13 Αυγ 2021

Είμαστε πολλοί. ✌ Οι καταπιεστές δεν είναι!!

Βρίσκονται σε πολύ πιο ισχυρή θέση σήμερα όσοι εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους σε συνδυασμό με αποκαλυπτική, εσωτερική, πνευματική εργασία, διότι έχουν βρει την Αλήθεια μέσα τους για να μπορούν να την βιώνουν και γύρω τους. Οι υπόλοιποι θα περάσουν δύσκολα διότι δεν έχουν προετοιμαστεί για αυτή την εποχή, για αυτό το λόγο τρέχουν να κρυφτούν όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Εκείνοι που μπορούν να δουν την Αλήθεια θα προχωρήσουν, οι άλλοι δεν θα μπορέσουν, όσο και να προσπαθήσουμε  γι' αυτούς ... Αντισταθείτε! Διατηρείτε θετικό σκεπτικό και αισιοδοξία και να είστε ΕΝΩΜΕΝΟΙ και συσπειρωμένοι γύρω από την Φωτεινή/θετική πλευρά των πραγμάτων. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ είμαστε το 99%!!  Α.Τ.
Θυμάμαι να κουβεντιάζω με έναν άνδρα από το Ιράκ το 2016. Οδήγησε ταξί στη Γερμανία. Έγραψα για αυτόν σε ένα από τα δοκίμια μου [ 1 ]:

Τον περασμένο μήνα, συνομιλούσα με έναν Ιρακινό οδηγό ταξί στο Βερολίνο. Ο 12χρονος γιος μου και εγώ πήραμε ταξί από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο ξενοδοχείο μας. Δεν μπορούσα παρά να ρωτήσω τον οδηγό ταξί γιατί κατέληξε στο Βερολίνο. Είπε ότι έχει να κάνει με τη διαθεσιμότητα της θεώρησης. Τόνισε ότι έπρεπε να φύγει επειδή δεν του άρεσε το Ισλάμ. Είπε ότι οι μουσουλμάνοι δολοφονούν ο ένας τον άλλον.

Ένιωσα ελαφρώς λυπημένος γιατί ακούστηκε σαν να έπρεπε να το πει για να αποδείξει ότι δεν ήταν «τρομοκράτης». Του είπα ότι ήταν οι ΗΠΑ που υποστήριξαν τον Σαντάμ όταν ήταν βολικό. Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ αναποδογύρισαν, αλλάζοντας την πολιτική τους, καθώς έγινε πιο βολικό. Τον ρώτησα για, Ταλιμπάν, Αλ Κάιντα, ISIS, την ίδια παλιά ιστορία.

Τότε είπε κάτι αναπάντεχο. Είπε ότι ήταν μια «λαϊκή επανάσταση». «Στεκόμαστε ενάντια στον Σαντάμ». Αναφερόταν στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου το 1991. Συνέχισε περιγράφοντας πώς δεν πήγε όπως ήθελαν οι άνθρωποι και επέφερε το καταστροφικό εμπάργκο εμπορίου, περισσότερο πόλεμο, ISIS και ούτω καθεξής. Η φωνή του ήταν παθιασμένη. Ένιωσα τον θυμό και την απογοήτευση ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό που νιώθω και εγώ ο ίδιος, στη φωνή του.
Ο αυτοκρατορικός πόλεμος εναντίον χωρών που αψηφούν τις ηγεμονικές επιταγές των ΗΠΑ περιλαμβάνει μερικά βήματα. Ο πληθυσμός-στόχος στερείται των βασικών του αναγκών λόγω οικονομικού εμπάργκο, εμπορικών κυρώσεων, ταξιδιωτικών περιορισμών και δαιμονοποίησης του ηγέτη του.

Η κοινωνία αποσταθεροποιείται από την έλλειψη πόρων και οικονομικών δραστηριοτήτων. Οι αντίπαλες δυνάμεις στη χώρα χρηματοδοτούνται απλόχερα από την αυτοκρατορία για να δημιουργήσουν μια δυναμική ενάντια στο ανυπότακτο «καθεστώς» στο όνομα της «επανάστασης», της «δημοκρατίας», της «ελευθερίας» κ.λπ.

Οι κοινότητες διχάζονται. Τα θεσμικά όργανα διακυβεύονται για να εξυπηρετήσουν το κεφάλαιο, προσθέτοντας περισσότερες σύγχυση και δυσκολίες στον πληθυσμό.

Πολύ συχνά αυτό είναι αρκετά αρκετό για να φιμώσει αυτούς που αντιστέκονται σε τέτοιες παρεμβάσεις και καταλήγει σε ανατροπή της υπάρχουσας τάξης. Η κοινωνία μεταμορφώνεται ώστε να ταιριάζει με τις αποικιακές πολιτικές που έχουν σχεδιάσει οι δυτικές βιομηχανίες, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την εξόρυξη πόρων, την ιδιωτικοποίηση, τη χρηματοδότηση, την εκμετάλλευση του φθηνού εργατικού δυναμικού, την κατασκευή στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ και ούτω καθεξής.

Αρκετές χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν αντιταχθεί σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις με αποτέλεσμα πολέμους πληρεξούσιων και δυτικές στρατιωτικές επεμβάσεις.

Αυτός ήταν ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» που συνεχίζεται μέχρι σήμερα καθώς οι αμερικανικές δυνάμεις χρησιμοποιούνται ελεύθερα κατά του κόσμου σύμφωνα με το «νομικό πλαίσιο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας», ενώ τα μέτρα του εξακολουθούν να ισχύουν ως περιορισμοί κατά των νόμιμων δικαιωμάτων μας καθώς και περιορισμοί στα αεροδρόμια και ούτω καθεξής.

Πολλοί από εμάς υψώσαμε τη φωνή μας ενάντια στο προφανές έγκλημα της εισβολής σε άλλες χώρες, του αποικισμού τους και της υποταγής τους. Προς έκπληξή μου, υπήρξαν άνθρωποι που αντιτάχθηκαν στον ισχυρισμό μας λέγοντας ότι αν δεν τους εισβάλλαμε, θα μας είχαν εισβάλει, ήταν «τρομοκράτες» και ούτω καθεξής.

Τεράστια κέρδη προήλθαν από αυτό το τεράστιο δημόσιο σχέδιο, τον πόλεμο, εις βάρος των ανθρώπων στις διχασμένες από τον πόλεμο χώρες, καθώς και των καταπιεσμένων σε μερικές από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Κανείς δεν λογοδοτούσε για θανάτους και καταστροφές. Ο πόλεμος για τη διάσωση των ανθρώπων από τους τρομοκράτες ήταν ένα τεράστιο καπιταλιστικό σχέδιο για την επέκταση της δύναμης και του πλούτου των σκληρών εγκληματιών που αυτοαποκαλούνται πολιτικοί, φιλάνθρωποι, επιχειρηματίες, διανοούμενοι, πατριώτες, ακαδημαϊκοί κ.ο.κ.

Η υπογραμμισμένη νοοτροπία της νεοαποικιακής βίας βασίζεται στην προκατάληψη εναντίον των λαών των στοχευόμενων χωρών.

Αυτοί οι λαοί, που κατοικούν σε χώρες που κυβερνούνται από «ηγέτες» που έχουν ορκιστεί να υπακούουν στις αυτοκρατορικές πολιτικές, υπόκεινται σε αυστηρότερα μέτρα εκμετάλλευσης και υποτέλειας προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αυτοκρατορικών θεσμών. Οι δυσκολίες του υποκειμένου πληθυσμού - η φτώχεια, η κοινωνική αναταραχή και η διαφθορά, που απορρέουν από την οικονομική υποτέλεια, δικαιολογούν την ψυχική υπεροχή μεταξύ των δυτικών, αποδεικνύοντας ψευδώς την κατωτερότητα του «βάρβαρου» πληθυσμού που πρέπει να «βοηθηθεί» από τους δυτικούς.

Εάν ο ηγέτης μιας αποικιοποιημένης χώρας επιχειρήσει να τροποποιήσει την άδικη κατάσταση εφαρμόζοντας πολιτικές που εξυπηρετούν τον λαό της χώρας αυτής, η δυτική αρχή θα κινητοποιήσει πολιτικές για την "άρση" ενός τέτοιου στοιχείου. Οι πολιτικές υποστηρίζονται σταθερά από την προκατάληψη του αυτοκρατορικού πληθυσμού...

Απλά συνθήματα και λέξεις κλειδιά όπως «σκοτώνει τους δικούς του ανθρώπους», «σώστε τα παιδιά», «καθεστώς», «δικτατορία » και «γενοκτονία» μπορούν να πυροδοτήσουν την αποικιακή νοοτροπία καθώς και τη νοοτροπία των λευκών σωτήρων στον αυτοκρατορικό πληθυσμό.

Γρήγορα προς το 2021 - την εποχή του πολέμου κατά του ιού. Βιώνουμε μια μαζική μεταφορά πλούτου στους πλούσιους και ισχυρούς, που μπορεί να περιγραφεί καλύτερα από τον Τζεφ Μπέζος όπου ευχαριστεί τους εργαζόμενους και τους πελάτες του για τη βόλτα με πύραυλο [ 2 ].

Η κυνική εκμεταλλευτική βία που επιβάλλεται σε εργαζόμενους εντοπίζεται σε όλους τους τομείς σε όλες τις χώρες, δημιουργώντας καταστροφή μικρών κοινοτικών επιχειρήσεων, μαζική έλλειψη στέγης, αύξηση αυτοκτονιών, αύξηση των θανάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Τα μέτρα αποκλεισμού προκαλούν όλεθρο στις ζωτικές κοινωνικές σχέσεις, οι οποίες πρέπει τώρα να αναδιοργανωθούν.

Το γεγονός του ιού έχει μετατρέψει το συρρικνωμένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης σε χρήση μάσκας, κοινωνική αποστασιοποίηση και έγχυση με εξαιρετικά προσοδοφόρα πειραματικά GMO φάρμακα-τα οποία περιβάλλονται από πρωτοφανείς αριθμούς τραυματισμών και θανάτων, ξεπερνώντας κατά πολύ όλες τις προηγούμενες αναφορές τραυματισμών εμβολίων και θανάτων στο CDC σύστημα αναφοράς VAERS.

Τα μέτρα αποκλεισμού και μέτρα προσανατολισμένα στο κέρδος κατά του ιού περιόρισαν περαιτέρω την ικανότητα εξυγίανσης του γενικού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, για τεράστιο αριθμό ασθενών χωρίς ζωτική φροντίδα για τις επείγουσες συνθήκες τους. Η καταστροφή του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης (καθώς μεταβαίνει αθόρυβα στην τηλεϊατρική με μηδενική διαφωνία) για χάρη της διάσωσης ζωών είναι μόνο μια πτυχή της τρέχουσας κινητοποίησης.

Το εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο δέχτηκε επίθεση για γενιές από εταιρικές δυνάμεις, έλαβε μια λευκή επιταγή για να κλίσει τις σχολές, να μετατρέψει τα μαθήματα σε διαδικτυακά μαθήματα και να ακολουθήσει μια νέα αποστολή για τη δημιουργία υπάκουων εργαζομένων για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση.

Το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα έχει επιταχύνει την εκμετάλλευση του πληθυσμού στην ψηφιακή σφαίρα, όπου οι άνθρωποι ρυθμίζονται, εμπορεύονται και εκμεταλλεύονται ως δεδομένα. Σε κάθε κλάδο, μια μαζική διαδικασία αναδιάρθρωσης για το κέρδος συμβαίνει στο όνομα των μέτρων Covid.

Τώρα, καταλαβαίνω ότι οι αναπνευστικές ασθένειες μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνες. Αν αναζητήσετε άρθρα από την εποχή πριν τον Covid, θα βρείτε απελπισμένες κλήσεις από επαγγελματίες υγείας που ουρλιάζουν για τον κίνδυνο επιδημιών γρίπης λόγω της έλλειψης εγκαταστάσεων και πόρων. Αυτό έχει γίνει πραγματικότητα μετά τον Covid, καθώς μαζικοί θάνατοι προήλθαν από κλειδώματα γηροκομείων. Οι επιλογές θεραπείας προσανατολισμένες στο κέρδος έχουν προωθηθεί ενώ οι αποτελεσματικές επιλογές περιορίστηκαν, με αποτέλεσμα ακόμη περισσότερους θανάτους και νοσηλείες.

Αλλά στατιστικά, όλοι αυτοί οι θάνατοι στις ΗΠΑ δεν είχαν ξεπεράσει το εύρος της απόκλισης από έτος σε έτος στο ποσοστό θανάτων. Αυτό το κρίσιμο γεγονός έχει παρατηρηθεί σε διάφορες χώρες.

Η κατάσταση του Covid, αν μη τι άλλο, είναι πολύ ανθρωπογενές γεγονός. Δεν μπορεί να περιγραφεί ως θανατηφόρα πανδημία συγκρίσιμη με τη βουβωνική πανούκλα. Αυτό θα πρέπει να καταρρίψει τις αφηγήσεις για τα γεγονότα του ιού που υποστηρίζονται από «περιπτώσεις» που δημιουργήθηκαν από αναξιόπιστες δοκιμές PCR - η ανακρίβειά του έχει επικριθεί έντονα από πολλούς επιστήμονες - συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του εφευρέτη του τεστ PCR - λόγω των αυθαίρετων αποτελεσμάτων του ανάλογα με τον βαθμό ενίσχυσης στην αναζήτηση των στοχευμένων θραυσμάτων DNA [ 3 ] [ 4 ].

Η παραπάνω παρατήρηση βασίζεται αυστηρά στις απόψεις πολλών επαγγελματιών υγείας, γιατρών και επιστημόνων σε όλο τον κόσμο. Τουλάχιστον, πρέπει να αναγνωριστεί ότι υπάρχουν σημαντικές διαφωνίες στον τομέα της επιστήμης για κάθε πτυχή του Covid-19, τις θεραπείες του και τα μέτρα κλειδώματος. [ 5 ] [ 6 ]

Ωστόσο, κανένα από αυτά δεν εξετάζεται με σοβαρό τρόπο από την υγειονομική κατοχή. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις πειθαρχίας των επαγγελματιών υγείας για την αναφορά περιπτώσεων τραυματισμού από εμβόλια, που αντιτίθενται στις πολιτικές θεραπείας και αμφισβητούν τις προκαταρκτικές υποθέσεις σχετικά με τον ιό. Οι επαγγελματίες υγείας αναγκάζονται ενεργά να συντονιστούν με την "επίσημη" αφήγηση για τον Covid.

Για το ευρύ κοινό, τα ανάμεικτα συναισθήματα για τις αντιφάσεις έχουν μετατραπεί σε απογοήτευση και η απογοήτευση έχει μετατραπεί σε οργή σαν να έχουμε κολλήσει σε μια χύτρα ταχύτητας φτιαγμένη με επίσημες αφηγήσεις και δομικά εμπόδια κλειδώματος και αναγκαστική ένεση εμβολίου. Η πίεση και το στρές έχουν διαλύσει τον κοινωνικό ιστό, καθώς οι καθημερινές μας συνήθειες υπαγορεύονται από το «νέο φυσιολογικό».

Έχουν συμβεί τόσα πολλά πράγματα από πέρυσι. Αλλά κατά κάποιον τρόπο τα πράγματα δεν φαίνεται να ταιριάζουν στις σωστές θέσεις στο μυαλό μας.

Σημειώνουμε την αίσθηση του χρόνου και του χώρου μας με παραδοσιακές εκδηλώσεις, καθημερινές ρουτίνες και κοινές μας γνώσεις. Όταν τα χάνουμε, μένουμε με μια σειρά στοιχείων και δυναμικών χωρίς αυτούς τους δείκτες.

Αλλά οι εναλλακτικοί δείκτες έχουν παρασχεθεί από εκείνους που μας έχουν στερήσει τους δείκτες. Οι ζωές μας χαρακτηρίζονται από λουκέτα, μάσκες και κοινωνικές αποστάσεις - το «νέο φυσιολογικό».

Τώρα σημαδεύουμε τη ζωή μας με αυτό.

Μας λένε ότι υπάρχει μια θανατηφόρα ασθένεια εκεί έξω και η μόνη λύση είναι ο εμβολιασμός. Η ζωή και ο θάνατός μας καθορίζονται από μία από τις μεγαλύτερες εταιρικές οντότητες, το ιατροβιομηχανικό συγκρότημα.

Ακριβώς όπως ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας χαρακτηρίστηκε ως «σταυροφορία» - νομιμοποίηση της στρεβλής θρησκευτικής και πολιτιστικής ανωτερότητας των αποικιοκρατών, μεταμφιέζοντας το βάρος του λευκού ως ανθρωπιστική υποχρέωση - ο πόλεμος κατά του ιού στέφει την «επιστήμη» ως την καθοδηγητική της δύναμη. Ωστόσο, περιττό να πούμε ότι η αξιοπιστία της «επιστήμης» είναι ανάλογη με τη συνοδευτική δύναμη του πλούτου και της δύναμης - όπως τα γεγονότα του πολέμου αγοράζονται και πωλούνται ως «δημοσιογραφία».

Τα προπαγανδιστικά ψέματα γεμίζουν τον αέρα καθώς εκείνοι που αντιτίθενται χαρακτηρίζονται ως «άλλοι» που αξίζουν να καταδικαστούν ως εκτός προστασίας της κλειστής κοινότητας.
Αυτός ο τρόπος διαμόρφωσης-το ιατρικό-βιομηχανικό συγκρότημα-είναι χρήσιμος για την κατανόηση της δυναμικής της καπιταλιστικής ηγεμονίας. Ωστόσο, μια τέτοια οντότητα είναι επίσης μέρος του βιομηχανικού συγκροτήματος μέσων ενημέρωσης, του μη κερδοσκοπικού βιομηχανικού συγκροτήματος, του πολιτικού βιομηχανικού συγκροτήματος και φυσικά του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος.

Εν ολίγοις, η ζωή μας υπαγορεύεται από πολλαπλές δυναμικές δυνάμεις ολιγαρχικών, ενορχηστρώνοντας μια «πραγματικότητα» που εκδηλώνεται σταθερά ως καπιταλιστικό πλαίσιο - ένα κλουβί για να καθορίσει τη ζωή μας με βάση τις επιταγές της.

Καθώς η τρέχουσα κινητοποίηση του ιού αναδιαμορφώνει την κοινωνία μας, σβήνοντας τις υπάρχουσες αξίες, νόρμες και πεποιθήσεις, τα εταιρικά ιδρύματα και οι ιδιοκτήτες τους αγιάζονται ως απόλυτα όντα που καθορίζουν τη ζωή και το θάνατό μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα διατάγματα που νομιμοποιήθηκαν από την "έκτακτη ανάγκη" είναι αποδεκτά πολιτικά μέσα τώρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι μεγάλες εταιρείες έχουν αποκτήσει τεράστιο πλούτο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ζωές μας παρασύρονται στο ψηφιακό πεδίο όπου εμπορευόμαστε, υπόκεινται στην εκμετάλλευση και περικόπτονται για να απογυμνωθούμε από το μυστήριο της ζωής και το άγνωστο.

Πού πάνε όμως ο θυμός και η απογοήτευση;


Το αμερικανικό κατεστημένο γνωρίζει πολύ καλά τον βραδυνό θυμό και την απογοήτευση για την κατάσταση. Η ορμή του θυμού καλλιεργείται και διαμορφώνεται για να βάλει τους ανθρώπους τον ένα ενάντια στον άλλο - ένα παλιό εταιρικό δίπολο κόλπο, το οποίο έχει αναπτυχθεί σταθερά ως ένα δυναμικό εργαλείο κοινωνικής μηχανικής στις ΗΠΑ. Τα φαντάσματα του Εμφυλίου Πολέμου εξακολουθούν να καθορίζουν τα μέσα υποδούλωσης, ενώ επιτρέπουν στην άρχουσα τάξη να προεδρεύει του θεάτρου της «δημοκρατίας», της «ελευθερίας» και της «ανθρωπότητας» - μια κατασκευασμένη «πραγματικότητα».

H αξιοπρέπεια, ο αυτοπροσδιορισμός και η αίσθηση ελευθερίας που βασίζονται στις θυσίες πολλών καταπιεσμένων ανθρώπων είναι προνόμιο που επιτρέπεται μόνο σε άτομα με οικονομική ασφάλεια. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η αντίσταση κατά των μέτρων αποκλεισμού Covid περιλαμβάνει ένα αντιδραστικό στοιχείο ορίζοντας εσφαλμένα την πορεία ως «σοσιαλισμός» ή «κομμουνισμός».

Αυτή η ειρωνική ανατροπή, η καπιταλιστική καταπίεση που κατηγορείται από τον εχθρό των καπιταλιστών, αποκαλύπτει για άλλη μια φορά τον μηχανισμό του αυτοκρατορικού δίπολου καθώς και την επέκταση της εκμεταλλευτικής βίας εναντίον ενός πρώην οικονομικά ασφαλούς τμήματος του πληθυσμού, η οποία θα απαιτήσει αυστηρότερα δρακόντεια μέτρα και περιορισμούς εναντίον τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι αφυπνισμένες πολιτείες έχουν αγκαλιάσει τις αντίθετες θέσεις, ενώ οι μπλε πολιτείες τηρούν σταθερά τις επίσημες αφηγήσεις για τα εμβόλια και τα μέτρα κλειδώματος. Οι υποκείμενοι πληθυσμοί επιτρέπεται να επιλέγουν τον τρόπο υποδούλωσης, αλλά οι μικρές διαφορές στην επιλογή είναι αρκετά μεγάλες για να ενεργοποιήσουν το αποικιακό μίσος μεταξύ τους. Ο άλυτος ιστορικός πόνος, το συναίσθημα και η μνησικακία έχουν βρει επείγουσα έκφραση ενάντια στους «εχθρούς» ανάμεσά μας.

Ένας αγώνας μεταξύ λύκων και πονηρών αλεπούδων, όπως θα τον έλεγε ο Malcolm X, διοχετεύει με ασφάλεια τον θυμό και την απογοήτευση μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο. Τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί και τα μεγάλα ιδρύματα υποκινούν προσεκτικά τις συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων, δαιμονοποιώντας τους αντιπάλους για τα εμβόλια και τα μέτρα κλειδώματος, προστατεύοντας παράλληλα τις αφηγήσεις «πανδημίας» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι τα πράγματα πρέπει να χειροτερέψουν πριν βελτιωθεί η παγκόσμια κατάσταση. Τα πράγματα σίγουρα μπορούν να γίνουν χειρότερα, αλλά φαίνεται ότι σημαίνει μόνο περισσότερο κατακερματισμό των κοινοτήτων και αποσταθεροποίηση των θεσμών, γεγονός που επιτρέπει περαιτέρω διάβρωση των συμφερόντων των ανθρώπων από την καπιταλιστική κυριαρχία μαζί με δικαιολογίες για τα δρακόντεια μέτρα της. Αυτό πιθανώς δίνει μια άνετη αίσθηση για εκείνους τους προνομιούχους σε κλειστές κοινότητες.

Αυτό συνοδεύει επίσης την έξαρση της φασιστικής ορμής, η οποία δικαιολογεί πάντα τις δυνάμεις της δυτικής αυτοκρατορικής ηγεμονίας - θυμηθείτε πώς το φαινόμενο Τραμπ ώθησε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τις οποίες αγκαλιάζουν και τα δύο εταιρικά κόμματα, ενώ δικαιολογεί οτιδήποτε άλλο για να αντιταχθεί στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έγινε σε μεγάλο βαθμό αντιληπτός ως προφανής καρικατούρα της ναρκισσιστικής αποτυχούσας αυτοκρατορίας... Ο αμερικανικός καπιταλισμός προχωράει ενώ ταλαντεύεται αριστερά και δεξιά μέσα στο αποδεκτό φάσμα του ιμπεριαλισμού.

Με λίγα λόγια, όλα είναι υπό έλεγχο σύμφωνα με εκείνους που κατέστρεψαν τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Η μόνη διαφορά είναι ότι τώρα ο στόχος είμαστε εμείς. Είμαστε υπό επίθεση. Μερικοί από εμάς δαιμονοποιούνται από το κατεστημένο για να παίξουν το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου. Μερικοί από εμάς επαινούνται ως ήρωες που σώζουν ζωές και θυσιάζονται. Οι κοινότητές μας καταστρέφονται για να καταναλωθούν περαιτέρω από τους αποίκους της ανθρωπότητας και της φύσης.

Ο πόλεμος ενάντια στον ιό εννοείται ως ένα κρίσιμο υπόβαθρο αποσταθεροποίησης και φόβου που βοηθά στην εξαγωγή τεράστιων δημοσίων δαπανών στο όνομα της διάσωσης ζωών, της διάσωσης του περιβάλλοντος και της διαβίωσης των ανθρώπων - που όλα δέχονται επίθεση από την αγριότητα της ίδιας της καπιταλιστικής κυριαρχίας.

Δεδομένου ότι ο πόλεμος κατά του ιού στοχεύει σε μεγάλο βαθμό το δημόσιο χρήμα, βομβαρδιζόμαστε με ένα άνευ προηγουμένου χείμαρρο προπαγανδιστικών αφηγήσεων, και έχουμε πέσει στη διαδικασία της εταιρικής εκλογικής διαδικασίας - υποτίθεται ότι θα ψηφίσουμε ναι σε αυτές τις προσοδοφόρες καπιταλιστικές διορθώσεις για καπιταλιστικά προβλήματα - πηγαίνοντας μαζί με τις αφηγήσεις...

Οι δημόσιες αντιδράσεις κατά των πολιτικών καταναλώνονται με ασφάλεια μεταξύ των πληθυσμών καθώς οι άνθρωποι αναγκάζονται να πολεμήσουν μεταξύ τους.

Επιπλέον, ο πόλεμος κατά του ιού προορίζεται να είναι ένας αιώνιος πόλεμος. Θα γίνουν ασύλληπτα «λάθη», θα ανακοινώνονται νίκες εδώ και εκεί, τα γεγονότα θα αποκαλύπτονται όταν είναι βολικό, ενώ πολλά από τα γεγονότα παραμορφώνονται για να υποστηρίξουν την προσποίηση αυτού του τεράστιου σχεδίου "ασπίδας προστασίας" από τους ολιγάρχες. Ένα βήμα μπροστά και ένα βήμα πίσω, οι ζωές μας στροβιλίζονται μέσα στο βασανιστικό θέατρο της «ιατρικής κρίσης», αλλά η πραγματική λύση δεν βρίσκεται ποτέ μέσα σε αυτό.

Η αυτοκρατορία δεν μπορεί να χάσει τον πόλεμο, αλλά ούτε η αυτοκρατορία έχει σκοπό να κερδίσει τον πόλεμο, διότι η νίκη μπορεί να καταστρέψει την εξημερωμένη ορμή των συγκρούσεων μεταξύ των λαών, καθώς και μια ποικιλία «ακτιβισμού» που υποστηρίζεται από τους μη Profit Industrial Complex, η οποία ουσιαστικά οδηγεί τις καπιταλιστικές ατζέντες στο όνομα της «δημοκρατίας μας».
 Άλλωστε, είμαστε πολλοί. Οι καταπιεστές δεν είναι.

Ο μηχανισμός της εξημέρωσης πρέπει να διατηρηθεί για να τιθασεύσει τις μάζες μέσα στη φεουδαρχική ιεραρχία του χρήματος και της βίας. Εν τω μεταξύ, ο φόβος, η αμφιβολία και η πραγματική απειλή κατά του βιοπορισμού μας με τη μορφή οικονομικού στραγγαλισμού συνεχίζουν να μας αναγκάζουν να καταπιούμε τη συμφωνία  για  "προστασία" από την εγκληματική επιχείρηση.

Τελικά, η τροχιά δείχνει μια πλήρη εξημέρωση του είδους μας μέσω της διαχείρισης όλων των μέσων παραγωγής, των προϊόντων του και του συστήματος διανομής. Καθώς οι λαοί γίνονται προϊόντα οι ίδιοι με διαδικασίες βιοτεχνολογίας, οι κοινωνικές σχέσεις στο ψηφιακό πεδίο συγχωνεύονται απρόσκοπτα με την κατασκευασμένη "πραγματικότητα", εδραιώνοντας ουσιαστικά τη φεουδαρχική ιεραρχία της απόλυτης εξουσίας.

Καθώς λειτουργούμε μέσα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς παρουσιάζουμε την ταυτότητά μας στις πλατφόρμες τους και καθώς εγχέουμε φάρμακα GMO για να τροποποιήσουμε τη φυσική μας αντίδραση στον φυσικό κόσμο, έχουμε ήδη εισέλθει σε ένα επικίνδυνο στάδιο που θα μπορούσε κάλλιστα να σημάνει το τέλος του είδους μας όπως το ξέρουμε.

Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Ιρακινοί καθώς υπέστησαν το φονικό εμπάργκο και τις εισβολές;

Το ερώτημα είναι δικό μας τώρα...

Δυστυχώς, πολλοί από εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό της αυτοκρατορίας εξακολουθούν να επιμένουν να πολεμούν τον αυτοκρατορικό πόλεμο καθώς γίναμε στόχοι του πολέμου, δαιμονοποιώντας τα μέλη της κοινότητάς μας ως εχθρούς, επαναλαμβάνοντας συνθήματα και σημεία συζήτησης για να δικαιολογήσουμε την αυτοκρατορική αναδιάρθρωση, καθώς οι κοινότητές μας βγαίνουν εκτός για να καταβροχθιστούν από τους λαθρο-αποίκους.

Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι αντιτίθενται στην τρέχουσα κινητοποίηση κατηγορούνται ότι είναι ρατσιστές, θεωρητικοί συνωμοσίας ή λάτρεις του φασισμού  - όπως και επειδή δεν συμφωνούν με βομβαρδισμό μαύρων παιδιών, θα κατηγορηθούν ότι άφηναν τα καστανά παιδιά να πεθάνουν από το χέρι ενός «δικτάτορα»...

Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι οι «αντιστασιακοί», ή οι ευκολόπιστοι άνθρωποι που καταπίνουν την εταιρική προπαγάνδα. Ο πραγματικός εχθρός είναι οι αυτοκρατορικοί ολιγάρχες που διαμορφώνουν την κοινωνία μας προκειμένου να συνεχίσουν τους τρόπους εκμετάλλευσης και υποταγής της. Διαμορφώνουν το καπιταλιστικό κλουβί για να πιέσουν τα τελευταία απομεινάρια της φαντασίας μας και τη σύνδεσή μας με την ανθρωπότητα και τη φύση. Πώς μπορούμε να αψηφήσουμε τον αποικισμό της ανθρωπότητας και της φύσης;
Πώς μπορούμε να γίνουμε μέρος της αντίστασης ενάντια στο εγκληματικό πυραμιδικό σχήμα που είναι βέβαιο ότι θα ξεσπάσει με τον καταστροφικό του χαρακτήρα; Πώς μπορούμε να χτίσουμε τους τρόπους μας για να είμαστε σε αρμονία με τον εαυτό μας, μεταξύ μας και με τη φύση; Είμαστε μέρος των αμέτρητων ανθρώπων που έχουν το όνειρο μιας τέτοιας αρμονίας. Είμαστε σταθερά μαζί τους αλληλέγγυοι.

Είμαστε πολλοί. Οι καταπιεστές δεν είναι...

Πηγή - Διαμόρφωση/προσθήκες : Α.Τ.