19 Αυγ 2021

Η διάκριση μεταξύ παιδείας και σχολικής εκπαίδευσης.


Στο αθάνατο βιβλίο του, «Ο πλούτος των Εθνών» - Wealth of Nations, ο Άνταμ Σμίθ -Adam Smith- ο Σκωτσέζος φιλόσοφος που θεωρούμε ως τον πατέρα  του καπιταλισμού με κεφαλαίο "c"- έκανε πολύ σαφή τη διάκριση μεταξύ της παιδείας και της σχολικής εκπαίδευσης.

Σε καμία περίπτωση ο Άνταμ Σμίθ δεν ισχυρίστηκε ότι η εκπαίδευση είχε καμία σχέση με την εθνική ευημερία. Μόνο το ελεύθερο εμπόριο (ο ανταγωνισμός χωρίς περιορισμούς με υπερβολικούς κανόνες) και o καταμερισμός της εργασίας συνέβαλε σε αυτήν.

Ο ρόλος της εκπαίδευσης, είπε ο Άνταμ Σμίθ, ήταν απαραίτητος για να αντισταθμιστούν οι ακρωτηριασμοί που προκαλούνται στα "υποπροϊόντα" των ίδιων διαδικασιών που παράγουν τον πλούτο.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα τεχνητά περιβάλλοντα που παράγονται από το ελεύθερο εμπόριο και τον συνεχή ανταγωνισμό, προκαλούν ψυχολογική ζημιά με τέσσερις τρόπους:

1) κάνουν τους εργαζόμενους δειλούς,

2) ηλίθιους,

3) νωθρούς,

4) και αδιάφορους για τα πάντα εκτός από τις ζωώδεις ανάγκες τους.

Μόνο η "εκπαίδευση" (το ονόμασε "επιμορφωτικό σχολείο") θα επουλώσει τις πληγές της κοινότητας και της ατομικότητας που προκαλούνται από τον καπιταλισμό...
Σύμφωνα με τον Σμίθ, οι μόνες διαφορές μεταξύ των παιδιών των φιλοσόφων και εκείνων των οδοκαθαριστών, βρίσκονται στην εκπαίδευση που λαμβάνουν. Όλα τα παιδιά, ισχυρίζεται, έχουν τα ταλέντα, που συνδέουμε συνήθως με τις οικογένειες της ελίτ, όλα... μέχρι η πλειοψηφία των νέων να στερηθεί σκόπιμα "αντικείμενο(-α) για σκέψη και προβληματισμό:" Εκείνοι που τα στερούνται γίνονται "παραμορφωμένοι", ανίκανοι να αντέξουν τη σκληρή σκέψη. Χάνουν "τη δύναμη της κρίσης, ακόμη και όσον αφορά τα συνηθισμένα θέματα".

- Θα μπορούσε κάλλιστα να περιγράφει τα παιδιά του δημόσιου σχολείου το 2009...

ΟΠΛΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΗΧΗΣΗΣ

Τζον Τέιλορ Γκάτο