να συμβεί το σωστό, με σεβασμό και αξιοπρέπεια. "
Για να διατηρήσουμε τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια μας, και για να αποφύγουμε αυτά τα προβλήματα, πρέπει να μάθουμε την αυτο-κυριαρχία, την αυτο-διδασκαλία και πώς ο Θεός υπονοείται μέσα στον ίδιο τον Κόσμο.
Ας το κάνουμε πιο κατανοητό :
Κανένας κυβερνήτης εκτός από την αυτοδιοίκηση :
«Επειδή λίγοι άνδρες είναι αρκετά σοφοί για να κυβερνούν τον εαυτό τους, ακόμη λιγότεροι είναι αρκετά σοφοί για να κυβερνούν άλλους». ~ Edward Abbey
Επαναστάτες. Αιρετικοί. Ανορθόδοξοι. Οι Αυτο-διοίκητοι αποδέχονται κανόνες που ευθυγραμμίζονται με τους γενικούς συμπαντικούς νόμους (ισχύουν), αλλά παραβιάζουν με θάρρος και κουράγιο κανόνες που δεν ευθυγραμμίζονται του Σύμπαντος (άκυροι).
Η διαμόρφωση της άποψης ότι οι άνθρωποι είναι αδύνατοι, ατελείς και επιρρεπείς σε λάθη, ειδικά όταν πρόκειται για εξουσία, κάνει απόλυτα λογικό το ότι η εμπιστοσύνη στο σύστημα, που αποτελείται από ανθρώπους που ασκούν εξουσία έναντι των άλλων, είναι εντελώς παράλογη. Είναι η κυκλική (loop) λογική στα χειρότερά της...
Πρέπει να υπάρχουν αποδοχές και ισορροπία... Μόλις αποδεχτούμε τη δική μας πλάνη, είναι πιο πιθανό να είμαστε συμπονετικοί με άλλα πλανημένα όντα. Αλλά είναι επίσης πιο πιθανό να αναγνωρίσουμε την πλάνη και να βοηθήσουμε στη διόρθωσή της.
Τα πλανημένα,σφαλερά άτομα που ελέγχουν τη δύναμη των συστημάτων, τα οποία αποτελούνται από άλλα σφαλερά άτομα, είναι ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η διαφθορά της εξουσίας σε αυτά τα ελαττωματικά συστήματα, τα οποία αφήνουν από μόνα τους να υπο-λειτουργούν, από το να τα καταστρέψουν απολύτως...
Επομένως, είναι λογικό ότι η προσπάθεια να κυβερνήσουμε τον εαυτό μας (παρά την προσωπική μας πλάνη) είναι ανώτερη από το να επιτρέπουμε σε άλλους να μας κυβερνούν (καθώς η εξουσία τείνει να διαφθείρει). Η ηγεσία γίνεται τότε ένα πράγμα που διδάσκουμε ο ένας στον άλλο πώς να το κάνουμε, παρά ένα πράγμα που επιβάλλουμε ο ένας στον άλλο...
Λάβετε υπόψη: «κανένας κυβερνήτης» δεν σημαίνει «κανένας κανόνας». Οι κανόνες θα προκύπτουν πάντα οργανικά και κοινωνικά μέσω των φυσικών μηχανισμών ελέγχου και εξισορρόπησης των αυτοδιοικούμενων. Όπως είπε ο P. Kropotkin, «Ο Αναρχισμός είναι αμοιβαία υποστήριξη, αμοιβαία βοήθεια και αμοιβαία άμυνα».
Μέσω της αμοιβαίας υποστήριξης, της αμοιβαίας βοήθειας και της αμοιβαίας άμυνας, διδάσκουμε ο ένας τον άλλον πώς να κυβερνάμε τον εαυτό μας. Η "ηγεσία" του μάτριξ διδάσκει στους υπόλοιπους, πώς να οδηγείται ο εαυτός τους από άλλους...
Μέσα σε ένα αεροπλάνο που συντρίβεται και που αντικατοπτρίζει την άρρωστη κοινωνία μας, ο Αυτοδιοικούμενος βάζει πρώτα τη μάσκα οξυγόνου στον εαυτό του έτσι ώστε να μπορεί να βοηθήσει άλλους που μπορεί να είναι λιγότερο ικανοί. Με αυτόν τον τρόπο, οδηγεί με υγιές παράδειγμα.
Κανένας δάσκαλος εκτός από την αυτο-διδασκαλία :
«Δεν φοβόταν να είναι η ίδια. Όταν όλοι έλεγαν, «γίνε αρνί», έδειξε τους κυνόδοντες της και έγινε λύκος ». ~ Άγνωστος
Αυτοδίδακτος. Autodidact. Αποκλίνων. Η αυτο-κυριαρχία κρατά το άτομο επικεντρωμένο σε αυτό που μπορεί να ελέγχει και όχι στην προσπάθεια ελέγχου των άλλων.
Ως έχει, ο προγραμματισμός με βάση τον φόβο και οι αφηγήσεις με μαζικό προσανατολισμό, κυριαρχούν στο status quo. Η λύση είναι για τα άτομα να είναι πρόθυμα να αποκλίνουν από το κοπάδι και να γίνουν αυτο-πλοιάρχοι μέσω επαναπρογραμματισμού με βάση το θάρρος και αυτοδύναμων αφηγήσεων που υπερβαίνουν το status quo...
Η αυτο-κυριαρχία καθιστά την κυριαρχία των άλλων ξεπερασμένη. Όταν ο καθένας μαθαίνει πώς να αυτο-διορθώνει άμεσα, το σύστημα είναι πιο πιθανό να εναρμονιστεί παράλληλα από μόνο του... Ένα σύστημα αφεντικών του εαυτού τους, τελικά εξισορροπεί ένα διεφθαρμένο σύστημα αφεντικών και σκλάβων. Απλώς εστιάζοντας στην οικοδόμηση του νέου υγιεινού κατά του παλιού ανθυγιεινού , προχωρούμε μπροστά από τις κοινωνικές τάσεις...
Η αυτοεκτίμηση είναι ακριβώς η εστίαση στο νέο υγιές παρά το ανθυγιεινό παλιό. Είναι η πλήρης αποδοχή ότι δεν μπορούμε (και δεν πρέπει) να προσπαθούμε να ελέγξουμε τους άλλους, ειδικά όταν μετά βίας μπορούμε να ελέγξουμε τους εαυτούς μας... Αντίθετα, το επίκεντρο είναι η αυτο-κυριαρχία, η αυτο-διόρθωση, η αυτο-βελτίωση και η αυτο-υπερνίκηση, αντίθετα με το πρότυπο master-slave που μας περιβάλλει.
Μια στρατηγική ηγεσίας από κάτω προς τα πάνω είναι όπου τα άτομα μαθαίνουν την αυτοεκτίμηση. Οι δάσκαλοι του αυτο-πλοιάρχου είναι η Φύση, ο Πόνος, η Ισχύς και άλλα άτομα που έχουν κυριαρχήσει τον εαυτό τους... Η αυτο-κυριαρχία είναι γειωμένη γνώση. Λειτουργεί από κάτω (ρίζες) πάνω (στέμμα). Είναι μια φιλοσοφία βασισμένη στην υγεία, με βάση το σώμα, με βάση τη γαία...
Η απόλυτη αυτο-κυριαρχία ακολουθεί τον χρυσό κανόνα και την αρχή της Μη επιθετικότητας, ενώ ενσταλάζει το θάρρος να παραβεί κάποιος τους νόμους / κανόνες / εντολές που αντιβαίνουν σε αυτόν... Η καθοδήγηση από κάτω προς τα πάνω αφορά στην αυτο-κυριαρχία, παρά το ότι υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι είναι οι "κυρίαρχοι"...
Μέσα στο μεγάλο σχήμα των πραγμάτων, γινόμαστε δυσδιάκριτοι από τον Κόσμο. Η έννοια της αλληλεξάρτησης αναδύεται από αυτήν την δυσδιάκριτη αντιμετώπιση η οποία απορρέει από την στρατηγική αδιακρισία του Σύμπαντος. Στο βαθμό που έχουμε κυριαρχήσει το μυαλό-σώμα-ψυχή μας, η κυριαρχία της αλληλεξάρτησης και της διασύνδεσης είναι το επόμενο λογικό βήμα στην πορεία προς την αυτο-κυριαρχία.
Για να μην ενδώσουμε στην τρέλα που προκύπτει από την εδραιωμένη εξουσία, πρέπει να παραμείνουμε αυτοδύναμα άτομα που αναζητούν αυτο-κυριαρχία, αντί για αυτοθεραπευόμενα άτομα που ακολουθούν τυφλά μια αλυσίδα υπακοής που διατηρεί τη διεφθαρμένη εξουσία.
Όπως πρότεινε ο Άλμπερτ Καμύ : «Είναι δουλειά των ανθρώπων που σκέφτονται (αυτοδιοικούμενων) να μην βρίσκονται από την πλευρά των εκτελεστών». Και τότε πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από αυτό και να διδάξουμε ο ένας τον άλλον πώς να μην είμαστε εκτελεστές...
Κανένας Θεός εκτός από την ενότητα με όλα τα πράγματα :
«Επιτρέψτε μου να διατηρώ την απόσταση μου, πάντα, από εκείνους που πιστεύουν ότι έχουν τις απαντήσεις. Επιτρέψτε μου να μένω πάντα συντροφιά με εκείνους που λένε "Κοίτα!" και γελούν με έκπληξη, τερματίζοντας το μυαλό τους στα κόκκινα. ~ Μαίρη Όλιβερ
Σκεπτικιστής. Αιρετικός. Άπιστος. Εκείνοι που επιτρέπουν στον Θεό να είναι «τα πάντα» (άπειρο) τείνουν να αμφισβητούν κάθε συγκεκριμένο Θεό που ισχυρίζεται ότι είναι «κάτι» (πεπερασμένο)...
Πηγή - Ελεύθερη μετάφραση/διαμόρφωση : Α.Τ.Oι Αφυπνισμένοι Πολεμιστές ξεσηκώνονται
Βρισκόμαστε σε έναν πόλεμο, με οποιονδήποτε τρόπο και αν το δείς. Μόνο που δεν είναι πόλεμος μίσους, αλλά Αγάπης. Δεν είναι ένας πόλεμος σωματικής βίας, αλλά ένας πνευματικός στόχος για μια Ζωή που κατευθύνεται από την Αλήθεια. Η εγγενής αιτία και το αποτέλεσμα της Καθολικής συνείδησης είναι η διάλυση των δραστηριοτήτων που γεννιούνται από την άγνοια και το σκοτάδι, μέσω όλων των ισχυρών εκθετικών και διαφωτιστικών όπλων, του Φωτός, της Αγάπης και της Αλήθειας που διαθέτουμε. Διαβάστε περισσότερα »
Στη ζωή υπάρχει μόνο ένας τρόπος να είσαι νικητής
Δεν είμαστε απλώς θεατές που βρέθηκαν τυχαία σε μια κοσμική Συμπαντική σκηνή, αλλά Δημιουργοί και Διαμορφωτές που ζούμε σε ένα συμμετοχικό Σύμπαν.
Στη ζωή υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μην είσαι νικητής. Να ξεχάσεις το Ποιος είσαι και Που Πας... Βρες λοιπόν τον εαυτό σου... Θυμήσου... Βρες το δρόμο σου! Ελευθερώσου! Ελευθέρωσέ μας! Διαβάστε περισσότερα »
