Για να κατανοήσει κανείς το παρόν παίγνιο θα χρειαστεί να κάνω έναν μικρό ιστορικό παραλληλισμό. Όποιος διαβάσει τα γεγονότα προσεκτικά θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν αλλαγές ούτε στην νοοτροπία, ούτε στις βλέψεις, ούτε στα μέσα των δρακονιανών ερπετοειδών.
Πάμε λοιπόν πίσω, στο Ελληνικό Έτος 6896 και στον Πόλεμο των Ουράνιων Ίππων .
…Τι είναι αυτό;
Είναι η Αρχαία Ελληνική Ιστορία που δεν σας δίδαξε κανένα νεοελληνέζικο μπουρδελοσχολείο, ούτε καν το φτηνοπορνείο που λέγεται «πανεπιστήμιο».
Μια φορά κι έναν καιρό, αιώνες πριν γεννηθεί ο Οβραίος, υπήρχε βαθιά στην Κεντρική Ασία στις παρυφές των κινεζικών συνόρων μια χώρα που ονομαζόταν
Ντα Γιουάν (Τα Γιουάν). «Ντα» σημαίνει μέγας/μεγάλοι και «Γιουάν» σημαίνει Ίων/Ίωνες. Οι κάτοικοί της ήταν λευκοί Ευρωπαίοι και όχι Ασιάτες νομάδες. Ζούσαν σε οχυρωμένες πόλεις και καλλιεργούσαν αμπέλια φτιάχνοντας κρασί.
…Μεγάλοι Ίωνες στα σύνορα της Κίνας; Παίζει στ’ αλήθεια κάτι τέτοιο ή μας την έπεσε ο Λιάκουρας;
…Και όμως παίζει. Για πολλά χρόνια οι Πέρσες βασιλείς εξαπόστελναν τους ταραχοποιούς των κατεχόμενων Ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας στου διαόλου το τυρί. Στην κοιλάδα Φεργκάνα (που έχει έκταση ίση με την μισή Ελλάδα), έξω από την δυτική συνοριακή γραμμή της Κίνας κατέληγαν οι αντιφρονούντες Ίωνες, δημιουργώντας οικογένειες, πατριές και ολόκληρες πόλεις.
Αντί να τους εκτελέσουν, οι Πέρσες τους τοποθετούσαν στις εσχατιές της αυτοκρατορίας τους σε εδάφη που διαρκώς διεκδικούνταν από νομαδικές φυλές δρακονιανών καταλοίπων. Έτσι αφενός γλύτωναν από πιθανούς επαναστάτες και αφετέρου τους χρησιμοποιούσαν ως ασπίδα στις ορδές των υπανθρώπων που εφορμούσαν από τα ανατολικά.
Εκεί τους βρήκε ο Μέγας Αλέξανδρος κατά την μυστηριώδη εκστρατεία του και τους ενίσχυσε τοποθετώντας νέους Έλληνες αποίκους και χτίζοντας την Αλεξάνδρεια την Εσχάτη. Το ημιτελές έργο του όσον αφορά το κλείσιμο των πυλών από όπου εξέρχονταν τα ανθρωπο-μαμούνια απεκρύβη από τα ιερατεία και στην συνέχεια θάφτηκε εντελώς. Μέσα στο χάος των πολέμων που ξέσπασαν μεταξύ των διαδόχων του, μιλιούνια από υποχθόνιες ακρίδες κατέκλυσαν την ασιατική στέππα ζητώντας πάση θυσία να κατευθυνθούν δυτικά. Παραμένει άγνωστο το τι ακριβώς ήθελαν να κάνουν στη Δύση.
Συνέπεια της ακριδικής μετακίνησης ήταν ότι οι σκιστομάτικες μογγγολοφάρες απέκοψαν τους διαδρόμους επικοινωνίας των εσχατιών της Υπερελλάδος με τους συγγενείς Ελληνοβάκτριους. Οι Νταγιουανέλληνες βρέθηκαν σταδιακά να αποτελούν εδαφική, πολιτισμική και πληθυσμιακή νησίδα μέσα σε ένα υποδρακονιανό τουρλουμπούκι ανθρωποειδών μειξοφυλών. Ως τέτοιοι τράβηξαν την προσοχή των Χαν που διοικούσαν τότε την Κινεζούγκλα.
Αρχαίες Σινικές πηγές όπως τα Αρχεία του Μέγα Ιστορικού και το Βιβλίο του Χαν μας διηγούνται πως οι Νταγιουάν είχαν σχηματίσει ένα είδος συμπολιτείας που περιλάμβανε πάνω από 70 τειχισμένες πόλεις. Κάθε πόλη είχε τον δικό της βασιλιά και τους δικούς της νόμους ενώ αλληλοβοηθούνταν σε περιπτώσεις ανάγκης.
Μιλούσαν λέει μια γλώσσα που δεν καταλάβαιναν οι γύρω αλλά οι ίδιοι και οι Ελληνοβάκτριοι την καταλάβαιναν. Ντρέπεται να πει Ελληνικά, ο Κινεζόγυφτος. Προσθέτει όμως ότι Δρακονιανοί που είχαν αυτομολήσει δίδαξαν τους Νταγιουάν (!) την χύτευση μετάλλων και το πώς να φτιάχνουν νομίσματα και όπλα. Αντί να πει η λούγκρα ότι οι Νταγιουάν τους δίδαξαν πώς να χτίσουν το Σινικό Τείχος.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι η αρχική έλλειψη θηλυκών επέβαλε την επιμιξία των Νταγιουάν με τους ημι-νομαδικής φύσεως λευκούς πληθυσμούς όπως οι Γιουέ-τσι και οι Τόχαροι. Πιθανότατα από αυτούς οι Νταγιουάν έμαθαν την έφιππη τοξοβολία.
Παρένθεση: Επειδή δεν υπάρχουν Ελληνικές ή ανεξάρτητες ιστορικές πηγές και τα γεγονότα περιγράφονται από τα ίδια τα Κινεζαγάρια, οφείλω να σκιαγραφήσω εν ολίγοις τον χαρακτήρα τους. Έτσι θα μπορέσετε να διαβάσετε την αλήθεια ανάμεσα στις αράδες και θα αποφύγετε τις παγίδες της μελιστάλαχτης δρακονιανής πρόζας.
Ο ευφυής πανύβλαξ ψυχο-Σαμαράς όταν πιπώθηκε από τα Κινεζωύφια το 9013 στο Πεκίνο, είχε πει επί λέξει: «Έρχομαι από το Σινικό Τείχος, αυτό το θαυμαστό μνημείο παγκόσμιου πολιτισμού που δείχνει ότι η Κίνα είχε πάντα αμυντική, μη επιθετική στάση…»
Από έναν μασόνο πολιτικάντη γ΄ διαλογής δεν έχω απαιτήσεις ιστορικών γνώσεων. Όμως αυτό που είπε ο μαλάκας είναι διαχρονικά ο ακρογωνιαίος λίθος της δρακονιανής συμπεριφοράς. «Κράτα το κεφάλι κάτω, ενσωματώσου στο πλήθος, υπάκουε, μη δίνεις στόχο». Είναι φανερό ποια σαυρόφαρα ενέπνευσε τον γίγαντα Τζον Κάρπεντερ για να αποτυπώσει τον χαρακτήρα των εξωγήινων στο «Ζουν Ανάμεσά μας».
Πάγια τακτική των Δρακονιανών είναι η στοχευμένη λεηλασία. Σαν να είναι τυπωμένο στο DNA τους, τείνουν να πλιατσικολογούν επιλεκτικά τα υπάρχοντα των γύρω τους για να αυξήσουν την δύναμή τους.
Πρώτα προσφέρουν δώρα και προσπαθούν να εξαγοράσουν τους ξένους ιθύνοντες με χρήμα. Όταν εδραιωθούν, πετάνε το φιλάνθρωπο προσωπείο και αποκαλύπτουν το αδυσώπητο πραγματικό τους, εκείνο της τοκογλυφίας και της απάνθρωπης εκμετάλλευσης.
Δεν μοιράζονται την τεχνογνωσία τους με κανέναν. Παίρνουν συνέχεια χωρίς να δίνουν ποτέ. Κάνουν τις πουστιές τους στα μουλωχτά και αν τύχει και αποκαλυφθούν, φορτώνουν τα πάντα στους χαμηλόβαθμους τους οποίους θυσιάζουν αδίστακτα.
Ποτέ δεν κοντράρονται με κάποιον αν δεν είναι σίγουροι ότι θα νικήσουν. Πάντα υποχωρούν μπροστά στον ισχυρό παριστάνοντας τους φιλειρηνικούς και τους μισοκακόμοιρους. Πάντα ακολουθούν την πλάγια οδό της υπομονετικής και της σε βάθος διάβρωσης του αντιπάλου. Οι μόνοι που τους τσάκισαν σε κόντρα ήταν οι φολιδωτοί Δρακονιανοί του Λονδίνου, ρίχνοντάς τους στο όπιο και στον τζόγο.
Όλα τα παραμύθια περί Τάο και πνευματικής δύναμης και Τάι Τσι και Κουνγκ Φου είναι καραψωλίκια και μάντολες των εξαιρέσεων. Τα δρακονιανά Κινέζωα είναι στην συντριπτική πλειοψηφία τους λειψά σε πνεύμα. Είναι 95 % σάρκα και μάλιστα σάρκα βιορομποτικού ερπετοειδούς, πνευματικά αδύναμη και φιλήδονη. Είναι τζογαδόροι και πρεζάκηδες εκ γενετής.
Δεν έχουν κανένα απολύτως ηθικό κώδικα. Είναι υποκριτές και βαθιά συμπλεγματικοί απέναντι στις υπόλοιπες ράτσες. Λατρεύουν το ερπετό (δρακόφι) και ζουν ως μυρμηγκοστρατιά για να συλλέγουν χρυσό για λογαριασμό των κυρίων τους. Επιθυμούν ειρήνη αλλά κουμάντο να κάνει η Κίνα. Κάθε πόλεμος πρέπει να γίνεται όταν τη συμφέρει και η ανακωχή να την βρίσκει ισχυρότερη και πλουσιότερη. Ο τρόπος με τον οποίο καταβρόχθισε εδαφικά και ιδεολογικά το Θιβέτ το 8950 αποτελεί μελέτη περίπτωσης.
Ευτυχώς που απέναντί της υπήρξε για αιώνες ως αντίπαλο δέος η θανατόκαβλη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Τώρα αποκαλύπτεται ο λόγος που οι Αμερικανοδρακονιανοί έριξαν το ‘45 τα πυρηνικά στην ήδη ηττημένη Ιαπωνία αντί να τα ρίξουν στους ανερχόμενους μπολσεβίκους της Κίνας. Βέβαια τα όπλα που εξαϋλωσαν την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι δεν ήταν τίποτα. Η ιδεολογική ατομική βόμβα με την οποία κονιορτοποιήθηκε η παραδοσιακή ιαπωνική ηθική ήταν αυτή που έκανε την μεγαλύτερη ζημιά.
Φυσικά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να μας εξηγήσει γιατί 75 ολόκληρα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου η Ιαπωνία εξακολουθεί να βρίσκεται υπό ξένη κατοχή. Το ότι ο κόσμος είναι ελεγχόμενα ακατανόητος είναι η μόνη πρόταση που βγάζει νόημα. Σαφώς, σύμπτωση αποτελεί και το ότι μετά την αθλιότητα του ΒΠΠ δύο δρακονιανά κράτη ξεφύτρωσαν σχεδόν ταυτόχρονα στο διεθνές στερέωμα: η κομμουνιστική Κίνα και το κιμπούτζικο Ισραήλ.
Την σύγχρονη εποχή που η Κίνα δεν είχε τίποτα να προσφέρει στη Δύση, η ίδια η Δύση της έδωσε τεχνολογία, λεφτά και πατέντες, κλείνοντας ταυτόχρονα τους δυτικούς ανταγωνιστές με υπέρογκη φορολογία. Η Δύση μετέτρεψε τους Κινεζητιάνους του Μάο σε Κινεζάπλουτους επιχειρηματίες και την Σινοσκατότρυπα στο μεγαλύτερο εργοστάσιο του πλανήτη. Αποστολή των Κινεζωέμπορων ήταν να οδηγήσουν την υφήλιο στην απόλυτη φτήνεια και στο οικονομικό χάος.
Θυμάμαι τα πανέμορφα ηλεκτρικά τραινάκια που θαύμαζα στις βιτρίνες όταν ήμουν παιδί. Σίγουρα δεν ήταν προσιτά σε όλους αλλά μπορούσες τουλάχιστον να τα θαυμάσεις και να τα αγγίξεις. Φτιαγμένα με μεράκι και πραγματικά υλικά, αποτελούσαν μικρά αριστουργήματα. Τώρα όταν πάω να αγοράσω κανένα δώρο στο γνωστό βρομοπολυκατάστημα, με πιάνει θλίψη. Λυπάμαι τα παιδάκια που μεγαλώνουν μην έχοντας γνωρίσει άλλη ποιότητα προϊόντος στα παιχνίδια τους εκτός από το κακοχυμένο και τοξικό πλαστικό της Δρακονίας.
Η ταχύτητα με την οποία μολύνουν το περιβάλλον τα Κινεζουζούνια είναι εξωπραγματική. Έχουν μετατρέψει αυτό που αποκαλούν «πατρίδα» τους (;) σε ένα απέραντο σκουπιδότοπο. Με δολοφονική μανία εξάγουν τα μιας χρήσεως, επικίνδυνα για τον άνθρωπο προϊόντα τους παντού και χωρίς δασμούς. Η Κινεζωοποίηση της Γης δεν είναι φανταστική απειλή, είναι πραγματικοτητα.
Αλλά τι να πει κανείς για τη φάρα που παίρνει τα φρέσκα αυγά και τα θάβει στο χώμα για είκοσι μέρες μέχρι να σαπίσουν και να γίνουν πράσινα. Κι έπειτα τα ξεθάβει όπως είναι μέσα στη μπίχλα και τα τρώει, θεωρώντας τα μάλιστα ως εκλεκτή λιχουδιά. Τι σκατά γενετικό υλικό έχουν τα Κινεζόμπι που τρώνε συνεχώς σκουπίδια χωρίς να παθαίνουν τίποτα; Γήινο αποκλείεται. Η χαβούζα τους, γεμάτη μεταλλαγμένους, είναι χώρος επώασης και βιότοπος των πλέον παράξενων ιών του πλανήτη.
Κλείνει η παρένθεση και πάμε πίσω στα σκοτεινά χρόνια των μετα-Ελληνιστικών βασιλείων της Ασίας.
Η υπόθεση είναι σενάριο για υπερπαραγωγή: Το Ε.ε. 6861 (β.ε. 139 π.κ.ε.) κάποιος Ζανγκ Κιάν περιόδευσε ως διπλωμάτης δηλαδή κατασκόπευσε όλες τις γύρω χώρες και έκανε μια λεπτομερή αναφορά στον Χαν. Ο Γουντί Χαν μελέτησε μαζί με τους συμβούλους του την αναφορά και έστειλε απεσταλμένους σε όλες τις χώρες που είχαν προϊόντα που ενδιέφεραν την αυτοκρατορία. Οι Νταγιουάν έτυχε να διαθέτουν εντυπωσιακά άλογα. Ήταν τόσο ψηλά και δυνατά που σχεδόν αμέσως οι κιτρινόπετσοι τα βάφτισαν «Ουράνιους Ίππους».
Μη φανταστείτε ότι οι σαύρες αγαπούσαν τόσο πολύ τα άλογα. Απλά μια και ήταν φανατικοί φιλειρηνιστές ήθελαν να τα χρησιμοποιήσουν ως όπλο εναντίον της φυλής των Σιόνγκ-νου που βρισκόταν στα βόρεια σύνορά τους.
Ο Χαν έστειλε τους πρώτους επίσημους εμπορικούς απεσταλμένους με εντολή να εξαγοράσουν τους επικεφαλής των Νταγιουάν ειδάλλως να προκαλέσουν τσακωμό ώστε να ξεκινήσουν εχθροπραξίες με φταίξιμο των Νταγιουάν.
Οι Νταγιουάν κατάλαβαν ότι η εμπορική συμφωνία ήταν το τυράκι. Αν παρέδιδαν τα άλογα, οι δρακονιανές σαύρες θα τα χρησιμοποιούσαν εναντίον τους για να τους υποτάξουν και να τα παίρνουν δωρεάν στο εξής. Αν δεν τα παρέδιδαν, πάλι θα είχαν πόλεμο. Φυσικά απέκρουσαν την συμφωνία και είπαν στους απεσταλμένους ότι μπορούσαν να φύγουν. Οι απεσταλμένοι υπακούοντας στις διαταγές έσπασαν ένα χρυσό άλογο που είχαν φέρει ως δώρο και καταραστηκαν τους άρχοντες, σκηνοθετώντας έναν τσαμπουκά όπως τους είχαν δασκαλέψει. Ως αποτέλεσμα οι Νταγιουάν ειδοποίησαν την συνοριακή πόλη Γιουσένγκ να σκοτώσει τους απεσταλμένους και να κατασχέσει τον χρυσό που είχαν μαζί τους.
Μόλις ο Χαν έμαθε τα καθέκαστα, ανάθεσε την στρατηγία στον Λι Γκουανλί, τον αδελφό της πιο ευνοουμένης από τις παλλακίδες του. Το Ε.ε. 6896 (β.ε. 104 π.κ.ε.) εκείνος πήρε 6.000 ιππείς και 20.000 πεζούς και ξεκίνησε για να επιτεθεί στην χώρα των Νταγιουάν. Ο καλύτερος από τους στρατιώτες είχε τεμαχίσει τον πατέρα του και είχε βιάσει από τον κώλο την μάνα του. Με αυτό το σκυλολόι μπήκε να διασχίσει την έρημο Τακλαμακάν. Πρόχειρα σχεδιασμένη ως προς την επιμελητεία της, η εκστρατεία πήγε κατά διαόλου. Φτάνοντας στην Γιουσένγκ ο Λι είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του από λιποταξίες ενώ πολλοί είχαν ψοφήσει καθ’ οδόν από την πείνα και τις κακουχίες. Στην πρώτη του μάχη, τρώει και μια πούτσα να από τους ντόπιους. Μαντεύοντας πως αν συνέχιζε την προέλαση ο θάνατος θα ήταν σίγουρος, ο Λι έδωσε την διαταγή της υποχώρησης.
Διασχίζοντας πάλι την έρημο Τακλαμακάν, ο Λι κατόρθωσε να επιστρέψει με ελάχιστους στρατιώτες στην βάση του. Δεν το γράφει πουθενά αλλά κάτι μου λέει πως η παλλακίς αδερφή του θα κατάπιε πολλά χύσια του Χαν για να σώσει την κεφάλα του αδελφού της από τον δήμιο.
Επειδή το μουνί σέρνει καράβι, το 6898 (β.ε. 102 π.κ.ε.) ο Λι Γκουανλί ξεκίνησε πάλι να διασχίσει την Τακλαμακάν. Τούτη τη φορά είχε μαζί του έναν στρατό αποτελούμενο αποκλειστικά από βαρυποινίτες κατάδικους και αδίστακτους μισθοφόρους. 60.000 πεζοί και 30.000 ιππείς υποστηριζόμενοι από 100.000 βόδια και 20.000 γαϊδάρους και καμήλες. Όλα τα ζώα ήταν φορτωμένα προμήθειες.
Αν και ο Λι έχασε (ξανά) τον μισό του στρατό στη διαδρομή μέσα στην έρημο, οι δυνάμεις που του είχαν απομείνει αποτελούσαν την πιο εντυπωσιακή στρατιά που είχε δει η κοιλάδα της Φεργκάνα από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι Νταγιουάν όντας σίγουροι πως η έρημος Τακλαμακάν ήταν απροσπέλαστη, πιάστηκαν στον ύπνο.
Μπροστά στην υπεροπλία του εχθρού οι πόλεις άρχισαν να συνθηκολογούν η μία μετά την άλλη χωρίς μάχη. Μακρινοί πλέον απόγονοι των Μακεδόνων, οι περισσότεροι Νταγιουανέλληνες δεν είχαν ούτε το σθένος ούτε την στρατιωτική εκπαίδευση των προπάππων τους. Η μόνη επαρχία που αντιστάθηκε στους Δρακονιανούς ήταν η Λουντάι. Ο Λι την ισοπέδωσε και …μεγαλόψυχα μακέλεψε τους κατοίκους της ως τον τελευταίο. Κατόπιν άρχισε να πολιορκεί την πρωτεύουσα Έρσι (Αλεξάνδρεια Εσχάτη).
Ύστερα από 40 ημέρες πολιορκίας οι στρατιώτες του Λι κατάφεραν να παραβιάσουν το εξωτερικό τείχος της πόλης και να συλλάβουν τον αρχιστράτηγο των Νταγιουάν. Τότε οι ευγενείς οχυρώθηκαν στο εσωτερικό τείχος και αφού συσκέφθηκαν μεταξύ τους, σκότωσαν τον βασιλιά τους και έστειλαν το κεφάλι του στον Λι μαζί με την εξής πρόταση: Θα του έδιναν όλους τους Ουράνιους Ίππους που ζητούσε μαζί με άφθονες προμήθειες για το ταξίδι, αν απέσυρε άμεσα τον στρατό του από την χώρα τους. Διαφορετικά θα έσφαζαν πρώτα τους Ίππους και μετά θα πολεμούσαν μέχρι το τέλος.
Ο Λι δέχτηκε την συμφωνία. Αφού τοποθέτησε στον θρόνο τον Μεηκάη, έναν από τους ευγενείς που είχε φιλικά αισθήματα προς την αυτοκρατορία, αναχώρησε από την χώρα των Νταγιουάν παίρνοντας μαζί του 3.000 Ουράνιους Ίππους.
Το ταξίδι της επιστροφής μέσα από την κόλαση της Τακλαμακάν ήταν άλλη μια πορεία θανάτου. Λιγότεροι από 10.000 εξαθλιωμένοι στρατιώτες και 1.000 Ουράνιοι καταταλαιπωρημένοι Ίπποι κατάφεραν να φτάσουν στην αυλή του Χαν. Οι ιστορίες που κυκλοφόρησαν για την διαφθορά και την παλιανθρωπιά των αξιωματικών κατά την πορεία ήταν φοβερές. Παρά τις συντριπτικές απώλειες και τις λιποταξίες, η εκστρατεία θεωρήθηκε νικηφόρα και οι επιζώντες αμείφθηκαν πλουσιοπάροχα.
Ουσιαστικά αυτή η πρώτη στην ιστορία σύγκρουση Κινέζων και Ελλήνων, απετέλεσε ανεπίσημα τα εγκαίνια του Δρόμου του Μεταξιού.
Ένα χρόνο μετά, οι ευγενείς των Νταγιουάν συνωμότησαν και δολοφόνησαν τον βασιλιά Μεηκάη βάζοντας στην θέση του τον αδελφό του παλιού βασιλιά. Εκείνος για να μην προκαλέσει την οργή του Χαν, έστειλε τον γιό του ως όμηρο στην Δρακονιανή αυλή.
Μετά από μια δεκαετία και παρόλο που διέθετε τους Ουράνιους Ίππους, ο Λι Γκουανλί νικήθηκε από τους Σιονγκ-νου και αυτομόλησε σε αυτούς. Σε μια πανούργα κίνηση, παντρεύτηκε την κόρη του αρχηγού τους αλλά τα ρύζια του ήταν λίγα. Κατά την διάρκεια μιας κόντρας με κάποιον άλλο Δρακονιανό λιποτάκτη ρουφιάνο, οι Σιόνγκ-νου προτίμησαν τον άλλο και αποκεφάλισαν τον Λι.
Η χώρα των Νταγιουάν παρήκμασε ως κινεζικό προτεκτοράτο. Χάνοντας σταδιακά τα φυλετικά τους χαρακτηριστικά, οι κάτοικοι ενσωματώθηκαν στον ασιατικό αχταρμά. Κανείς σπουδαίος δεν βγήκε ποτέ από την κοιλάδα της Φεργκάνα. Τον 78ο Ελληνικό αιώνα (8ο β.αι.) τα υπολείμματα των Ασιατελλήνων σαρώνονται από τους Ουιγούρους μογγολότουρκους καθώς οι πύλες εξόδου στη Γη έχουν ανοίξει διάπλατα και τα ορκ εξέρχονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες.
Αφήνοντας την σκόνη του παρελθόντος να κατακαθίσει παχειά πάνω στα γεγονότα, επιστρέφουμε στον σημερινό κόσμο για να αξιοποιήσουμε τα όποια διδάγματα προκύπτουν αβίαστα.
Σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει: Η Μεγάλη Δρακοσαύρα προωθεί τα παράσιτα προς τα μέρη μας και στέλνει στρατούς από εγκληματίες να μας αφανίσουν. Αυτή είναι πίσω από τις λαθροκατσαρίδες και τους Τουρκομογγόλους του Ερντογάν.
Ό,τι έχει αλλάξει είναι προς το χειρότερο. Η δρακονιανή Δύση μας πνίγει με το ανύπαρκτο χρέος. Τα λεφτά που έφαγαν οι ντόπιοι βαλέδες της μαζί με τους ξένους τραπεζίτες τα ζητούν στο πολλαπλάσιο από εμάς. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για συμβιβασμούς. Είναι από τις στιγμές της ιστορίας στις οποίες είτε αποδέχεσαι το περιλαίμιο του αιώνιου σκλάβου είτε πολεμάς με νύχια και με δόντια.
Το ότι δεν έχουν τελειώσει όλα ακόμη, οφείλεται σε έναν και μόνο λόγο: Στην ύπαρξη διαφωνιών ανάμεσα στις δρακονιανές συμμορίες ως προς την μοιρασιά των ψυχολαφύρων.
Δυστυχώς αυτό που μας διδάσκουν αιώνες τώρα (εκτός από την οργανωμένη δυσφήμιση των προγόνων μας) είναι η ήττα, η ανασφάλεια και η υποταγή. Ποτέ να μην αισθανόμαστε την ανωτερότητά μας απέναντι στα βάρβαρα στίφη των εξαποδώ και των εξαποκεί, ποτέ να μην αντιστεκόμαστε στις απόπειρες βίαιης επιμιξίας με τους υπάνθρωπους, ποτέ να μην επαναστατούμε εναντίον της διεφθαρμένης εξουσίας που τους υποστηρίζει εις βάρος μας.
Μετά τον κοροϊδοϊό έρχεται ο παγκόσμιος πόλεμος. Μέσα στη δίνη του δεν θα χαθούν μόνο ζωές και περιουσίες. Θα εξαφανιστούν για πάντα οι αποδείξεις και τα ενοχοποιητικά στοιχεία γι αυτούς που τον οργάνωσαν. Οι μεταπολεμικές κοινωνίες –αν υπάρξουν- θα διδαχθούν ότι για όλα έφταιγαν ένας ιός και ένας πόλεμος. Τα 1.000 τρις του παγκόσμιου χρέους δεν πρόκειται να διαγραφούν. Όμως κανείς από το πόπολο δεν θα ξέρει πώς δημιουργήθηκαν και σε ποιον τα χρωστούν. Ούτε φυσικά θα μπορέσει να μάθει το πώς η νέα άρχουσα τάξη εξασφάλισε την ακίνητη περιουσία της.
Όταν τίποτα πια δεν φαίνεται να έχει νόημα, τότε το νόημα είναι το πλέον ξεκάθαρο. Παράδειγμα: Οι ΗΠΑ μπλοκάρουν τους πυραύλους των F-16 για εμάς, οι Γερμανοί δίνουν στους Τουρκους υποβρύχια, οι Γάλλοι μας πουλάνε κάποια αεροπλάνα αλλά δεν μας πουλάνε τορπίλες μεγάλου βεληνεκούς. Τελικά μισο-άχρηστα είναι τα αεροπλάνα και τα υποβρύχια που ο φορολογούμενος πληρώνει πανάκριβα.
Η καμαριέρα του ΝΑΤΟ είμαστε που άμα θέλουν την πιπώνουν κιόλας οι πελάτες. Η Ε.Ε. (δηλαδή η ερπετοειδής σκατο-Γερμανία) όχι μόνο δεν μας υποστηρίζει, όχι μόνο δεν κρατάει ίσες αποστάσεις, αλλά υποστηρίζει πολιτικά και οικονομικά τους Τουρκοδρακονιανούς.
Όλα δείχνουν ότι οι παγκόσμιοι ρουφιάνοι στήνουν το ματσάκι για αιματηρή ισοπαλία. Μας θέλουν μέτρια ισχυρούς ώστε να καταφέρουμε το μοιραίο πλήγμα στην διαλυόμενη Τουρκία αλλά όχι τόσο ισχυρούς ώστε να διεκδικήσουμε εδάφη και στρατηγικά κέρδη.
Χρόνια η δρακονιανή Μοσάντ γλεντάει την ΕΥΠ. Τώρα οι μασονοπολιτικάντηδες με την αδήλωτη καταγωγή πανηγυρίζουν που οι Εβραίοι έγιναν φίλοι μας. Άλλαξε λέει η τύχη μας!!! Ακόμα και γνωστοί μου στρατιωτικοί υποστηρίζουν αψήφιστα την νέα συμμαχία με το φίδι της Νεκράς Θάλασσας!!!
Η προσωρινή σύμπτωση κάποιων συμφερόντων με το νεκραναστημένο πτώμα που λέγεται Ισραήλ είναι μια μαγική εικόνα. Φτηνούς λακέδες για τις χαμαλοδουλειές του ψάχνει ο Οβραίος. Τζάμπα εργατικό δυναμικό για σκότωμα.
Χωρίς πολλά λόγια, οι τσιφούτηδες υπολογίζεται ότι διαθέτουν γύρω στις εξήντα (60) ατομικές βόμβες. Αφού λένε ότι γουστάρουν τόσο πολύ να γίνουν πιστοί μας σύμμαχοι, ας μας δώσουν πέντε (5) στη ζούλα και γίναμε κολλητοί.
Σοβαρά τώρα η συμμαχία με τα νεκρόφιδα αποτελεί προσβολή προς γενεές ολόκληρες προγόνων που σφαγιάστηκαν είτε από τους Οβραίους είτε από αντιπροσώπους τους. Πρόκειται για ύβρι προς την ίδια την Φύση. Είναι μακράν η χείριστη επιλογή στρατοπέδου κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Όχι «συμμαχία», όχι «σύμπραξη», όχι «συνεργασία», ούτε απλή «καλημέρα» δεν μας συμφέρει να έχουμε με δαύτους. Αφού θέλουν τόσο πολύ να διαλύσουν την Τουρκία, ας την διαλύσουν μόνοι τους άμα έχουν τ’ αρχίδια.
Το Ισραήλ δεν φοβάται τους ασιάτες Τούρκους. Ο φόβος του είναι οι Ελληνογενείς Τούρκοι, οι εξισλαμισθέντες πληθυσμοί της Μικράς Ασίας που έχουν ελληνικό DNA και τουρκική ταυτότητα. Αυτούς τους σύγχρονους γενίτσαρους δεν μπορούν να τους αντιμετωπίσουν εύκολα γι αυτό και προσπαθούν να στρέψουν εμάς εναντίον τους.
Η παραπάνω διαπίστωση δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να πέφτουμε σε παγίδες «συνομοσπονδιών» ή σε κολλητιλίκια με τα τουρκόφιδα. Ενδιάμεση περιοχή είναι μόνο η εξολόθρευση. Τούρκοι, Ντονμέδες, Γενίτσαροι, Μογγολορέστα και γενετικά υπόλοιπα του κάδου, την μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν και σέβονται είναι το ξίφος. Λεπίδι και ξυράφι κόντρα λοιπόν ώσπου να μην μείνει ούτε φολίδα από δαύτους. Το ιδανικό θα ήταν να αλληλοσφαγούν με τους Δρακοεβραίους κι εμείς να κάνουμε τη σούμα.
Έχω την βάσιμη υποψία ότι τα πάντα είναι συμφωνημένα. Σύνορα, ζώνες, πλουτοπαραγωγικές πηγές, ακόμα και το έμψυχο δυναμικό. Το μόνο σίγουρο είναι κατά την διαδικασία επανακαθορισμού θα είμαστε όπως συνηθίζεται ολομόναχοι.
Το τεραίν είναι εννοείται παγκόσμιο. Όμως μου προξενεί εντύπωση το ότι μόνο μαζί μας ασχολούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Γιατί άραγε; Τι είναι αυτό που τους φοβίζει; Γιατί δεν ασχολούνται με τα δισεκατομμύρια των Κινέζωων και των Ινδοπακιστανόζωων; Γιατί τον δικό μας ισχνό πληθυσμό έχουν λυσσάξει να κρατήσουν ασήμαντο αριθμητικά και ιστορικά;
Όταν μου λένε ότι ο εχθρός είναι αόρατος τα παίρνω στο κρανίο. Δεν υπάρχει αόρατος εχθρός. Τουλάχιστον στο τριεπίπεδο Άνθρωποι – Ιερατεία – Θεοί τα πάντα είναι ορατά. Όλοι οι υπεύθυνοι είναι σε απόσταση βολής.
Η ελευθερία είναι μια κατάσταση στην οποία δεν φτάνει κανείς μόνο με το μυαλό όπως οραματίζονται οι κωλώστρες γκουρού και οι διανοούμενες αδερφομάνες. Απαιτείται επίπονη σωματική προσπάθεια εναντίον των τυράννων και ειδικά εναντίον των ηλιθίων οπαδών τους. Δηλαδή ο άλλος σε έχει στη φυλακή και σε γαμάνε τα τσόλια του κι εσύ είσαι «ελεύθερος στο πνεύμα». Άλλη αρχιδιά έχουν να μας πουν; Ελεύθερος είσαι μόνο όταν αποκεφαλίσεις τον τύραννο, παλουκώσεις τους πραιτωριανούς του και εξολοθρεύσεις το ιερατείο. Όμως αυτό δεν φτάνει. Πρέπει να σκοτώσεις το ερπετό από το οποίο πηγάζει όλη η δυστυχία. Να εξολοθρεύσεις τον θεό της περιοχής.
Δεν υπάρχει άλλη οδός από εκείνην της σκληρής αντίστασης με κάθε μέσο. Αφού κανείς άλλος δεν πρόκειται να κουνηθεί, μοιραία εναπόκειται σε εμάς τους ίδιους να πάρουμε τα όπλα και να υπερασπιστούμε με αυτά την νομιμότητα. Είναι γεγονός ότι έχουμε αργήσει κιόλας.
Ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει. Οι αψιμαχίες στην Συρία, στην Λιβύη και στον Καύκασο δείχνουν ότι είμαστε σε φάση αναγνώρισης των δυνάμεων και διακρίβωσης της αποφασιστικότητας του αντιπάλου.
Όσοι έχετε την δυνατότητα αποτραβηχτείτε στα ορεινά χωριά, ξεκόψτε από το κράτος και οργανωθείτε εκ του μηδενός. Οι υπόλοιποι μείνετε στις πόλεις και φορέστε προσωπεία. Προσποιηθείτε ότι είστε ζόμπι σαν τους γύρω σας. Όμως μη λυπάστε κανέναν. Θυμηθείτε: οτιδήποτε έχει ανθρώπινη μορφή αλλά δεν συμπεριφέρεται ως άνθρωπος, δεν είναι άνθρωπος. Είναι ο εχθρός που χρησιμοποιεί ανθρώπινο (τρόπος του λέγειν) κέλυφος για να περάσει απαρατήρητος.
Εμπιστοσύνη σε κανέναν. Δύο άμα είστε, ο ένας θα είναι ρουφιάνος. Η καλύτερη λύση είναι ο στρατός του ενός. Η αποδοτικότερη στρατηγική είναι η λογική της μιας σφαίρας.
…Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι η μέγιστη ζημιά στον εχθρό μπορεί και είναι αναγκαίο να επιτευχθεί από μια ασήμαντη μονάδα.
Σε έναν κόσμο που όλοι βρίσκονται υπό συνεχή παρακολούθηση, μόνο η ατομική σκέψη μπορεί να διαφύγει τον έλεγχο. Προς τούτο απαιτείται η μέγιστη κατανόηση της χρησιμότητας του κάθε στόχου, η υψηλότερη δυνατή γνώση των περιβαλλοντικών συνεπιδράσεων και η παντελής απουσία ελπίδας.
Είναι σαν να έχει κάποιος μπροστά του μια ολόκληρη χώρα εχθρών και μόνο μια σφαίρα. Πρέπει να ρίξει την σφαίρα εκεί που θα πιάσει τόπο. Εκεί που θα κάνει την μεγαλύτερη ζημιά. Μπορεί να παραμείνει μήνες ή και χρόνια εν υπνώσει ώσπου να φτάσει στον ιδανικό στόχο ή στην ιδανική στιγμή.
…Κάποιος οδηγάει ένα βυτίο γεμάτο βενζίνη. Έχει μόνο μια στραβοτιμονιά. Πρέπει να στουκάρει και να μπουρλοτιάσει αυτό που είναι σημαντικό.
… Κάποιος χακάρει υπολογιστές. Έχει μόνο μια χακεριά. Πρέπει να ρίξει το σύστημα που θα τους πονέσει περισσότερο την στιγμή που θα είναι η πιο κρίσιμη.
… Κάποιος είναι τεχνικός. Μπορεί να σαμποτάρει τις κεραίες της γαμιοτηλεόρασης και των κινητών ρουφιάνων.
… Κάποιον τον έχουν πάρει για ανθυποβοηθό σεφ. Μπορεί να δηλητηριάσει τον πούστη που πρέπει την στιγμή που χρειάζεται.
…Κάποιος είναι κλητήρας στον Δήμο. Μπορεί να εξαφανίσει τα μητρώα των βρομά και των λάθρο που ελληνοποιήθηκαν και να αφήσει τις σαύρες ξεκρέμαστες.
… Νυχτοφύλακες, οδηγοί, μπειμπι-σίτερ, καθαρίστριες, κομμώτριες, σερβιτόροι, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, ντελιβεράδες, η λίστα με τις «καθημερινές», μη στρατιωτικές/μη αστυνομικές ειδικότητες συνεχίζει ατελείωτη.
Είναι απίστευτη η ζημιά που μπορούν να κάνουν χωρίς οπλισμό και χωρίς στρατιωτική εκπαίδευση οι εκ πρώτης όψεως «ασήμαντοι» άνθρωποι. Αν μάλιστα τα χτυπήματά τους είναι διαδοχικά μπορούν να επιφέρουν προσωρινή ή και μόνιμη παράλυση στον εχθρικό μηχανισμό του μαφιόζικου κράτους.
Όταν κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ο συναγωνιστής του, και να θέλει, δεν μπορεί να προδώσει. Ο ρουφιάνος, το μεγαλύτερο ατού της μασονευτικής δημοκρατίας αχρηστεύεται. Η ατομική προσέγγιση στην αντιστασιακή πράξη φαίνεται να είναι η προσφορότερη λύση αφού εξαλείφει τα συνωμοτικά μειονεκτήματα από την μια πλευρά αλλά και την τεχνολογική υπεροχή του δυνάστη από την άλλη. Αν τεθεί σε κίνηση αποδεικνύεται μια μηχανή ασταμάτητη επειδή βασίζεται στο απρόβλεπτο.
Το μαϊμουδένιο «χτύπημα» στους δίδυμους πύργους το 9001 εγκαινίασε την εποχή των fake news ενώ ο σημερινός κοροϊδοϊός μας εισάγει στον deepfake κόσμο της χωρίς όρια κωλοτρυπιδιάς. Χαρακτηριστικό της νέας πραγματικότητας είναι η εξωφρενικότητα των σεναρίων. Ό,τι σκατιόλα έχει απορριφθεί εκατοντάκις από το Χόλιγουντ, έρχεται να παιχτεί στα δελτία των 8. Τις ατάκες που εκστομίζουν οι πεινάλες ηγετίσκοι και οι γελοίοι «επιστήμονες» όλων των ειδικοτήτων που τους πλαισιώνουν αν τις άκουγε κάποιος σε ταινία θα πήγαινε στο ταμείο να ζητήσει τα λεφτά του πίσω.
Είμαστε ξανά στη φάση που έχουν ανοίξει οι πύλες. Η εξωγήινη φυσούνα ξερνάει διαόλους και τριβόλους καταπάνω μας. Όλα τα παλαιά σενάρια παίζουν: χρεοκοπία, υπόδουλη δραχμή, πόλεμος με Τουρκία, παγκόσμιος πόλεμος, ξένη κατοχή, εμφύλιος.
Στην κλασική σειρά περιπετειών έχει προστεθεί εκείνη της επέλασης των ασιατικών ορκ, της γενοκτονίας και της αφομοίωσης με την γνωστή μέθοδο: τα θηλυκά που είναι από 35 χρονών και κάτω θα γονιμοποιηθούν με δρακονιανό σκατόσπερμα. Τα υπόλοιπα θα σφαγούν μαζί με τα αρσενικά.
Ως γνήσιος εθνοεκκεντρικός δεν έχω άλλη επιλογή από το να υπερασπίσω το έθνος όπως το καταλαβαίνω.
Ο Μέγας Παίκτης ας τηρήσει τις υποσχέσεις του.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ - ΚΕΦΑΛΙΔΑ:Α.Τ.
