- Σχέδιο γιά τον εκφυλισμό των Ευρωπα'ι'κών εθνοτήτων - Πληθυσμιακή Αντικατάσταση
- Κλεισμένοι στα σπίτια και αποφεύγοντας να ακουμπήσει ο ένας τον άλλον ζούμε το όνειρο του Κάρλ Πόππερ περί "Ανοιχτής κοινωνίας"
- ''Λα'ι'κή κουλτούρα'' και η συμβολή της στην πτώση του δυτικού πολιτισμού - Μαζάνθρωπος και αλλοτρίωση
- Συνοπτική παρουσίαση της Σχολής της Φρανκφούρτης & του πνευματικού της τέκνου, του Πολιτιστικού Μαρξισμού, την εφαρμογή του οποίου βλέπουμε παντού στον Δυτικό Κόσμο.Ενημερώσου & ενημέρωσε τους ανθρώπους γύρω σου για τον αντιδυτικό ρόλο φιλελεύθερων διεθνιστών, προοδευτικών και αριστερών.
|
|
|
Οι νόμοι για τα «εγκλήματα μίσους» ή αλλιώς οι «αντιρατσιστικοί νόμοι» έχουν τις ρίζες τους στην κομμουνιστικής έμπνευσης, λεγόμενη
Σχολή της Φρανκφούρτης, (Frankfurter Schule) που ιδρύθηκε στη
Φρανκφούρτη, από μπολσεβίκους, κατά κύριο λόγο
εβραϊκής καταγωγής, το 1920.
Ο στόχος της ήταν να εφαρμόσει τον κομμουνισμό στη Δύση ήσυχα με
τη σταδιακή υπονόμευση του λαϊκού πολιτισμού - ένα κίνημα που είναι
γνωστό ως Πολιτιστικός Μαρξισμός ή αλλιώς Πολιτική Ορθότητα (βλέπε:
Η Ιστορία της ‘Πολιτικής Ορθότητας’). Ένα από τα κορυφαία ονόματά της, ο Herbert Marcuse, αποφάνθηκε
ότι η επικρατούσα δυτική κοινωνική τάξη είναι «καταπιεστική» εξ ορισμού
και κάνει «διακρίσεις» εναντίον των μειονοτήτων, απλά και μόνο επειδή
υπάρχει.
Αυτό δημιουργεί ένα φαινόμενο που ονόμασε "κατασταλτική ή καταπιεστική
ανοχή" ("repressive tolerance"), κάτι το οποίο θεωρούσε ότι ήταν απαράδεκτο.
Αντ’ αυτού, πρότεινε αυτό που αποκάλεσε «κομματική ανοχή»("partisan
tolerance" - «των μικρών αδύνατων κομματιών - ομάδων» μιας κοινωνίας),
δηλαδή την ανοχή μόνο των απόψεων αυτών των "καταπιεσμένων
μειονοτήτων" - που ο Marcuse θεωρούσε ότι μοιράζονται το
κομματικό του μίσος για κάθε τι μη κομμουνιστικό - ενώ στην
ουσία
φιμώνουν τις απόψεις της πλειοψηφίας.
