Ο "Εαυτός" σας είναι αυτό που σας ενώνει άμεσα με τον "Εαυτό" του Σύμπαντος.
Και τι είναι αυτό; Είναι η ουσία της κοσμικής ισορροπίας, της ισορροπίας και της πνευματικής δύναμης.
Έτσι, αυτό που πραγματικά "υπερασπίζεστε" δεν είναι ο εγωισμός σας, η ματαιοδοξία σας ή η αίσθηση αυτοπροστασίας - αλλά το βαθύ δικαίωμα να ενεργείτε ως δυναμική έκφραση της Θεϊκής Πηγής από την οποία προέρχεστε.
Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με προκλήσεις στην αίσθηση της ευημερίας, του σκοπού και της ακεραιότητάς μας. Το "Σύστημα" έχει ελάχιστο ή καθόλου σεβασμό για αυτές τις ιδιότητες - αυτές που μας ορίζουν ως "ανθρώπους". Οι αρχιτέκτονές του θέλουν να μας χρησιμοποιήσουν ως οχήματα για να κερδίσουν προσωπικό πλουτισμό και να ανέβουν άλλο ένα σκαλοπάτι στην ιεραρχική κλίμακα.
Υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί κανείς εύκολα να τραυματιστεί άσχημα. Αυτό το κομμάτι του ατόμου που είναι λεπτό, ευαίσθητο και προσανατολισμένο στο πνεύμα, μπορεί πολύ εύκολα να ξεφουσκώσει απλά από ένα φευγαλέο ανάλγητο σχόλιο, πόσο μάλλον από μια ολομέτωπη επίθεση στην ακεραιότητά του.
Πώς μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει μια τέτοια κακοποίηση;Ξεκινά με το να χτίσει κανείς μια σταθερή βάση για το πιο πολύτιμο δώρο του και να θέσει έτσι τα θεμέλια για τον αυτοσεβασμό. Για να γίνει αυτό - πρέπει να ανακαλύψει κανείς τι είναι αυτό στη ζωή που τον συναρπάζει- τι είναι αυτό που τον κάνει να αισθάνεται ζωντανός και σε κίνηση.
Αυτός είναι ένας κρίσιμος παράγοντας ο οποίος, όταν τρέφεται και αναπτύσσεται ως μέσο για να κερδίσει κανείς το δρόμο του στη ζωή, παρέχει τον πυρσό ικανό να διαπεράσει τέτοιες εποχές σκοταδιού, θυμού και πόνου όπως αυτές στις οποίες βρισκόμαστε σήμερα.
Το να "υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου" σημαίνει να υπερασπίζεσαι αυτό που πιστεύεις. Αυτό στο οποίο πιστεύετε - πιστεύετε βαθιά - είναι η ενότητά σας με τη Θεία Πηγή. Όλη η αληθινή αυτοπεποίθηση προέρχεται από εδώ.
Ωστόσο, σε αυτόν τον τρισδιάστατο υλιστικό κόσμο, μπορεί κανείς να "φαίνεται" ότι είναι σίγουρος για τον εαυτό του, αλλά να ανακαλύπτει, σε μια δύσκολη στιγμή, ότι δεν υπάρχει σταθερότητα στην αυτοπεποίθησή του - επειδή βασίζεται στην προσπάθεια να είναι και να συμπεριφέρεται σαν κάποιος άλλος. Ίσως κάποιος που θαυμάζει για την ανδρεία του/της, τον ενδυματολογικό του κώδικα, τον πλούτο ή την ευγλωττία του/της.
Αυτό είναι το καθιερωμένο παιχνίδι που παίζεται στο επιφανειακό πλέγμα της καθημερινής ζωής από εκατομμύρια χαμένα άτομα που προσπαθούν να αντισταθμίσουν τα συναισθήματα ανασφάλειας και ανεπάρκειας μιμούμενοι αυτούς που "θα ήθελαν να είναι".
Δεν μπορεί κανείς να υπερασπιστεί τον εαυτό του αν αυτός ο "εαυτός" δεν υπάρχει. Αν είναι απλώς μια σκιά αυτού που πραγματικά είναι.
Έτσι επιστρέφουμε, πάντα, στο ίδιο ερώτημα "ποιος είναι αυτός ο "εγώ" που πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του;".
Η απάντηση επανέρχεται για άλλη μια φορά: "Αυτό το ευλογημένο ον του οποίου η ζωή είναι μια ιερή περιπέτεια". Κάποιος που - όταν αμφισβητείται ωμά - απαντά με μια παύση - αρκετή για να θυμηθεί ακριβώς "ποιος είναι" αυτός που δέχεται την επίθεση.
Διότι ο ωμός αμφισβητίας δεν θα καταφέρει να βλάψει αυτόν ή αυτήν που δεν έχει φόβο. Καμία αμφιβολία για τη φύση της Θεϊκής τους καταγωγής, για το πραγματικό τους "εγώ".
Αυτό που πληγώνεται σε αυτές τις ανταλλαγές είναι το εγώ. Το εγώ αισθάνεται πράγματι πολύ πληγωμένο - και μπορεί ακόμη και να συντριβεί εντελώς. Αλλά αυτό είναι καλό, καθώς πώς μπορεί κανείς να βρει τον αληθινό του εαυτό όταν το εγώ έχει σφετεριστεί επιτυχώς αυτόν τον ρόλο;
Δεν έχουμε συνηθίσει να είμαστε τολμηροί. Φαίνεται ότι έχουμε χάσει την τέχνη της ζωής που γεννά τον πολεμιστή.
Τέτοιες εικόνες έχουν παραπεμφθεί σε ρομαντικούς ιστορικούς μύθους - με τεράστιο κόστος για τον ανδρισμό του άνδρα και τη γυναικεία φύση.
Δεν υπάρχει τίποτα μυθικό στην ύπαρξη του πολεμιστή. Ο πολεμιστής είναι απλώς η παρόρμηση που αναδύεται μέσα μας για να υπερασπιστούμε την "ίδια τη ζωή" - μέχρι θανάτου - αν χρειαστεί.
Είναι η μόνη δύναμη ικανή να ανατρέψει τη σατανική συμμορία που απομυζά τη ζωή από τον πλανήτη μας και τις φλέβες μας. Στο εξελικτικό της πέρασμα, παίρνει τώρα μορφή ως "πνευματικός πολεμιστής". Μια δύναμη διάσπασης της μήτρας με κατευθυνόμενη - και συχνά άγρια - αγάπη.
Ξεχάστε την ψευδο-πνευματική, παθητική, αυτοπροστατευτική διαφυγή στη "Νιρβάνα", η οποία έχει παρακάμψει την ικανότητα και την προθυμία τόσων πολλών να σηκωθούν και να αντιμετωπίσουν τους σκοτεινούς εχθρούς της ζωής "κατά μέτωπο". Τους δεσποτικούς αντι-ζωικούς, λιγότερο από ανθρώπους, πολιτικούς και εταιρικούς λεγόμενους "ηγέτες" του σήμερα. Αυτοί που χαίρονται να βρίσκουν τους εαυτούς τους να σπρώχνουν σε μια ανοιχτή πόρτα λόγω της ισχνής αντίστασης στην ακόρεστη αρπαγή της εξουσίας τους.
Όχι, έχουμε ξεφύγει από τις αποτρεπτικές αυταπάτες της "Νέας Εποχής" και τώρα αγκαλιάζουμε τη γενναία, αφοσιωμένη και παθιασμένη επιδίωξη να καθαρίσουμε το μονοπάτι από όλα τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο της Αλήθειας.
Αμφιβάλλετε ότι θα κερδίσουμε αυτή τη μάχη;
Αν το κάνετε, τότε δεν είναι ο αληθινός σας εαυτός που τρέφει τέτοιες αμφιβολίες, αλλά η πολύ καλά εκπαιδευμένη διανόησή σας που παρεμβαίνει στο κάλεσμα της ψυχής σας.
Ναι, ας αφήσουμε τα φθαρμένα παλιά μας δέρματα και τις άχρηστες ψευδαισθήσεις μας. Βρισκόμαστε σε μια μάχη με εκείνους που επιθυμούν να καταλάβουν τις ψυχές μας- τίποτα λιγότερο. Είναι οι ίδιες οι ψυχές μας που απειλούνται από τη βελόνα του Κόβιντ και τα σιωπηλά όπλα των καταπιεστών μας.
Γνωρίζουμε λοιπόν τι πρέπει να "υπερασπιστούμε" σήμερα. Εμείς, οι νεοφώτιστοι πνευματικοί πολεμιστές σε αυτή τη θεϊκή περιπέτεια που ονομάζεται Ζωή.
Αυτή τη ζωή, την οποία - ως όντα δημιουργημένα "κατ' εικόνα Θεού" - είμαστε υποχρεωμένοι να αγκαλιάσουμε πλήρως και να επεκτείνουμε σε όλες τις αρτηρίες του πλανήτη μας και στο άπειρο Σύμπαν.
Μην καθυστερείτε. Η πορεία μας είναι ξεκάθαρη - οι στόχοι μας είναι προσανατολισμένοι στη νίκη!
Julian Rose
